Kill the Hero - ตอนที่ 21

Kill the Hero 021

[อาณานิคมของออร์คแชมเปียน]

– ชั้นดันเจี้ยน : 1

– ระดับดันเจี้ยน : A+

– เงื่อนไขการเข้า : Lv 20 หรือต่ำกว่า

– เข้าได้สูงสุด : 150 คน

– เงื่อนไขการเคลียร์ : ล่าออร์คแชมเปียน และฆ่าออร์ค 1,000 ตัว

– รางวัลดันเจี้ยน : แค็ตตาล็อก และความสำเร็จสำหรับผู้ที่สังหารออร์คตัวที่ 1,000 แค็ตตาล็อก และรางวัลพิเศษมอบให้กับผู้ที่สังหารออร์คแชมเปียน

“อย่างที่คุณเห็นจากรายงานดันเจี้ยน เชื่อกันว่าดันเจี้ยนนี้มีออร์คอย่างน้อย 1,000 ตัว”

การบรรยายสรุปเกี่ยวกับดันเจี้ยนชั้นเดียว ซึ่งจัดขึ้นในห้องเรียนของมหาวิทยาลัยนั้นแตกต่างจากการประชุมบรรยายสรุปดันเจี้ยนชั้นเดียวทั่วไปอย่างชัดเจน

คุณภาพใกล้เคียงกับ PPT ที่ทำโดยบริษัทขนาดใหญ่ เพื่อธุรกิจพันล้านดอลลาร์

“สำหรับออร์คแชมเปียน…”

ข้อมูลที่มีชีวิต รวมถึงคลิปวิดีโอเต็มหน้าจอ

ยังมีประสบการณ์ และคำแนะนำของผู้เล่นระดับสูง ซึ่งไม่สามารถซื้อได้ด้วยเงินเพียงอย่างเดียว

อย่างไรก็ตาม ไม่มีผู้เล่นคนใดที่สนใจการเตรียมการเหล่านี้

ในบรรดาผู้เล่น 20 คนจากสมาคมฟีนิกซ์ มีสี่คนที่กำลังหลับโดยสวมหน้ากาก และอีกสิบห้าคนจ้องมองนาฬิกาในสมาร์ทโฟนหรือนอนโดยใช้ผ้าปิดตา

เหลืออยู่คนหนึ่งสนใจที่จะบรรยายสรุปดันเจี้ยน แต่เขาไม่สนใจคำอธิบายของทีมสนับสนุนดันเจี้ยน

‘ในที่สุดฉันก็เห็นชื่อที่ฉันรู้จักแล้ว’

คิมวูจินคนเดียวที่ดูเหมือนจะกระตือรือร้นสนใจในรายชื่อผู้ที่เข้าร่วมดันเจี้ยน

‘แม้ว่าจะมีชื่อที่ดีแค่ชื่อเดียวก็ตาม’

เขากำลังดูโปรไฟล์ของผู้เข้าร่วมในการโจมตีดันเจี้ยน รวมถึงคนจากสมาคมฟีนิกซ์

แน่นอนว่าเขาไม่ได้มองพวกนั้นด้วยเจตนาที่ดี

อย่างน้อยที่สุด คิมวูจินไม่ได้มองว่าคนเหล่านี้เป็นเป้าหมายที่ต้องให้การช่วยเหลือ

แต่คิมวูจินกลับกำหนดเป้าหมายของเขา

‘ตอนนั้นจำนวนผู้รอดชีวิตหลังเคลียร์ดันเจี้ยนเสร็จแล้ว…ฉันไม่แน่ใจ แต่มีประมาณ 70 คนเท่านั้น

ตามความทรงจำของคิมวูจิน อัตราการรอดชีวิตของดันเจี้ยนนี้ น้อยกว่า 50% ในอีกแง่คืออัตราการเสียชีวิตสูงกว่า 50%

มันไม่ใช่ตัวเลขที่ดีเลย

ผู้เล่นที่เก่งที่สุดพร้อมไอเทมที่ดีที่สุด ไม่น่าจะมีปัญหาในการจัดการกับออร์คมากนัก

เมื่อพิจารณาถึงเรื่องนี้ เกือบทุกคนควรจะรอดชีวิต

นั่นหมายความว่าจะต้องมีตัวแปรอื่นนอกจากออร์คที่ทำให้เกิดอัตราการตายสูงขนาดนี้

‘ถึงจะประกาศว่าไม่มีอะไรผิดพลาด…’

แต่ถึงแม้ว่าพวกเขาจะตรวจสอบสิ่งที่เกิดขึ้นภายในดันเจี้ยนหลังจากที่เคลียร์แล้ว แต่ก็ยังไม่มีการค้นพบผู้กระทำผิด และไม่ได้รับการเผยแพร่

คนตายพูดไม่ได้

แม้ว่าจะน่าสงสัย แต่ก็ไม่มีหลักฐาน

แต่มีอีกหนึ่งข้อสันนิษฐาน

‘มีคนบางคนต้องการกำจัดคู่แข่ง’

เป็นไปได้ว่ามีสมาคมถือโอกาสลบดาวรุ่งของสมาคมอื่น ๆ ออกไป

มันก็ไม่น่าแปลก

ถ้าเปรียบเทียบกับเมเจอร์ลีก หากมีโอกาสกำจัดผู้เล่นตัวเต็งของฝ่ายตรงข้าม ที่อาจจะชนะ 10 ครั้งติดต่อกันหรือตีกลับบ้าน 30 ครั้งในแต่ละปี และหนีไปได้ พวกเขาจะไม่ยอมเสียโอกาสนั้น ผู้เล่นไม่ใจดีพอที่จะปล่อยโอกาสดังกล่าวไปเมื่อพวกเขาสามารถทำได้

เหนือสิ่งอื่นใด โลกไม่ได้เสียใจกับการเสียชีวิตของผู้เล่น

‘เรื่องที่สมาคมเมสสิอาห์ไม่ได้รับความเสียหายนั้นสำคัญมาก คงยากที่จะสัมผัสกับสมาคมเมสสิอาห์’

เว้นแต่มันจะเป็นสมาคมเมสสิอาห์เอง

ตามความเป็นจริงผู้เล่นจากสมาคมเมสสิอาห์ไม่ได้มีส่วนเกี่ยวข้อง และออกล่าตามปกติในดันเจี้ยน

แต่สมาคมเมสสิอาห์ที่ได้รับไอเทมในตำนาน ทำให้ทุกคนมีเฉลิมฉลองกัน

สมาคมเมสสิอาห์เป็นผู้ได้รับผลประโยชน์มากที่สุดจากดันเจี้ยนนี้

สมาคมเมสสิอาห์ได้รับเขี้ยวของออร์คลอร์ด ซึ่งเป็นไอเทมที่ดีที่สุดในดันเจี้ยนนี้ ไอเทมระดับตำนาน

‘นอกจากนี้ ภาพเขี้ยวที่อยู่ในมือของลีเซจุนก็ถูกถ่ายทอดสดด้วย’

ภาพที่ผู้เล่นของสมาคมเมสสิอาห์ เสนอไอเทมในตำนานให้กับผู้กอบกู้ของพวกเขา ลีเซจุน ถูกถ่ายทอดออกไป ส่งผลให้มีการเฉลิมฉลองจากทั่วทุกมุมโลก

‘สรุปง่าย ๆ ก็คือสมาคมเมสสิอาห์ และลีเซจุน เป็นกลุ่มที่ได้รับผลประโยชน์สูงสุดจากเรื่องนี้’

อย่างไรก็ตาม สมาคมเมสสิอาห์ที่ได้รับผลประโยชน์สูงสุดจากดันเจี้ยนนั้นคืออดีต ก่อนที่คิมวูจินจะกลับมา

พวกเขาทำให้คู่แข่งบาดเจ็บ ได้รับไอเทมในตำนาน และพิสูจน์ให้โลกเห็นว่าสมาคมเมสสิอาห์นั้นดีที่สุด

‘มีอะไรบางอย่าง’

นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมคิมวูจินถึงให้ความสำคัญกับการดูโปรไฟล์ของผู้เล่นที่เข้าร่วมโจมตีดันเจี้ยนนี้

มีความเป็นไปได้สูงที่สมาคมเมสสิอาห์จะใช้อีกสมาคมทำอะไรบางอย่าง

และตอนนี้ก็มีความเป็นไปได้เช่นกัน ที่สมาคมเมสสิอาห์จะทำอะไรบางอย่างโดยที่ไม่ได้กระทบต่อตัวเองหรือทำอะไรที่ชื่อเสียงของพวกเขามัวหมอง

“จบการบรรยายสรุปดันเจี้ยน พรุ่งนี้เจอกันที่หน้าดันเจี้ยนเกทครับ”

ในที่สุดการบรรยายก็สิ้นสุดลง

‘คนที่น่าสงสัยที่สุดคือ… สมาคมหัวกะโหลก’

คิมวูจินก็ได้ข้อสรุปแล้วเช่นกัน

ช่วงเวลาก่อนเข้าดันเจี้ยนเกท

บักยองแด ซึ่งเป็นที่ตั้งของดันเจี้ยนเกทอยู่ในบรรยากาศแห่งการเฉลิมฉลอง

‘มีผู้เล่นสมาคมหัวกะโหลก คิมแทจุนมาเป็นแขกรับเชิญในวันนี้ … ‘

มีตั้งแต่ข่าวจนถึงรายการบันเทิงต่าง ๆ กำลังถ่ายทำทั่วมหาวิทยาลัย และบางคนก็จัดงานปาร์ตี้ใกล้ ๆ

‘มาปาร์ตี้กันโดยไม่ต้องสนใจ แม้ว่าเราจะตาย! ’

‘Let’ s gooooo!’

สำหรับผู้เล่นที่อาจจะตายได้ ถึงจะมีฝีมือ แต่ก็อาจจะไม่มีหลุมศพให้ มันเป็นเรื่องธรรมดาที่พวกเขาจะต้องฉลองอย่างสนุกสนานก่อนเข้าสู่ดันเจี้ยน

แน่นอนว่าคิมวูจินแตกต่างออกไป

เขาไม่รู้สึกตื่นเต้น

เขาตรวจสอบ และคำนวณอย่างใจเย็นครั้งแล้วครั้งเล่า

‘มีโอกาสที่ฉันจะตายไหม? ’

เขากำลังคำนวณในขณะที่คิดเกี่ยวกับโอกาสที่เขาจะตายในดันเจี้ยน

คิมวูจินเป็นคนแบบนั้น

เขาเต็มใจจะตายถ้าจำเป็น แต่นั่นไม่ได้หมายความว่าเขาจะทำตัวเหมือนหมาบ้าที่พุ่งเข้าหาความตาย

ตอนนี้ก็เช่นกัน

หากดันเจี้ยนนี้มีความเสี่ยงถึงขั้นต้องตาย เขาจะยอมแพ้ในการเคลียร์ดันเจี้ยน

หากปราศจากความมั่นใจ เขาจะพิจารณาใหม่

หลังจากคำนวณอย่างรอบคอบแล้ว เขาก็ได้คำตอบ

แน่นอนคำตอบนั้นชัดเจนมาก

‘ไม่มีเลย’

คิมวูจินมั่นใจในการเคลียร์ดันเจี้ยนนี้

“ผู้เล่นกำลังเข้าสู่ดันเจี้ยนเกทครับ”

บรรยากาศที่ดันเจี้ยนเกทคล้ายกับการแข่งฟุตบอลทีมชาติ

ผู้บรรยายอธิบายอย่างจริงจังมากขึ้น ว่าผู้เล่นมุ่งหน้าไปที่ดันเจี้ยนเกทอย่างไร มีโดรนถ่ายฉากนั้น และถ่ายทอดสดวิดีโอ

“ฮีโร่ของสมาคมเมสสิอาห์ เพิ่งเข้าสู่ดันเจี้ยนเกทครับ!”

ยิ่งไปกว่านั้นบรรยากาศก็ร้อนแรงเหมือนสงครามเกาหลี – ญี่ปุ่นมากกว่าการแข่งขันฟุตบอลทีมชาติ

– ไปเลยยยยยย สมาคมเมสสิอาห์!

– สมาคมเมสสิอาห์เคลียร์ดันเจี้ยน!

– ฉันวางใจในสมาคมเมสสิอาห์เท่านั้น! แค่ฆ่าไอ้ผู้เล่นเชี่ยนั่นทั้งหมด!

– ฉันหวังว่าทุกคนที่ไม่ใช่สมาคมเมสสิอาห์จะฉิบหายกันให้หมด

แน่นอนว่าทีมเกาหลีคือสมาคมเมสสิอาห์

นั่นคือเหตุผลที่ผู้เล่นจากสมาคมเมสสิอาห์เป็นคนแรกที่เข้าไป

– เราจะทำยังไง ถ้าสมาคมอื่น ๆ โจมตีสมาคมเมสสิอาห์ด้านหลัง?

– จากนั้นฉันจะทำให้สำนักงานใหญ่ของสมาคมฟีนิกซ์ลุกเป็นไฟ

– เผาสมาคมฟีนิกซ์ก่อน

หากสมาคมเมสสิอาห์เข้ามาช้า และพวกเขาถูกโจมตีโดยผู้เล่นคนอื่น ด้วยเหตุผลนั้นยังไม่ชัดเจนอีกเหรอว่าชาวเกาหลีจะยิงธนูไปที่ใด?

“พวกเขาได้ 20 ที่นั่งโดยไม่ต้องประมูล และคิดว่าพวกเขาจะต้องได้เข้ามาก่อน…ไม่มีการดูแลพิเศษไหนจะดีไปกว่านี้อีกแล้ว”

“ฉันอยากให้พวกเขาเข้าไปก่อนที่จะได้ยินทุกคนบ่น”

สำหรับสมาคมอื่น ๆ ควรให้สมาคมเมสสิอาห์เข้าไปก่อนจะดีกว่า

“จะไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง ถึงพวกเขาจะเข้าไปที่นั่นก่อนก็ตาม”

“ฉันก็ว่าอย่างนั้น เพราะคราวนี้เราต้องฆ่าออร์คให้ได้อย่างน้อย 1,000 ตัว”

นอกจากนี้แทนที่จะปลอดภัย การเข้าไปในดันเจี้ยนที่มีออร์คกว่า 1,000 ตัว น่าจะเป็นอันตรายมากกว่า

“อย่างน้อยก็ไม่มีเหตุผลที่สมาคมเมสสิอาห์จะดักรอ และฆ่าพวกเราทีละคน”

“นั่นก็จริง”

เหนือสิ่งอื่นใดพวกเขามั่นใจว่าสมาคมเมสสิอาห์ไม่มีเหตุผลที่จะโจมตีพวกเขา

ดังนั้นจึงไม่มีการโวยวาย

ผู้เล่นเริ่มเข้าสู่ดันเจี้ยนเกท หันหลังให้กับฝูงชนที่ส่งเสียงเชียร์

คิมวูจินข้ามผ่านดันเจี้ยนเกท

เกมได้เริ่มต้นขึ้น

หนึ่งในความสามารถที่สำคัญที่สุดของผู้เล่นคือความสามารถในการปรับตัว

ความสามารถในการปรับตัวให้เข้ากับสภาพแวดล้อมของดันเจี้ยนเป็นสิ่งสำคัญ เนื่องจากไม่มีใครรู้ว่ามันจะเป็นป่า ภูเขาหรือทะเลทราย จนกว่าพวกเขาจะเข้าสู่ดันเจี้ยน

ในขณะเดียวกัน การปรับตัวให้เข้ากับความสามารถของตัวเองก็สำคัญเช่นกัน

ความสามารถของผู้เล่นเหนือกว่าสามัญสำนึก และการได้มาซึ่งความสามารถนั้นรวดเร็วอย่างน่าประหลาดใจ

เพียงแค่เปลี่ยนไอเทมก็สามารถรับโบนัสสถิติจำนวนมหาศาลได้ทันที

ความสามารถในการปรับตัวให้เข้ากับตนเอง และการรู้จักจุดแข็งตัวเองเป็นสิ่งที่สำคัญมาก

เมื่อมีคนใกล้เลเวล 20 พวกเขาจะรู้ว่าตัวเองมีความสามารถในการปรับตัวได้หรือไม่

พวกเขาจะวัดความแข็งแกร่งของตัวเองได้ว่าดีแค่ไหน

พวกเขาจะรู้ได้ว่าพวกเขาแค่ดีหรือว่าจะสามารถวิ่งอย่างบ้าคลั่งในดันเจี้ยนได้

แน่นอนว่าผู้เล่นที่เข้าไปในดันเจี้ยนอาณานิคมของออร์คแชมเปียนนั้นเป็นแบบหลัง

พวกเขามีความสามารถ และทักษะที่ไม่จำเป็นต้องสนใจโลก

“มาจับพวกมันก่อนที่คนอื่นจะล่าพวกมันหมด!”

“แน่นอนว่าพวกเขาจะให้สิทธิ์ในการท้าทายออร์คแชมเปียนตามลำดับการล่ามากที่สุดใช่ไหม?”

ดังนั้นพวกเขาจึงไม่ลังเลสักนิด เมื่อเข้าไปในดันเจี้ยน

“ไป!”

พวกเขาโยนตัวเองเข้าไปในป่าใหญ่ด้านหน้าพวกเขา

จากนั้นพวกเขาก็เริ่มต่อสู้ในป่าที่เต็มไปด้วยออร์ค

Keueo!

“ฆ่ามัน! ”

ทันใดนั้น เสียงร้องของออร์ค และผู้เล่นก็เริ่มดังออกมาจากทั่วทั้งป่า และกลิ่นเลือดก็อบอวลไปทั่วทั้งป่า

“นั่นออร์ค!”

“เราเป็นคนเจอออร์คตัวนี้!”

“อย่าแตะต้องของของเรา!”

ทุกคนพยายามฆ่าให้ได้มากที่สุด พวกเขาแยกเขี้ยวใส่กัน

มีเพียงคนเดียวที่ไม่ได้เข้าร่วม

“อย่างที่ฉันคิดเอาไว้”

คิมวูจิน

เขาเป็นคนเดียวที่ไม่ได้ทำแบบนั้น

ไม่ เขาไม่ได้หนีการต่อสู้อย่างแน่นอน แต่ถึงอย่างนั้นเขาก็ยังยืนนิ่งอยู่ใกล้ ๆ จุดเริ่มต้น

เขาใช้เวลาครึ่งวันยืนนิ่งอยู่ตรงนั้น เพื่อประเมินสถานการณ์รอบตัว

เขาไม่ได้ทำการค้นคว้า สอดแนมหรือเฝ้าติดตาม

ถ้าปาร์คยองวานที่จ่ายเงินให้คิมวูจินเป็นผู้สังเกตการณ์ของเขารู้ว่าคิมวูจินเสียเวลาไปแบบนี้ เขาอาจจะงง

‘พวกเขาไม่มองย้อนกลับไป และกำลังล่าออร์คอย่างแข่งขันได้ง่ายดายเหมือนที่คาดไว้’

แน่นอนว่าคิมวูจินไม่ได้ตั้งใจจะทำหน้าที่เป็นหมาเฝ้าบ้านของปาร์คยองวานตั้งแต่แรก

‘พวกนั้นล่าได้ดีพอที่จะทำให้พวกออร์คหงุดหงิด’

คิมวูจินไม่สนใจที่จะล่าออร์ค

‘ถึงเวลาแล้วที่ออร์คจะออกมาจากอาณานิคมของพวกมัน จากนั้นแนวหน้าก็จะหยุดชะงัก’

เป้าหมายของคิมวูจินมีเพียงสิ่งเดียวตั้งแต่ก่อนเข้าดันเจี้ยนหรือแม้กระทั่งตอนนี้

‘ออร์คแชมเปียนจะเคลื่อนไหวไปที่แนวหน้าเพื่อบดขยี้พวกนั้น’

ออร์คแชมเปียนมีเขี้ยวของออร์คลอร์ด

แน่นอนว่าคิมวูจินกำลังคิดจะไปหาออร์คแชมเปียน

‘ได้เวลาแล้ว’

ในที่สุดคิมวูจินก็เคลื่อนไหว