I’M THE BOSS ลูกพี่หุ่นเทวะ - ตอนที่ 525 จริงหรือปลอม! (2) - novel-lucky | นิยาย นิยายออนไลน์ นิยายวาย นิยาย PDF

“ช่างพัฒนาที่พวกเราพามาคราวนี้แม่งโคตรอัจฉริยะเลยจริงๆ ไม่นึกเลยว่าจะทำกระสุนปืนใหญ่ปลอมเลียนแบบออกมาได้เยอะขนาดนี้ในระยะเวลาสั้นๆ” ลูกทีมคนหนึ่งยิงกระสุนปืนใหญ่ปลอมไปพลา าง เอ่ยด้วยความตื่นเต้นไปพลาง

“นั่นก็เป็นผลจากการที่พวกเขาทำงานล่วงเวลาด้วย โชคดีที่นอกจากเสบียงกับอาวุธที่จำเป็นแล้ว ผู้บัญชาการยังนำเครื่องจักรปรับแต่งมาไม่น้อยเหมือนกัน” มีลูกทีมคนหนึ่งเอ่ยอย่างชื่ นชม

“จำได้ว่ายังมีบางคนคัดค้านเรื่องนี้มากอยู่เลย” เพื่อนที่อยู่ข้างกายได้ยินคำกล่าวก็เอ่ยหยอกล้อ

“ดังนั้นฉันเลยเป็นแค่ลูกทีมตัวเล็กๆ ไง แต่ลูกพี่หลานกลับเป็นผู้บัญชาการ มองการณ์ไกลจริงๆ” เพื่อนที่ถูกแฉก็ไม่ได้ขุ่นเคือง แต่ว่าตอบกลับอย่างมองโลกในแง่ดีมาก

คำพูดของเขาทำให้บรรดาลูกทีมยิ้มอยู่ในใจ จริงด้วยสินะ พวกเขาจะไปเข้าใจการตัดสินใจแต่ละอย่างของลูกพี่หลานได้อย่างไร

หลี่อิงเจี๋ยได้ยินพวกลูกทีมเอ่ยคำพูดยกย่องหลิงหลาน ก็ไม่รู้สึกปั่นป่วนใจเลยสักนิดเดียว เขาช้ำใจตั้งแต่เด็กจนถึงปัจจุบัน เขาหมดกะจิตกะใจไปแข่งขันกับหลิงหลานโดยสิ้นเชิงแล้ ว ปีศาจอัจฉริยะแบบนั้น ไม่ใช่สิ่งที่คนธรรมดาอย่างเขาสามารถเทียบได้เลย เขาไปทุ่มเทจิตใจศึกษาว่าจะกลายเป็นผู้นำตระกูลหลี่คนต่อไปอย่างไรดีกว่า

ในการยิงหลายรอบถัดมา หลี่อิงเจี๋ยยิงกระสุนปืนใหญ่เจาะเกราะของจริงแค่สองลูกเท่านั้น แต่เนื่องจากเจี่ยงเส่าอวี่ระมัดระวังมาก ไม่พลาดกระสุนปืนใหญ่สักลูก ดังนั้นการโจมตีจึงไม ม่สำเร็จ คราวนี้หลี่อิงเจี๋ยไม่กล้าใช้อย่างเสียเปล่าอีก ก่อนจะใช้แค่กระสุนปืนใหญ่ปลอมมาขัดขวางอีกฝ่ายเท่านั้น

‘ติ๊ดๆๆ!’ ทันใดนั้นเองหานจี้จวินที่จับตามองสถานการณ์รบเบื้องหน้ามาตลอดก็ได้รับคำขอติดต่อหลายสาย หานจี้จวินกดรับสายหนึ่งในนั้น แล้วก็ได้ยินเสียงของอู่จย่งดังมาจากด้านใน “หานจี้จวิน พวกเรามาถึงจุดที่ระบุแล้ว”

“รับทราบ” หานจี้จวินตอบอย่างจริงจัง จากนั้นเขาก็ทยอยรับสายที่เหลือ ซึ่งพวกเขาก็เหมือนกับอู่จย่ง ทุกคนล้วนรายงานว่าไปถึงตำแหน่งที่ระบุไว้แล้ว จนกระทั่งตอนนี้เอง ในที่สุดดว วงหน้าเคร่งขรึมเย็นชาของหานจี้จวินก็เผยรอยยิ้มจางๆ ออกมา

แผนการนี้เป็นแผนที่เขาทุ่มเทความคิดตั้งใจวางออกมาเพื่อจัดการพวกผู้โจมตี ‘เจี่ยงเส่าอวี่ นายลองชิมดูให้ดีเถอะ!’

หานจี้จวินที่รู้ว่าเตรียมพร้อมทุกอย่างไว้เรียบร้อยแล้ว เห็นฝ่ายตรงข้ามป้องกันอย่างสุดชีวิต เขาก็รู้ว่าเป็นไปไม่ได้อีกแล้วที่คิดจะใช้กระสุนปืนใหญ่เจาะเกราะมาฉวยโอกาสที่อีกฝ ฝ่ายไม่ทันได้เตรียมตัวมาลดทอนจำนวนหุ่นรบของอีกฝ่าย ดังนั้นเลยกดปุ่มสื่อสารของหลี่อิงเจี๋ยแล้วพูดว่า “หลี่อิงเจี๋ย หยุดยิงกระสุนปืนใหญ่ปลอมชั่วคราว เริ่มแผนการที่สอง”

หลี่อิงเจี๋ยได้ยินคำกล่าวก็ให้ลูกทีมทยอยลดการยิงกระสุนปืนใหญ่ปลอมทันที สุดท้ายก็แสร้งทำเหมือนกับว่ายิงกระสุนปืนใหญ่ปลอมหมดแล้ว เมื่อทุกคนหยุดยิง หลี่อิงเจี๋ยก็ให้พว วกลูกทีมนำกระสุนปืนใหญ่ปลอมที่ยังไม่ได้ยิงรวมถึงกระสุนปืนใหญ่เจาะเกราะสิบลูกที่เหลืออยู่ถอยไปที่แนวหลังอย่างเงียบเชียบ

“ผู้บัญชาการ ฝ่ายตรงข้ามไม่ยิงกระสุนปืนใหญ่แล้ว” พอเห็นฝั่งตรงข้ามไม่มีกระสุนปืนใหญ่ยิงเข้ามาสักลูกแล้ว คนของเจี่ยงเส่าอวี่ก็พักหายใจในที่สุด

เจี่ยงเส่าอวี่เป็นคนขี้ระแวงมาก และก็เพราะความขี้ระแวงนี้จึงทำให้เขาไม่สูญเสียหุ่นรบสักตัวในการยิงรอบหลังๆ และป้องกันกระสุนปืนใหญ่เจาะเกราะสองลูกที่แฝงอยู่ในนั้นได้ พอ อเห็นฝ่ายตรงข้ามไม่ยิงกระสุนปืนใหญ่มาอีก เขายังคงตัดสินใจรอคอย ขณะเดียวกันก็ส่งหน่วยรบหนึ่งหน่วยขึ้นหน้าไปหยั่งเชิง

แต่ฝ่ายตรงข้ามอาจจะไม่มีกระสุนปืนใหญ่แล้วจริงๆ เมื่อหน่วยรบรุดขึ้นหน้าโดยที่ไม่เจออุปสรรคใดๆ มาตลอดทาง เจี่ยงเส่าอวี่ถึงค่อยพาทีมตามไปด้วยความวางใจ พวกเขาผ่านเขต G7 G9 G11 แล ละเห็นเขต G17 อยู่ไม่ไกลแล้ว แต่พวกเขาไม่เห็นอีกฝ่ายยิงกระสุนปืนใหญ่แบบนี้อีกเลย เจี่ยงเส่าอวี่ถึงค่อยวางใจอย่างแท้จริง

เวลานี้เขาเดาว่ากระสุนปืนใหญ่ปลอมพวกนั้นน่าจะเป็นของที่พวกช่างพัฒนาของโรงเรียนทหารชายที่หนึ่งสร้างเลียนแบบขึ้นหลังจากที่เข้ามาในแผนที่ ดังนั้นจึงเป็นไปไม่ได้ที่จะมีเยอะและ ใช้ได้ไม่มีวันหมด กระสุนปืนใหญ่เจาะเกราะพวกนั้นก็เหมือนกัน กระสุนปืนใหญ่สิบเจ็ดสิบแปดลูกก็น่าจะเป็นขีดจำกัดของโรงเรียนทหารชายที่หนึ่งแล้ว

อย่างไรก็ตาม ไม่ช้าเจี่ยงเส่าอวี่ก็ตกอยู่ท่ามกลางวิกฤติอีกครั้ง ขณะที่พวกเขากำลังบินอยู่นั้น จู่ๆ หุ่นรบของทุกคนก็ส่งเสียงเตือนขึ้นมา “หุ่นรบถูกล็อกเป้าหมาย โปรดทำการหลบเลี่ย ยงทันที”

เจี่ยงเส่าอวี่ตกใจ เขาเหลือบมองไปที่เขตเรดาร์ ก่อนจะพบว่าเขตเรดาร์ที่ตอนแรกไร้ผู้คน ทันใดนั้นก็มีจุดแสงนับไม่ถ้วนปรากฏขึ้นมารอบด้าน พวกเขาก้าวเข้าสู่วงล้อมแล้ว

เจี่ยงเส่าอวี่ไม่ใช่คนโง่เช่นกัน เขาเข้าใจในพริบตาว่าหุ่นรบที่ดักซุ่มเหล่านี้น่าจะดับเครื่องยนต์ไว้ ดังนั้นเลยไม่มีคลื่นพลังงานผันผวน เรดาร์เลยไม่สามารถตรวจพบได้ เขาก็เคยวา างแผนการแบบนี้ในเขต Q กับเขต M เหมือนกัน ไม่นึกเลยว่าคราวนี้เขาจะได้ลิ้มรสชาติการถูกดักซุ่มโจมตีนี้เอง

ปังๆๆ… ลำแสงนับไม่ถ้วนโจมตีจากรอบทิศทาง ลูกทีมหลายคนของเจี่ยงเส่าอวี่ที่ตกอยู่ในวงล้อมถูกยิงจนร่วงลงพื้น หลี่อิงเจี๋ยใช้กระสุนปืนใหญ่ปลอมกับกระสุนปืนใหญ่จริงทำการสกัดกั้ นไว้อยู่ด้านหน้า ทำให้ผู้ควบคุมหุ่นรบรอบๆ มีเวลาเพียงพอที่จะมายังจุดดักซุ่ม หรือพูดอีกอย่างก็คือ นี่เป็นกองกำลังเฝ้ารักษาการณ์ทั้งหมดของฐานที่มั่น หานจี้จวินใช้แผนการดาบ บนั้นคืนสนอง ขณะเดียวกันก็เป็นการตัดสินใจสู้ตายแบบหลังชนฝาด้วย

……

“ไม่นึกเลยว่าโรงเรียนทหารชายที่หนึ่งยังเหลือเสนาธิการที่เก่งกาจแบบนี้อยู่ด้วย แผนการลูกโซ่นี้เพียงพอที่จะทำให้โรงเรียนทหารชายที่สองเสียผู้ควบคุมหุ่นรบจำนวนมากแล้ว” เดิมที คนในห้องสังเกตการณ์คิดว่าคนที่อยู่เฝ้าป้องกันของโรงเรียนทหารชายที่หนึ่งจะต้านทานหน่วยรบหกหน่วยของโรงเรียนทหารชายที่สองไว้ไม่ไหว แต่ตอนนี้ดูเหมือนว่าอาจจะไม่ใช่แล้ว กระสุนป ปืนใหญ่เจาะเกราะของจริงกับของปลอมในตอนแรกทำให้เจี่ยงเส่าอวี่เสียหน่วยรบไปมากกว่าหนึ่งหน่วย และพอโดนล้อมดักซุ่มโจมตีนี้อีก ผู้ควบคุมหุ่นรบจะเหลือรอดได้เท่าไหร่ ก็บอกยากแล้ ว…ถ้าเกิดเฉียวถิงยังอยู่เฝ้าป้องกันฐานที่มั่นละก็ เจี่ยงเส่าอวี่ย่อมไม่มีความหวังเลยแม้แต่น้อย

“ดูท่า พวกเรายังประเมินโรงเรียนทหารชายที่หนึ่งต่ำไป พวกเขาไม่ได้อวดดีขาดสติเหมือนอย่างที่พวกเราคิดไว้ พวกเขาจัดการวางแผนเหล่านี้ด้วยความมั่นใจแล้ว” นายทหารที่ชื่นชอบโรงเรียน นทหารชายที่หนึ่งกล่าว

“ไม่งั้น ตอนนี้ก็ขึ้นอยู่กับเจี่ยงเส่าอวี่แล้ว ผู้ควบคุมหุ่นรบไพ่ราชาไม่ใช่คนที่โดนจัดการได้ด้วยการดักซุ่มโจมตีเล็กๆ หรอกนะ” คนที่ยืนอยู่ฝ่ายโรงเรียนทหารชายที่สองย่อมออก กความเห็นคัดค้าน

“ต่อให้จัดการเจี่ยงเส่าอวี่ไม่ได้ชั่วขณะ แต่จัดการคนที่เขาพามาได้ เจี่ยงเส่าอวี่ก็ต้องต่อสู้อย่างยากลำบากเพียงลำพังนะ”

“ขอเพียงเหลือหน่วยรบสักหน่วย อาศัยความสามารถของเจี่ยงเส่าอวี่ก็จัดการหน่วยรบที่เฝ้าป้องกันพวกนี้ได้เหมือนกัน เวลานั้น ฐานที่มั่นของโรงเรียนทหารชายที่หนึ่งก็เป็นของในกระ ะเป๋าเจี่ยงเส่าอวี่แล้ว”

ทั้งสองฝ่ายโต้แย้งกันไม่หยุด ก่อนที่หนึ่งในนั้นพลันหันหน้าไปถามหลิงเซียวว่า “ท่านนายพล ไม่ทราบว่าคุณคิดยังไงบ้าง?”

หลิงเซียวยิ้มน้อยๆ พลางกล่าวว่า “ก็ขึ้นอยู่กับว่าเจี่ยงเส่าอวี่จะต้านการซุ่มโจมตีรอบนี้ได้หรือเปล่า ถ้าต้านไว้ได้ เจี่ยงเส่าอวี่ก็จะชนะ แต่ถ้าทำไม่ได้ โรงเรียนทหารชายที่หนึ งก็จะชนะ” คำพูดของหลิงเซียวตรงประเด็นมาก กุญแจสำคัญขึ้นอยู่กับการดักซุ่มโจมตีนี้แล้ว

……

ถึงอย่างไรเจี่ยงเส่าอวี่ก็คือเจี่ยงเส่าอวี่ ผู้ควบคุมหุ่นรบไพ่ราชาไม่ใช่คนที่จะจัดการได้ด้วยการซุ่มโจมตี เขาพุ่งตรงขึ้นหน้าไปโดยไม่ใคร่ครวญเลยสักนิดเดียว เวลานี้ไม่อาจลังเลได ด้แล้ว มีเพียงการฝ่าทะลวงวงล้อมเท่านั้นถึงจะมีความหวัง

ดังนั้น ถึงแม้ตอนแรกโดนลำแสงที่ยิงมาอย่างมืดฟ้ามัวดินจากรอบทิศทางจนมือไม้ลนลานทำอะไรไม่ถูก สูญเสียหุ่นรบไปไม่น้อย แต่บรรดาผู้ควบคุมหุ่นรบที่ระมัดระวังตัวเห็นการเคลื่อนไหวขอ องเจี่ยงเส่าอวี่ก็รีบตามไปทันที เห็นได้ว่าพวกเขารู้ใจกันดีมาก

เช่นนี้เอง พวกผู้ควบคุมหุ่นรบที่เหลือจึงอาศัยเจี่ยงเส่าอวี่เป็นหัวธนูทำการยิงสกัดกั้นไปด้วย ขับหุ่นรบพุ่งออกไปด้วย ชั่วพริบตานี้เอง พวกเขาสูญเสียหุ่นรบไปจำนวนมากอีกครั้ง แ และก็เพราะการกระทำที่เด็ดขาดเช่นนี้เหมือนกัน ถึงทำให้พวกเขาเปิดช่องโหว่พุ่งออกไปได้สำเร็จ

หานจี้จวินกดปุ่มสื่อสารอย่างใจเย็น “หลี่อิงเจี๋ย ยิงกระสุนปืนใหญ่เจาะเกราะ”

สิ้นเสียงนี้ พวกหลี่อิงเจี๋ยที่ถอยร่นมาถึงเขต G17 ก็ยิงกระสุนปืนใหญ่เจาะเกราะสิบลูกสุดท้ายออกไป และยังมีกระสุนปืนใหญ่ปลอมนับไม่ถ้วนด้วย

‘ฟิ้วๆๆ…’ เสียงยิงกระสุนปืนใหญ่นับไม่ถ้วนดังออกมาอีกครั้ง เจี่ยงเส่าอวี่เพิ่งจะฝ่าวงล้อมได้ ยังไม่ทันโล่งอก พวกเขาก็โดนกระสุนปืนใหญ่ที่ยิงมาอย่างมืดฟ้ามัวดินท่วมเหนือศีรษะ

ครั้งนี้ทำให้เจี่ยงเส่าอวี่ตกอยู่ในภาวะกลืนไม่เข้าคายไม่ออกแล้ว ถ้าเกิดสกัดพวกเขากระสุนปืนใหญ่ของจริงของปลอมเบื้องหน้านี้ ก็จะไม่สามารถสกัดหุ่นรบนับไม่ถ้วนที่ไล่ตามหลังและลำแส สงที่พวกนั้นยิงมา แต่ถ้าเกิดต้านรับกองกำลังที่ไล่ตามหลังอย่างเต็มกำลัง พวกกระสุนปืนใหญ่เบื้องหน้านี้ก็ได้แต่อาศัยหุ่นรบฝืนยันไว้เท่านั้น เพียงแต่ไม่รู้ว่าในนี้จะมีกระสุน นปืนใหญ่เจาะเกราะของจริงมากเท่าไหร่

สถานการณ์ไม่ยอมปล่อยให้เขาลังเลแล้ว เจี่ยงเส่าอวี่กัดฟันสั่งว่า “สกัดกองกำลังที่ไล่ตามหลังเต็มกำลัง” หรือพูดอีกอย่างก็คือ เขาตัดสินใจฝืนรับพวกกระสุนปืนใหญ่ด้านหน้านี้แล้ว

‘ตูมๆๆ…’ หลังจากที่กระสุนปืนใหญ่พวกนี้ยิงโดนหุ่นรบก็เกิดเสียงระเบิดนับไม่ถ้วน หุ่นรบถูกทำลายไปอีกสิบตัวในการยิงรอบนี้ เมื่อเห็นว่าตัวเองสูญเสียลูกทีมไปอีกสิบคน เจี่ ยงเส่าอวี่ก็แทบจะกระอักเลือดแล้ว

ตอนนั้นเขาไม่สกัดกั้นกระสุนปืนใหญ่ด้านหน้า เพราะเขาเดิมพันว่าฝ่ายตรงข้ามไม่มีกระสุนปืนใหญ่เจาะเกราะเยอะขนาดนั้น น่าเสียดายที่เขาแพ้พนัน

กระสุนปืนใหญ่เพิ่งจะระเบิดออกรอบหนึ่ง ก็ได้ยินเสียงยิงกระสุนปืนใหญ่นับไม่ถ้วนดังฟิ้วๆๆ คราวนี้เจี่ยงเส่าอวี่ไม่กล้าเดิมพันอีกแล้ว เขาให้ลูกทีมกวาดล้างกระสุนปืนใหญ่เหล่านี้ ถ ถึงแม้ตอนที่พวกลูกทีมจัดการกระสุนปืนใหญ่เบื้องหน้า พวกเขาจะใช้การวิ่งไร้กฎเกณฑ์และหลบลำแสงนับไม่ถ้วนที่มาจากด้านหลัง แต่ยังมีหุ่นรบหลายตัวหลบไม่พ้นและพังเสียหายอีกครั้ง

อย่างไรก็ตาม จากการตอบสนองของพลังงานระเบิดที่ตรวจพบ พวกเขาโดนหลอกอีกแล้ว รอบนี้ไม่มีกระสุนปืนใหญ่เจาะเกราะของจริงเลย

เจี่ยงเส่าอวี่ใกล้จะเป็นบ้าเพราะกระสุนปืนใหญ่ของจริงของปลอมนี้แล้ว เขาตวาดว่า “ไม่สนแล้ว ยันเข้าไปเลย” แม่งเอ๊ย เขาไม่เชื่อว่าโรงเรียนทหารชายที่หนึ่งจะมีกระสุนปืนใหญ่เจาะเกรา าะเยอะขนาดนั้นจริงๆ

คราวนี้เจี่ยงเส่าอวี่เดิมพันถูกแล้ว พอเห็นฝ่ายตรงข้ามไม่สนใจกระสุนปืนใหญ่ของพวกเขาอีกต่อไป หลี่อิงเจี๋ยก็ไม่ยิงกระสุนปืนใหญ่ปลอมอีก หากแต่ให้ลูกทีมทั้งหมดยิงกระสุนปืนใหญ่ หนักแทน ถึงแม้พลังทำลายของมันจะสู้กระสุนปืนใหญ่เจาะเกราะไม่ได้ แต่เมื่อเทียบกับกระสุนปืนใหญ่ปลอมที่แทบจะไม่มีพลังทำลายใดๆ แล้ว การสร้างความเสียหายให้ศัตรูนิดหน่อยก็ยังคงดี กว่า

อย่างไรก็ตาม นี่ก็ทำให้เจี่ยงเส่าอวี่รู้แน่ชัดแล้วว่า ฝ่ายตรงข้ามไม่มีอาวุธที่แข็งแกร่งอย่างกระสุนปืนใหญ่เจาะเกราะแล้วจริงๆ ไม่เช่นนั้นพวกเขาคงไม่มีทางละทิ้งแบบนี้