I’M THE BOSS ลูกพี่หุ่นเทวะ - ตอนที่ 478 หกกระบวนท่าต่อเนื่อง! - novel-lucky

“ห้า หก!” เมื่อหลิงหลานนับถึงหก การโจมตีติดต่อกันก็จบลงในที่สุด!

หุ่นรบของจ้าวจวิ้นถูกการซัดอย่างรุนแรงครั้งสุดท้ายของหลิงหลานอัดจนร่วงลงสู่พื้น และกระอักเลือดพรวดออกมาอีกคำ เขารู้สึกว่าเขาใกล้จะตายแล้ว เขารู้มาตลอดว่าจำนวนก การโจมตีต่อเนื่องของลูกพี่หลานเลยห้ากระบวนท่าแล้ว แต่ไม่มีใครรู้ว่ามีกี่กระบวนท่ากันแน่ เนื่องจากลูกพี่หลานไม่เคยแสดงออกมาขณะที่ต่อสู้กับพวกเพื่อนๆ เลย ตอนนั้นเขายังไ ไม่เข้าใจอยู่บ้าง คิดว่าไม่อยากเปิดเผยเพราะอยากเก็บเป็นไพ่ตาย ตอนนี้ในที่สุดเขาก็เข้าใจแล้วว่าทำไมลูกพี่หลานถึงไม่ใช้ เป็นเพราะว่าเมื่อใช้ออกมาแล้ว นั่นคือต้องการสังหาร คน

จ้าวจวิ้นคิดว่าตัวเองจะหมดลมหายใจแบบนี้ ไม่นึกเลยว่าพลังชีวิตของตัวเองจะแข็งแกร่งมาก ต่อให้เฉียดความตาย เจ็บปวดเจียนตาย แต่เขายังไม่สลบไป และยังรอดชีวิตมาได้

จ้าวจวิ้นที่ได้สติกลับมา เห็นหลิงหลานยืนอยู่เบื้องหน้าตนด้วยท่าทางเย่อหยิ่งก้มลงมองใต้หล้า ทำให้เขาเกิดความรู้สึกเหมือนกับว่าเขาเป็นมดตัวเล็กๆ ที่หลิงหลานเข่นฆ่าได ด้ตามใจชอบ…

ความรู้สึกนี้ทำให้หัวใจของจ้าวจวิ้นเจ็บปวดร้าวรานอย่างล้ำลึก ความอัปยศอดสูอย่างรุนแรงสายหนึ่งจู่โจมตรงมาที่หัวใจ! เขาพลันตระหนักเล็กน้อยว่า ที่แท้ความสามารถของเขาไม่ได้ อยู่ในสายตาของลูกพี่หลานเลย การที่รับเขาเข้าหน่วยรบน่าจะเป็นเพราะเห็นแก่หน้าของหลี่หลานเฟิงเพื่อนเก่าเลยฝืนใจทำสินะ! ไม่นึกเลยว่าจะมีวันที่เขาอาศัยเส้นสายถึงได้เข้า าร่วมหน่วยรบเพราะความสามารถไม่เพียงพอด้วย! ความอัปยศนี้ทำให้จ้าวจวิ้นกัดฟันจนแทบจะหักแล้ว

“โอ้วว!” จ้าวจวิ้นร้องคำรามด้วยความโกรธเกรี้ยวในที่สุด!

ไม่ ฉันไม่ยอมให้มีคนดูถูกฉันเป็นอันขาด ต่อให้ฉันมาจากดาวระดับสาม ต่อให้พรสวรรค์ของฉันด้อยกว่าเฉียวถิงนิดหน่อย ฉันก็จะใช้ความสามารถของตัวเองมาบอกลูกพี่หลานว่า นอกจากเขาแ แล้ว ฉันจะเป็นคนที่แข็งแกร่งที่สุดในหน่วยรบ ส่วนฉีหลง ฉันไม่แพ้เขาหรอก!

จิตวิญญาณต่อสู้ที่ไม่ยอมศิโรราบทำให้จ้าวจวิ้นลืมความเจ็บปวดแสนสาหัสบนร่างไปแล้ว เขาขับหุ่นรบให้ดีดตัวจากพื้นแล้วยืนขึ้นมา เขาที่ตอนแรกถือดาบด้วยมือข้างเดียว มือซ้าย ก็เข้าไปจับทันใด เขากุมดาบด้วยสองมือแล้วตั้งดาบยักษ์ขึ้น ก่อนจะจ่อไปที่หลิงหลาน

หลังจากที่โจมตีต่อเนื่องหกกระบวนท่า หลิงหลานก็ไม่ได้บุกโจมตีอีก แล้วมองดูอยู่ด้านข้างด้วยสายตาเย็นชามาโดยตลอด บางทีอาจเป็นลูกพี่หลานเกิดใจดี หรือบางทีคิดว่าหลังจากโ โดนเธอโจมตีติดกันห้ากระบวนท่า จ้าวจวิ้นก็ไม่อาจสู้ต่อได้แล้ว

เมื่อเธอเห็นจ้าวจวิ้นกุมดาบแน่นเตรียมตัวต่อสู้อีกครั้ง เธอก็กวัดแกว่งดาบยักษ์ในมือขวาเบาๆ แล้วเอ่ยเสียงเย็นชาว่า “ไม่ยอมแพ้? อยากขัดขืน? น่าเสียดาย นายไม่ใช่คู่ต่อสู้ขอ องฉันตลอดกาล!”

จ้างจวิ้นคล้ายกับไม่ได้ยินคำพูดของหลิงหลาน เขาแค่จ้องมองคู่ต่อสู้อย่างเงียบๆ สองมือกุมอาวุธเย็นแน่นๆ ราวกับว่าหนึ่งวินาทีให้หลัง อารมณ์ตื่นเต้นแต่เดิมก็เปลี่ยนเป็นราบเร รียบ จิตใจสงบนิ่ง

บางทีอาจจะมีตัวตนของหลิงหลานอยู่ในสายตาของเขา หรืออาจจะไม่มี เขาไม่ได้ยิน ไม่เห็น ไม่รู้สึก ประสาทสัมผัสทั้งห้าคล้ายกับหายไปแล้ว เขาเหมือนกับกลายเป็นฟอสซิล เขาเริ่มนึก กไม่ออกว่าเขาคือใคร ทั่วทั้งร่างอืดอาดขึ้นมา ท้ายที่สุดสองก็เปลี่ยนเป็นความว่างเปล่า

นี่เป็นโลกลึกลัก ราวกับเป็นเพียงชั่วพริบตาเดียว และเหมือนกับผ่านไปนานนับพันปี!

จ้าวจวิ้นที่เข้าสมาธิแล้วไม่สังเกตเห็นว่าไอพลังบนร่างตัวเองไต่ขึ้นสูงอย่างไร้ขีดจำกัด เขาขยับแล้ว นิ้วมือพลันโบกสะบัดขึ้นมา นิ้วมือจากตอนแรกที่ยังสามารถมองเห็นได้ชัดเจ จนเปลี่ยนเป็นเงาซ้อนทับกัน ท้ายที่สุดก็เชื่อมติดต่อกันจนมองไม่เห็นเงาซ้อนทับกันพวกนั้นแล้ว นิ้วมือของจ้าวจวิ้นได้หายไปแล้ว เห็นได้ว่าความเร็วนิ้วมือของเขาเลยระดับ ‘เงา า’ ซึ่งเป็นขีดจำกัดของผู้ควบคุมหุ่นรบระดับพิเศษแล้ว และไปถึงขอบเขต ‘ไร้รูป’ ที่มีเพียงผู้ควบคุมหุ่นรบไพ่ราชาเท่านั้นที่สามารถไปถึงได้

จากนั้นก็เห็นหุ่นรบของจ้างจวิ้นบินพุ่งออกไปราวกับกระสุนปืนใหญ่ก็ไม่ปาน พุ่งไปหาหลิงหลาน! เขาตะโกนดังลั่นว่า “โจมตีต่อเนื่อง!”

สิ่งที่สามารถนำพาความยุ่งยากมาให้ลูกพี่หลานที่แข็งแกร่งได้มีเพียงการโจมตีต่อเนื่อง ถึงแม้ว่าการโจมตีต่อเนื่องของเขาจะทำได้เพียงสี่กระบวนท่า กระบวนท่าที่ห้าต้องดูว่าสภาพข ของเขาดีหรือเปล่า ซึ่งไม่อาจเทียบกับหกกระบวนท่าต่อเนื่องของลูกพี่หลานได้เลย แต่นี่เป็นการโจมตีที่แข็งแกร่งที่สุดของเขาแล้ว!

จ้าวจวิ้นรู้ดีแก่ใจว่า ทักษะระดับสูงอื่นๆ และทักษะระดับพิเศษใช้ไม่ได้ผลกับลูกพี่หลาน เขาที่เคยต่อสู้กับลูกพี่หลานมาหลายครั้ง มีวิธีการอะไรบ้างที่ไม่เคยใช้? สุดท้ายเขา ก็ยังโดนลูกพี่หลานรังแกจนจบอยู่ดีไม่ใช่เหรอ?

“มาได้ดี!” หลิงหลานเห็นจ้าวจวิ้นใช้การโจมตีต่อเนื่อง หลังจากที่ตะโกนเสียงดัง เธอก็ขับหุ่นรบใช้การโจมตีต่อเนื่องเข้าไปรับมือเช่นเดียวกัน

‘เคล้ง! เคล้ง! เคล้ง! เคล้ง! เคล้ง!’ เสียงอาวุธเย็นกระทบกันดังลั่นติดต่อกันห้าครั้ง จ้าวจวิ้นแสดงการโจมตีต่อเนื่องห้าครั้งออกมาอย่างง่ายดายโดยที่ไม่ได้ตั้งใจ เขารู้สึกว ว่านี่ไม่ใช่ขีดจำกัดของเขา นิ้วมือร่ายรำต่อไป ทำการควบคุมการโจมตีครั้งที่หกของอย่างที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน!

‘เคล้ง!’ การโจมตีครั้งที่หกถูกใช้ออกมาได้สำเร็จ หลิงหลานยังคงใช้การโจมตีกลับครั้งที่หกต้านทานเอาไว้!

ไม่ นี่ยังไม่ใช่ขีดจำกัด นิ้วมือของจ้าวจวิ้นทำการควบคุมต่ออย่างไร้อุปสรรค แสดงการโจมตีครั้งที่เจ็ดของเขาแล้ว!

‘ตูม!’ ดาบยักษ์โจมตีโดนหุ่นรบของหลิงหลาน พละกำลังมหาศาลซัดหุ่นรบของหลิงหลานจนกระเด็นออกไป ขณะที่จ้าวจวิ้นคิดจะตามเข้าไปบุกโจมตี เบื้องหน้าเขาก็พร่าเบลอ กลับมาที่ สนามประลองอีกครั้ง

ห้องลับแห่งนั้นหายไปแล้ว ลูกพี่หลานที่กำลังต่อสู้กับเขาก็หายไปแล้ว เขาเห็นเพียงโจวเชาหลิงที่อยู่ตรงข้ามกำลังเตรียมตัวโจมตีรอบถัดไป!

‘ติ๊ดๆๆ!’ เวลานี้ออปติคัลคอมพิวเตอร์ของหุ่นรบจ้าวจวิ้นกำลังแจ้งเตือนสภาพของหุ่นรบ “ข้อต่อแขนขวาเสียหายเพิ่มขึ้น 1.6%! ความเสียหายสะสมถึง 11.3%!”

“ที่แท้ ข้อต่อหุ่นรบเสียหายเกิน 10% แล้ว ฉันเสียเวลาต่อไปไม่ได้อีกแล้ว” ถึงแม้จ้างจวิ้นไม่รู้แน่ชัดว่าเมื่อสักครู่นี้เกิดอะไรขึ้น แต่เขารู้ว่าเขาเหมือนทะลวงขีดจำกัดในห ห้วงจิตใจนั้น ซึ่งไม่รู้ว่าการทะลวงขีดจำกัดนี้จะสามารถปรับใช้ได้ในการต่อสู้จริงหรือเปล่า

นิ้วมือของจ้าวจวิ้นโบกสะบัดขึ้นมาอย่างรวดเร็วเหมือนกับในห้วงจิตใจ นิ้วมือเปลี่ยนจากที่มองเห็นได้ชัดเจนไปจนถึงเงาซ้อนทับกันเป็นชั้นๆ ก่อนจะหายไปจากในเงาซ้อนทับกัน

หุ่นรบเดิมกุมด้ามดาบไว้สองมือ ทันใดนั้นมือซ้ายก็เลื่อนขึ้นไปข้างบนหนึ่งเมตร ท่วงท่านี้คล้ายคลึงกับวิธีการจับดาบซามูไรของญี่ปุ่น แต่มือซ้ายของหุ่นรบจ้าวจวิ้นไม่ได้ก กุมดาบไว้ หากแต่ล็อกคมดาบไว้ด้วยท่วงท่ากำหมัดเปล่า!

การเปลี่ยนแปลงนี้ทำให้ผู้ชมในสนามพากันร้องอุทานขึ้นมา “จ้าวจวิ้นเคลื่อนไหวแล้ว!”

เวลานี้ ผู้ชมเกือบทั้งหมดต่างรู้ว่าจ้าวจวิ้นตกอยู่ในสภาวะเสียเปรียบแล้ว หากคิดจะพลิกสถานการณ์ เขาจำเป็นต้องทำการเปลี่ยนแปลง พวกเขารอคอยจ้าวจวิ้นการเปลี่ยนวิธีการต่อสู้ม มาโดยตลอด และตอนนี้ในที่สุดก็มาถึงแล้ว

ท่วงท่าถือดาบที่แปลกประหลาดของจ้าวจวิ้นทำให้โจวเชาหลิงตกตะลึง เดิมทีเขาอยากพุ่งเข้าไปโจมตีอย่างรุนแรง ทันใดนั้นเขาก็ช้าลง เขาที่ระมัดระวังรอบคอบเตรียมตัวดูสถานการณ์ก่ อนแล้วค่อยตัดสินใจอีกทีว่าจะต่อสู้อย่างไร ความได้เปรียบอยู่ในมือของเขาแล้ว โจวเชาหลิงไม่อยากโดนอีกฝ่ายพลิกสถานการณ์ได้เพราะความประมาทเลินเล่อของตัวเอง

เวลานี้หุ่นรบของจ้าวจวิ้นพลันพุ่งไปข้างหน้า สถานะความเร็วสูงสุดทำให้หุ่นรบของเขาเหมือนกับลำแสงสายหนึ่ง พริบตาเดียวก็มาถึงเบื้องหน้าโจวเชาหลิง ความเร็วนี้ไปถึงความเร็วสู งสุดตามทฤษฎีของหุ่นรบระดับพิเศษแล้ว และก็ทำให้โจวเชาหลิงรับมือไม่ทันอยู่บ้าง

โจวเชาหลิงไม่ได้ตื่นตระหนก นิ้วมือของเขาโบกสะบัดอย่างว่องไว ขับหุ่นรบพุ่งหลบ อีกฝ่ายมาเร็วมากเกินไป ทำให้เขาไม่มีเวลาสะสมพลังงานให้หุ่นรบ ถ้าเกิดปะทะกับอีกฝ่ายละก็ ฝ ฝ่ายที่เสียเปรียบคือตัวเขา โจวเชาหลิงไม่มีทางทำผิดพลาดเข้าปะทะกับอีกฝ่ายแน่นอน

เมื่อเห็นทั้งสองเฉียดผ่านกัน ขณะที่โจวเชาหลิงฝ่าการโจมตีโดยไม่คาดฝันของจ้าวจวิ้น มือซ้ายของหุ่นรบจ้าวจวิ้นพลันบิดข้อมือ อาวุธเย็นที่เดิมทีกำลังอยู่ในท่วงท่าโจมตีแบ บบซึ่งหน้าพลันเปลี่ยนเป็นแทงตามแนวขวาง!

“อ๊า!” การเปลี่ยนแปลงอย่างกะทันหันนี้ทำให้ผู้ชมอุทานขึ้นมา

จากนั้นก็เห็นโจวเชาหลิงกำลังจะถูกดาบยักษ์แทงใส่ โจวเชาหลิงทำการควบคุมที่เรียบง่ายชัดเจนสมชื่อในช่วงเวลาวิกฤติ ขณะที่นิ้วมือโบกสะบัด อาวุธเย็นในมือก็สกัดไว้ทันที!

เสียง ‘เคล้ง!’ ดังสนั่น ตัวดาบกดปลายดาบที่จ้าวจวิ้นแทงมา ขัดขวางการโจมตีที่ไม่คาดฝันนี้

แต่ว่ามันเป็นการรับมืออย่างฉุกละหุก ไม่สามารถหักล้างการแทงที่จ้าวจวิ้นโจมตีอย่างเต็มกำลังนี้ได้ หุ่นรบถูกพละกำลังของการแทงนี้ซัดจนลอยออกไปทันที ลอยกลับไปด้านหลังอย่ างรวดเร็ว แต่ก็เพราะเหตุนี้เองทำให้โจวเชาหลิงหลุดพ้นจากรัศมีการโจมตีระยะประชิดของจ้าวจวิ้นแล้ว และก็ทำให้โจวเชาหลิงโล่งอกเช่นกัน

แต่โจวเชาหลิงโล่งอกเร็วเกินไป เขากำลังคิดจะบังคับหุ่นรบให้กลับมาสมดุล ก็เห็นหุ่นรบของจ้าวจวิ้นบิดตัวอย่างแปลกประหลาด หักล้างแรงเฉื่อย หันเก้าสิบองศาพุ่งมาหาเขา!

ฉากนี้ทำให้ทั่วทั้งสนามโห่ร้อง ผู้คนมากมายมองจ้าวจวิ้นอย่างประหลาดใจ นี่เป็นการก้าวเท้าอะไร ทำไมแทบจะหักล้างแรงเฉื่อยได้หมดเลยล่ะ? หรือว่านี่เป็นท่าที่จ้าวจวิ้นสร้า างขึ้นเอง? เทคนิคที่ตั้งชื่อคนกำลังจะปรากฏใหม่อีกครั้งแล้วหรือไง?

ฉากนี้ทำให้แววตาของหลิงเซียวที่อยู่บนแท่นประธานวาววับ เขาพยายามคิดค้นท่วงท่าหุ่นรบที่ไม่สนใจแรงเฉื่อยแบบนี้มาโดยตลอด ถึงแม้ว่ามีประสิทธิภาพอยู่บ้าง แต่ว่ามันไม่ได้กลาย ยเป็นระบบชุดเดียวกัน ไม่นึกเลยว่าเขาจะได้เห็นทฤษฎีของเขากลายเป็นจริงบนตัวนักเรียนทหารคนหนึ่ง…

ในสมองของหลิงเซียวเริ่มวิเคราะห์การเคลื่อนไหวของจ้าวจวิ้น ข้อมูลตัวเลขรายละเอียดนับไม่ถ้วนปรากฏขึ้นทีละอัน พรสวรรค์ลอกเลียนแบบน่าอัศจรรย์มาก ขอเพียงมองเห็นแค่ครั้งเดียว ก็สามารถเข้าใจแก่นแท้ของมัน

เมื่อไม่มีปัญหาเรื่องแรงเฉื่อยก็ทำให้จ้าวจวิ้นไม่มีเวลาที่อืดอาดยืดยาด โจวเชาหลิงยังไม่ทันควบคุมหุ่นรบให้สมดุล การโจมตีของจ้าวจวิ้นก็มาถึงแล้ว

“หุ่นรบโจมตีต่อเนื่อง!” เมื่อการโจมตีของจ้าวจวิ้นปรากฏขึ้น ทุกคนต่างร้องอุทานขึ้นมา พวกเขาล้วนรู้ว่าหลินเซียวจากโรงเรียนทหารสหศึกษาที่หนึ่งเคยทำการโจมตีต่อเนื่องหกคร รั้งได้สำเร็จในการประลองหุ่นรบเดี่ยว เช่นนั้นผู้ควบคุมหุ่นรบระดับพิเศษอย่างจ้าวจวิ้นคนนี้จะทำการโจมตีต่อเนื่องได้ถึงกี่ท่ากันแน่? สามท่า สี่ท่า หรือว่าห้าท่า?

ไม่มีใครคิดถึงหกท่า เนื่องจากมีเพียงไปถึงระดับไพ่ราชาเท่านั้นถึงจะสามารถทำการโจมตีต่อเนื่องเกินห้าท่าได้

‘เคล้ง! เคล้ง! เคล้ง! เคล้ง!’ อาวุธเย็นกระทบติดต่อกันสี่ครั้ง การปรับตัวของโจวเชาหลิงยอดเยี่ยมมา เขาต้านทานการโจมตีต่อเนื่องสี่กระบวนท่าของจ้าวจวิ้นไว้ได้ เขาหวังว่าการโ โจมตีต่อเนื่องจะหยุดลงเพียงเท่านี้ เนื่องจากเขารู้ว่านี่เป็นขึดจำกัดสูงสุดของเขาแล้ว

น่าเสียดายที่ความหวังของเขาสลายแล้ว การโจมตีต่อเนื่องกระบวนท่าที่ห้าของจ้าวจวิ้นปรากฏขึ้นมาแล้ว! โจวเชาหลิงกัดฟันกรอด ฝืนกวัดแกว่งอาวุธในมืออย่างยากลำบาก

เสียง ‘เคล้ง!’ ดังสนั่น จากนั้นก็เห็นดาบยักษ์ของโจวเชาหลิงถูกซัดกระเด็นลอยออกไป ถึงแม้จะสูญเสียอาวุธเย็นของตัวเอง แต่โจวเชาหลิงยังคงต้านทานกระบวนท่าที่ห้าของจ้างจวิ้น นได้

เขาโล่งใจ การโจมตีต่อเนื่องห้ากระบวนท่าคือขีดจำกัดของผู้ควบคุมหุ่นรบระดับพิเศษ จ้าวจวิ้นไม่มีทางมีกระบวนท่าที่หก

เวลานี้เอง จ้าวจวิ้นได้แสดงกระบวนท่าต่อเนื่องที่หกที่ทุกคนคาดไม่ถึงออกมา ฉากนี้ทำให้ทุกคนลุกขึ้นยืน มองไปที่สนามด้วยสีหน้าตกตะลึงพรึงเพริด จ้าวจวิ้นโจมตีต่อเนื่องหกท่า า? จริงหรือเปล่า?

ความเป็นจริงก็เป็นเช่นนั้น จ้าวจวิ้นแสดงกระบวนท่าต่อเนื่องที่หกออกมาจริงๆ เวลานี้โจวเชาหลิงหมดหนทางแล้ว เขาโดนจ้าวจวิ้นโจมตีใส่อย่างรุนแรง หุ่นรบร่วงลงมาทันทีเพราะพละ ะกำลังมหาศาล ก่อนจะกระแทกกับพื้นอย่างหนักหน่วง