ฉันนี่แหละคือซูเปอร์สตาร์ I'm really a superstar - ตอนที่ 1402

 คนในสตูดิโอกระอักเลือดโดยพร้อมเพรียง

“ผู้กำกับจาง ห้า…ห้าแสน?”

“ใช่”

“แบบนี้จะเป็นการเหยียดหยามเกินไปไหม?”

“เอ๋ เหยียดหยามเหรอ?”

“เหมือนจะเป็นแบบนั้นนิดหน่อย”

“งั้นก็ถูกแล้ว ก็จะเหยียดหยามนี่แหละ!”

“…”

จางเย่ยังจำเรื่องงานคอนเสิร์ตของหวังเฟยได้แม่น สตาร์ควีนในโลกเดิมของเขาเจ็บปวดจนแทบรับไม่ไหวกับเรื่องนี้ แล้วถ้าเปลี่ยนเป็นคนอื่นล่ะ อย่างที่จางเย่เคยบอกไว้ ให้เขาอุ้มชูคุณเขาอาจจะทำไม่ได้ แต่ถ้าให้เขาเหยียบคุณลงไปหมอนี่ก็มีลูกเล่นมากมาย!

ทำเงินจากคนจีนได้ง่าย?

เห็นว่าคนจีนเป็นคนโง่?

ยิ่งราคาสูงก็ยิ่งแสดงให้เห็นว่าพวกคุณมีฐานะ? ยิ่งมีตำแหน่ง?

ได้ ตามที่พวกคุณต้องการเลย ฉันจะช่วยสุมไฟให้พวกคุณอีกกอง!

พวกคุณอยากขายในราคาสูงๆ ใช่ไหม?

หนึ่งแสนแพงพอไหม?

สองแสนแพงพอไหม?

ห้าแสนแพงพอหรือยัง?

……

ทีมเกาหลีและญี่ปุ่น

ตอนนี้ล้วนกระตือรือร้น

“ขายหมดแล้ว!”

“บัตรที่ปล่อยออกไปรอบแรกขายหมดแล้ว!”

“บัตรวีไอพีเองก็ขายไปได้ไม่น้อย!”

“จริงเหรอ?”

“ทางฝั่งคนขายบัตรเพิ่งส่งข่าวมา บัตรสองสามหมื่นกลับมีคนซื้อไปไม่น้อยเลย!”

“ฮ่าๆๆๆ มีคนซื้อปัญญาทึบอยู่จริงๆ ด้วย?”

“ขึ้นราคาเถอะ!”

“ได้ เพิ่มราคา!”

“เงินนี่ถ้าไม่ทำกำไรก็สูญเปล่า!”

“ฉันว่าถ้าเพิ่มไปอีกเท่าก็ยังไหว บัตรวีไอพีของพวกเราหมื่นกว่าหยวนแต่ขายออกไปได้ในราคาที่พลิกเป็นสามเท่าสี่เท่า คนอื่นก็ไม่รู้ว่าเป็นพวกเรา!”

“ใช่ ยังมีตลาดอยู่ ยังมีคนซื้ออยู่!”

“แฟนคลับจีนนี่ร่ำรวยกันจริงๆ”

“อืม ไม่งั้นหลายปีนี้ทุกคนจะพยายามแย่งกันยึดครองตลาดจีนเหรอ”

“ทำได้ดีมาก เจ้าคนแซ่จางนั่นไม่ทำเงิน จะโทษใครได้? พวกเราขายช้าๆ แล้วเป็นไงล่ะ? ก็ทำได้ดีเหมือนกัน ปล่อยบัตรรอบสองออกไปเลย!”

“ได้!”

พวกเขาขายกันจนตาแดงเรื่อไปหมด!

เงินจำนวนมหาศาลไหลบ่าเข้ามา ใครจะต้านทานแรงดึงดูดนี้ไว้

คนจำนวนมากบ้าคลั่งไปแล้ว ให้พูดตรงๆ ก็คือ พวกเขามาแย่งเงิน!

……

บนอินเทอร์เน็ต

เสียงด่าทอยังอยู่

“สามคนนั้นขายหมดหรือยัง?”

“มีคนซื้อจริงๆ เหรอ? เชี่ย!”

“แฟนคลับพวกเขาก็ไม่น้อยเลยนะ”

“ฉันดูจนโมโหแล้ว!”

“บัตรวีไอพียังไม่ปล่อยใช่ไหม?”

“ปล่อยออกมาแล้ว แต่ว่าราคาในตลาดซื้อไม่ไหว!”

“ใช่ ฉันได้ยินมาว่าตอนนี้อัปไปถึงสามสี่หมื่นต่อใบแล้ว!”

“สามสี่หมื่น? พวกคุณตกข่าวแล้ว ข่าวล่าสุด ที่นั่งวีไอพีแถวหน้าของปาร์คแจซัง อีกนิดก็จะแตะห้าหมื่นแล้ว! ใครไม่รู้บ้างว่าดาราทางฝั่งนั้นกับบริษัทขายบัตรร่วมมือกัน เป็นพวกเขาเองนั่นแหละที่ขายบัตรอัปราคา!”

“คนโง่เท่านั้นแหละที่ซื้อ!”

“แต่มีคนซื้อจริงๆ นะ”

แฟนคลับของดาราเกาหลีญี่ปุ่นไม่น้อยลุกขึ้นมา

“ทำไมจะไม่ซื้อ?”

“ก็ฉันมีเงิน!”

“ใช่ ฉันรวยอ่ะ!”

“ตัวเองขายบัตรอัปราคาแล้วจะทำไม? ยังไงสุดท้ายก็แบ่งเงินให้อปป้า ฉันเต็มใจ! ฮ่าๆๆๆ ซื้อๆๆๆ!”

“ใครมีบัตรวีไอพี? ฉันได้มาใบหนึ่ง! ฉันเสนอราคาให้ห้าหมื่น!”

“ยังมีบัตรวีไอพีของคิมจีซานอยู่ไหม? ฉันไม่ซื้อบัตรราคาถูกๆ หรอกนะ!”

“พวกคุณนี่เอาใจใส่เกินไปแล้ว พวกเรามีเงิน อยากซื้อแพงเท่าไหร่ก็ซื้อ พวกเราซื้อได้! พวกเรา พวกเราจะสนับสนุนอปป้าของพวกเรา! มีปัญหาเหรอ?”

“ใช่ แพงแค่ไหนก็ซื้อ! ฉันรักคุณคิมจีซาน!”

“ยิ่งแพงยิ่งซื้อ! ฉันรักคุณปาร์คแจซัง!”

“ห้าหมื่นยังเรียกเงินได้อีกเหรอ? ฉันรักคุณคิมูระ!”

“เพื่อไอดอลของตัวเองเงินแค่นี้ยังตัดใจจ่ายไม่ได้เหรอ?”

คนมีเงินกลุ่มหนึ่งร่ำร้องว่าจะกวาดบัตรวีไอพีให้เกลี้ยง สนับสนุนคอนเสิร์ตที่ประเทศจีนของดาราเกาหลีญี่ปุ่นทั้งสามคน บังเอิญตอนนั้นบัตรวีไอพีจำนวนมากพลันถูกปล่อยออกมาด้วยวิธีแบบพวกที่ขายบัตรอัปราคา เหล่าเศรษฐีและแฟนคลับผู้บ้าคลั่งรีบกรูเข้าไปทันที!

“ปล่อยบัตรแล้ว!”

“ในที่สุดก็มา!”

“เป็นบัตรวีไอพี กังวลจังว่าจะซื้อไม่ได้!”

“ฮ่าๆๆ ฉันมาแล้ว ซื้อๆๆ!”

ทว่าหลังจากที่พวกเขาเห็นราคาทุกคนก็พากันงุนงง!

เหล่าเศรษฐีตกใจจนกรามแทบร่วง！

“เท่าไหร่นะ?”

“ราคาเท่าไหร่?”

“ห้าแสน?”

“ใบละห้าแสน?”

“คิมูระ ฉัน…ฉันขอด่าแม่แก!”

“อปป้า อปป้า บรรพบุรุษแกสิ!”

“ยิ่งแพงยิ่งซื้อ ซื้อน้องสาวแกสิ!”

“ห้าแสน?

“พวกคุณบ้าไปแล้วเหรอ!”

“แม่ง! คิดว่าฉันเป็นคนโง่จริงๆ สินะ?”

“แสนหนึ่งฉันก็ซื้อ! แต่ว่าห้าแสน? แม่งทำไมคุณไม่ไปตายซะล่ะ!”

“พวกคุณโกยเงินกันจนเป็นบ้าไปแล้วรึไง!”

“ห้าแสนนี่ฉันเอาไปซื้อห้องชุดดีกว่าโอเคไหม!”

“แม่ง! โกรธจะตายอยู่แล้ว! ต่อให้รวยก็ไม่จ่ายขนาดนี้หรอก!”

เหล่าแฟนคลับผู้บ้าคลั่งและร่ำรวยที่เพิ่งจะสนับสนุนอปป้าเป็นเสียงเดียวกันเมื่อครู่ เพียงพริบตาก็กระทืบเท้าด่าแม่แล้ว ไม่ต้องพูดถึงคนอื่นๆ เลย!

ในพริบตา ทั้งประเทศก็เต็มไปด้วยเสียงด่าขรม!

“โคตรเกลียดเลย!”

“แม่งๆๆๆ!”

“ให้พวกเขาไปตายเถอะ!”

“ใครซื้อก็โง่แล้ว!”

“อย่าให้พวกเขาทำเงินได้แม้แต่เหรียญเดียว!”

“ไสหัวออกไปจากจีน!”

“ไสหัวออกไปจากจีน!”

“คืนบัตร!”

“ใช่ ไม่อยากดูแล้ว!”

“คืนบัตร!”

ทุกคนเดือดแล้ว!

กระทั่งแฟนคลับของดาราเกาหลีญี่ปุ่นพวกนั้นเองยังออกมาด่า!

สื่อเองก็วิจารณ์อย่างรุนแรง!

‘ใครจะมาหยุดการกอบโกยเงินอย่างบ้าคลั่งนี้?’

‘บัตรวีไอพีใบละห้าแสน?’

‘บัตรที่อัปราคาไปถึงสวรรค์!’

‘คอนเสิร์ตทั้งสามงานเผชิญหน้ากับการพังทลาย!’

‘ทุกคนร้องขอคืนเงิน!’

‘แฟนคลับกล่าว ครั้งนี้พวกเราไม่ซื้อ!’

ด่า!

ด่า!

ด่า!

ทั้งประเทศเดือดพล่าน!

เดิมทีราคาแรกทุกคนก็ถกเถียงกันอยู่แล้ว มีเสียงกังขาอยู่บ้าง ตอนที่ประกาศราคาบัตรอันมีน้ำใจของจางเย่ เสียงกังขานี้ก็ยิ่งขยายวงกว้าง มาถึงตอนท้ายที่ดาราเกาหลีญี่ปุ่นพวกนั้นกลับจงใจกักบัตรวีไอพีแล้วอัปราคา ก็ยิ่งทำให้คนจำนวนมากไม่พอใจ ใกล้จะแตะถึงจุดสูงสุดของการวิพากษ์วิจารณ์ จนกระทั่งบัตรราคาห้าแสนโผล่ออกมา คอนเสิร์ตทั้งสามสุดท้ายก็พังทลายในชั่วพริบตา!

ทัพอับปางดุจภูผาถล่มทลาย!

การปล่อยบัตรคอนเสิร์ตรอบที่สองของเกาหลีญี่ปุ่น ตอนนี้ขายไม่ได้แล้ว!

……

คนของทีมดาราเกาหลีญี่ปุ่นนิ่งค้างไปหมดแล้ว!

คิมจีซานโง่งมไปแล้ว!

ปาร์คแจซังเองก็โง่งมแล้ว!

คิมูระ คาสึยะเองก็เช่นกัน!

“ใครน่ะ?”

“ใครขายบัตร?”

“ห้าแสนเหรอ?”

“เชี่ย คนขายบัตรแม่งทำอะไรเนี่ย!”

ตอนถูกเสียงด่าของสื่อและประชาชนท่วมทับพวกเขาก็ยังไม่รู้เลยว่าเกิดอะไรขึ้น รีบร้อนค้นหาสาเหตุ จากนั้นก็ได้รับข่าวที่ทำให้โกรธจนปอดแทบระเบิด บัตรวีไอพีของพวกเขามีคนคนหนึ่งติดต่อขอซื้อไปอย่างบ้าคลั่ง!

ไม่มีหลักฐาน!

แล้วก็ไม่มีใบเสร็จ!

แต่ที่มาของการซื้อบัตรทั้งหมดล้วนชี้ไปที่สถานที่หนึ่ง

สตูดิโอของจางเย่!

“จาง! เย่!”

“น้องสาวแกสิ!”

“บรรพบุรุษแก!”

“แกแม่งจะหยามกันเกินไปแล้วนะ!”

“แกรังแกพวกเราสินะ!”

“โหดร้ายเกินไปแล้ว! เขาโหดร้ายเกินไปแล้ว!”

“เชี่ย! ทำไมถึงมีคนประเภทนี้อยู่ได้!”

“ทูตสันถวไมตรีแห่งเอเชีย? แกแม่งต้องเป็นอันธพาลแห่งเอเชียถึงจะถูก!”

ในที่สุดพวกเขาก็กระวนกระวายแล้ว!

ทีมของดาราเหล่านั้นรีบร้อนแก้สถานการณ์!

ออกประกาศ!

ให้ความกระจ่าง!

ให้คำอธิบาย!

แต่ก็ไม่มีประโยชน์แล้ว!

ทั้งหมดล้วนไร้ความหมาย!

พลังถูกปลุกขึ้นมาแล้ว ความเห็นสาธารณะได้บีบพวกเขาจนตายแล้ว ตอนนี้พูดอะไรออกไปก็ล้วนเปล่าประโยชน์ พวกเขาพลิกตัวไม่ได้แล้ว พวกเขาถูกตรึงกางเขนเรียบร้อย!

บัตรแหลกละเอียดคามือ!

งานคอนเสิร์ตยังไม่ทันเริ่มก็ถูกคนด่าเช็ดแล้ว!

พอเห็นฉากนี้พวกเขาก็พังทลายโดยสิ้นเชิง!

เมื่อก่อนพวกเขายังคิดว่า ไม่ต้องไปสนใจ รอคอนเสิร์ตเริ่มอย่างเป็นทางการถึงเป็นเวลาทุ่มพลังที่แท้จริง แต่ใครจะไปคิดถึงว่าคอนเสิร์ตยังไม่ทันได้ร้องพวกเขาก็จะถูกจางเย่ตีจนพ่ายแพ้ซ้ำแล้วซ้ำเล่า ลูกไม้ชั่วร้ายระลอกแล้วระลอกเล่านี้เหมือนพายุฝนห่าใหญ่ รุนแรงขึ้นเรื่อยๆ เหยียดหยามขึ้นเรื่อยๆ! พวกเขาล้วนรู้ว่าจางเย่ไร้คุณธรรม แต่คิดไม่ถึงเลยจริงๆ ว่าไอ้คนแซ่จางมันจะไร้คุณธรรมขนาดนี้ หน้าไม่อายขนาดนี้!

ไม่เคยเห็นคนแบบนี้เลยจริงๆ!

พวกเขาคลุกคลีในวงการบันเทิงมาหลายปี ก็ยังไม่เคยเห็น!

ญี่ปุ่นไม่มี!

เกาหลีไม่มี!

บนโลกนี้ก็ไม่มี!

มีแค่ที่ประเทศจีน!

มีแค่จางเย่คนเดียวเท่านั้น!

วันนี้พวกเขาได้เปิดโลกแล้วจริงๆ!