Infinity Armament สรรพวุธไม่สิ้นสุด - ตอนที่ 70

IA:เล่ม 3 บทที่ 17 พรสวรรค์โดยกำเนิด (ตอนที่ 2)

ชินยี่ เป็นเจ้าของ Scroll of Upgrading Forte (อาวุธปืน)

แต่ Scroll of Upgrading Forte (ต่อสู้) มีค่ามากกว่า Scroll of Upgrading Forte (อาวุธปืน) ราคาของมันเปรียบเทียบกันไม่ได้

ในบรรดา Scroll of Upgrading Forte มันเป็นอันนึงที่แพงมากที่สุด Scroll อันเดียวสามารถขายได้มากกว่า 10,000 BP ท้ายที่สุดสำหรับนักผจญภัยส่วนใหญ่การต่อสู้ระยะประชิดเป็นวิธีที่ทรงพลังที่สุดในการโจมตี

จินกวง ขัดจังหวะ:“ คุณเพิ่งพูดว่าสกิลลูกธนูสามลูกของชายคนนี้คือสกิลการผันแปร?”

“ ใช่แล้ว” ชินยี่ พยักหน้า:“ ผมสงสัยว่าเขามีสกิลที่แตกต่างกันออกไปอีก?”

“ ผมสงสัยว่าผู้ชายคนนี้อาจไม่ได้รับการเลื่อนจาก Scroll แต่เขามีพรสวรรค์โดยกำเนิดอยู่แล้ว” จินกวง ตอบ

พรสวรรค์โดยกำเนิด?

ทุกคนลังเล

พรสวรรค์โดยกำเนิดเป็นความสามารถพิเศษที่สุดของ เมืองกระหายเลือด มันไม่ได้เป็นความสามารถคงที่ แต่แตกต่างอย่างสิ้นเชิงตามความสามารถของคนที่แตกต่างกัน โดยทั่วไปคนที่แตกต่างมีพรสวรรค์โดยกำเนิดแตกต่างกันออกไป เมื่อได้รับพรสวรรค์นี้มาแต่กำเนิดก็มีผลเพิ่มเติมที่เกี่ยวข้องในด้านหนึ่ง อย่างไรก็ตามผลเพิ่มเติมนั้นมีความเป็นเอกลักษณ์สำหรับทุกคน .. บางคนมีพรสวรรค์โดยกำเนิดที่น่าทึ่งอย่างเช่นเพิ่มผลของการฝึกฝนเป็นสองเท่า หรือเพื่อเพิ่มสกิลความเสียหายโดยตรง มีบทบาทในการสนับสนุน หรือมีผลกระทบเสริมจำนวนหนึ่ง อย่างไรก็ตามบางคนไม่สามารถปลุกพรสวรรค์โดยกำเนิดได้ในช่วงชีวิตของพวกเขา

จินกวง กล่าวว่า:“ ประสิทธิภาพของพรสวรรค์โดยกำเนิดและผลลัพธ์นั้นแตกต่างอย่างสิ้นเชิงจากคนสู่คน อย่างไรก็ตามไม่ว่าจะแตกต่างกันเท่าไหร่ บทบาทของมันคือการเพิ่มผลกระทบในด้านใดด้านหนึ่งไม่ว่าจะเป็นการฝึกฝนการต่อสู้ หรืออื่น ๆ ผมคิดว่าพรสวรรค์โดยกำเนิดของนักผจญภัยนี้เกี่ยวข้องกับการต่อสู้ระยะประชิดและมีความแข็งแกร่งเป็นพลังเสริม โอกาสส่วนใหญ่ที่เกิดจากพรสวรรค์ของเขาช่วยให้เขาปรับปรุงประสิทธิภาพของการฝึกการต่อสู้ของเขาให้ดีขึ้น ดังนั้นมันจึงทำให้เขาฝึกฝนได้อย่างรวดเร็วก้าวกระโดดพลังการต่อสู้เลเวลสี่ อย่างไรก็ตามความสามารถในการยิงธนูของผู้ชายคนนี้ก็ไม่เลวเหมือนกัน มิฉะนั้นเขาก็ไม่สามารถสร้างสกิลที่หลากหลายได้”

ฮงหลาง กล่าวว่า:“ ฉันเห็นว่าพรสวรรค์โดยกำเนิดคนนี้น่าจะบ้าและมีจิตใจที่เฉยชาต่อการต่อสู้กับตัวเองจนกลายเป็นคนบ้าคลั่ง”

ฮงหลาง เป็นนักผจญภัยระยะประชิดถูกชกด้วยหมัดธรรมดาแล้วแถมยังบังคับให้ใช้สกิล แต่ก็ยังไม่สามารถยืนสูกับคู่ต่อสู้ได้ ใบหน้าของเขาได้รับแผลหลายแห่ง ดังนั้นคำของเขาจึงบูดบึ้ง

ชินยี่ และคนอื่น ๆ หัวเราะออกมาในเวลาเดียวกัน

ทันใดนั้น ชินยี่ ก็พูดว่า:“ ฉันคิดว่านักผจญภัยทั้งห้าคนของภาคตะวันตกอาจจะไม่ถูกสังหารโดยผู้กลายพันธุ์ในการแสวงหาการแข่งขัน…”

“ คุณกำลังบอกว่าพวกเขาถูกฆ่าตายโดยชายคนนี้…” เหวินโหรว รู้สึกงงงวย

“ อาจไม่ใช่เขา แต่อาจเป็นคนที่ทำตัวเหมือนเขา” ชินยี่ ตอบเบา ๆ

หัวใจทั้งหมดของพวกเขารู้สึกเย็นวาบในเวลาเดียวกัน

มันเป็นไปไม่ได้ที่ทุกคนที่นี่จะฆ่านักผจญภัยเพียงห้าคน ในอดีตพวกเขาจะไม่เชื่อเลย อย่างไรก็ตามหลังจากการต่อสู้กับนักผจญภัยคนนี้ ฮงหลาง จินกวง และคนอื่น ๆ เริ่มเชื่อว่ามีอัจฉริยะในการต่อสู้มีมากมายในโลกนี้ และพลังของพวกเขาก็น่ากลัว

บางทีอาจจะเห็นการแสดงออกของทุกคนทำให้ ชินยี่ หัวเราะ:“ อย่ากังวลในตอนนี้เลยหน่า ความแข็งแกร่งทางเหนือนั้นแข็งแกร่งมากอย่างที่เราเห็นพวกเขาไม่เคยรวมตัวกัน ตราบใดที่เรารวมตัวกันเราไม่จำเป็นต้องกลัวพวกเขา หวังว่าเราจะไม่เจอคนแบบนั้นอีก การต่อสู้นี้จบลงแล้ว แต่ยังมีการต่อสู้ที่เหลืออยู่ ฮงหลาง เอกสารหล่ะ?”

ฮงหลาง ตะลึงดูที่มือของเขาเอง

การแสดงออกของเขาเปลี่ยนไป

———–

ยานพาหนะกลายเป็นเศษโลหะที่ถูกไฟไหม้ พื้นดินเต็มไปด้วยชิ้นส่วนของรถที่ระเบิด

วุ่นวายอีกแล้ว

กลุ่ม ชินยี่ เงยหน้าขึ้นมาเป็นเวลานานและในที่สุดก็พบแผ่นกระดาษไหม้เกรียมมันตกลงมาจากแฟ้ม

“ นี่เป็นการเก็บเกี่ยวครั้งสุดท้าย” ดูกระดาษแผ่นเล็ก ชินยี่ ถอนหายใจอย่างไร้ประโยชน์

“ มันเป็นความผิดของฉัน” ฮงหลางกล่าว

เมื่อเห็นว่า ฮงหลาง เต็มไปด้วยความรู้สึกผิด ชินยี่ ตบไหล่เขาแล้วพูดว่าว่า:“ ไม่ต้องกังวล ไม่มีใครคิดว่าเรื่องแบบนี้จะเกิดขึ้น”

จากนั้นเขาหันหน้าเข้ากับดวงอาทิตย์ และอาจเห็นลายมือบางอัน

“ คุณเห็นอะไรหรือเปล่า?” จินกวง ถาม

“ ดูเหมือนจะเป็นถนนสายที่ 198 ส่วนหลังถูกไฟไหม้และอ่านไม่ออก ควรเป็นหนึ่งในที่อยู่หลายแห่ง” ชินยี่ ตอบ

เหวินโหรว รีบหยิบแผนที่ออกมาพบถนนสายที่ 198 “ ถนนสายนี้ยาวเกือบสองกิโลเมตร มีร้านค้าหลายร้อยร้านตั้งอยู่ตามถนน หากไม่มีที่อยู่เฉพาะ เราก็ไม่สามารถหาบ้านที่เหมาะสมได้ มีเงื่อนงำอะไรเพิ่มเติมอีกไหม?”

“ ไม่” ชินยี่ ถอนหายใจ จากนั้นคิดครู่หนึ่งทันใดนั้นเขาก็พูดว่า:

“ เด็กอาจจะรู้อะไรบางอย่าง”

ไม่ไกลเด็กน้อยกำลังคุยกับ เจ้าอ้วน อาจเป็นเพราะ เจ้าอ้วน ช่วยชีวิตเขาบางทีอาจเป็นเพราะ เจ้าอ้วน นั้นดีต่อเด็กหรือเพราะ เจ้าอ้วน ไม่ได้มีส่วนร่วมในการสังหารหมู่ภายในอาคาร เด็กชายรู้สึกประทับใจเขาเป็นอย่างมาก อย่างไรก็ตามเมื่อมองไปที่ ชินยี่ ดวงตาก็ยังดุร้ายและเต็มไปด้วยความเกลียดชัง

“ ให้ฉันทำเอง” ฮงหลาง พูดแล้วหัวเราะ

“ แค่เด็กตัวเล็ก ๆ และฉันสัญญาว่าจะทำให้เขาคายทุกอย่างออกมา”

ชินยี่ จับเขา :“ อย่าตีเด็กนะ นี่มันไม่ถูกต้อง บางทีให้ฉันจัดการกับเขาดีกว่า”

“ ตอนนี้กี่โมงแล้ว” เหวินโหรว ถาม

ชินยี่ เงยหน้าขึ้นมองท้องฟ้าแสงกำลังอ่อนลงดวงอาทิตย์ค่อยๆจางลง

เป็นเวลา 10 ชั่วโมงในการเข้าสู่โลก 6:32 PM

เขาพูดว่า:“ มันเลยเวลาแล้วนะ และวันนี้เรามีปัญหามากพอแล้ว เราต้องหาที่สำหรับพักผ่อนก่อน ค่อยมาเคลียร์พรุ่งนี้เถอะ”

“ คุณไม่ต้องการต่อสู้ในเวลากลางคืนหรือ”

“ วันพรุ่งนี้ตั้งแต่เที่ยงจนภารกิจสิ้นสุดต้องเจอศึกหนัก ดังนอนควรพักผ่อนเอาแรงไว้ดีกว่า เพราะพักผ่อนที่ดีที่สุดคือการนอน อย่าลืมว่าเรายังไม่มีอาหารเย็น”

“ ตกลง” ฮงหลาง ตะโกนออกไป

“ เจ้าอ้วน ชั่วโมงทำงานสิ้นสุดลงแล้ว!”

“ แล้วเด็กคนนี้ล่ะ?” เจ้าอ้วน ถาม

“ พาเขาไปกับเรา”

ท่ามกลางเสียงไซเรนของตำรวจ กลุ่มนี้ก็ค่อยๆจากไป

————————————–