Infinity Armament สรรพวุธไม่สิ้นสุด - ตอนที่ 103

IA:เล่ม 3 บทที่ 32 ออกล่า (ตอนที่ 2)

หลังจากมาที่เมืองกระหายเลือด นักผจญภัยทุกคนจะไม่มีจุดที่ทำให้ถึงตายแต่ร่ายกายของพวกเขาก็ยังสามารถถูกตัดหรือฉีกขาดได้ ถ้าพวกเขาเสียแขนไป เลือดจะลดลงแต่ก็ยังสามารถฟื้นฟูพลังชีวิตได้แต่ว่าจะไม่สามารถงอกแขนกลับมาได้เหมือนเดิม ต่อให้ดวงตาหายไปรักษาไปก็จะไม่งอกกลับมาใหม่เช่นกัน และถ้าเกิดว่าสูญเสียหัวไป… ก็มีแต่ตาย

แน่นอนว่าแผลแค่นี้ไม่ทำให้เสี่ยวฉวนถึงตาย แต่การที่ลำคอของเขาได้รับบาดเจ็บนั่นหมายความว่าเขาจะไม่สามารถใช้ยาฟื้นฟูได้ทุกชนิด

เมื่อเห็นผลเป็นแบบนั้นทุกคนก็ได้แต่สิ้นหวัง

ชินยี่ได้แต่จ้องมองเขาอย่างนั้น ดวงตาของเขาดำมืดสิ้นหวังยิ่งกว่าใดๆ

“เสี่ยวฉวน! บอกฉันมาว่าเกิดอะไรขึ้น! ใครทำร้ายนาย?” ชินยี่ถาม

เสี่ยวฉวนเปิดปาก แต่ด้วยลำคอที่ถูกตัดแหว่งไปทำให้เขาไม่สามารถส่งเสียงใดๆออกมาได้ แน่นอนว่าถ้าเป็นคนธรรมดาที่ไม่ใช่นักผจญภัยก็คงจะตายไปแล้ว

ในจังหวะนี้มือของเขาที่กำปืนอยู่ก็คลายออก และพยายยามวาดรูปไปบนพื้น ซึ่งได้เป็นรูปของตัวอักษร N

“พวกทางเหนือเหรอ?” ชินยี่ประหลาดใจ

เสี่ยวฉวนพยักหน้า ซึ่งทำให้เขาเสียเลือดมากขึ้นไปอีก ดวงตาของทุกคนแดงก่ำไปด้วยความเศร้า

และน่าแปลกใจมากกับการที่เขามีเลือดให้เสียเยอะขนาดนี้

“พวกมันมีกี่คน?”

เสี่ยวฉวนส่งเสียงประหลาดออกมา เขาพยายามทำนิ้วให้เป็นตัวเลขแต่ก็ไม่มีแรง มือของเขาสั่นอยู่อย่างนั้นจนสุดท้ายก็หมดแรงและสิ้นใจไป

“พวกมันมีกี่คน?” ฮงหลานยังคงถามอยู่

ชินยี่จับแขนของฮงหลาน “เขาตายแล้ว”

ในขณะที่กำลังวางร่างของเขาลงบนพื้น ก็ได้ปรากฎหีบขึ้นบนตัวของเขาจากความว่างเปล่า

ชินยี่กำลังจะหยิบหีบใบนั้น แต่สัญชาตญาณก็ได้เตือนเขาถึงภัยอันตรายที่กำลังใกล้เข้ามา

“ระวัง!” ชินยี่ร้องบอกทุกคน

ในจังหวะเดียวกันต้นไม้ใกล้เขาก็ปรากฎร่างๆหนึ่งขึ้นพร้อมกับวิ่งตรงมาที่ชินยี่

อีกฝ่ายเข้ามาเร็วมากจนชินยี่หลบไม่ทันแน่ๆ เขาจึงเปลี่ยนไปเป็นขว้างหีบใส่เขาเพื่อถ่วงเวลา

หีบพวกนี้ก็เหมือนกับตราเลือด มันคือของที่ไม่มีวันถูกทำลายได้ มีหลายคนพยายามลบล้างตราเลือดแต่ก็ไม่มีใครทำได้สำเร็จ บางคนถึงขั้นตัดแขนตัวเองทิ้งแต่มันก็จะไปปรากฎบนส่วนอื่นของร่างกายแทน

และในจังหวะที่เขาพุ่งมือขวาที่มีบางสิ่งส่องแสงได้ขนาดเล็กออกมา มันก็ชนกับหีบหลีกเลี่ยงหมัดสังหารไปได้

เขาเปลี่ยนไปใช้มือซ้ายและพยายามจับหีบใบนั้นไปด้วยความรวดเร็ว เมื่อเขาได้หีบแล้วเขาก็กระโดดทันที พร้อมๆกันนั้นทุกคนก็ได้ระดมยิงใส่เป้าหมายที่อยู่กลางอากาศ เขาหมุนตัวกลางอากาศและเปลี่ยนให้การกระโดดกลายเป็นการเหาะพาร่างของตัวเขาเองไปที่นักผจญภัยคนอื่น

ภาพที่เห็นตรงหน้าพวกเขายากเกินจะอธิบาย และไม่มีใครสามารถตั้งรับมันได้ทัน เขาพุ่งไปหาฮงหลาน

ฮงหลานกู่ร้องพร้อมทิ้งปืนและง้างหมัดของเขาพุ่งเข้าใส่มัน แต่เขาก็ใช้หีบที่เก็บมาป้องกันไว้ได้

มันเรียนรู้จากการกระทำของชินยี่

หมัดของฮงหลานต่อยหีบกระเด็นออกไปแต่มันก็ยังมีแรงส่งส่งผลให้โดนร่างของมันอยู่ดี และมันก็สร้างความประหลาดใจด้วยการเปลี่ยนท่าทางการบินบนอากาศอีกครั้ง

กระสุนนับไม่ถ้วนพุ่งไปหามัน แต่มันก็พุ่งเป้าหมายไปหาหลีชูพร้อมด้วยมีดคม แต่หลีชูเองก็รวดเร็วพอ เขาทิ้งปืนและวิ่งไปข้างหน้าเพื่อหลบแล้วจากนั้นก็ชักดาบขึ้นมาพร้อมกับใช้สกิล

“สกิล Cross Spliting (ระดับ 3) ทำการฟาดฟัน 3 – 10 ครั้งใส่เป้าหมาย ในแต่ละครั้งจะมีความเสียหาย 1 ใน 3 ของค่า Str ผู้ใช้งาน และสามครั้งแรกจะไม่สามารถหลบหรือป้องกันได้”

มันไม่คิดแม้แต่จะหลบและเลือกรับสกิลของหลีชูพร้อมกับทิ้งร่างของมันใส่เขา จากนั้นมันก็กระหน่ำแทงใส่ร่างของหลีชูหลายครั้งและปิดท้ายด้วยการเหยียบอย่างแรงใส่ร่างของหลีชูพร้อมด้วยใช้มีดของมันปาดคอเขา สุดท้ายมันก็กระโดดขึ้นไปเกาะกิ่งไม้เพื่อใช้ดีดตัวมันขึ้นไปบนฟ้า

หลีชูล้มลงและร่างปริศนานั่นก็หายตัวไปอย่างลึกลับ

กระสุนจำนวนมากพุ่งเข้าไปที่ต้นไม้นั่นและทำลายจนสิ้นซาก จากนั้นจึงหยุดลง

ชินยี่ตรวจสอบรอบๆก่อนจะพูดขึ้น “ยิงไม่โดนซักนัดเลย”

“เป็นไปได้ยังไง?” ฮงหลานตะโกน

ทั้งๆที่เจ็ดต่อหนึ่งแท้แต่กลับไม่สามารถทำอะไรมันได้เลย ฮงหลานรู้สึกเจ็บจี๊ดในอกเบาๆ

อันเหวินร้องไห้วิ่งเข้ามาหาหลีชูพร้อมเรียกชื่อเขา “หลีชู!”

ชินยี่มองกลับไปก็เห็นอันเหวินกำลังอุ้มร่างของหลีชูอยู่ เขาถูกแทงทั้งหมด 6 แผลแต่ที่น่ากลัวที่สุดก็คือคอของเขาถูกตัดจนเป็นแผลแบบเดียวกับเสี่ยวฉวนพร้อมด้วยเลือดที่ไหลออกมาไม่หยุด

ชินยี่รีบวิ่งเข้าไปเอามือปิดที่แผล พร้อมกับส่ายหัวไปที่อันเหวิน

เธอพยายามข่มตาของเธอลง

หลีชูได้รับบาดเจ็บแบบเดียวกับเสี่ยวฉวน เป็นเหยื่อที่ทำได้แค่รอวันตาย

ไม่นานหลังจากนั้นหลีชูก็พลังชีวิตหมดลง

ทุกคนมองร่างของเขาด้วยความสั่นเทา

มันเป็นใครกันแน่? แม้ว่าจะมีกันถึง 7 คนก็ยังไม่สามารถหยุดยั้งการโจมตีของเขาได้ แถมมันยังฆ่าเพื่อนเขาไปอีก 1 คนอีก

————————————