Kill the Hero - ตอนที่ 68

Kill the Hero 068

หนึ่งสัปดาห์แล้ว หลังจากต่อสู้กับคิมแจฮุน และยังจีฮุนในดันเจี้ยน

ในช่วงเวลานั้น โลกก็ยังคงหมุนไปตามปกติ

ในสาธารณรัฐประชาธิปไตยคองโก ราคาโคบอลต์พุ่งขึ้นอย่างรวดเร็ว เพราะการปรากฏตัวของมอนสเตอร์ และในฝรั่งเศสการบาดเจ็บล้มตายจากผู้เล่นก่อการร้ายก็เพิ่มสูงขึ้น

แต่สถานการณ์เช่นนี้ไม่ใช่เรื่องแปลกใหม่อีกต่อไป

“สองสามวันมานี้ โลกเงียบจัง”

ลีจินอาเม้มปาก ขณะพักผ่อนในห้องทำงานของโอเซชานระหว่างพักทานอาหารกลางวัน

โอเซชานมองลีจินอาด้วยสายตาเย็นชา

เมื่อเห็นแบบนี้ ลีจินอาก็ได้แต่ยิ้มเท่านั้น

“ฉันทำอะไรผิดเหรอ? “

ลีจินอามองไปยังหม้อใบเล็กที่เต็มไปด้วยราเม็ง ตั้งอยู่ระหว่างเขากับโอเซชาน

“นายไม่ได้มองฉัน เพราะฉันกินราเม็งของนายใช่ไหม?”

เมื่อเชื่อมโยงกับเรื่องนี้ เขาก็พูดไปทำหน้ายับหย่นไป

“ให้ตายเถอะ ฉันไม่ได้กินขนมแพง ๆ ซะหน่อย”

เมื่อเผชิญหน้ากับการประท้วงอย่างดุเดือดของเขา โอเซชานก็ชักสีหน้าใส่เขา

“เฮ้ นายคิดว่าฉันกำลังมองนาย เพราะเรื่องราเม็งจริง ๆ เหรอ?”

ลีจินอาลังเลเล็กน้อย…

“ใช่”

“นายนี่ทำให้ฉันอยากจะบ้า”

“ไม่ใช่หรอกเหรอ?”

โอเซชานตอบด้วยน้ำเสียงรำคาญ

“ก็ไม่ใช่น่ะสิ”

“โอ้ งั้นก็ดีแล้ว”

“แต่นั่นไม่ใช่ทั้งหมด”

โอเซชานเคาะหัวตัวเอง

“ในสายตาของนาย โลกทั้งสงบ และสวยงาม แต่สำหรับฉันแล้ว มันตรงกันข้ามอย่างสิ้นเชิงเลย”

“เกิดอะไรขึ้นเหรอ? “

“ฉันทิ้งคิมแจฮุนแล้ว”

“หา? “

มันเป็นการตอบสนองอย่างไม่คาดคิด

ลีจินอารู้ด้วยว่าคิมแจฮุนมีค่ายังไงในตอนนี้

“หมายความว่าไง? “

เขาอดไม่ได้ที่จะถาม

“ฉลามคาบเหยื่อที่ฉันโยนไว้จับปลา ฉันจะทำอะไรได้อีก? ฉันต้องตัดสายเบ็ดทิ้งอย่างเร็วน่ะสิ”

ใบหน้าของโอเซชานดูสงบนิ่ง และจริงจัง

“เรามีเวลาไม่มากแล้ว อีกอย่างน้อย 2-3 ปี จากนั้น เว้นแต่เราจะแข็งแกร่งพอที่จะกักขังพวกเขาไว้ พวกเขาจะแสดงความทะเยอทะยานอย่างกระตือรือร้น และในช่วงเวลาที่พวกเขาแสดงความทะเยอทะยาน มันก็จะจบลงอย่างแท้จริง ไม่…เกมจะไม่จบ ถ้าพวกเขาแสดงความทะเยอทะยานออกมา” (TL : ถ้างงประโยคนี้ ให้นึกถึงสาเหตุที่คิมวูจินโดนฆ่า แล้วใช้แกทเชื่อมโยงดู )

การแสดงออกของลีจินอาก็แข็งขึ้น เมื่อได้ยินเช่นนั้น

โอเซชานมองไปที่ลีจินอา และพูดว่า

“ดังนั้น ตอนที่นายล่าจิ้งจอกมีเขา แผนในอนาคตจะเปลี่ยนไปโดยสิ้นเชิงไหม ก็ขึ้นอยู่กับสิ่งที่เกิดขึ้น”

“เชื่อใจฉันสิ ฉันเป็นใครกัน? “

“ไอ้ตะกละ”

“อ๊ะ ถูกต้อง! พี่ชาย!! ฉันต้องกักตุนพลังงาน เพื่อจะได้ต่อสู้ให้ดี!”

“นายนี่เหมือนสุนัขเลย แต่มีสองสิ่งที่นายทำได้”

โอเซชานชูสองนิ้ว โดยไม่สนใจลีจินอา

“หนึ่ง คือการสนับสนุนคิมวูจินให้ดีที่สุดเท่าที่จะทำได้ กลับกัน นายต้องตรวจสอบความสามารถของคิมวูจินให้ดี”

“นายต้องการให้ฉันตรวจสอบความสามารถของเขาเหรอ?”

“ถูกต้อง”

“แต่คุณรู้อยู่แล้วไม่ใช่เหรอ?”

ตรงกันข้าม โอเซชานส่ายหัว

“ไม่ ในความคิดของฉัน คิมวูจินยังไม่ได้เปิดเผยความสามารถที่แท้จริงของเขาเลยแม้แต่ครึ่งเดียว”

“…อ่า? “

โอเซชานยังคงจ้องมองไปยังลีจินอาที่กำลังประหลาดใจ

“และในการล่าจิ้งจอกมีเขา คิมวูจินอาจจะเปิดเผยมันออกมา 100% เขาจะต้องออกแรงจริง ๆ แล้ว”

หลังจากพูดมากไป โอเซชานก็จมอยู่ในความคิดของเขา

‘ไม่ใช่เวลาที่ฉันจะมานั่งพักผ่อนอีกต่อไป ตอนนี้ … ได้เวลากระโดดเข้าไปร่วมด้วยแล้ว’

โอเซชานนึกถึงคิมวูจิน

‘ฉันต้องทำให้ ไอแซค อิวานอฟ เทียบเท่ากับสมาคมเมสสิอาห์ให้ได้’

เมื่อนึกถึงสิ่งนี้โอเซชานก็ยิ้มอย่างขมขื่น

‘โทษทีนะคิมวูจิน แต่ฉันต้องการให้นายเสียสละ เพื่อหยุดสมาคมเมสสิอาห์’

เขาหัวเราะอย่างขมขื่น และเต็มไปด้วยความรู้สึกผิด

‘ฉันขอโทษ แต่ฉันต้องการความช่วยเหลือทั้งหมดเท่าที่จะรับได้’

…

ร่างกายที่เปื้อนเลือด และบาดแผลของคิมวูจินดูสะอาดมาก เมื่อเทียบกับศพของจิ้งจอกมีเขาที่อยู่ตรงปลายเท้าของเขา ต่อหน้าเขา มีผู้หญิงที่สวมชุดเกราะสีทองปรากฏตัวขึ้น

– คุณคือคิมวูจินใช่ไหม? ฉันได้ยินข่าวลือเกี่ยวกับคุณ แต่ของจริงดียิ่งกว่าข่าวลือกันซะอีก คุณคิดยังไง? คุณอยากเข้าร่วมสมาคมเมสสิอาห์ไหม?

สมาคมเมสสิอาห์เสนอตำแหน่งให้เขา

คิมวูจินตอบอย่างใจเย็น

– ฉันอยากคุยกับหัวหน้าโดยตรง ไม่ใช่ฝ่ายบริหารตัวเล็ก ๆ

ให้หัวหน้าสมาคมเมสสิอาห์มา…แน่นอนว่ามันเป็นการปฏิเสธอย่างชัดเจน

ตอนนั้น คิมวูจินไม่คิดว่าเขา และสมาคมเมสสิอาห์จะเข้ากันได้

เขาไม่ได้หวังว่าพวกนั้นจะตกลง

เมื่อมีการเสนอข้อเสนอครั้งต่อไป ลีเซจุนก็มาพบเขาเป็นการส่วนตัว และเลือกเขา

– คิมวูจินโลกต้องการนักล่าแบบคุณมาก

นั่นคือความทรงจำ

ครึด!

โทรศัพท์มือถือของคิมวูจินสั่น เพราะได้รับข้อความ และเขาก็ลืมตาขึ้นมาเช็กมัน

[ยืนยันวันที่ 7 มิถุนายน]

คิมวูจินหลับตาลงอีกครั้งหลังจากอ่านจบ

ครืด!

จากนั้นก็มีข้อความอื่นเข้ามาอีก

[นายต้องฝึกฝนทักษะให้ดี]

ตอนที่เห็นข้อความ สีหน้าของคิมวูจินไม่มีการเปลี่ยนแปลง เขามองไปที่สิ่งที่อยู่ตรงหน้าแทน

ชุดเกราะที่ทำจากหนังงูเข็มอย่างสมบูรณ์ ดูเหมือนจะไม่พอดีกับเขา

ชุดเกราะนี้เป็นคำตอบของคิมวูจิน

เขาก็พร้อมที่จะแสดงฝีมือแล้ว