ฉันนี่แหละคือซูเปอร์สตาร์ I'm really a superstar - ตอนที่ 1407
วันต่อมา
วันเสาร์
จางเย่ครอบครองหน้าข่าวทั้งหมด
‘สเตจเซี่ยงเซิงสุดเร่าร้อน!’
‘จางเย่ทำลายสถิติสูงสุดใหม่!’
‘คอนเสิร์ตปาร์คแจซังพบเจอความพ่ายแพ้อย่างราบคาบ!’
‘แผนการจัดแสดงคอนเสิร์ตเจ็ดรอบในสองปีที่ประเทศจีนของปาร์คแจซังพังทลาย!’
‘จางเย่ผู้หัวเราะเป็นคนสุดท้าย!’
‘คืนนี้ เซี่ยงเซิงสุดพิเศษจะมีขึ้นที่เซี่ยงไฮ้! ’
ตอนเช้าปาร์คแจซังมาขึ้นเครื่องบินกลับบ้านพร้อมทีมงานอย่างทุลักทุเล ใครก็รู้ว่าความล้มเหลว ชื่อเสีย และถ้อยคำด่าทอทำให้พวกเขายากจะพลิกฟื้นกลับมาสู่ตลาดจีนในเวลาอันสั้น ครั้งนี้พวกเขามาด้วยความมั่นใจ สุดท้ายกลับถูกจางเย่ตบกลับไปอย่างรุนแรง!
ทีมของคิมูระ คาสึยะเหมือนได้พบกับศัตรูตัวฉกาจ!
ทีมของคิมจีซานก็จัดประชุมอย่างเร่งด่วน!
“ปาร์คแจซังแพ้อย่างหมดรูปเลย!”
“ถึงคิวพวกเราแล้ว!”
“คืนนี้จะทำยังไงดี?”
“รีบหาวิธีรับมือเร็ว จะนั่งรอความตายไม่ได้!”
“ความจริงการแสดงของคุณปาร์คก็ไม่ได้แย่ แต่กลับโดนด่าถึงขนาดนั้น ผมไม่อยากจะเชื่อ เป็นเพราะไอ้คนแซ่จางนั่นแท้ๆ!”
“ต้องสู้กลับแล้วล่ะ ตอนนี้เราถูกวิพากษ์วิจารณ์อย่างหนักเรื่องราคาบัตรที่สูงเกินไป ทุกคนคิดว่าไม่คุ้มกับราคา ผมมีข้อเสนออย่างหนึ่ง”
“ข้อเสนออะไร?”
“พวกเราเพิ่มเวลาการแสดงเข้าไปอีก!”
“แต่ว่าเวลาแสดงได้รับการอนุมัติ…”
“อย่างมากก็แค่ถูกปรับ จางเย่เขาก็แสดงเกินเวลาไม่ใช่เหรอ? เขาทำได้ พวกเราก็ทำได้สิ ราคาบัตรเปลี่ยนไม่ได้แล้ว แต่ถ้าอาจารย์คิมจีซานทำงานหนัก พวกเราทุ่มพลังเต็มที่ ร้องเพลงเพิ่มอีกสักสองสามเพลง ถมช่องว่างเรื่องราคาบัตร แบบนี้ผู้ชมจะยอมรับได้ง่ายขึ้น และไม่โดนเหมือนอย่างปาร์คแจซัง ผมไม่เชื่อว่าวิธีนี้จะกู้ชื่อเสียงไม่ได้! ดูบทเรียนจากปาร์คแจซัง พวกเราจะพลาดอีกไม่ได้! ผู้ชมคิดว่าเวลาแสดงเขาสั้นไปไม่ใช่เหรอ? งั้นพวกเราก็ต้องแสดงให้นานที่สุดเท่าที่ทำได้!”
“ความคิดดี!”
“ฉันเห็นด้วยค่ะ!”
“ผมก็เห็นด้วย!”
“ดี งั้นก็เอาตามนี้!”
ทีมคิมจีซานสร้างแผนรับมือเหตุฉุกเฉิน!
คอนเสิร์ตในประเทศจีนครั้งนี้ พวกเขาจะต้องไม่แพ้ ในฐานะดาราระดับเอเชีย ไม่มีใครอยากยอมแพ้กับประเทศจีนซึ่งเป็นตลาดเพลงที่ใหญ่ที่สุดในเอเชีย!
……
ในคืนนั้น
ที่เซี่ยงไฮ้
ทัวร์คอนเสิร์ตครั้งที่สองของจางเย่เริ่มต้นขึ้นแล้ว!
บรรยากาศในงานเร่าร้อนจนไม่อาจบรรยายเป็นคำพูด!
“กรี๊ดดดดด!”
“จางเย่!”
“ฉันรักคุณ!”
“คุณยอดเยี่ยมมาก!”
ห้องถ่ายทอดสด
จำนวนคนเพิ่มขึ้นไม่หยุด!
สิบล้าน!
สามสิบล้าน!
ห้าสิบล้าน!
หกสิบล้าน!
มีผู้ชมไลฟ์มากกว่าเมื่อวานอีก!
นี่คือผลของการบอกเล่าปากต่อปาก เมื่อวานนี้การแสดงเซี่ยงเซิงของจางเย่ทำให้คนจำนวนมากหัวเราะจนท้องแข็ง หลายคนได้รับการแนะนำผ่านญาติและเพื่อนๆ ให้ไปดูคลิปย้อนหลัง จากนั้นวันนี้พวกเขาจึงมานั่งรอดูไลฟ์ด้วยความคาดหวังตั้งแต่งานยังไม่เริ่ม
นี่คืองานเลี้ยงเซี่ยงเซิง!
นี่คืองานรื่นเริงระดับชาติ!
และจางเย่กับเหยาเจี้ยนไฉก็ไม่ทำให้ทุกคนผิดหวัง ทันทีที่พวกเขาปรากฏตัวบนเวที พูดเพียงประโยคสองประโยคก็ทำให้ทุกคนระเบิดเสียงหัวเราะ!
“ฮ่าๆๆๆ!”
“ขำแทบตายแล้ว!”
“เยี่ยม! เยี่ยม! เยี่ยม!”
“ฝีปากของจางเย่ ฉันล่ะยอมแพ้เลย!”
“นี่สิถึงจะเป็นปรมาจารย์เซี่ยงเซิงตัวจริง!”
“อีกอย่างคือเรื่องไม่ซ้ำกันเลย!”
“ใช่แล้ว ฉันก็นึกว่าเขาจะพูดเรื่องเดียวกับเมื่อวานหรือไม่ก็เรื่องที่เคยพูดไปแล้วซะอีก”
“มุกตลกเป็นของใหม่หมดเลย อย่างฮาอ่ะ!”
“เซี่ยงเซิงของจางเย่กับเหยาเจี้ยนไฉ ฉันดูสามวันสามคืนแบบไม่ต้องนอนยังได้เลย!”
หนึ่งฉาก
สามฉาก
ห้าฉาก
ในที่สุดก็เป็นเวลาสามทุ่มตรงแล้ว
ภายในงาน
บนเวที
จางเย่มองไปทางผู้ชมที่กำลังตะโกนอยู่ ลูบหน้าผากเบาๆ แล้วพูดอย่างปวดหัวว่า “ตอนนี้สามทุ่มแล้ว ทำไมพวกคุณยังไม่ไปกันอีก? จะทำยังไงล่ะทีนี้”
ผู้ชม:
“ฮ่าๆๆๆ!”
“ไม่ไปหรอก!”
“ใช่ อยู่ที่นี่เลย!”
“พวกเราจะอยู่ที่นี่!”
จางเย่พูดต่อ “ไม่ไปจริงๆ เหรอ? โอเค งั้นผมไปก่อนแล้วนะ”
เหยาเจี้ยนไฉดึงเขาไว้ “เฮ้ยๅ นายจะเดินไปจริงๆ เรอะ”
ผู้ชมหัวเราะตัวโยก!
จางเย่ “ที่จริง บัตรเข้าชมของเรามีเวลาแสดงได้ถึงสามทุ่ม เวลาที่เพิ่มเข้ามานั่นคือผมแถมให้คุณ ผมกับเหล่าเหยาไม่มีอะไรอย่างอื่นแล้วนอกจากแขนที่แข็งแรง แต่ถ้าคุณชอบฟังนัก งั้นก็ได้ พวกเราจะพูดอีกสักสองสามเรื่อง!”
ผู้ชมกรีดร้องอย่างบ้าคลั่ง!
“ดี!”
“เยี่ยมเลย!”
“เอามาอีกสองสามเรื่อง!”
จางเย่หัวเราะ “พวกคุณนี่ชอบเรื่องสนุกจนไม่กลัวอะไรเลยสินะ เบื้องบนไม่ได้ไปหาพวกคุณนี่ เขามาหาผม เฮ้อ โดนปรับอีกแล้วสินะ”
เหยาเจี้ยนไฉหัวเราะ “นายกลัวเหรอ?”
จางเย่ “อะไรๆ คุณอย่าพูดเหลวไหลน่า”
เหยาเจี้ยนไฉ “ฮ่าๆๆๆ”
ผู้ชมก็หัวเราะเสียงดัง!
โดนปรับ?
หาเรื่องยุ่งยาก?
เมียของนายเป็นระดับหัวหน้าของ SARFT นะ!
ใครมันจะกล้ามารบกวนนายกัน!
หลังจากนั้นจางเย่กับเหยาเจี้ยนไฉก็เริ่มแสดงแถมอย่างต่อเนื่อง!
หนึ่งรอบ!
ห้ารอบ!
สิบรอบ!
ผู้ชมส่งเสียงตะโกนเป็นระลอก!
เสียงหัวเราะดังอยู่ทั่วทุกมุม!
……
เวลาสี่ทุ่มครึ่ง
อีกด้านหนึ่งของเซี่ยงไฮ้ คอนเสิร์ตของคิมจีซานจบลงแล้ว
เมื่อกลับไปที่หลังเวที คิมจีซานเกือบจะล้มลงอยู่ตรงนั้น เขาหอบอย่างหนักและไม่มีเสียงแล้ว พยายามอยู่นานกว่าจะพูดออกมาคำหนึ่ง “…น้ำ”
ผู้ช่วยทั้งหลายรีบร้อนเข้ามา
คนในทีมตื่นเต้นอย่างมาก
“อาจารย์จินครับ วันนี้ร้องได้เยี่ยมมากเลย!”
“ลำบากแล้ว! ลำบากคุณแล้ว!”
“คอนเสิร์ตครั้งนี้ต้องได้รับการบอกต่ออย่างแน่นอน!”
“ใช่ แสดงเพิ่มไปตั้งชั่วโมงกว่าเลย!”
“ฮ่าๆๆๆ จางเย่เขาแสดงถึงสี่ทุ่มครึ่งไม่ใช่เหรอ? พวกเราเองก็แสดงถึงสี่ทุ่มครึ่ง ใครกลัวกัน! ก็แค่วัดความแข็งแรงของร่างกายเอง!”
“ถูกต้อง ทำยังกับว่าเขาทำได้อยู่คนเดียว!”
“ใช่แล้ว พวกเราก็ทำได้!”
แต่หลังจากนั้นไม่นาน เมื่อทราบการแสดงเซี่ยงเซิงในเซี่ยงไฮ้ของจางเย่ คนในทีมของคิมจีซานต่างก็ต้องตกตะลึง!
สี่ทุ่มครึ่ง สเตจพิเศษของจางเย่ยังไม่จบ!
ห้าทุ่มตรง สเตจพิเศษของจางเย่ยังทำการแสดงอยู่!
จนห้าทุ่มครึ่ง เซี่ยงเซิงสุดพิเศษถึงได้จบลงอย่างสมบูรณ์!
สี่่ชั่วโมงครึ่ง!
สี่ชั่วโมงครึ่งเต็มๆ!
จำนวนโชว์แถมทั้งหมดยี่สิบห้ารอบ!
ทำลายสถิติอีกครั้ง!
เสียงด่าทอเต็มไปทุกที่ทันที
“เชี่ย!”
“คิมจีซานออกไปเลย!”
“แสดงแค่สามชั่วโมงครึ่ง? ยังขายบัตรราคาแพงขนาดนี้?”
“พวกนายไปดูจางเย่เขาสิ!”
“พวกนายมันเทียบเขาไม่ได้เลยสักนิด! ไปตายซะ!”
“อาจารย์จางดีกับผู้ชมมากจนไม่รู้จะพูดยังไงเลย!”
“โชว์แถมยี่สิบห้ารอบ ฉันถามหน่อยว่ายังจะมีใครคนไหนทำได้อีก?”
“นี่สิถึงจะจริงใจต่อคนดูจริงๆ!”
“สนับสนุนอาจารย์จาง!”
“ศิลปินต่างชาติที่มารีดไถเงินออกไปจากจีนให้หมด!”
“ขายบัตรแพงขนาดนี้ ไร้ยางอายจริงๆ!”
……
เวลาเดียวกันนั้น
คิมจีซานร้องไห้แล้ว!
คนในทีมของเขาก็ร้องไห้ออกมาเช่นกัน!
“ไอ้คนแซ่จาง!”
“เชี่ยเอ๊ย!”
“เช็ดแม่งทวดเอ็งสิ!”
“นายแม่งจงใจชัดๆ!”
“ฉันไม่เคยเห็นคนชั่วขนาดนี้มาก่อนเลย!”
คิมจีซานก็พ่ายแพ้เช่นกัน!
พ่ายแพ้ราบคาบ!
พ่ายแพ้อย่างโหดเหี้ยมไร้มนุษยธรรม!