ฉันนี่แหละคือซูเปอร์สตาร์ I'm really a superstar - บทที่ 1493 : จดหมายจากแฮ็กเกอร์ ‘2’!

ในคืนนั้น

ที่สำนักความมั่นคงทางไซเบอร์

เสียงเพลงของจางเย่ดังลอดจากไลฟ์สดที่เปิดอยู่ในออฟฟิศ เหล่าพนักงานของสำนักงานฯ ที่ทำงานล่วงเวลาและคนอื่นๆ อีกหลายคนกำลังชมการไลฟ์ ‘คอนเสิร์ตครั้งสุดท้าย’ ของจางเย่

“สุดยอดไปเลย!”

“ฉันชอบเขามากจริงๆ นะ!”

“อาจารย์จางเป็นไอดอลของฉันเสมอมาเลยนะ”

“น่าเสียดายที่ฟางเสี่ยวสุ่ยกับคนอื่นๆ มาดูไม่ได้”

“สหายหน่วยหนึ่งเราซวยมาก”

“ยังหาตัว 2 ไม่เจออีกเหรอ?”

“สอบสวนทั้งสิบหกคนแล้ว ผู้อำนวยการต่งก็ด้วย แต่ไม่มีใครเข้าเค้าสักคน”

“เฮ้อ อยากรู้จริงๆ ว่าต้องทำโอทีแบบนี้ไปอีกนานแค่ไหน โชคดีนะที่คืนนี้เรามีคอนเสิร์ตอาจารย์จางให้ดูแก้เบื่อ”

ทันใดนั้นเอง จู่ๆ ก็มีเสียงแจ้งเตือนจากคอมพิวเตอร์

เป็นเสียงอีเมลเข้าใหม่

“หือ? อีเมลเหรอ?”

“อีเมลอะไรน่ะ?”

“ไม่รู้สิ แอคเคานท์นี้ยังไม่เคยใช้งานนี่?”

“อีเมลภายในเหรอเนี่ย?”

“มาจากเมลภายในทางหลังบ้าน”

“ใครเผลอส่งมารึเปล่า?”

“ไหนเช็กหน่อยแล้วกัน”

แต่พอพวกเขาอ่านจบก็ต้องตะลึง!

“เร็วเข้า รีบๆ ไปตามใครมาหน่อย!”

“ตามหัวหน้ามา!”

“เรื่องใหญ่แล้ว!”

“ใช่! อีเมลจากแฮ็กเกอร์ 2”

“แย่แล้ว ไวรัสนี่!”

“ไม่นะ ไม่เหมือนเลย!”

“ไปตามคนมาเร็ว”

ทั้งสำนักฯ วุ่นวายขึ้นในทันที!

ในห้องกักตัว

บรรยากาศข้างในทะมึนอย่างยิ่ง

เมิ่งอี้ “คอนเสิร์ตเริ่มแล้ว!”

ฟางเสี่ยวสุ่ยร้อง “ฉันจะไม่ได้ดูอาจารย์จางอีกแล้ว!”

พนักงานหญิง “ไม่รู้เขาร้องไปกี่เพลงแล้ว”

“ตอนนี้ยังจะคิดถึงอาจารย์จางอีกเหรอ?” พนักงานอีกคนว่า “พวกเรายังเอาจตัวไม่รอดเลย บ้านก็ไม่ได้กลับมาสามวันแล้ว”

ทันใดข้างนอกห้องก็เกิดความวุ่นวาย

ผู้อำนวยการต่งตะลึง “เกิดอะไรขึ้นน่ะ?”

เมื่อหันไปมองทางประตู ดูจากแสงที่ลอดเข้ามาทางช่องว่างใต้ประตูก็เห็นว่ามีคนวิ่งไปมา หนึ่งคน ห้าคน สิบคน วุ่นวายอย่างมาก

ผ่านไปสิบกว่านาที

ประตูก็เปิดออก ผู้บริหารคนหนึ่งเดินเข้ามาในห้องด้วยสีหน้าเคร่งเครียด “เหล่าต่ง มานี่”

ผู้อำนวยการต่งยืนขึ้นทันที “เกิดอะไรขึ้นกันครับ?”

คำพูดของผู้บริหารท่านนั้นชวนตื่นตะลึง “2 ส่งอีเมลมาให้เรา”

ทุกคนงุนงง “อะไรนะ?”

2?

มาแล้ว?

ทั้งกลุ่มรีบออกไปดูทันที คนในสำนักงานฯ แทบทุกคนกลับเข้าออฟฟิศ จนทำให้ในออฟฟิศเบียนเสียดเยียดยัด

ผู้อำนวยการของหน่วยสองร้อง “เหล่าต่ง มานี่มา!”

ผู้อำนวยการต่งเดินไปหาเขา “เหล่าไป๋ เกิดอะไรขึ้นน่ะ?”

ผู้อำนวยการของหน่วยสองพูดขึ้นทันที “หลายปีก่อน พวกนายเป็นคนติดตามคดีไวรัสแพนด้าจุดธูปใช่ไหม? ลองดูนี่สิ”

บนจอคอมพิวเตอร์เป็นไฟล์ไฟล์หนึ่ง เป็นไวรัสคอมพิวเตอร์ที่ถูกกักกันไว้ด้วยซอฟต์แวร์ขององค์กร

ผู้อำนวยการต่งแม้พรั่นพรึง แต่เมื่อเปิดเข้าไปดูก็ตะลึง “ถอยหน่อย” เขาบอกผู้อำนวยการไป๋ของหน่วยสอง นั่งลงประจำที่ อ่านไฟล์นั้นทีละบรรทัด ฟางเสี่ยวสุ่ย เมิ่งอี้และคนอื่นๆ ก็รุมล้อมเข้ามา พอเห็นเข้าก็ตะลึงไป

ไม่นานผู้อำนวยการต่งก็อ้าปากค้าง “นี่มันซอร์สโค้ดของแพนด้าจุดธูปนี่!”

ผู้อำนวยการต่งพยักหน้า “ร้อยเปอร์เซ็นต์”

ฟางเสี่ยวสุ่ยพูดอย่างงุนงง “ได้มาได้ยังไงกัน? ซอร์สโค้ดนี้ควรจะมีแค่ผู้สร้างที่มีสิ”

ผู้อำนวยการหน่วยสามยิ้มเจื่อน “ตัว 2 เองนั่นแหละที่ส่งมาให้เรา ยังมีอีกไฟล์ชื่อว่า CIH เราวิเคราะห์ดูแล้วคิดว่าน่าจะเป็นไวรัสที่ก่อเรื่องตัวล่าสุดจริงๆ ตอนนี้เรามีซอร์สโค้ดของไวรัสคอมพิวเตอร์ที่มีอำนาจทำลายล้างสูงที่สุดในโลกเท่าที่เคยมีมาทั้งสองตัวแล้ว”

ทุกคนเงียบไป

ก่อนจะสั่นเทิ้มด้วยความกลัว

ฟางเสี่ยวสุ่ยยังไม่เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้น “2 คิดอะไรอยู่กันนะ?”

เมิ่งอี้ “เขาส่งซอร์สโค้ดให้เราทำไมกัน?”

ผู้อำนวยการหน่วยสองชี้ไปที่หน้าจอ “ดูนี่สิ”

อีเมลจาก 2 ให้ข้อมูลสำคัญมหาศาล นอกจากซอร์สโค้ดของไวรัสแพนด้าจุดธูปและ CIH แล้ว 2 ยังทิ้งข้อความไว้ให้พวกเขา เขียนเอาไว้ว่า ‘ฉันรู้ว่าทุกคนกำลังตามหาตัวฉัน แต่ว่าทิศทางในการค้นหาตัวผู้ต้องสงสัยของพวกคุณผิดพลาดตั้งแต่แรก ฉันไม่คิดจะหลบซ่อนตัว ทั้งไม่สามารถหลบหนีได้ ที่สมควรคืนฉันย่อมต้องคืนกลับไป ที่สมควรมอบให้ฉันยังต้องมอบให้ อย่าสร้างความลำบากให้สหายท่านอื่นอีกเลย ลองคิดดูให้ดีก็รู้แล้วว่า 2 น่ะไม่มีทางเป็นหนึ่งในพวกเขาได้ พวกคุณรู้ไหมว่าชื่อ 2 นี่น่ะหมายความว่ายังไง? ถ้ารู้แล้วก็มาหาฉันสิ พวกคุณรู้อยู่แล้วว่าจะหาฉันพบได้ที่ไหน’

หมายความว่ายังไง?

ทุกคนต่างไม่เข้าใจ

ผู้อำนวยการต่งงุนงง “ทิศทางผิดพลาด?”

ผู้อำนวยการหน่วยสาม “พวกนายว่าข้อความนี้เป็นยังไงบ้าง?”

ฟางเสี่ยวสุ่ย “แปลว่าพวกเราไม่ใช่ 2 ไง เพราะงั้นเราจะกลับบ้านกันได้รึยัง?”

เมิ่งอี้ตื่นเต้น “ใช่ๆ ชัดเจนแล้วนี่”

เหล่าผู้บริหารพูดไม่ออก

เช่นกันกับทุกคน

ผู้อำนวยการต่งพึมพำ “2 หมายความว่ายังไงกัน?”

ผู้อำนวยการหน่วยสอง “เราก็ไม่รู้ เลยมาถามพวกคุณนี่ไง”

ทีมหน่วยสามคนหนึ่งเอ่ย “อะไรคือเรารู้ว่าจะไปหาเขาได้ที่ไหนกัน?”

ทีมงานหญิงของหน่วยสอง “นั่นสิ เราจะไปรู้ได้ไงว่าเขาอยู่ที่ไหน?”

2？

2 งั้นเหรอ？

คนทั้งหลายต้องงุนงง ทุกคนต่างยกมือขึ้นชูเป็นเลข 2

หมายความว่าไงกัน?

เลขตัวเดียวนี่มันแปลว่าอะไรกันแน่?

ทันใดมีผู้อำนวยการอีกคนตรงเข้ามาในออฟฟิศ เขากลับมาทันทีหลังได้รับรายงาน “หือ? พวกนายจับ 2 ได้แล้วเหรอ? เยี่ยมเลย! จับได้ยังไงน่ะ?”

ผู้อำนวยการต่งมองเขา “ใครบอกว่าเราจับได้แล้ว?”

ผู้อำนวยการคนนั้นชะงัก ชี้ไปที่พวกเขา “งั้นชูนิ้วเป็นรูปตัว V กันทำไมน่ะ?”

ผู้อำนวยการต่งพูดไม่ออก “พวกเรากำลังสงสัยว่า 2 หมายความว่ายังไงต่างหาก เอ๊ะ เดี๋ยวก่อนนะ?” เขาชะงัก “ว่ายังไงนะ?”

ผู้อำนวยการนั้นชูสองนิ้วด้วยความงุนงง “ก็นี่มันรูปตัววี แบบวิคตอรี่ไม่ใช่เหรอ ชนะแล้วไง? เย้ ชนะแล้ว?”

พอพูดจบ ทั้งออฟฟิศก็เงียบกริบทันที!

2?

วิคตอรี่?

เย้?

ไม่สิ เย่ต่างหาก!?

ฟ่านอิงอวิ๋นหน้าเปลี่ยนสี!

ฟางเสี่ยวสุ่ยงุนงง “นี่มัน”

ผู้บริหารก็ชะงัก เขาพูดเสียงลั่น “เหล่าต่ง อาจารย์จางมาร่วมหน่วยนายเมื่อไหร่?”

ผู้อำนวยการต่งตะลึง “ตอนสงครามแฮ็กเกอร์จีน-เกาหลีพอดี!”

ผู้บริหารนั้นหงุดหงิด “ทำไมนายไม่พูดถึงแต่แรกเล่า?”

ผู้อำนวยการต่งงุนงง “ก็ไม่มีใครถามนี่ ก็ถามว่าตอนนั้นใครทำงานกับหน่วยหนึ่งบ้าง อาจารย์จางไม่ได้ทำงานกับหน่วยเรา ฉันเองก็ไม่คิดว่าเขาจะเก่งคอมฯ ขนาดนั้น ภาษาอังกฤษก็ห่วยแตก พวกเราเลยคิดไม่ถึง!”

เมิ่งอี้ฟาดหน้าผากตัวเอง “สวรรค์!”

ผู้อำนวยการหน่วยสอง “นั่นคือสิ่งที่เขาพูดถึงว่าเรารู้ว่าจะไปหาเขาได้ที่ไหนไง!”

โอลิมปิกสเตเดียม!

การถ่ายทอดสดทั่วประเทศ!

จางเย่คือ 2?

เป็นไปได้ยังไง!

พวกเขาคิดผิดรึเปล่า?

ฟางเสี่ยวสุ่ยตระหนก “งั้น งั้นเราจะทำยังไงดี?”

เมิ่งอี้ “อาจารย์จางยังจัดคอนเสิร์ตอยู่เลย!”

ไม่มีใครรู้ว่าจะทำอย่างไร

เพราะเรื่องนี้ใหญ่กว่าที่พวกเขาคิด!

เรื่องใหญ่จนไม่รู้จะจัดการได้อย่างไร!

พวกเขารายงานเบื้องบนในทันที เมื่อเบื้องบนทราบก็ต้องงุนงงไปเช่นกัน ต้องรีบรายงานระดับที่สูงไปกว่าเขา รายงานสูงขึ้นไปเรื่อยๆ!

สำนักความมั่นคงไซเบอร์วุ่นวายแล้ว!

มีรถมาทีละคัน!

ผู้บริหารระดับสูงมาด้วยตัวเองทีละคน!

หลายคนแทบไม่เชื่อข่าวนี้ ทุกคนต้องการเห็นหลักฐานด้วยตาตนเอง!

หนึ่งในนั้นตะโกนใส่เหล่าผู้บริหารของสำนักฯ ในทันทีที่มาถึง “ล้อฉันเล่นเรอะ?” เขาชี้คอมพิวเตอร์ที่กำลังฉายคอนเสิร์ตของจางเย่ “นี่คือการถ่ายทอดสดทั่วประเทศ เขาเป็นศาสตราจารย์ของเป่ยต้า ศาสตราจารย์ของวิทยาลัยสื่อฯ ทูตสันถวไมตรีของเอเชีย พิธีกรชื่อดัง นักคณิตศาสตร์ระดับโลก ผู้เชี่ยวชาญทางภาษา นักเขียนและลิปิกรชื่อดัง สามีของรองฯ อู๋แห่ง SARFT แต่นี่แกดันบอกว่าจะออกประกาศจับเขา? บอกว่าจางเย่คือแฮ็กเกอร์ 2 ในตำนาน? รู้รึเปล่าว่าถ้าจับผิดคนจะเกิดผลยังไง? อย่าบอกนะว่าพวกแกจะรับผลที่ตามมาได้ ไม่มีใครรับได้ทั้งนั้น ฉันก็รับไม่ได้!”

ทุกคนรู้ว่าข่าวนี้สะท้านสะเทือนแค่ไหน!

ถ้าหลักฐานชิ้นนี้เป็นจริง นี่ก็คือข่าวที่ใหญ่ที่สุดในประวัติศาสตร์ของวงการบันเทิงแน่นอน!