อัจฉริยะสมองเพชร - ตอนที่ 2074 นี่มัน…ค่ายกลมิติ?

“คุณอาจคิดว่าสิ่งนั้นมาจากแมลงเม่าใบไม้สีเงิน แต่ผมบอกคุณได้เลยว่าถ้าคุณกล้าซึมซับเพียงเศษเสี้ยวของพลังงานจากมันล่ะก็ พวกมันจะรวมตัวกันและกลืนกินคุณในทันที!”

“คือ…” ทั้งคู่สบตากัน ตกตะลึงกับคำพูดของจางเซวียน

จะว่าไป พวกเขาคิดว่ากำลังซึมซับพลังงานจากแมลงเม่าใบไม้สีเงินอยู่ แต่ดูเหมือนจะไม่ได้เป็นแบบนั้น นี่เป็นคำถามที่น่าคิดมาก เพราะในเมื่อแสงสว่างทั้งหมดถูกผิวหน้าของผืนน้ำสะท้อนกลับไป ทุกอย่างที่อยู่ภายใต้ผิวหน้าก็น่าจะเป็นสีดำสนิท

และถ้าไม่มีแสงอาทิตย์คอยให้พลังงาน…มันจะเป็นอะไรอื่นได้?

เมื่อเห็นว่าทำให้ทั้งสองเริ่มใคร่ครวญได้สำเร็จ จางเซวียนพูดต่อ “ผมจะบอกคำตอบให้นะ คริสตัลเพชรกำลังดูดพลังงานจากสินแร่ ในคืนพระจันทร์เต็มดวง แมลงเม่าใบไม้สีเงินจะอยู่ในภาวะอ่อนแอที่สุด พวกมันจะกลืนกินพลังงานจากสินแร่อย่างบ้าคลั่งเพื่อฟื้นฟูพลังของตัวเอง แต่ตอนนี้ คริสตัลเพชรกำลังแก่งแย่งกับแมลงเม่าเพื่อดูดพลังงาน พลังงานที่สามารถซึมซับจากสิ่งแวดล้อมได้ในเวลานี้จึงมีจำกัด สถานการณ์แบบนี้ส่งผลให้เกิดปัญหาใหญ่ได้อย่างง่ายดาย ในกรณีที่เลวร้ายน้อยที่สุดก็จะเกิดการสั่นสะเทือนใต้น้ำ ทำให้น้ำมีความปั่นป่วน ส่วนกรณีเลวร้ายที่สุด น้ำวนขนาดมหึมาจะเกิดขึ้นในทะเลคันฉ่องน้อย กลืนกินทุกอย่างที่อยู่ตรงนั้น!”

เมื่อได้ฟัง ผู้อาวุโสเฟิงครุ่นคิดครู่หนึ่งก่อนจะถามต่อ “ถ้าเรื่องนั้นเกิดขึ้นจริงๆ ค่ายกลของผมจะสูญเสียประสิทธิภาพอย่างสิ้นเชิง และเต่าหลังดำจะได้รับผลกระทบจากความวุ่นวายต่างๆจนไม่สามารถหลบหนีได้ด้วยหรือเปล่า?”

จริงอยู่ว่าการจู่โจมของแมลงเม่าใบไม้สีเงินจะทำให้ค่ายกลของเขามีปัญหา แต่สถานการณ์แบบนั้นก็ไม่ได้เป็นประโยชน์กับเต่าหลังดำเหมือนกัน เพราะฉะนั้น ทำไมมันถึงเฝ้ารอให้ถึงคืนพระจันทร์เต็มดวงถึงจะเข้าโจมตี?

“ไม่สามารถหลบหนี?” จางเซวียนหัวเราะลั่น “คุณประเมินความเก่งกาจของเต่าหลังดำที่มีวรยุทธขั้นกึ่งสรวงสวรรค์ต่ำไปแล้วล่ะ มันเป็นอสูรที่มีความสามารถในการป้องกันตัวอย่างไร้เทียมทาน แม้แต่ในระหว่างการจู่โจมของแมลงเม่าใบไม้สีเงิน ด้วยน้ำหนักมหาศาลของมัน มันก็จะหาทางเข้าไปกลืนกินคริสตัลเพชรของคุณได้ภายใน 3 อึดใจ”

“คริสตัลเพชรที่มีวรยุทธสูงระดับนั้นไม่อาจถูกกลืนกินทั้งหมดได้โดยง่าย ซึ่งหมายความว่าแมลงเม่าใบไม้สีเงินจะสัมผัสได้ถึงพลังของสินแร่ที่แผ่ออกมาจากเต่าหลังดำ พูดอีกอย่างก็คือ มันจะกลายเป็น ‘ตัวการ’ ที่ขัดขวางการซึมซับพลังงานของแมลงเม่าใบไม้สีเงิน ซึ่งถ้าเป็นอย่างนั้น คุณคิดว่าฝูงแมลงเม่าจะตอบโต้อย่างไร?”

“แมลงเม่าต้องเล่นงานเต่าหลังดำแน่นอน ถูกไหม?”

ทันทีที่พูดจบ ผู้อาวุโสเฟิงหรี่ตาขณะเข้าใจแจ่มชัดว่าเกิดอะไรขึ้น “สิ่งที่คุณอยากบอกก็คือเต่าหลังดำรู้แผนการของผมแล้ว และที่มันจงใจรอให้ถึงคืนพระจันทร์เต็มดวงก็ไม่ใช่เพียงเพื่อทำลายค่ายกลและฉกฉวยคริสตัลเพชรของผม แต่เพื่อใช้โอกาสนี้เล่นงานแมลงเม่าใบไม้สีเงิน…และบางที อาจรวมถึงผมด้วย ใช่ไหม?”

แมลงเม่าใบไม้สีเงินอาจขัดขวางการเคลื่อนไหวของเต่าหลังดำได้ แต่ไม่มีทางที่พวกมันจะก่อให้เกิดอันตรายใดๆ ในระยะยาว แมลงเม่าก็ไม่ใช่อะไรอื่นนอกจากเหยื่อของเต่าหลังดำ

ในเวลาเดียวกัน พวกเขาจะติดกับอยู่ท่ามกลางการเคลื่อนพลของแมลงเม่าใบไม้สีเงินโดยไม่อาจหลบหนี ภายใต้สถานการณ์แบบนี้ มีความเป็นไปได้สูงที่พวกเขาจะเปลี่ยนบทบาทจากผู้ล่ามาเป็นเหยื่อ!

ถ้าเป็นอย่างนั้นจริงล่ะก็ คงน่าพรั่นพรึงมาก!

ตลอดเวลาที่ผ่านมา พวกเขาเคยคิดว่าตัวเองควบคุมสถานการณ์ได้ ใครจะไปรู้ว่าแท้ที่จริงแล้วก็ติดกับของอีกฝ่ายโดยไม่รู้ตัว?

“พละกำลังของคุณน่ะไม่มากพอจะสะดุดตามันหรอก ถ้ามันอยากเล่นงานคุณจริงๆ คงทำไปนานแล้ว เป็นไปได้ว่าเป้าหมายของมันคือเจ้าสำนักคุ่ย!” จางเซวียนพูด

เจ้าสำนักคุ่ยเฉี่ยวถึงกับชะงัก

“ถ้าผมไม่ได้อยู่ที่นี่ล่ะก็ ป่านนี้คุณคงลงไปอยู่ใต้น้ำ สำรวจบริเวณโดยรอบค่ายกลคู่วังวนวารี และเฝ้ารอให้เต่าหลังดำเข้ามาติดกับใช่ไหม?” จางเซวียนถามยิ้มๆ “ถ้าฝูงแมลงเม่าใบไม้สีเงินตรงเข้าโจมตีคุณอย่างฉับพลันล่ะก็ คุณเสร็จพวกมันแน่ แถมคุณยังไม่มีทักษะการป้องกันตัวที่เหนือชั้นแบบเต่าหลังดำด้วย ภายในเวลาไม่นาน ฝูงแมลงเม่าจะปิดกั้นจุดชีพจรของคุณได้สำเร็จ ทำให้คุณอ่อนแรงลงมาก”

ได้ยินคำนั้น เจ้าสำนักคุ่ยเฉี่ยวตัวแข็ง

เขารู้ดีว่าสิ่งที่ชายหนุ่มพูดเป็นความจริง ถ้าชายหนุ่มไม่ได้อยู่ที่นี่ เขาคงดำลงไปใต้น้ำพร้อมกับผู้อาวุโสเฟิงเพื่อเตรียมการให้เต่าหลังดำเข้ามาติดกับแล้ว และถ้าแมลงเม่าใบไม้สีเงินบุกเข้ามาตอนนี้ ด้วยรูปร่างเล็กจิ๋วของมันและปริมาณที่มีมากมายมหาศาล คงยากที่พวกเขาจะป้องกันตัวได้ ไม่ช้าไม่นานก็คงถูกสกัดกั้นจุดชีพจร ทำให้ไม่อาจขับเคลื่อนพลังปราณได้ระยะหนึ่ง

เพราะถึงอย่างไร เขาก็ไม่ได้โชคดีถึงขนาดที่จะมีกระดองแข็งแกร่งไร้เทียมทานอย่างเต่าหลังดำ

แน่นอนว่าความสามารถเพียงเท่านั้นไม่อาจปราบนักรบขั้นกึ่งสรวงสวรรค์อย่างเขาได้ ไม่ช้าเขาก็คงปลดปล่อยตัวเองให้เป็นอิสระจากฝูงแมลงเม่าใบไม้สีเงินได้สำเร็จ แต่ถ้าอสูรขั้นกึ่งสรวงสวรรค์ใช้ช่วงเวลาที่เขากำลังอ่อนแอเล่นงานเขาล่ะ…

แค่คิดถึงผลที่จะตามมา ก็ทำเอาตัวสั่นแล้ว!

เจ้าสำนักคุ่ยเฉี่ยวนึกภาพตามที่จางเซวียนคาดการณ์ไว้ เขารู้สึกได้ว่าร่างกายเย็นเยือกขึ้นเรื่อยๆ

แม้จากการประเมินคร่าวๆ โอกาสที่เขาจะถูกเต่าหลังดำสังหารก็มีถึง 80% เป็นอย่างน้อย!

สถานการณ์แบบนี้ไม่อาจเกิดขึ้นโดยบังเอิญได้ โดยเฉพาะเมื่อมีสิ่งมีชีวิตขั้นกึ่งสรวงสวรรค์เข้ามาเกี่ยวข้อง

มีความเป็นไปได้สูงที่จะเป็นอย่างที่จางเซวียนพูด ขณะที่พวกเขากำลังวางกับดักเพื่อล่อเต่าหลังดำ เจ้านั่นก็ทำแบบเดียวกัน ดูเหมือนพวกเขาเสียท่าแล้ว ไม่มีอะไรที่จะเหนือชั้นไปกว่าการจัดฉากที่ทำให้เป้าหมายยอมกระโจนเข้าใส่ด้วยความเต็มใจ

ถ้าพวกเขาไม่รู้ล่วงหน้า ผู้ที่ถูกล่าจะต้องเป็นพวกเขาแน่ หรือต่อให้ใช้ไม้ตายต่างๆเพื่อหลบหนีออกมาได้ ก็จะต้องบาดเจ็บสาหัสจนแทบเอาชีวิตไม่รอด!

แค่คิดถึงความเป็นไปได้เหล่านี้ก็ทำเอาเย็นเยือกถึงกระดูกสันหลังแล้ว

หลังจากเงียบงันไปครู่ใหญ่ ผู้อาวุโสเฟิงตั้งคำถาม “ผู้อาวุโสหลิว แล้วเราควรทำอย่างไร?”

ในเวลานี้ เขาให้ความสำคัญกับผู้อาวุโสหลิวมากกว่าเจ้าสำนักคุ่ยเฉี่ยวไปโดยอัตโนมัติ ด้วยเหตุผลอะไรสักอย่าง ปฏิกิริยาแรกของเขาคือการขอคำแนะนำจากผู้อาวุโสหลิว

“คุณยังมีธงค่ายกลที่ทำจากหยดน้ำที่ใช้ติดตั้งค่ายกลคู่วังวนวารีอยู่ไหม?” จางเซวียนถาม

“ผมมี” ผู้อาวุโสเฟิงตอบ

เขาสะบัดข้อมือ จากนั้นก็นำหยดน้ำหลายหยดออกมา

แม้พวกมันจะดูเหมือนน้ำธรรมดา แต่แท้ที่จริงแล้วคือธงค่ายกล ด้วยธรรมชาติของมันที่มีความพิเศษ จึงสามารถหลอมละลายกลายเป็นน้ำได้ แต่ทันทีที่เข้าประจำตำแหน่ง ก็จะสามารถเปิดใช้งานเพื่อดึงพละกำลังของค่ายกลออกมาได้ทันที

“ดี ในเมื่อเต่าหลังดำเชื่อว่าพวกเราอยู่ในกำมือของมันแล้ว เราก็แค่ปรับเปลี่ยนค่ายกลเพื่อพลิกผันสถานการณ์” จางเซวียนพูด

“ไป!”

เขาโบกมือ จากนั้นก็สลายหยดน้ำทั้งหมดในมือของผู้อาวุโสเฟิงให้หลอมรวมกับพื้นน้ำ

ฟึ่บ!

พริบตาต่อมา หยดน้ำหลายสิบหยดนั้นก็หายวับไปภายใต้ผิวหน้าสีเงินของทะเลคันฉ่องน้อย

“เอ่อ…”

เห็นชายหนุ่มจัดการหยดน้ำทั้งหมดพร้อมกันในคราวเดียวโดยไม่ลังเล ผู้อาวุโสเฟิงชะงักไปอีกครั้ง

นี่เป็นครั้งแรกที่เขาได้เห็นใครสักคนติดตั้งค่ายกลด้วยวิธีแบบนี้! มันจะดูหยาบและรวบรัดไปหน่อยไหม?

“เท่านี้ก็เรียบร้อย ลงไปรอเต่าหลังดำกันเถอะ” จางเซวียนพูดพร้อมกับหัวเราะหึๆ

“แค่นี้หรือ?” เจ้าสำนักคุ่ยเฉี่ยวยังรู้สึกไม่มั่นใจ

“ใช่ เราจะทำตามแผนเดิมและเฝ้ารอให้เต่าหลังดำปรากฏตัว ห้ามเคลื่อนไหวอะไรทั้งนั้น เพราะจะทำให้มันสงสัย” จางเซวียนพูด

เห็นความมั่นใจของอีกฝ่าย เจ้าสำนักคุ่ยเฉี่ยวลังเลอยู่ครู่หนึ่งก่อนพยักหน้า “เราจะทำตามแผนการของผู้อาวุโสหลิว”

“ได้ เจ้าสำนักคุ่ย!” ผู้อาวุโสเฟิงพยักหน้า

พวกเขาเล่นเรือต่อไปจนถึงใจกลางทะเลคันฉ่องน้อย

“ถึงแล้ว” ผู้อาวุโสเฟิงพูด

เขายื่นมือออกไป แล้วทางเดินขนาดเล็กก็ปรากฏขึ้นบนผิวน้ำ เขาจอดเรือไว้ก่อนจะดำดิ่งลงไป

จางเซวียนกับเจ้าสำนักคุ่ยตามผู้อาวุโสเฟิงไปติดๆ ทั้งสามดำดิ่งลงสู่ความล้ำลึกของทะเลดำมืด

ผิวน้ำเปล่งประกายระยิบระยับและพริ้วไหวเล็กน้อย ดูคล้ายสิ่งมีชีวิต แต่ในทางกลับกัน ก้นมหาสมุทรนั้นเงียบสนิท ไร้คลื่นใต้น้ำใดๆ ราวกับห้องลับอันเงียบงัน

มีประกายเจิดจ้าอยู่ตรงหน้าพวกเขา มาจากคริสตัลเพชรที่ผู้อาวุโสเฟิงฝังไว้ ทั้งสามจึงมุ่งหน้าไปตามทิศทางของแสงนั้น

วิธีการฝังคริสตัลเพชรของผู้อาวุโสเฟิงถือว่าละเอียดละออมาก เขาทำให้ดูเหมือนว่าคริสตัลเพชรคืออัญมณีตามธรรมชาติที่มีอยู่ในเส้นเลือดปฐพี และเหตุผลเดียวที่มันเปิดเผยตัวออกมาก็เพราะพื้นโลกเกิดรอยแยก

หากไม่รู้มาก่อนว่าเป็นสิ่งที่ถูกทำขึ้น จะต้องหลงนึกไปว่านี่คือผลงานของธรรมชาติ ทำให้ปราศจากความหวาดระแวง

“พวกเราจะซ่อนตัวที่นี่”

ทั้งสามหยุดอยู่ไม่ห่างจากคริสตัลเพชรมากนัก ผู้อาวุโสเฟิงโบกมือ เขาสร้างน้ำวนขนาดเล็กและดำดิ่งลงไป จางเซวียนกับเจ้าสำนักคุ่ยเฉี่ยวตามไปติดๆ

ทันทีที่ทั้งสามเข้าไป น้ำวนนั้นก็หายวับ ราวกับพวกเขาไม่เคยอยู่ตรงนั้นมาก่อน

“นี่มัน…ค่ายกลมิติ?”

ไม่แปลกใจแล้วที่ผู้อาวุโสเฟิงมั่นใจว่าเต่าหลังดำจะไม่รู้ว่าพวกเขาซ่อนตัวอยู่ เพราะที่จริงเขาจัดเตรียมค่ายกลมิติไว้ล่วงหน้าแล้ว หากคู่ต่อสู้ไม่สามารถหาแกนกลางของค่ายกลเพื่อทำลายโครงสร้างของค่ายกลทะลุมิติได้ ก็ยากที่จะรับรู้ถึงการปรากฏตัวของพวกเขา

ถึงตอนนี้คนนอกจะมองไม่เห็นคนทั้งสาม แต่ทุกคนเห็นสิ่งที่อยู่รอบตัวได้อย่างชัดเจน

เห็นประกายระยิบระยับที่คริสตัลเพชรเปล่งออกมา จางเซวียนอดออกความเห็นไม่ได้

“กว่าพวกคุณจะหาคริสตัลเพชรนี้ได้คงยากเย็นน่าดู!”

เพชรเม็ดนี้ไม่อาจนำไปหลอมละลายเพื่อสร้างอาวุธได้ แต่ก็ไม่ต้องสงสัยเลยว่ามันคือหนึ่งในวัตถุที่งดงามที่สุดของทั่วทั้งมิติเบื้องบน เพชรเพียงเม็ดเดียวก็มีราคาสูงลิ่วแล้ว น่าจะสูงกว่าของล้ำค่าระดับอมตะขั้นสูงสรวงสวรรค์เสียอีก

เหตุที่ทำให้ได้มันมายากยิ่งขึ้นก็เพราะมันเป็นสินแร่หายาก ตลอดประวัติศาสตร์อันยาวนานของทวีปที่ถูกลืม คริสตัลชนิดนี้เคยปรากฏขึ้นเพียง 3 ครั้งเท่านั้น และแม้แต่เม็ดที่ใหญ่ที่สุดก็มีขนาด เพียงแค่ผลลำไย

แต่คริสตัลเพชรที่อยู่ตรงหน้าพวกเขามีขนาดใหญ่กว่ากำปั้นเสียอีก คุณค่าของมันคงแทบประเมินไม่ได้!

สำนักดาวเจ็ดดวงทุ่มสุดตัวเพื่อล่อเต่าหลังดำออกมา!