ฉันนี่แหละคือซูเปอร์สตาร์ I'm really a superstar - บทที่ 1476 : ใครก็ได้ช่วยด้วย! จางเย่ตกบ่อน้ำ!
ช่วงสาย
สตูดิโอวุ่นวายมาก!
เสี่ยวหวังเสี่ยวโจวรีบโทรศัพท์
“เจ๊ฮา เจ๊รีบกลับมานะคะ!”
“เกิดอะไรขึ้น?”
“ผู้กำกับจางออกไปแล้ว เหมือนจะเกิดเรื่องใหญ่ขึ้นค่ะ!”
“อะไรนะ? เขาไปไหน?”
“ไม่รู้ค่ะ ผู้กำกับจางไม่ได้บอก!”
“รอฉันก่อน ฉันจะรีบกลับไป!”
ไม่นานนัก ฮาฉีฉี จางจั่ว อู่อี้และคนอื่นๆ ก็ทิ้งงานในมือแล้วรีบกลับมา สำหรับพวกเขาแล้ว ธุระอะไรก็ไม่สำคัญเท่าจางเย่ พวกเขาคือทีมงานสตูดิโอของจางเย่ ทุกงานต่างมีจางเย่เป็นศูนย์กลาง ปัญหาเกิดกับใครก็ได้ทั้งนั้น แต่จะเกิดกับจางเย่ไม่ได้!
ทุกคนต่างมากันครบแล้ว
พวกเขาโทรหาจางเย่สิบกว่าสาย แต่อีกฝ่ายไม่รับ
เรื่องราวกะทันหันเกินไป ทุกคนต่างยังไม่ได้เตรียมใจ
เกิดอะไรขึ้นกันแน่?
ทำไมผู้กำกับจางถึงเป็นบ้าขึ้นมาอีกแล้ว?
……
บนถนน
จางเย่เดินหนึ่งก้าวเหลียวมองซ้าย เดินสองก้าวก็เหลียวมองขวา
จู่ๆ คนที่เดินผ่านไปมาก็สอดมือเข้าไปในกระเป๋ากางเกง จางเย่จ้องเขาอย่างหวาดกลัว!
แกหรือเปล่า?
ระเบิดมือหรือปืนพก?
หลังจากนั้น ชายคนนั้นก็หยิบมือถือออกมา
จางเย่หันกลับมา และมองไปยังผู้หญิงที่เอามือล้วงเข้าไปในกระเป๋าถือ
เป็นเธอใช่ไหม?
เธอมาจากองค์กรไหน?
จากนั้นผู้หญิงคนนั้นก็หยิบกระจกบานเล็กออกมาและเริ่มแต่งหน้า
ตอนนี้จางเย่หวาดผวาขั้นสุด เห็นบนพื้นมีก้อนขี้หมาอยู่ เขาก็หมอบลงและถามอย่างอดไม่ได้ “พูดสิ ใครส่งแกมา!”
เมื่อวานยังสบายดี วันนี้กลับกลายเป็นแบบนี้ไปแล้ว จางเย่โมโหจนบ้า พูดในใจว่าฉันอยู่ว่างไม่มีอะไรทำขนาดไปเขย่าลูกเต๋านั้นได้ยังไง ฉันแม่งหาเรื่องใส่ตัวชัดๆ เมื่อนึกถึงเหตุผลของเรื่องทั้งหมด จางเย่ก็วิเคราะห์ความเป็นไปได้ออกเพียงสามอย่าง
หนึ่ง : รัศมีแห่งโชคเกิดล้มเหลวขึ้นมาจริงๆ
สอง : ลูกเต๋าแห่งความโชคร้ายไม่ได้รับผลกระทบจากรัศมีแห่งโชค เรื่องการแสดงเซี่ยงเซิงครั้งก่อนที่สุ่มได้ความโชคร้ายลดลงห้าเท่าอาจจะไม่เกี่ยวกับการทำงานของรัศมีแห่งโชค แค่บังเอิญเท่านั้น และครั้งนี้ลำแสงของรัศมีแห่งโชคก็อาจไม่มีผลเช่นกัน
สาม : รัศมีแห่งโชคอาจเป็นตัวกำหนดว่าเมื่อลูกเต๋าแห่งความโชคร้ายเพิ่มความโชคร้ายขึ้นห้าเท่า จึงจะเป็นประโยชน์ต่อจางเย่ กล่าวอีกนัยหนึ่งรัศมีแห่งโชคอาจไม่ได้ล้มเหลว แต่เป็นเพราะประสิทธิผลของรัศมีแห่งโชคและลูกเต๋าแห่งความโชคร้ายเกิดซ้อนทับกัน
ทั้งสามข้อนี้ล้วนเป็นไปได้
แน่นอนว่าข้อที่สามมีความน่าเชื่อถือน้อยที่สุด
เพิ่มโชคร้ายถึงจะมีประโยชน์ต่อฉัน?
ฉันจบมหา’ ลัยนะว้อย! นายแม่งกำลังหลอกใครอยู่!
ตอนนี้รัศมีแห่งโชค (อัปเกรด) ยังเปิดอยู่ อัตราการดูดแต้มมาถึงจำนวนที่น่าตกใจแล้ว จางเย่เริ่มรู้สึกเจ็บปวด หัวใจเขาเหมือนโดนมีดกรีด ถึงอย่างไรไม่ช้าก็เร็วเขาก็ต้องเผชิญกับช่วงเวลาความโชคร้ายห้าเท่าภายในสี่สิบเก้าชั่วโมงนี้อยู่ดี อย่าเสียค่าชื่อเสียงอย่างสูญเปล่าต่อไปอีกเลย มาเถอะ แม่ง ฉันจะรอดูว่าแกมีสามเศียรหกกรหรือไม่ ลูกพี่คนนี้ไม่เคยกลัวอยู่แล้ว!
แค่ห้าเท่า ยังห่างไกลกับสิบเท่าเยอะ!
จางเย่ไม่สนอะไรแล้ว เขายกเลิกการใช้งานรัศมีแห่งโชคทันที!
รถราวิ่งขวักไขว่ไปมา
ผู้คนบนท้องถนนดูรีบร้อน
หนึ่งนาที
สองนาที
เหตุการณ์ยังปกติ
จางเย่ยืนอยู่ริมถนนและเฝ้าดูอยู่นาน หืม ไม่มีอะไรเกิดขึ้นนี่?
ทันใดนั้นกลุ่มเด็กสาวสองสามคนก็มองไปทางจางเย่
“กรี้ด!”
“ดูคนนั้นสิ!”
“จางเย่นี่!”
“จริงด้วย เป็นเขาจริงๆ!”
“พระเจ้า!”
“ไอดอลของฉัน!”
เเหล่าเด็กสาวต่างส่งเสียงกรีดร้อง
จางเย่เหงื่อตก จิตใต้สำนักสั่งให้เดินไปข้างหน้าทันที
พวกเธอไล่ตาม
จางเย่เดินเข้าซอย
พวกเธอยังตามมา
จางเย่รีบเดินต่อไป
เขาใส่ใจสถานการณ์รอบตัว สังเกตผู้คนร้อบข้าง แต่เขากลับไม่ได้สนใจพื้นถนน ทันใดนั้นใต้เท้าเขาก็ว่างเปล่า จางเย่อุทานคำหนึ่งจากนั้นคนก็หายวับไป!
เด็กสาวที่อยู่ด้านหลังตกตะลึง!
“อาจารย์จางล่ะ?”
“ไปไหนแล้ว?”
“ทำไมไม่อยู่แล้วล่ะ?”
“ว้าว อาจารย์จางมีความสามารถพิเศษ!”
“หายไปแล้ว หายตัวไปจริงๆ!”
“อาจารย์จางสุดยอดเลย!”
“สมแล้วที่เป็นไอดอลของฉัน!”
เด็กสาวทั้งสามตื่นเต้นมาก ทุกคนส่งเสียงกรีดร้องอย่างประหลาดใจ กรี้ดไปด้วยยกย่องจางเย่ไปด้วย
แต่จางเย่ที่อยู่ในบ่อน้ำด้านล่างกำลังโมโหจนแทบจะเป็นลม เขาจับเท้าที่ถูกกระแทกไว้ และส่งเสียงตะโกนไปทางปากบ่อน้ำที่ลึกสี่ถึงห้าเมตร “ความสามารถเฉพาะตัวเชี่ยอะไรกันล่ะ! รีบโทรหาหนึ่งหนึ่งเก้าให้หน่อย!”
บนพื้น
เหล่าเด็กสาวแปลกใจ
“เสียงของจางเย่นี่?”
“อยู่ไหนอ่ะ?”
“สวรรค์ อาจารย์จางล่องหนเหรอ?”
“จอมตอกหน้าจางล่องหนได้ด้วยเหรอ?”
จางเย่จะบ้าตาย!
ล่องหนทวดเอ็งสิ!
เอ่อ ถึงฉันจะทำได้จริงๆ ก็เถอะ!
เด็กสาวเหล่านี้ก็น่ารักไม่น้อย พยายามมองหาที่มาของเสียง จากนั้นจึงพบว่าบนถนนมีบ่อน้ำที่ไม่สะดุดตาอยู่ พวกเธอรีบวิ่งเข้าไป เด็กสาวคนหนึ่งชะโงกมองจากปากบ่อ เด็กสาวอีกคนหยิบมือถือขึ้นมาเปิดไฟฉาย จากนั้นจึงเห็นสถานการณ์ในบ่อ
พวกเธอตกใจทันที!
หนึ่งในนั้นมีเด็กสาวอ้วนท้วนคนหนึ่งเสียงดังที่สุด เธอกระโดดไปมาและร้องไห้เสียงดัง “ช่วยด้วยค่า! ใครก็ได้! จางเย่พิธีกรชื่อดังตกลงไปในบ่อน้ำ!”
จางเย่แทบกระอักเลือด!
เธอไม่ต้องแนะนำละเอียดขนาดนั้นได้ไหม?
หลังจากนั้นไม่นาน ผู้คนไม่น้อยต่างตื่นตระหนก
พลเมืองดีนับไม่ถ้วนมารวมตัวกัน
“ใครตกลงไปในบ่อน้ำ?”
“กรี๊ด จางเย่!”
“เป็นเขาจริงๆ!”
“เชี่ย อาจารย์จางคุณอดทนไว้นะ!”
“ใจเย็น ต้องใจเย็นไว้ก่อน!”
ผู้สัญจรไปมาต่างให้ความช่วยเหลือ
หลังจากนั้นรถดับเพลิงก็มาถึง
เจ้าหน้าที่ดับเพลิงก็รู้สึกสับสนเล็กน้อยเมื่อเห็นฉากนี้ พวกเขาไม่ได้คิดว่าจะได้พบเจอซูเปอร์สตาร์ระดับนี้ในชีวิตเลย และยังอยู่ในบ่อน้ำด้วย!
หลังจากปลุกปล้ำกันเป็นเวลาห้านาที ในที่สุดจางเย่ก็ได้รับการช่วยเหลือ
เจ้าหน้าที่ดับเพลิงหัวหน้าทีมรีบถาม “คุณไม่เป็นอะไรใช่ไหมครับ อาจารย์จาง?”
จางเย่หอบหายใจ “ไม่ครับ ผมไม่เป็นอะไร ขอบคุณพวกคุณมาก!”
รอบด้านก็มีคนถามขึ้นมา “คุณไม่บาดเจ็บนะ?”
จางเย่หัวเราะ “ขอบคุณทุกคนที่ช่วยเหลือ ไม่เป็นไรครับ ไม่ได้เจ็บสัก…”
พูดยังไม่ทันจบทันใดนั้นก็มีลมพัดแรง ไม้กระดานอันใหญ่ที่ไม่รู้ว่าใครเอามาวางไว้บนหลังคาแฟล็ตข้างๆ ถูกลมพัดตกลงมา ผู้คนหลายร้อยคนมารวมตัวกันเพื่อถ่ายรูปความคึกคัก ไม่มีใครโดน ไม่มีใครสนใจ ไม้กระดานพุ่งตรงไปกระแทกจางเย่คนเดียวอย่างแม่นยำ!
ตึง!
จางเย่อุทานคำหนึ่ง จากนั้นตัวคนก็หายวับไปอีกครั้ง!
เจ้าหน้าที่ดับเพลิงและกลุ่มจีนมุงตกใจจนขวัญหนีดีฝ่อ!
“ระวัง!”
“กรี๊ด!”
“อาจารย์จางล่ะ?”
“แย่แล้ว! อาจารย์ตกลงไปในบ่อน้ำอีกแล้ว!”
“รีบช่วยเขาเร็ว!”
“ไอ้หยา นี่เกิดอะไรขึ้น!”
“เพิ่งช่วยขึ้นมาเองนะ!”
“บันไดล่ะ บันไดอยู่ไหน!”
หลายคนตกตะลึงตาค้าง!
นักดับเพลิงต่างก็ช็อกไปแล้ว!
นี่ก็น่าจดจำเกินไปไหม! แค่เจอคนตกบ่อน้ำสักครั้งในชีวิตก็ว่าหายากแล้ว แต่โลกนี้ยังมีคนที่ตกบ่อน้ำสองครั้งในวันเดียว แล้วยังเป็นบ่อเดียวกันอีก ช่างโชคร้ายอะไรเช่นนี้!
ทุกคนต่างทำงานอย่างหนักเพื่อช่วยชีวิต
ไม่กี่นาทีต่อมาจางเย่ก็ได้รับการช่วยเหลืออีกครั้ง
จางเย่ปีนขึ้นอย่างแข็งแรงและโบกมือ “ไม่เป็นไร ผมไม่เป็นอะไร เรื่องเล็กน้อย!”
นี่แม่งก็คือโชคร้ายห้าเท่า!
ในที่สุดจางเย่ก็ได้เรียนรู้แล้ว!
YOU MAY ALSO LIKE
