Kill the Hero - ตอนที่ 62

Kill the Hero 062

ยิ่งระดับสูงขึ้น ดันเจี้ยนชั้นเดียวก็จะได้รับความนิยมมากขึ้น อย่างไรก็ตาม ตั้งแต่ 2 ชั้นขึ้นไปดันเจี้ยนระดับล่างได้รับความนิยมเช่นกัน

เมื่อความยากต่ำ โอกาสที่จะเสียชีวิตก็ต่ำไปด้วย แน่นอนว่าต้องมีข้อยกเว้น

[ดันเจี้ยนหมาสองหัว]

– จำนวนชั้น : 2

– ความยาก : D

– เข้าได้สูงสุด : 61

– ความต้องการ : Lv40 หรือต่ำกว่า

– เงื่อนไขการท้าทาย : กำจัดหมาสองหัว

– รางวัล : ไม่มี

ข้อยกเว้นคือดันเจี้ยนหมาสองหัวที่ปรากฏในอาคารพักอาศัยของชนบทโซกวาซาน ยองจองโด

ในฐานะดันเจี้ยนระดับ D เห็นได้ชัดว่านี่เป็นที่ชื่นชอบของผู้เล่นส่วนใหญ่ที่มีเลเวลอยู่ในช่วง 30

สุนัขที่มีสองหัวหรือที่เรียกว่า หมาสองหัว (雙頭犬) ไม่เพียงแต่เป็นมอนสเตอร์ที่แข็งแกร่งเท่านั้น แต่ยังมีไหวพริบอีกด้วย

ปัญหาก็คือจำนวนสูงสุด 61 คน หมายความว่ามีมอนสเตอร์จำนวนมากเกิดขึ้นหรือมีโอกาสมากที่จะมีมอนสเตอร์ทรงพลังวางไข่อยู่

ผู้เล่นที่มองหาดันเจี้ยนที่มีความยากต่ำจึงจำเป็นต้องหาดันเจี้ยนอื่น ในขณะเดียวกัน แม้แต่ผู้เล่นที่มีทักษะก็ยังหันหน้าหนี เพราะไม่มีเหตุผลที่ผู้เล่นที่มั่นใจในทักษะของตัวเองจะท้าทายดันเจี้ยนระดับ D

หรือก็คือดันเจี้ยนนี้ ไม่มีอะไรนอกจากสร้างความปวดหัวให้กับสมาคมเอเอที่ประมูลได้

“ลีจองฮยอน? ถูกต้องไหมครับ?”

“ใช่”

แน่นอนว่าสมาคมเอเอไม่สนใจว่าผู้สมัครเข้าจะเป็นเทวดาหรือปีศาจ

นั่นคือเหตุผล

“กรุณาลงชื่อที่นี่ครับ”

นั่นคือเหตุผลที่คิมวูจินไม่จำเป็นต้องบอกตัวตนที่แท้จริงกับทีมจัดการดันเจี้ยนเอเอ ตอนที่เขาเซ็นชื่อเพื่อเข้าร่วมในดันเจี้ยนโดยใช้ชื่อของคนอื่น

มันเป็นที่ที่ดีสำหรับการล่าคิมแจฮุน

‘ไม่มีดันเจี้ยนไหนที่ดีไปกว่าดันเจี้ยนนี้อีกแล้ว’

แน่นอนว่านี่เป็นเวทีที่ดีสำหรับคิมแจฮุนที่อยากจัดการคิมวูจิน นี่คือเหตุผลที่คิมวูจินเลือกดันเจี้ยนนี้

‘เพราะคุณสามารถนำบอดี้การ์ดมากี่คนก็ได้’

ถ้าเวทีดีพอที่จะทำให้คิมแจฮุนเข้าไปในดันเจี้ยนได้ คิมวูจินก็จะไปกับเขาด้วย

แต่ความเสี่ยงที่คิมวูจินต้องรับนั้นก็มีมากขึ้นด้วยเช่นกัน

‘และถ้าเป็นชายคนนี้ล่ะก็…เขาจะพาคนอย่างน้อยก็ระดับมัตสึโมโตะมา’

แม้แต่ มัตสึโมโตะ นาโอกิ ที่เป็นศิษย์ของดาบนักบุญก็ยังได้รับความช่วยเหลือจากคนคนนี้ เพื่อฆ่าคิมวูจิน

‘บางทีใครสักคนจากสมาคมเมสสิอาห์อาจจะมา…’

เหนือสิ่งอื่นใด จากการเชื่อมโยงของคิมแจฮุนกับสมาคมเมสสิอาห์ มีโอกาสมากที่คิมวูจินจะได้พบกับคนที่เขารู้จัก

ตอนนั้นเอง

เรนจ์โรเวอร์ รถที่เรียกว่า โรลส์รอยซ์แห่งทะเลทราย ปรากฏตัวขึ้น

พาหนะถูกดึงเข้าไปในที่จอดรถชั่วคราว และผู้คนก็เริ่มหลั่งไหลออกมาทีละคน

[ดวงตาของฮอรัสเปิดแล้ว]

ทันใดนั้นข้างหลังแว่นกันแดดของเขา ดวงตาของคิมวูจินก็เริ่มเปล่งประกายเป็นแสงสีทอง

ไม่มีคิมแจฮุนอยู่ในกลุ่มนั้น

‘ยังจีฮุน? ’

เป็นยังจีฮุน

‘อัศวินโต๊ะกลม…ดีกว่าที่คาดไว้’

เขาเป็นหนึ่งในสมาชิกโต๊ะกลมจากความทรงจำของคิมวูจิน

อัศวินโต๊ะกลม ในตอนแรกพวกเขาไม่ได้เป็นกลุ่มใหญ่เหมือนสมาคม

เริ่มจากการรวมตัวเล็ก ๆ ของผู้เล่นที่มีไอเทมในตำนานที่เกี่ยวกับกษัตริย์อาเธอร์ผู้ยิ่งใหญ่ จนกระทั่งถึงปี 2025 กลุ่มเล็ก ๆ นี้ก็กลายเป็นกลุ่มใหญ่ เมื่อสังคมกระจัดกระจาย และแตกสลายมากขึ้น จึงมีความต้องการกลุ่มอื่น ๆ ที่จะมาเป็นเสาหลักที่ยึดมันเข้าไว้ด้วยกัน และอัศวินโต๊ะกลมก็กลายเป็นกลุ่มเดียวกัน

เหมือนกับสมาคมเมสสิอาห์

ไม่ ที่จริงแล้ว สมาคมเมสสิอาห์เป็นรากฐานของพวกเขา

‘ปาร์คชินเฮมีบทบาทชี้ขาด’

ปาร์คชินเฮเป็นเจ้าของไม้เท้าเมอร์ลินที่เป็นหนึ่งในสมาชิกของโต๊ะกลม และด้วยการสนับสนุนของเธอ ทำให้กลุ่มนี้สามารถสร้างรากฐานที่ดี และขยายตัวได้

มันคล้ายกับการเติบโตของสมาคมเมสสิอาห์

จากนั้นก็มีเรื่องเกิดขึ้น

‘หลังจากนั้น พวกเขาก็ถูกโจมตีโดยราชาแห่งพิษ…’

ราชาแห่งพิษโจมตีโต๊ะกลม และผลลัพธ์ก็คือ …

‘…แน่นอนว่าพวกเขาถูกรวมเข้ากับสมาคมเมสสิอาห์’

เพราะเหตุการณ์นั้น อัศวินโต๊ะกลมจึงถูกดูดซึมเข้าสู่สมาคมเมสสิอาห์ และต่อมาได้กลายเป็นสมาชิกของผู้คุ้มกันส่วนตัวของปาร์คชินเฮภายในสมาคมเมสสิอาห์

ในตอนนั้นคิมวูจินไม่ได้มีคำถามอะไรเกี่ยวกับกระบวนการนี้

แต่ตอนนี้ มันแตกต่างไปจากเดิม เพราะคิมวูจินรู้ว่าราชาแห่งพิษทำงานให้กับสมาคมเมสสิอาห์จริง ๆ

‘มันเป็นอุบายทั้งหมด’

ตอนนี้เขารู้แล้วว่าทุกสิ่งที่เกิดขึ้นเป็นสถานการณ์ที่สมาคมเมสสิอาห์สร้างขึ้น เพื่อควบคุมโลกทั้งใบ

จากมุมนี้ก็เพียงพอแล้วที่จะทำให้คนคนหนึ่งตัวสั่นด้วยความกลัว

ในความเป็นจริง คิมวูจินรู้สึกเจ็บแปลบที่หน้าอกของเขา

ความเจ็บปวดของการถูกมีดเสียบแทงจากคนที่เขาเคยไว้ใจมากที่สุด

ความโกรธที่ไม่อาจบรรยายได้ปะทุขึ้นภายในตัวเขา

‘ใจเย็นก่อน ยังไม่สายเกินไปที่จะทำความเข้าใจสถานการณ์หลังจากงานนี้จบลง ตอนนี้ฉันต้องโฟกัสกับเรื่องนี้ก่อน’

คิมวูจินระงับอาการสั่นของเขาอย่างรุนแรง

‘ถ้ายังจีฮุนเป็นบอดี้การ์ด…’

เขาไม่ได้เข้าใจผิดเรื่องเหยื่อหรือภารกิจของเขา

หมาที่เข้าใจผิดว่าเหยื่อเป็นหมาบ้าที่ไม่สามารถเป็นหมาล่าเนื้อได้

‘ฉันจะทำให้ดีที่สุด’

ดังนั้นคิมวูจินต้องตัดสินใจ

“ช่องเก็บของ”

ตอนนั้นเองที่คิมวูจินเปิดใช้งานคลังของเขาด้วยเสียงแผ่วเบา

ช่องเก็บของปรากฏขึ้นต่อหน้าเขา และมีรายการหนึ่งที่สะดุดตา

[หินทักษะ (C) ]

– เอฟเฟกต์ : เพิ่มทักษะระดับ D เป็นระดับ C

– ไม่สามารถซื้อขายได้

คิมวูจินได้เก็บหินทักษะนี้ไว้ เพื่อใช้กับทักษะที่มีค่ามากกว่าที่มีอยู่ แต่ตอนนี้เขาจะใช้มัน

“ใช้หินทักษะกับทักษะเชี่ยวชาญนักรบโครงกระดูก”

[เชี่ยวชาญของนักรับโครงกระดูก เพิ่มขึ้นหนึ่งระดับ]

[เชี่ยวชาญนักรบโครงกระดูก]

– ระดับ : C

– เอฟเฟกต์ : เพิ่มความสามารถของโครงกระดูกที่ถูกอัญเชิญ และเพิ่มจำนวนโครงกระดูกที่สามารถอัญเชิญได้ ผลของทักษะจะเพิ่มขึ้นตามระดับของทักษะ

– ค่าสถานะของทหารโครงกระดูกเพิ่มขึ้น 20%

– ทหารโครงกระดูกอัญเชิญ +14

การแจ้งเตือนปรากฏขึ้นทันที

“ได้เวลาเข้าดันเจี้ยนแล้ว! โปรดเตรียมตัวให้พร้อม!”

…

[ฆ่า 3,000 ตัว เพื่อไปยังชั้นต่อไป]

“อะไรนะ? “

“3,000? ! “

เสียงร้องดังขึ้นข้างลำธารที่ไหลอยู่ตรงเชิงเขาสูง 2,000 เมตร

“เชี่ย 3,000! นี่ดันเจี้ยนระดับ D นะ!”

“แม่งเอ้ย! ต้องมีอะไรผิดพลาดแน่!”

เสียงโวยวายดังมาจากผู้เล่น เมื่อเห็นเงื่อนไขในการเคลียร์ชั้นแรก

แน่นอนว่าไม่ใช่ทุกคนที่โวยวาย แต่ผู้เล่นบางคนกลับยินดีกับสถานการณ์แบบนี้

‘ถ้าเป้าหมายคือ 3,000 ก็เป็นไปได้ว่าพวกมันอาจจะเป็นมอนสเตอร์ที่อ่อนแอ’

‘ถ้ามองมันอีกแง่หนึ่ง พวกมันควรจะอยู่ในระดับเดียวกับก็อบลิน’

‘ฆ่ามอนสเตอร์ 3,000 ตัว ที่เหมือนก็อบลิน นั่นก็เหมือนการต่อสู้กับมอนสเตอร์ที่แข็งแกร่งสัก 2-3 ตัว’

ต้องขอบคุณที่พวกเขาเชื่อว่าจะไม่มีมอนสเตอร์ที่แข็งแกร่งปรากฏตัวขึ้น

แน่นอนว่ามีคนที่ไม่รู้จะตอบสนองยังไง

“ชิ”

ยังจีฮุนเป็นหนึ่งในนั้น

เขาสวมชุดเกราะสีดำ พร้อมกับส่ายหัว และเคาะดาบที่เอวของเขา

“ฉันไม่ได้ใส่อุปกรณ์ราคาแพงขนาดนี้ เพื่อมาฆ่าก็อบลิน 2 ตัว ใช่ไหม?”

ยังจีฮุนที่ถือดาบอยู่หันไปหาชายสวมเสื้อคลุมที่ยืนข้าง ๆ เขา

“คิมแจฮุน พูดอะไรหน่อย ฉันควรใช้อุปกรณ์ราคาแพงนี่ เพื่อมาล่าก็อบลินรึไง?”

“เพื่อชีวิตของฉัน”

จากนั้นชายในชุดคลุมก็พูดขึ้น น้ำเสียงของคิมแจฮุนเต็มไปด้วยความตึงเครียด

“คิมแจฮุนจากโลกใต้ดินดี ดีมากสินะ หืม?”

ยังจีฮุนหัวเราะอย่างหนัก

‘ไอ้บ้าเลือดนี่’

คิมแจฮุนสบถภายในใจ

อันที่จริง ความสัมพันธ์ระหว่างคิมแจฮุนกับยังจีฮุนไม่ค่อยดีนัก

มันคล้ายกับพนักงาน 2 คน ที่มุ่งเป้าไปยังความสนใจของผู้บริหารระดับสูง พวกเขาเป็นคู่แข่งกัน

คู่แข่งที่ไม่สามารถเปิดเผยจุดอ่อนหรือแสดงความเสียใจให้กัน แม้ว่าพวกเขาจะแสดงให้ทุกคนเห็นแบบนั้นก็ตาม

‘คราวนี้ ฉันต้องฆ่าคิมวูจินให้ได้’

นั่นคือความสิ้นหวังของคิมแจฮุน

‘สมาคมฟีนิกซ์กับสมาคมหัวกะโหลกกำลังทำสงครามกัน ดังนั้นยิ่งฉันสร้างชื่อเสียงมากเท่าไร พวกเขาก็จะยิ่งศรัทธาในตัวฉันมากขึ้นเท่านั้น’

ขณะนี้ ชีวิตของคิมแจฮุนตกอยู่ในความเสี่ยง ยังจีฮุนมองเขาด้วยรอยยิ้ม

“นอกจากฉันแล้วนายเอามาอีกกี่คนกันแน่?”

แน่นอนว่าคิมแจฮุนไม่คิดจะพึ่งพายังจีฮุนเพียงคนเดียว

“อีก 5 คน ยกเว้นนายกับเพื่อนร่วมทีมของนาย”

“งั้นก็ 8 คนสินะ?”

8 คน รวมยังจีฮุนกับคนของเขา มีการใช้คนจำนวนมาก เพื่อล่าคิมวูจิน

“นายคงรวยมาก”

ค่าใช้จ่ายนี้เล็กน้อย

“นายต้องกู้เงินสินะ?”

“หนวกหู”

“ฮ่า ๆ ฉันว่าฉันเข้าใจแล้ว”

แม้แต่ค่าใช้จ่ายก็ต้องยืมมา

จากมุมมองของคิมแจฮุน มันเป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้

‘การใช้เงิน เพื่อความอยู่รอดดีกว่า’

ไม่ว่าจะจ่ายเท่าไรก็ไม่สำคัญ ตราบเท่าที่เขายังมีชีวิตรอดได้

‘แค่ต้องเอาตัวรอด ฉันแค่ต้องอยู่รอด’

ตราบใดที่เขารอดชีวิตมาได้ ท้ายที่สุดเมื่อเขากลายเป็นผู้ปกครองโลก เขาก็จะมองย้อนกลับมาในช่วงเวลานี้ด้วยความคิดถึง

สำหรับอนาคตนั้น การจ่ายเงินในตอนนี้เป็นเรื่องที่ดี

เขารู้สึกโล่งใจมากกว่าที่มีมากพอเพื่อสิ่งนี้ พรสวรรค์ที่เขามีอยู่ในตัว เขาจะเป็นไพ่เด็ดบนโต๊ะพนัน คิมแจฮุนแน่ใจ

‘เขาไม่เคยคิดถึงเรื่องนี้เลย’

คิมวูจินไม่เคยคิดมาก่อน