Kill the Hero - ตอนที่ 7

Kill the Hero 007

ที่เกทสวนสาธารณะของเมือง มีชายคนหนึ่งปรากฏตัวออกมาจากเกท

“ขอบคุณครับ คุณคิมวูจิน”

เขาคือคิมวูจิน

หลังจากการมาถึงของคิมวูจิน ประตูที่บิดเบี้ยวก็ได้หายไปจากโลก

“โว้ว! ”

“มันจบแล้ว! ”

ทหารทั้งหมดมองเห็นได้จากระยะไกล จากนั้นก็ให้กำลังใจ และปรบมือ

เมื่อประตูหายไปภารกิจของพวกเขาก็จบลงแล้ว

เป็นเรื่องธรรมดาที่พวกเขาจะมีความสุข

ดังนั้นคิมวูจินจึงไม่ได้คิดมากในเรื่องของความชื่นชม และเสียงเชียร์ของทหาร

ครั้งหนึ่งเขาเคยชินกับการได้รับเสียงเชียร์มากกว่าใคร ๆ

สำหรับสมาคมเมสสิอาห์ การกระทำทุกอย่างที่เกิดขึ้นภายใต้ร่มธงของพวกเขา มักจะได้รับการโห่ร้องต้อนรับอย่างล้นหลามด้วยความเต็มใจจากทั้งโลก

น่าเสียดาย ไม่ใช่ทุกคนที่มองคิมวูจินเช่นนี้

มีคนไม่กี่คน ที่จ้องมองเขาอย่างเปิดเผย

เป็นบังจูซอบ และปาร์ตี้

‘หมอนั่นยังมีชีวิตอยู่’

ในขณะที่ทหารมองว่า คิมวูจินเป็นฮีโร่ ทั้งสี่คนก็มองเขาเป็นมอนสเตอร์

ไม่แปลกที่พวกเขาจะทำแบบนั้น

‘ไอ้หมอนั่นมันเป็นใคร? ‘

‘พวกนั้นไม่ได้บอกว่านี่เป็นดันเจี้ยนแรกของเขาเหรอ? เขายังจัดการเคลียร์มันได้ด้วยตัวคนเดียวอีก? ‘

‘ฉันไม่รู้ด้วยแล้ว ฉันกลัว…’

ในขณะที่พวกเขาต่อสู้กับก็อบลินสองสามตัว ต่อสู้อย่างไร้ประโยชน์อยู่เป็นเวลาสองวัน คนที่พวกเขาคิดว่าเป็นแค่ปลิงตัวใหญ่กลับจบลงด้วยการฆ่าพวกก็อบลินทั้งหมดด้วยตัวคนเดียว

แน่นอนว่าสำหรับคิมวูจิน ข่าวลือนั้นมีประโยชน์ต่อชื่อเสียงของเขา

แต่ตอนนี้มันไม่สำคัญ

“คุณได้ยินรายงานเรื่องที่เกิดขึ้นด้านในไหมครับ? ”

คิมวูจินถามคูซังฮุน สมาชิกของทีมสนับสนุน เขาตอบกลับหลังจากพยักหน้า

“ผมได้ยินเกี่ยวกับเรื่องนี้ พวกเขาพูดว่าอยู่ ๆ ดันเจี้ยนก็ถูกเคลียร์… ”

สีหน้าของคูซังฮุนไม่ดีเท่าไร

“คุณทำได้ยังไงครับ? “

ในฐานะสมาชิกของทีมสนับสนุน หน้าที่ของเขาคือเขียนรายงานเกี่ยวกับวิธีการเคลียร์ดันเจี้ยน เพื่อที่เขาจะเขียนรายงานเรื่องนี้ ผู้เล่นในดันเจี้ยนต้องอธิบายว่าทำได้อย่างไร

แต่หลังจากข้ามเกทมา บังจูซอบ และพวกก็บอกว่า อยู่ ๆ ดันเจี้ยนก็ถูกเคลียร์

และพวกเขาก็ไม่ได้พูดอะไรเกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้นในดันเจี้ยนเลย

มันไม่สามารถเข้าใจได้จากมุมมองของคูซังฮุน

‘เมื่อดูจากรูปการณ์ของบังจูซอบ และปาร์ตี้ พวกเขาอาจจะไม่ได้สู้อย่างถูกต้อง’

 

ในมุมมองของทุกคน บังจูซอบ และปาร์ตี้เป็นผู้เล่นหลักในการเคลียร์ดันเจี้ยน

คิมวูจินเป็นแค่ตัวแถมที่มากับกลุ่ม และการที่คิมวูจินได้รับอนุญาตจากสมาคมฟีนิกซ์ให้เข้าร่วมการโจมตีดันเจี้ยนนี้ก็ต้องขอบคุณบังจูซอบกับพวก

อย่างไรก็ตามเมื่อดูจากสถานการณ์ปัจจุบันของพวกเขา มันยากที่จะบอกว่าพวกเขามีส่วนร่วมในการโจมตี

‘แต่นั่นหมายความว่า คิมวูจิน เป็นคนกำจัดมอนสเตอร์ทั้งหมดด้วยตัวเอง…’

พูดอีกอย่างคือคิมวูจินเคลียร์ดันเจี้ยนด้วยตัวเอง

คิมวูจินอธิบายกลยุทธ์ของเขาให้คูซังฮุนฟัง

“ทำให้ดี”

“ครับ?”

คูซังฮุนรู้สึกงุนงงกับคำอธิบายของคิมวูจิน

‘อะไรของคุณครับ…’

เขารู้สึกอายเล็กน้อย

คิมวูจินจัดการพวกก็อบลิน “ได้ดี” เขาคงไม่ต้องเขียนในรายงานแบบนี้ใช่ไหม?

อย่างไรก็ตาม คิมวูจินดูเหมือนจะไม่คำนึงถึงสถานการณ์ของคูซังฮุนมากนัก

“ผมจัดการพวกมันได้ทั้งหมด เพราะงั้นช่วยบอกพวกเขาให้ฝากเงินรางวัล 90% ของการเคลียร์ดันเจี้ยนครั้งนี้ เข้าบัญชีของผมด้วย”

ในขณะที่คุย คิมวูจินมองไปที่ปาร์ตี้ของบังจูซอบ

คูซังฮุนมองตามคิมวูจิน

บังจูซอบกับพวกหลบสายตาแล้วหันไปทางอื่น

“ถ้าพวกเขาคัดค้านคำขอของผม ช่วยเตรียมพื้นที่ให้ผมได้อยู่กับพวกเขาตามลำพังสักพักให้หน่อยนะครับ”

เมื่อต้องเผชิญกับสถานการณ์เช่นนี้ คูซังฮุนก็ไม่รู้ว่าจะพูดอะไรดี

ชายข้างหน้าเขา น่ากลัวจนแม้แต่พวกบังจูซอบก็ยังต้องหลบ

“ถ้าคุณไม่มีอะไรแล้ว ผมอยากจะพักสักหน่อย”

คนอย่างคูซังฮุนไม่กล้าเผชิญหน้ากับคิมวูจินเพียงเพื่อให้ได้ข้อมูลจากเขาหรอก

‘ให้ตายเถอะ ฉันต้องไปเจอหัวหน้าทีมอีกแล้ว’

ตอนนี้คูซังฮุนจึงเตรียมตัวรับฟังผู้บังคับบัญชาของเขา

คิมวูจินมองไปที่คูซังฮุนแล้วคิด

‘ฉันอาจจะต้องคุยกับหัวหน้าทีมหลังจากนี้ประมาณ 30 นาที’

คิมวูจินเดินผ่านคูซังฮุน และไปยังห้องรอชั่วคราวที่ทำจากเต็นท์

‘งั้นมาดูแค็ตตาล็อกกันก่อน’

“แค็ตตาล็อก”

ทันทีที่เขาพูดคำสั่ง หนังสือเล่มเล็กบางก็ปรากฏขึ้นต่อหน้าคิมวูจิน

ใหญ่กว่าฝ่ามือเล็กน้อย หนาประมาณ 5 มม. ทำจากวัสดุที่คล้ายกับกระดาษพาร์ชเมนต์ ( TL : กระดาษพาช์ชเมนต์ใช้รองอบขนม )

มันดูเหมือนหนังสือธรรมดา ๆ

อย่างไรก็ตาม สำหรับผู้เล่นมันเป็นหนังสือที่มีค่ามากที่สุดในโลก

เพราะข้างในคือแค็ตตาล็อก สำหรับเลือกไอเทม และทักษะ

แต่ละหน้าในแค็ตตาล็อก มีไอเทม และทักษะหน้าละหนึ่งรายการ

เมื่อคุณฉีกหน้าใด คุณจะได้รับสิ่งที่คุณเห็นในหน้านั้น

‘สีคือ … ‘

คุณสมบัติที่สำคัญที่สุดของแค็ตตาล็อกคือสีของแสงที่เปล่งออกมาจากหน้ากระดาษ มันเป็นสิ่งที่บ่งบอกคุณค่าของไอเทม

เกรดธรรมดาจะไม่มีแสงใด ๆ แต่เกรดหายากจะเรื่องแสงสีเงิน เกรดยูนีคเรืองแสงสีทอง และเกรดตำนานหรือเกรดเรื่องเล่า สัมผัสของหน้านั้น ๆ จะแตกต่างออกไป

หมายความว่า ถ้าใครโชคดีพอ พวกเขาอาจจะได้รับไอเทมในตำนานก็ได้

‘แค็ตตาล็อกนี้มีแต่สีขาว’

แน่นอนว่าปาฏิหาริย์จะไม่เกิดขึ้นกับคิมวูจินง่าย ๆ

ไม่มีแสงใด ๆ ออกมาจากแค็ตตาล็อกที่เขาได้รับมาจากรัศมีทูตแห่งนรกเลย คิมวูจินก่อนที่จะกลับมายังอดีตนั้นก็ไม่มีโชคเรื่องแค็ตตาล็อกเช่นกัน

คิมวูจินไม่คิดมาก เขาค่อย ๆ ดูแค็ตตาล็อก

แค็ตตาล็อกที่คิมวูจินได้รับมีทั้งหมด 3 หน้า

‘มันเป็นทักษะทั้งหมด’

ทั้งสามหน้าเป็นหน้าทักษะ

 

[พลังงานอัสนี]

[พลังงานระเบิด]

[ทหารโครงกระดูก]

 

สองทักษะแรกไม่คุ้มค่าเท่าไร

พลังงานอัสนี (Energy Bolt) เป็นทักษะสร้างธนูเวทโดยใช้มานา พลังงานระเบิด (Energy Bomb) เป็นทักษะพื้นฐานที่อนุญาตให้ผู้ใช้โยนระเบิดพลังงานแบบย่อส่วน ( TL : ย่อในที่นี้คือบีบอัดพลังงานให้เล็กลง )

ทักษะเหล่านี้จะพลังเพิ่มขึ้น เมื่อระดับ (Rank) ทักษะกับพลังงานหรือมานาเพิ่มขึ้นตามเลเวลของระดับ (Rank)

มันไม่ใช่ทักษะที่คิมวูจินสนใจ

‘ทหารโครงกระดูก (Skeleton Soldier) …’

อย่างไรก็ตาม ทักษะทหารโครงกระดูกนั้นแตกต่างกัน

‘มันทำให้ฉันนึกถึงความทรงจำแย่ ๆ’

โยฮันน์ จอร์จ ราชาแห่งอันเดด เพราะหนึ่งในทักษะประจำตัวของเขา คือ ทหารโครงกระดูก

ทหารโครงกระดูกของเขาเหมือนสัญลักษณ์แห่งความหวาดกลัว

ฉากที่ผู้เล่นหลายร้อยคนเข้าสู้กับทหารโครงกระดูกของโยฮันน์ จอร์จ แต่กลับกลายเป็นทหารโครงกระดูกนับพันแทน มันเป็นสิ่งที่แม้แต่ในนรกก็ยังไม่มีให้เห็น

‘มันคือฝันร้าย’

เมื่อเทียบกับฉากดังกล่าว การกระทำที่คิมวูจินทำกับพวกก็อบลินก็ไม่ต่างอะไรกับการละเล่นของเด็ก

แน่นอนว่าทักษะทหารโครงกระดูกยังมีข้อเสียอยู่

‘เพราะฉันไม่มีทางสู้กับเขาในพื้นที่ที่มีซากศพได้’

ทักษะทหารโครงกระดูกใช้ศพจากเป้าหมายที่ถูกฆ่าโดยผู้ใช้เท่านั้น

เหนือสิ่งอื่นใด ทักษะในการเรียก นักรบแห่งความตาย, อัศวินแห่งความตาย และลิช ที่ถือว่าเป็นยอดฝีมือของทหารโครงกระดูก พวกเขาสามารถเรียกได้ตลอดเวลา แต่จำเป็นต้องเสียสละทหารโครงกระดูกโดยไม่มีข้อแม้

มันเป็นข้อบกพร่องที่ร้ายแรง

‘ถ้าไม่ใช่ข้อจำกัดนั้น ฉันคงฆ่าเขาไม่ได้’

เพราะใช้ประโยชน์จากจุดอ่อนพวกนี้ คิมวูจินจึงสู้กับราชาแห่งอันเดดตามลำพัง และในที่สุดก็ฆ่าเขาได้

‘ฉันโชคดีจริง ๆ ‘

เขานึกถึงวันที่สู้กับราชาแห่งอันเดดอยู่ครู่หนึ่งแล้วก็หยุดคิด

ตอนนี้สำหรับคิมวูจินการเลือกหนึ่งในสามทักษะนั้นสำคัญกว่า และคิมวูจินก็ให้ความสำคัญกับมัน

อันที่จริงไม่ต้องคิดด้วยซ้ำ

‘ขว้างหินหรือยิงธนูยังดีกว่าใช้พลังงานอัสนีหรือพลังงานระเบิด’

การที่คิมวูจินขว้างก้อนหินมันยังมีประโยชน์ และประสิทธิภาพมากกว่าการใช้พลังงานอัสนีกับพลังงานระเบิดอีก

‘ในทางกลับกัน ทหารโครงกระดูก…’

ไม่เหมือนกับทักษะอีกสองทักษะ ทักษะทหารโครงกระดูก อาจเป็นตัวช่วยที่ดีของคิมวูจิน

‘อย่างน้อยที่สุด มันอาจจะถ่วงเวลาได้สักหน่อย’

แน่นอนว่า เขาไม่ได้คาดหวังอะไรมากมาย

สิ่งเดียวที่ทหารโครงกระดูกทำให้คิมวูจินได้ คือการถ่วงเวลาไม่กี่วินาที

อย่างไรก็ตาม คิมวูจินรู้ดีกว่าทุกคนถึงความสำคัญของไม่กี่วินาทีนั้น นอกจากนี้ เขายังมีความสามารถในการใช้ประโยชน์จากไม่กี่วินาทีเหล่านั้น

แคว่ก!

ดังนั้น คิมวูจินจึงฉีกหน้าทักษะทหารโครงกระดูกจากแค็ตตาล็อกโดยไม่ลังเล

หลังจากที่เขาฉีกหน้าทักษะ เขาก็ได้รับทักษะทหารโครงกระดูก

 

[เรียนรู้ทักษะทหารโครงกระดูก]

[ทหารโครงกระดูก]

– ระดับทักษะ : F

– เอฟเฟกต์สกิล : ใช้ศพเป็นเครื่องสังเวยเรียกทหารโครงกระดูกออกมา

– จำนวนโครงกระดูกที่สามารถอัญเชิญได้ : 1

 

คิมวูจินตรวจสอบทักษะของเขาเสร็จแล้ว ก็ตรวจสอบข้อมือซ้ายของเขา

เขาดูนาฬิกา

‘น่าจะได้เวลาแล้ว…’

ตอนนี้เอง

“ขอ ขอโทษครับ…”

คูซังฮุนแสดงท่าทางขออภัย เขาส่งสมาร์ทโฟนของเขาไปให้คิมวูจินพูด

“ต้องขอโทษที่รบกวนคุณนะครับ แต่หัวหน้าทีมอยากคุยกับคุณเกี่ยวกับรายงาน…”

คิมวูจินยิ้มให้กับคำพูดเหล่านั้น

‘การอุ่นเครื่องจบลงแล้ว’

 

ดันเจี้ยนเกทไม่ต่างอะไรกับระเบิด

ไม่มีใครรู้ว่ามอนสเตอร์ด้านในจะออกมาเมื่อไร

สิ่งที่น่าเป็นห่วงคือมนุษย์ และเป็นผู้เล่นที่จัดการกับระเบิดนั้น ก็มีความไม่แน่นอนเหมือนกับมอนสเตอร์

นับตั้งแต่มีการก่อตั้งสมาคมฟีนิกซ์ ผู้เล่นมักจะก่อเรื่องแถวดันเจี้ยนเกทมากกว่าจะเป็นตัวอย่างที่ดีให้กับคนอื่น

ทีมสนับสนุนของดันเจี้ยนมีหน้าที่รับผิดชอบแก้ไขเรื่องเหล่านี้

ดังนั้น จองวูซอก หัวหน้าทีมสนับสนุนดันเจี้ยนของสมาคมฟีนิกซ์ จึงไม่ได้ลนลานเมื่อเขาได้รับรายงานดันเจี้ยนจากคูซังฮุน

‘ดูเหมือนว่าจะมีคนแปลก ๆ พึ่งจะมาใหม่’

เขาคิดว่ามันเป็นแค่เรื่องแปลกอีกเรื่องที่ต้องจัดการ

– ผมถือสายอยู่ครับ

“อ่า คุณคิมวูจิน”

แน่นอนว่าเขาไม่ได้แสดงอารมณ์ที่แท้จริงของเขา

“ผมโทรมาเรื่องรายงาน อย่างที่คุณทราบว่าความร่วมมือในการเขียนรายงานเป็นสิ่งที่สำคัญมาก ยิ่งไปกว่านั้น ในกรณีของดันเจี้ยนนี้ เนื่องจากคุณคิมวูจินมีบทบาทมากที่สุด ความร่วมมือของคุณคิมวูจินจึงสำคัญเป็นอย่างยิ่ง เราต้องการคำอธิบายของคุณในเรื่องนี้เป็นอย่างมากครับ”

เขาพยายามอย่างมากที่จะทำงานกับคนแปลก ๆ นี่

“ผมรู้ว่ามันยุ่งยาก แต่โปรดให้ความร่วมมือด้วยครับ นอกจากนี้มันยังช่วยในการประเมินผลได้มาก”

ฉันคร่ำครวญ

แน่นอนว่าจองวูซอกรู้

‘ฉันจะไม่โทรหาเขาตั้งแต่แรก ถ้าคำพูดสามารถโน้มน้าวใจเขาได้’

เขารู้ว่าบทสนทนาจะไม่จบแค่นี้

‘คนที่เป็นผู้เล่นใหม่ มักจะทำตัวเหมือนขยะ’

นั่นคือสิ่งที่เรียกว่าผู้เล่นเป็นกัน

มีผู้เล่นหลายคน คิดว่าพวกเขาเป็นผู้ถูกเลือกจากพระเจ้า และมองว่าคนธรรมดาไม่สามารถแตะต้องได้

เป็นประเภทที่คิดว่าเป็นเรื่องธรรมดาที่ทุกคนต้องเคารพยกย่องตัวเอง

‘การเตือนจบลงแล้ว’

นั่นเป็นเหตุผลที่จองวูซอกพูดจาโน้มน้าว เพื่อแสดงให้เห็นว่าเขาเคารพอีกฝ่ายพอแล้ว

‘ถ้าเขาไม่ต้องการให้ความร่วมมือ เราก็ไม่มีเหตุผลอะไรที่ต้องร่วมมือกับเขาเช่นกัน’

ถ้าคิมวูจินเมินเรื่องนี้ และไม่ให้ความร่วมมือ จองวูซอกก็ตั้งใจจะไม่ให้ความร่วมมือด้วยเช่นกัน

ตอนที่จองวูซอกคิดว่าคิมวูจินจะไม่ให้ร่วมมือนั้น …

– อา ผมขอโทษด้วยเกี่ยวกับเรื่องนั้น

“ครับ?”

โดยไม่คาดคิด ปฏิกิริยาของคิมวูจินไม่ใช่แบบที่จองวูซอกคิดเลย

‘อะ อะไรเนี่ย? ‘

มันไม่ได้ใกล้กับที่เขาคิดอยู่ มันห่างไกลจากที่คิดไปไกลมาก

– ขออภัยในความไม่สะดวกอีกครั้งนะครับ

“ไม่ ไม่เป็นไรครับ”

จองวูซอกอึดอัดใจอยู่ครู่หนึ่ง

“ขอบคุณที่ช่วยผมเกี่ยวกับรายงานนะครับ”

– ไม่เป็นไร เราควรจะช่วยกัน ต้องขอบคุณทีมสนับสนุน ที่ผู้เล่นอย่างฉันสามารถตั้งใจเคลียร์ดันเจี้ยนเพียงอย่างเดียวได้”

ด้วยคำพูดเหล่านี้ อารมณ์ที่แสดงออกของจองวูซอกจึงอ่อนลง

‘เขาเป็นคนดี’

“ขอบคุณที่คุณพูดเช่นนี้ครับ ถ้ามีอะไรที่ผมช่วยได้ ผมจะช่วยคุณนะครับ”

เขายินดีให้ร่วมมือกับคนที่ยินดีจะให้ความร่วมมือ

– เป็นไปได้ไหมที่คุณจะแนะนำดันเจี้ยนในระดับที่ผมต้องการเคลียร์? ถ้าไม่รบกวนคุณมากเกินไป

“แน่นอน มันเป็นหน้าที่ของเราในการจับคู่ดันเจี้ยนให้กับผู้เล่น มันไม่ได้รบกวนอะไรครับ”

ดังนั้น เมื่อมีการขอความร่วมมือออกมา จองวูซอกจึงไม่ต้องกังวล

– ถ้ามีดันเจี้ยน 1 ชั้นที่เพิ่งปรากฏในเขตเมือง ที่กำหนดให้ผู้เลเวล 10 หรือต่ำกว่า ความยากอยู่ที่ระดับ B และดันเจี้ยนมีความเกี่ยวข้องกับก็อบลินผมต้องการเคลียร์มันครับ

เมื่อได้ยินคำขอของคิมวูจิน จองวูซอกเคาะแป้นพิมพ์ตรงหน้าเขาทันที

จากนั้นผลลัพธ์ก็ปรากฏขึ้นหนึ่งรายการ

“อ่า มีหนึ่งรายการในซองนัมครับ เคลียร์เผ่าซีคก็อบลิน ต่ำกว่าเลเวล 10 ความยากระดับ B … ”

จองวูซอกดูแล้วตอบ

“แต่ถ้าเป็นดันเจี้ยนระดับ B คุณจะต้องได้รับการอนุมัติจากสมาคม คุณต้องการไหมครับ? ”

คิมวูจินตอบคำถามนั้น

– ผมคงต้องทำงานให้หนักขึ้น เพื่อให้ได้รับการอนุมัติ

จองวูซอกหัวเราะกับคำพูดนั้น

“ฮ่าฮ่า ผมก็คิดแบบนั้นครับ”

ท้ายที่สุดการประเมินผู้เล่นต้องประเมินผ่านรายงาน

ตอนนี้จองวูซอกตัดสินใจแล้ว

‘มีปาร์ตี้ที่ดีอยู่ 3 ปาร์ตี้แล้ว ดังนั้นการเคลียร์ก็ไม่มีปัญหา สมาชิกที่เหลือก็พึ่งจัดตั้ง  แบบนี้ก็ไม่น่าจะมีปัญหาอะไรถ้าจะเพิ่มคนเข้าไป เพื่อให้เขาได้รับประสบการณ์บ้าง’

จองวูซอกยินดีที่จะให้การดูแลเป็นพิเศษกับคิมวูจิน โดยใช้ตำแหน่งของเขาในฐานะหัวหน้าทีมสนับสนุนดันเจี้ยน

“ถ้าคุณส่งรายงานมาให้ผม ผมจะสมัครให้คุณทันที แต่ผมไม่อาจรับประกันว่าจะได้รับการอนุมัตินะครับ”

คิมวูจินตอบรับคำพูดนั้น

– ขอบคุณครับ ถ้าทุกอย่างออกมาดี อาหารก็อยู่ที่ผมนะครับ

นั่นคือจุดสิ้นสุดการโทร

จองวูซอกที่วางสมาร์ทโฟนของเขายิ้มด้วยความพึงพอใจ

‘ฉันไม่เคยพบกับผู้เล่นที่ดี ทำงานหนัก และให้ความร่วมมือมาก่อนเลย’