Infinity Armament สรรพวุธไม่สิ้นสุด - ตอนที่ 84
IA:เล่ม 3 บทที่ 23: สถานการณ์พลิกผัน (ตอนที่ 2)
มีแค่เพียงนักผจญภัยสายบ้าพลังเท่านั้นที่รอด เขารีบวิ่งหนีออกไปทันที
แต่ทันใดนั้นเองก็ได้มีเสาหินแหลมคมพุ่งขึ้นมาจากพื้นแทงทะลุเท้าของเขา ความเจ็บปวดมันเสียจนบีบให้เขาต้องตะโกนออกมาก่อนที่จะล้มลงไปบนพื้น และโดนฟ้าผ่าจากเรน่าต่อ
สิ่งที่ตามมาต่อจากนี้คือห่ากระสุนจำนวนนับไม่ถ้วนที่พุ่งเข้าใส่จนร่างของเขาแหลกสลายเป็นชิ้นเนื้อ
สนามนักผจญภัยถูกฆ่าตายทั้งหมด ชินยี่ถอนหายใจยาวๆ
ในจังหวะที่เขาลั่นไกส่งกระสุนออกไป เขาได้ใช้เทคนิคการผสานมานาลงไปด้วยทำให้พวกมันติดตามทั้งชาวอินเดียและเวียดนามคนนั้น 7 มานา และ 8 มานา ทำความเสียหายได้สูงถึง 70 และ 80 หน่วยเลยทีเดียว แถมยังด้วยความเสียหายจากปืนวิญญาณโลกันต์และกระสุนระดับ D ซึ่งนั่นก็เพียงพอสำหรับการฆ่าทั้งสองคนนั้นแล้ว
มันไม่ใช่เรื่องบังเอิญหรอก ที่จริงแล้วเขาได้ทำการวิเคราะห์ข้อมูลของทั้งสามคนนั้นแล้ว นั่นจึงทำให้เขารู้ถึงค่าสถานะต่างๆทั้งหมด รวมไปถึงการคำนวนการหักค่าความเสียหายที่กระทำต่อนักผจญภัยคนอื่นด้วยกันอีก จนกว่าพลังชีวิตพวกเขาจะเหลือประมาณ 70 หรือ 80 หน่วย พวกเขาจะยังมีสิทธิ์รอดอยู่
แต่จริงๆแล้วการที่นักผจญภัยที่มีพลังชีวิตเหลือราวๆ 70 ถึง 80 นั้นยากต่อการสังหารให้ตายในทันทีมาก ซึ่งส่วนใหญ่พวกเขามักจะไม่ใช้ยาฟื้นฟูกันในการต่อสู้หรอก และมักจะหนีออกไปตั้งหลักก่อนแล้วจึงใช้ยาฟื้นฟู
ชินยี่คำนวนเรื่องพวกนี้อย่างใจเย็นและรอบคอบ
เขารอจังหวะที่ดีที่สุด
นี่อาจจะเป็นความผิดพลาดเล็กน้อยก็ว่าได้
โชคไม่ค่อยดีนักที่ชินยี่ไม่มีมานาพอ หลังจากที่วิเคราะห์ศัตรูไปแล้ว 4 ครั้ง การยิงปืน 3 นัดมันทำให้เขามานาแทบเกลี้ยง จนเหลือแค่เพียง 1 มานาเท่านั้นในตอนนี้ ไม่งั้นนักผจญภัยคนที่สามนั่นน่าจะตายคาที่ไปแล้ว
แต่ก็ยังเป็นไปตามคาด การยิงของชินยี่มันทำให้ทุกคนต้องตะลึง
ในเมืองโลหิตนั้น อย่างที่รู้กันอยู่ๆว่าปืนคืออาวุธที่มีพลังโจมตีต่ำแต่มีความเร้วในการโจมตีที่สูงพอๆกับราคาของมัน แถมยังมีข้อจำกัดอีกมาก พวกผู้เริ่มเล่นใหม่ควรจะมีใช้ แต่สำหรับพวกที่เก๋าเกมแล้วก็ควรจะเปลี่ยนไปใช้อย่างอื่นที่ถนัดมือกว่า อย่างไรก็ตามในวันนี้ชินยี่ได้แสดงให้ทุกคนรับรู้ถึงอานุภาพของอาวุธที่เรียกว่าปืน
แน่นอนว่าพวกเขาไม่รู้หรอกว่าการยิง 3 นัดนั้นมันกินมานาของเขาไปมากแค่ไหน มันเกือบจะทำให้เขาต้องสลบทันทีหลังจากยิงออกไปด้วยซ้ำ และในสถานการณ์ปกติแค่ 3 นัดน่ะฆ่าผู้เล่นที่พลังชีวิตเต็มไม่ได้หรอก
นักผจญภัยทั้งสามคนที่ตายไปต่างก็ดรอปหีบทุกคน เรน่ารีบเข้าไปเก็บมันทันที
เธอมองกลับไปที่ชินยี่ “นี่ของพวกเราใช่ไหม?”
“ถ้าเธอไม่อยากจะเสียเวลาทำข้อตกลงกับฉันใหม่ล่ะก็ เธอควรจะปล่อยมือจากหีบนั่นนะ” ชินยี่ปฏิเสธ
“นี่! อย่าขี้งกไปหน่อยเลยน่า พวกเรากำลังนำอยู่ พวกกลายพันธุ์เองก็เป็นของนายแล้วด้วยแล้วยังจะเอาหีบนี่อีกเหรอ?” เรน่าเถียง
“แต่ฉันไม่ได้พูดนี่ว่าจะไม่ให้พวกกลายพันธุ์นี่กับเธอ”
“แกพูดอะไรออกมาน่ะ?” ทั้งสี่นักผจญภัยตะวันตกพูดขึ้นมาพร้อมกัน
อีกสามคนที่เป็นนักผจญภัยตะวันออกตกตะลึง
หญิงสาวตะโกน “นี่นายบ้าไปแล้วเหรอ?! พวกเราชนะแล้วนะ ทำไมเราต้องให้ของกับพวกมันอีกล่ะ? อีกอย่างนายก็ไม่มีสิทธิ์ที่จะมาตัดสินใจแทนพวกเรานะ!”
ชินยี่เล็งปืนไปยังหญิงสาว “เธอควรจะระวังปากให้มากกว่านี้นะ ฉันไม่ได้รับงานการกุศลนะเว้ย! เวลาที่ฉันออกแรงมันก็ต้องได้ค่าตอบแทนสิ! อย่าลืมสิว่าฉันน่ะเป็นคนที่ช่วยชีวิตเธอเอาไว้นะถ้าไม่ให้ฉันเป็นคนตัดสินใจล่ะก็ งั้นเอาแบบนี้ไหมล่ะ ให้ฉันกับไอพวกตะวันตกนี่เป็นพวกกันและฆ่าพวกเธอทั้งสามเลยเอาไหม?”
หญิงสาวช็อคที่เห็นชินยี่เป็นแบบนี้
ผู้เล่นคนอื่นรีบวิ่งเข้ามา “เฮ้ๆ พี่ชายไม่เห็นต้องถึงขั้นนี้หรอก พวกเราเองก็เป็นคนจีนเหมือนกัน ที่อานเหวียนเคยพูดอะไรไว้อย่าไปใส่ใจเลย ข้าขอโทษแทนเธอละกัน”
ฉินหยีพูดน้ำเสียงเย็นชา “เหรอ งั้นก็ยกพวกกลายพันธุ์มาให้ฉันซะ”
สามนักผจญภัยมองตากันก่อนที่หนึ่งในนั้นจะพูด “อานเหวียน ยกให้เขาซะ”
“แต่…”
“ยกให้เขาไปเถอะ! เขาช่วยชีวิตเรานะ! เขามีสิทธิ์ในพวกกลายพันธุ์นี่ไม่ใช่พวกเรา! พวกกลายพันธุ์มีแค่คนเดียวแต่พวกเรามีตั้งสามคน ยกมันให้เขาแล้วคิดซะว่าเป็นการตอบแทนบุญคุณสิ!” หนึ่งในนั้นพูดด้วยเสียงโกรธเคือง
หญิงสาวนาม อานเหวียน ผลักจิมมี่ไปทางชินยี่อย่างไม่สบอารมณ์ หน้าอกของเธอกระเพื่อมไปตามจังหวะความโกรธเกรี้ยว
“อย่าเพิ่งโกรธกัน” ชินยี่เปลี่ยนอารมณ์แทบจะทันทีก่อนที่จะยิ้มแล้วพูดออกมา “ฉันไม่ได้พูดซักหน่อยว่าจะไม่ให้พวกเธอมีสิทธิ์ในตัวไอ้หมอนี่นะ”
“หมายความว่าไง?”
ทั้งเจ็ดคนงุนงงกันเป็นแถบๆ
ชินยี่พูดแบบนั้นออกมามันทำให้ทุกๆคนไม่เข้าใจในความคิดของเขาเป็นอย่างยิ่ง
ชินยี่พูดขึ้นช้าๆ “ฉันจะบอกว่ายังไงทุกคนก็จะยังได้ชิ้นส่วนของไอ้หมอนี่อยู่”
“เป็นไปไม่ได้หรอก!” เด็กหนุ่มคนนึงค้าน “ไอ้หมอนี่มันมีแค่ชีวิตเดียวนะเว้ย!”
“ใครบอกว่าจะให้ฆ่าไอ้หมอนี่กันล่ะ? ไอ้โง่เอ้ย แกก็รู้ไม่ใช่รึไงว่าพวกกลายพันธุ์น่ะมีค่ามากกว่าในตอนที่ยังมีชีวิตอยู่นะ” ชินยี่ตอบกลับ “อย่าลืมสิว่าไอ้หมอนี่มีความสามารถอะไร!”
ทุกคนยังคงไม่เข้าใจในคำพูดของชินยี่ แต่เรน่าที่มองออกก็ได้แสดงสีหน้าตะลึงออกมา “พระเจ้า… นี่นายหมายถึง…”
ชินยี่พยักหน้าและยิ้ม “อย่างที่ฉันพูดไปก่อนหน้านี้ พวกเราทุกคนน่ะสามารถจบเรื่องนี้กันได้ด้วยดี…แถมกำไรก่อนใหญ่อีกด้วย”
—————————–