Jun Jiu Ling หวนชะตารัก - ภาค 2 ตอนที่ 81 เรื่องนี้จำเป็นต้องทำ
ยังมีคำพูดพูดกันไม่จบ?
ยังจะพูดอีกหน่อยล่ะมั้ง
ยังจะพูดอะไร? ฟังความหมายนี้หรือต้องการให้พวกเขาถอยหลบ?
บรรดาขุนนางกับหัวหน้าตระกูลหลินขมวดคิ้วเล็กน้อย แต่ยังคงหลีกทางให้กว้างขึ้นหลายก้าว
ไม่ว่านายน้อยฟางคนนี้ต้องการพูดอะไร นายหญิงผู้เฒ่าฟางหาใช่คนอายุน้อยเลือดร้อนพลุ่งพล่าน อย่างไรก็เผชิญลมฝนมามากขนาดนี้ เรื่องอะไรทำได้ เรื่องอะไรทำไม่ได้ เชื่อว่าในใจนายหญิงผู้เฒ่าฟางล้วนมีขอบเขต
“เจ้าจะพูดอะไร? จะพูดว่าข้าไร้หัวใจไร้คุณธรรมด้วยรึ?” นายหญิงผู้เฒ่าฟางเอ่ยเสียงแหบพร่า
ฟางเฉิงอวี่ส่ายศีรษะ
“ท่านย่าหาใช่คนเช่นนั้น” เขาเอ่ยขึ้น “ที่ข้าจะพูดคือคำพูดที่เมื่อครู่ยังพูดไม่จบ”
เมื่อครู่?
“ท่านย่า ท่านยังจำได้ว่าทำไมข้าสังหารหลี่ฉางหงในคุกหรือไม่?” ฟางเฉิงอวี่เอ่ยซ้ำรอบหนึ่ง
อ๋อสิ่งนี้…
ในใจนายหญิงผู้เฒ่าฟางถอนหายใจ ไม่เข้าใจอยู่เล็กน้อย ตนเองเอ่ยชัดเจนพอแล้ว เฉิงอวี่ยังจะถาม
นอกจากนี้เรื่องนี้ก็ไม่น่าจะมีความสันพันธ์จำเป็นอะไรกับตอนนี้
“เฉิงอวี่ เรื่องนี้ข้าจะบอกเจ้าแน่ แต่ไม่ใช่ตอนนี้” นางว่า
ฟางเฉิงอวี่ส่ายศีรษะเอ่ยขัดนาง
“ไม่ ท่านย่า ท่านคิดผิดแล้ว” เขาว่า “ข้าไม่ใช่เพราะท่านร้องให้สังหารเขาถึงลงมือ แต่เพราะข้ารับปากเขาแล้ว”
รับปากเขา? รับปากเขาอะไร?
นายหญิงผู้เฒ่าฟางงุนงง
“ตอนนั้นข้าถามเขา ให้เขาบอกข้าเรื่องหนึ่ง เขาทำเรื่องเหล่านี้กับตระกูลฟางของพวกเรา เป็นเขาต้องการทำเอง หรือมีคนสั่งการ” ฟางเฉิงอวี่เอ่ยขึ้น “ขอเพียงเขาตอบว่าใช่หรือไม่ใช่ ข้าจะให้เขาไปโดยไว”
ยังมีคนเบื้องหลังอีก? นายหญิงผู้เฒ่าฟางสีหน้าตะลึง
ฟางเฉิงอวี่มองทางนาง
“หลังจากนั้นสายตาของหลี่ฉางหงก็สั่นไหว จากนั้นก็พลันคลุ้มคลั่ง” เขาเอ่ย “เขาต้องการร้องประโยคนั้นที่ท่านไม่ให้เขาร้องออกมา และประโยคนี้ ตัวเขาเองก็ย่อมรู้ว่าไม่อาจและไม่ควรร้องออกมา นอกจากนี้ก็รู้ว่าตระกูลฟางของพวกเราไม่มีทางให้เขาพูดออกมา ไม่เช่นนั้นนานปีขนาดนี้เขาก็คงไม่ระมัดระวังเช่นนี้แต่กลับมีที่พึ่งไร้ความกลัว”
นายหญิงผู้เฒ่าฟางนิ่งเงียบไปครู่หนึ่ง
ใช่แล้ว เพราะเรื่องนั้นเป็นที่พึ่งของตระกูลฟาง แต่ก็เป็นตรวนของตระกูลฟางอีกด้วย
พวกนางพูดไม่ได้ แล้วก็ไม่อาจให้คนอื่นพูดได้
หลี่ฉางหงแม้รู้ความลับนี้ เขาก็รู้ว่าไม่อาจพูดได้แน่นอน
“ดังนั้นความหมายของเจ้าคือ?” นายหญิงผู้เฒ่าฟางมองไปทางฟางเฉิงอวี่ไม่อยากเชื่ออยู่บ้าง
ฟางเฉิงอวี่พยักหน้า
“เขาตั้งใจจะตาย ไม่ว่าจะด้วยรู้ว่าต้องตายไม่ต้องสงสัยจนตรอกไร้หนทาง หรือได้รับสัญญาณบอกให้เขาไปตาย แต่ไม่ว่าอย่างไร ปฏิกิริยานี้ของเขาล้วนตอบข้าอย่างชัดเจน ดังนั้นข้าถึงให้เขาตายโดยไวอย่างที่สัญญา” เขาว่า “หลิ่วเอ๋อร์บอกว่าพี่สาวมองเห็นขุนนางกลุ่มหนึ่งผ่านไปถึงพูดว่ามีเรื่องไม่ชอบมาพากล ข้าคิดว่านางคงค้นพบสิ่งที่ข้าคาดเดาไว้แล้วเช่นกัน เรื่องนี้ดูท่าจะเป็นสาเหตุที่ทำไมหลี่ฉางหงอยู่ดีๆ ถึงตั้งใจจะตายในคุก”
นายหญิงผู้เฒ่าฟางฟังคำพูดนี้ ร่างกายที่เดิมทีสั่นเทาพริบตาก็แข็งทื่อ ครั้งนี้คนล้มลงไปข้างหลังจริงๆ แล้ว
ฟางเฉิงอวี่คนเดียวถึงกับพยุงไว้ไม่อยู่ ฟางจิ่นซิ่วพุ่งเข้ามาร่วมแรงประคองไว้ถึงทำให้นายหญิงผู้เฒ่าฟางนั่งลงบนพื้นได้ หลีกเลี่ยงล้มโครมลงไปตรงๆ
หัวหน้าตระกูลหลินกับบรรดาขุนนางด้านข้างก็ตกใจสะดุ้งโหยงรีบร้อนก้าวเข้ามาหลายก้าว
“ท่านย่า” ฟางเฉิงอวี่กับฟางจิ่นซิ่วร้องเรียกพร้อมกัน เสียงสะอื้นร้อนรน
“เจ้ามีอะไรก็พูดดีๆ สิ ตอนนี้เวลานี้ยังจะทำท่านย่าตกใจตายหรือไง?” ฟางจิ่นซิ่วถลึงตาเอ็ดฟางเฉิงอวี่
นายหญิงผู้เฒ่าฟางเป็นคนเข้มแข็งมากคนหนึ่ง ดังนั้นหลังสามี ลูกชาย หลานชายเกิดเรื่องก็ยังคงแบกตระกูลแห่งนี้ไว้เหมือนเก่า
แต่อย่างไรนางก็อายุมากปูนนี้แล้ว
ฟางเฉิงอวี่สีหน้าเสียใจรู้สึกผิด
“ท่านย่า” เขาเอ่ยเสียงพร่า ลูบหน้าอกของนายหญิงผู้เฒ่าฟาง “ท่านอย่าร้อนใจ บางทีข้าอาจเดาผิดไป”
นายหญิงผู้เฒ่าฟางไม่ได้เป็นลมหมดสติ แล้วก็ไม่สั่นอีกแล้วเช่นกัน เพียงแค่สีหน้าที่เดิมทีซีดขาวเปลี่ยนเป็นหมองเทา ดวงตาทั้งคู่ก็มืดหม่นไร้ชีวิต
“เจ้าเดาไม่ผิด” เสียงนางเคร่งขรึม “ข้าก็มักจะบอกว่าเดาผิดแล้วอยู่เสมอๆ ท่านปู่ของเจ้าตายเป็นเพียงอุบัติเหตุ ไม่มีแผนร้าย ความตายของบิดาเจ้าก็เป็นอุบัติเหตุเช่นกัน ไม่ใช่แผนร้าย ดังนั้นจึงไม่ไปคาดเดา ไม่ไปขบคิด ผลสุดท้ายแผนร้ายนี่ การทำร้ายนี่ถึงไม่หยุดไม่หย่อนไม่หมดไม่สิ้น”
นางพูดคำนี้ก็หลับตาลง น้ำตาตรงหางตาไหลร่วง
“ข้าไม่เข้าใจนี่เพื่ออะไร” นางเอ่ยพึมพำ
“ข้าทำเพียงเพื่อตนเองเท่านั้น”
นางคิดถึงคำพูดของเด็กสาวคนนั้นตอนที่เสนอขึ้นว่าจะรักษาฟางเฉิงอวี่
พยายามเพื่อตนเองก็ทำได้เพียงตกสู่ผลลัพธ์เช่นนี้เท่านั้นหรือ?
พวกนางพยายามมีชีวิตอยู่ขนาดนี้ พยายามเปลี่ยนชะตากรรมโศกสลด ทั้งหมดในที่สุดก็เปลี่ยนแปลงแล้ว ในที่สุดก็มองเห็นความหวังแล้ว แค้นชำระแล้ว ศัตรูประหารแล้ว ครอบครัวหลุดพ้นจากความลำบากแล้ว ตอนนี้เพิ่งครึ่งวันยังไม่ถึงเลย ทำไมฉับพลันกะทันหันก็เปลี่ยนอีกแล้ว
นายหญิงผู้เฒ่าฟางรู้สึกโศกเศร้าคับแค้นแทนจวินเจินเจิน แล้วก็รู้สึกโศกเศร้าคับแค้นแทนตนเอง
ไม่ใช่ศัตรูประหารไปแล้วหรือ?
ทำไมยังเกิดเรื่องอีกแล้ว?
พวกนางตระกูลฟางที่แท้มีคนมากเท่าไรจ้องตาเป็นมันอยู่ข้างหลังกัน? ที่แท้สวรรค์ทำไมยังไม่ปล่อยพวกนางอีก?
“ท่านย่า ท่านอย่าร้อนใจ พี่สาวนางเฉลียวฉลาดมาเสมอ ต้องปกป้องตนเองได้แน่” ฟางเฉิงอวี่เอ่ยขึ้น “เวลานี้เพิ่งผ่านไปไม่นานต้องไม่มีเรื่องแน่ ตอนนี้ข้าจะหานางให้พบเร็วที่สุด”
เขาพูดพลางพยุงนายหญิงผู้เฒ่าฟางขึ้นรถ
“ท่านย่าท่านกลับไปก่อน เรื่องนี้ยกให้ข้า”
นายหญิงผู้เฒ่าฟางกดมือเขาไว้ ดวงตาหมองหม่นไร้ชีวิตฉายแววเฉียบขาดขึ้นอีกครั้ง
“ไม่ เรื่องนี้เจ้าคนเดียวทำไม่ได้” นางเอ่ย เสียงโศกเศร้าคับแค้นอยู่บ้าง “เจินเจินนางเป็นเช่นนี้เพราะพวกเรา นางรักษาโรคของเจ้าหายดี ต้องกลายเป็นเข็มทิ่มแทงนัยน์ตาศัตรูแล้วแน่นอน ต้องการทำลายตระกูลฟางของพวกเรา พวกเขาทำลายท่านปู่ของเจ้า สังหารบิดาของเจ้า ทำร้ายเจ้า ตอนนี้ก็ยังจะทำลายนางอีก”
พูดถึงตรงนี้สีหน้าของนางจากโศกเศร้าคับแค้นพลันเปลี่ยนกลายเป็นดุร้าย
อาศัยอะไร! อาศัยอะไร!
อาศัยอะไรพวกเจ้าจะมาทำลายตระกูลฟางของข้า อาศัยอะไรพวกเจ้าจะทำลายตระกูลฟางของข้าได้
ตระกูลฟางของข้าที่แท้ทำผิดอะไร? พวกเรารักษาสัจจะ ตั้งอกตั้งใจขยันขันแข็ง ไม่ทำชั่วช้าผิดกฎ ไม่อาศัยอำนาจข่มเหงผู้คน ท้ายที่สุดกลับต้องร่วงหล่น ตระกูลล่มคนตาย สิ้นไร้ทายาท
ข้ารักษาสัจจะอันใด รักษาคุณธรรมนี้ยังมีความหมายอะไร
นายหญิงผู้เฒ่าฟางกดแขนของฟางเฉิงอวี่ยืนตัวตรง
“ใครมานี่ซิ” เสียงของนางเอ่ยอย่างนิ่งสงบ “ไปเอาไม้เท้าของข้ามา”
ไม้เท้า?
เวลานี้ไม่นั่งรถกลับบ้าน จะเอาไม้เท้าอะไรเล่า?
หัวหน้าตระกูลหลินกับบรรดาขุนนางขมวดคิ้วไม่เข้าใจ
ฟางเฉิงอวี่ก็ไม่ได้มีความทรงจำอันใดกับไม้เท้าอันนี้ของนายหญิงผู้เฒ่าฟาง
นายหญิงผู้เฒ่าฟางแม้อายุมาก แต่ร่างกายแข็งแรงมาตลอด ไม่ว่าแข็งแรงจริงๆ หรือแสร้งแข็งแรง ต่อหน้าคนนางจะไม่แสดงท่าทางอ่อนแอเด็ดขาด ยิ่งไม่มีทางถือไม้เท้า
แต่บางทีไม้เท้านี่อาจเป็นสัญลักษณ์อย่างหนึ่ง บ่งบอกการตัดสินใจของนายหญิงผู้เฒ่าฟาง ต่อให้นางถูกทำร้ายติดต่อกัน ต่อให้นางตอนนี้ยิ่งชราลงทุกที แต่นางยังคงยืนได้มั่นคง เผชิญหน้ากับความยากลำบากที่เข้ามา
ฟางเฉิงอวี่ขานรับ
เวลานี้ตระกูลฟางโคมไฟจุดสว่างแล้วเช่นกัน คนทั้งหมดสีหน้าเคร่งเครียดยืนรออยู่
นายหญิงใหญ่ฟางนั่งอยู่ด้านในโถงรับแขก ข่าวตามหาคุณหนูจวินกับอาลักษณ์หลินไม่พบจนกระทั่งถึงตอนนี้ส่งกลับมาแล้ว สีหน้านางเต็มไปด้วยความกังวลเช่นกัน
หากเป็นก่อนหน้านี้ อย่าพูดถึงจวินเจินเจินหายตัวไปแลย ต่อให้ตายแล้ว นางยังไม่รู้สึกอะไร
แต่ตอนนี้จวินเจินเจินคนนี้เป็นถึงคนที่ช่วยลูกชายของนางไว้เชียวนะ
……………………………………….