อัจฉริยะสมองเพชร - ตอนที่ 2339 ผมมาจากสรวงสวรรค์…

จางเซวียนจำได้ชัดเจนว่าไอ้โหดยังอยู่ในนั้นตอนที่เขาเข้าสู่ทะเลท่วมท้น แล้วจู่ๆมาหายตัวไป แถมทรงพลังขนาดนี้ได้ตั้งแต่เมื่อไหร่กัน?

ไอ้โหดยิ้มน้อยๆเมื่อเห็นจางเซวียนสงสัย “คุณดูสับสนนะ คงสงสัยล่ะสิว่าผมออกจากหนังสือเทียบฟ้าได้อย่างไรทั้งที่ถูกพละกำลังของมันกดข่มไว้”

คำพูดนั้นทำให้จางเซวียนหรี่ตา

“หนังสือเทียบฟ้าก็น่าสะพรึงจริงๆ แต่คุณลืมไปว่าหน้าหนังสือสีทองที่คุณกักขังผมไว้น่ะมีอำนาจของสรวงสวรรค์ของทวีปแห่งปรมาจารย์เท่านั้น” ไอ้โหดพูด “ตอนที่ผมได้เป็นนักรบเสมือนอมตะเมื่อครั้งอยู่ในมิติเบื้องบน ผมก็ทำลายฉนวนนั้นได้อย่างง่ายดายแล้ว แต่ก็ตัดสินใจอยู่ในหนังสือเทียบฟ้าไปก่อน คุณอยากลองใคร่ครวญดูไหมว่าเพราะอะไร?”

จางเซวียนใจเต้นตึกตักเมื่อได้ยินคำพูดนั้น

เขาหลงลืมความเป็นไปได้ข้อนี้ไปจริงๆ

เมื่อขึ้นไปยังโลกอีกใบหนึ่ง หอสมุดเทียบฟ้าก็แข็งแกร่งขึ้นตามไปด้วย

ตอนที่เขายังอยู่ในทวีปแห่งปรมาจารย์ หน้าหนังสือสีทองมีอานุภาพสังหารได้เพียงนักรบระดับนักปราชญ์โบราณ แต่เมื่อขึ้นมาถึงมิติเบื้องบน มันก็สังหารนักรบอมตะขั้นสูงได้สบาย

และเมื่ออยู่ในสรวงสวรรค์ หน้าหนังสือสีทองก็สังหารศัตรูทุกคนที่มีวรยุทธต่ำกว่าจอมราชันย์ได้

เท่าที่เห็น ก็ชัดเจนแล้วว่าประสิทธิภาพของหน้าหนังสือสีทองขึ้นอยู่กับโลกที่เขาพำนักอยู่

ไอ้โหดติดตามเขามาตั้งแต่สมัยที่อยู่ในทวีปแห่งปรมาจารย์ และเมื่อทั้งคู่เข้าสู่ทะเลท่วมท้น วรยุทธของอีกฝ่ายก็เข้าถึงขั้นราชันย์เทพเจ้า

ด้วยความแข็งแกร่งระดับนั้น หน้าหนังสือสีทองที่ถือกำเนิดในทวีปแห่งปรมาจารย์จะกักขังมันไว้ได้อย่างไร?

เป็นเรื่องที่เห็นๆกันอยู่ แต่เขาก็ละเลยข้อเท็จจริงข้อนี้ไปจนได้!

“ผมบอกคุณแล้วว่าร่างกายของผมเข้ากันได้ดีกับสรวงสวรรค์ ตั้งแต่มาถึงที่นี่จึงฝึกฝนวรยุทธได้เร็วกว่าเดิมมาก” ไอ้โหดพูด “แต่ผมไม่ได้เติบโตด้วยการซึมซับพลังจิตวิญญาณในสรวงสวรรค์หรอกนะ ผมใช้พลังงานชั่วร้ายที่ทำลายมันต่างหาก! ตอนที่คุณพาผมเข้าไปในส่วนลึกของหลุมดำ ผมก็รู้แล้วว่าผมจะซึมซับมันและเติบโตได้อย่างรวดเร็ว…แต่ลำพังพลังงานชั่วร้ายในหลุมดำนั่นไม่มากพอจะทำให้ผมเปลี่ยนสภาพได้อย่างสมบูรณ์ ทะเลท่วมท้นต่างหากคือกุญแจที่ทำให้ผมผงาดได้อย่างแท้จริง!”

“ทะเลท่วมท้นคือดินแดนที่ปราศจากกฎเกณฑ์และข้อบังคับของสรวงสวรรค์ หนังสือเทียบฟ้าจึงไม่อาจกักขังผมไว้ได้อีก ตอนที่คุณกำลังไล่ล่ายาเม็ดจอมราชันย์ชั้นเลิศ ผมก็แอบหนีออกไปเพื่อซึมซับพลังงานชั่วร้ายนั่น จนสุดท้ายก็มีพละกำลังเหนือชั้นกว่าคุณ!”

“ผมนี่แหละคือผู้พายาเม็ดจอมราชันย์ชั้นเลิศไปยังจุดที่หญ้าจิตวิญญาณจอมราชันย์ขึ้นอยู่ คุณไม่ฉุกคิดบ้างหรือว่าจู่ๆมันจะเข้าถึงสมุนไพรที่มันตามหามาเนิ่นนานหลายสิบปีได้อย่างไร?”

คำนี้ทำให้จางเซวียนตาโต

เขายังคิดอยู่ว่าออกจะประหลาดที่ยาเม็ดจอมราชันย์ชั้นเลิศไม่ได้กลืนกินหญ้าจิตวิญญาณจอมราชันย์ทั้งที่ตัวมันอยากเป็นจอมราชันย์ให้ได้เพื่อจะได้ไปให้พ้นจากทะเลท่วมท้น และออกจะบังเอิญไปสักหน่อยที่มันพบหญ้าจิตวิญญาณจอมราชันย์ทันทีหลังจากที่ปะทะกับเขา

กลับกลายเป็นว่ามีใครบางคนช่วยเหลือมัน!

อีกอย่าง มิติในบริเวณที่หญ้าจิตวิญญาณจอมราชันย์ขึ้นอยู่ก็แสนจะวุ่นวายสับสนและเต็มไปด้วยอันตราย ที่จางเซวียนเข้าไปที่นั่นได้ก็เพราะความสามารถในฐานะเครื่องเก็บงำมิติของหลัวฉีฉี ไม่อย่างนั้น เขาก็ทำไม่ได้แม้แต่จะเข้าใกล้มัน

ด้วยเหตุนี้ จึงไม่น่าเป็นไปได้ที่ยาเม็ดจอมราชันย์ชั้นเลิศจะเข้าถึงหญ้าจิตวิญญาณจอมราชันย์ได้

“ผมคือไอ้โหดผู้ยิ่งใหญ่ที่ครั้งหนึ่งเคยบงการโลกใบนี้” ไอ้โหดคำรามกร้าว “ในครั้งนั้น ปรมาจารย์ขงล่อลวงผมจนทำให้ผมเกือบตาย จากนั้นคุณก็บีบบังคับผมให้ยอมจำนน ให้ผมเป็นคนรับใช้ และออกคำสั่งมากมายราวกับผมเป็นหมาตัวหนึ่ง หากผมไม่ฉีกคุณเป็นชิ้นๆล่ะก็ คงยากจะระงับความแค้นที่แผดเผาในหัวใจได้…”

เขาคือผู้ที่เคยกุมอำนาจทั่วทั้งทวีปแห่งปรมาจารย์เมื่อหลายหมื่นปีก่อน และกว่าจะฟื้นคืนชีพอีกครั้งก็ไม่ง่าย แต่กลับถูกเด็กเมื่อวานซืนคนหนึ่งบีบบังคับให้ยอมแพ้และจัดการให้เชื่อฟังคำสั่ง จึงเป็นธรรมดาที่จะโกรธแค้นและรู้สึกเสียหน้าอย่างหนัก

แต่ด้วยสถานการณ์บีบบังคับ ไอ้โหดทำได้แค่ก้มหน้ายอมรับและอดทนอดกลั้นไว้ จนในที่สุดก็มีพละกำลังมากพอจะพลิกผันสถานการณ์ไปอย่างสิ้นเชิง

“คุณไม่ใช่จิตใต้สำนึกที่เกิดขึ้นภายในพลังงานชั่วร้ายนั่น แต่คุณ…ควบคุมมัน ถูกไหม?”

ในที่สุด จางเซวียนก็เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้น

เป็นไปได้ว่าไอ้โหดใช้วิธีใดสักอย่างซึมซับพลังงานชั่วร้ายและเปลี่ยนมันให้กลายเป็นพละกำลังของตัวเอง

“คุณก็ยังฉลาดเหมือนเดิมนะ เผ่าพันธุ์จิตวิญญาณของพวกเราถือกำเนิดจากเหล่าเทพเจ้าของเมืองหลวงแห่งจิตวิญญาณต้นกำเนิด แต่เมื่อ 50 ปีก่อน มีมือหนึ่งผลักดันเราให้เข้าสู่มิติที่สับสนวุ่นวาย บีบบังคับให้พวกเรากระเด็นออกจากสรวงสวรรค์ ผมคิดว่าผมน่าจะกลับสู่สรวงสวรรค์ได้ด้วยพละกำลังที่มี แต่ใครจะไปรู้ว่าไอ้พลังงานชั่วร้ายนั่นจะเกาะกุมเราไม่ปล่อย แถมค่อยๆบั่นทอนพละกำลังของเราไป!” ไอ้โหดกัดฟันอย่างโกรธแค้น

“ในครั้งนั้น ผมคิดว่าหากผมเปลี่ยนมันให้เป็นพละกำลังของตัวเองได้ ก็คงจะกลายเป็นผู้ยิ่งใหญ่อย่างไม่มีใครเทียบ แต่แม้เมื่อเข้าสู่ทวีปแห่งปรมาจารย์แล้ว ก็ยังไม่รู้ว่าจะทำแบบนั้นได้อย่างไร”

“เมื่อปรมาจารย์ขงเรืองอำนาจ ผมถึงเข้าใจ พลังงานชั่วร้ายนั่นเป็นศัตรูกับพลังปราณที่พวกเราใช้ในการฝึกฝนวรยุทธ ไม่มีทางที่นักรบคนไหนจะเข้าถึงพลังนั้นได้…เว้นเสียแต่จะยอมละทิ้งวรยุทธเดิมทั้งหมดและเริ่มใหม่!”

“ผมจึงยอมตายด้วยน้ำมือของปรมาจารย์ขง คุณไม่คิดบ้างหรือว่าด้วยพละกำลังที่เจ้านั่นมีอยู่ในเวลานั้น เขาจะฆ่าผมได้จริงๆ?”

จางเซวียนเงียบกริบ

เขาเคยอ่านบันทึกต่างๆที่มีอยู่ในทวีปแห่งปรมาจารย์ แต่ไม่มีหนังสือเล่มไหนบรรยายรายละเอียดว่าปรมาจารย์ขงสังหารไอ้โหดได้อย่างไร ส่วนใหญ่พูดเพียงว่าการต่อสู้ครั้งนั้นเป็นการต่อสู้ที่น่าสะพรึงและยาวนานยืดเยื้อหลายวัน

ซึ่งเมื่อเขาเอ่ยถามเรื่องนี้กับไอ้โหด อีกฝ่ายก็เอาแต่ยืนยันว่าจำอะไรไม่ได้เลย

หรือนั่นจะเป็นเรื่องจริง? ไอ้โหดสมัครใจยอมให้ปรมาจารย์ขงสังหารมันอย่างนั้นหรือ?

ซึ่งแรงผลักดันข้อเดียวที่ทำให้มันทำแบบนั้นก็คือเพื่อจะได้ละทิ้งวรยุทธเดิมทั้งหมด แล้วเริ่มใหม่และซึมซับพลังงานชั่วร้ายนั่น?

เรื่องนี้ดูจะเป็นไปได้

แม้ไอ้โหดจะอ่อนแอลงเรื่อยๆเพราะพลังงานชั่วร้าย แต่นักรบระดับเทพเจ้าอย่างมันก็ไม่น่าจะถูกปรมาจารย์ขงสังหารง่ายๆแบบนั้น

บางที…ปรมาจารย์ขงอาจถูกไอ้โหดสร้างภาพหลอกลวงเอาด้วยซ้ำ

“ในเมื่อคุณก็มาจากสรวงสวรรค์เหมือนกัน ทำไมถึงไม่ช่วยกันปกป้องการล่มสลายของสรวงสวรรค์แทนที่จะมัวควบคุมหลุมดำนั่นเพื่อเร่งการพังพินาศให้เกิดเร็วกว่าเดิม คุณจะได้อะไรหากสรวงสวรรค์พังทลายไม่มีเหลือ?” จางเซวียนถาม

เขารู้ว่าไอ้โหดจงใจถ่วงเวลาเพื่อให้มีพละกำลังมากพอที่จะถือไพ่เหนือกว่า แต่ก็อดอยากรู้ไม่ได้ว่าเป้าหมายที่แท้จริงของอีกฝ่ายคืออะไร

ถ้าสรวงสวรรค์ล่มสลาย ทุกอย่างก็จบเห่ สิ่งที่เหลือจะมีแต่ความว่างเปล่า แล้วไอ้โหดจะได้อะไร จากเรื่องนี้?

“ผมมาจากสรวงสวรรค์…ก็แล้วอย่างไรล่ะ? ในครั้งนั้น ตอนที่พวกเราถูกผลักดันให้เข้าไปอยู่ในมิติที่สับสนวุ่นวาย จอมราชันย์พวกนี้ทำอะไรบ้าง? ไม่มีสักอย่าง! พวกเขาปล่อยให้เราสิ้นหวังอยู่ในโลกเบื้องล่าง ขณะที่ระดับวรยุทธก็ถูกพลังงานชั่วร้ายนั่นบั่นทอนไปเรื่อยๆ ระบบที่ล้มเหลวของสรวงสวรรค์ควรจะถูกกำจัดและสร้างใหม่เสียที!” ไอ้โหดคำราม

กี่ครั้งกี่หนแล้วที่เขาสวดอ้อนวอนภาวนาต่อเทพเจ้าแห่งจิตวิญญาณให้ช่วยเหลือและนำพวกเขากลับสู่สรวงสวรรค์ แต่ทั้งหมดที่ได้รับก็มีเพียงความเงียบงันและว่างเปล่า

ในตอนนั้นเองที่เขารู้แล้วว่าการหวังพึ่งคนอื่นไม่มีประโยชน์ หากอยากมีชีวิตรอด ก็จะต้องแข็งแกร่งพอที่จะช่วยเหลือตัวเองให้ได้

ไอ้โหดจึงหาทางซึมซับและฝึกฝนวรยุทธโดยใช้พลังงานชั่วร้ายเพื่อจะได้ก้าวขึ้นสู่ความเป็นสุดยอดของโลก และความพยายามของเขาก็ไม่ทำให้เขาผิดหวัง

ในที่สุดเขาก็ทำสำเร็จ!

“พอที ผมพูดทุกอย่างที่ควรพูดจนหมดแล้ว คุณคงได้รู้ได้เห็นจนพอใจแล้วนะ คราวนี้ก็ตายซะเถอะ!”

ไอ้โหดคำราม จากนั้นก็ปลดปล่อยพละกำลังมหาศาลออกมา รอยแยกแห่งมิติมากมายนับไม่ถ้วนเปิดอ้าอยู่ทุกหนแห่ง พยายามจะฉีกกระชากจางเซวียนให้แหลกเป็นชิ้นๆ

“คำถามสุดท้าย! ข้อเดียวน่ะ ดูเหมือนเราจะทำสัญญาผูกมัดจิตวิญญาณกันแล้วไม่ใช่หรือ? ซึ่งคุณก็ไม่น่าจะปลดพันธนาการนั้นได้นี่ แล้วคุณทำได้อย่างไร?” จางเซวียนถาม

ตราบใดที่เขายังไม่ยกเลิกการทำสัญญาผูกมัดจิตวิญญาณกับอีกฝ่าย ไอ้โหดก็ไม่มีทางเป็นอิสระ

เช่นเดียวกันกับจอมราชันย์อมตะ แม้จะเป็นถึงจอมราชันย์ แต่ก็ไม่อาจปลดเปลื้องพันธนาการจากการทำสัญญาผูกมัดจิตวิญญาณได้

เพื่อป้องกันไม่ให้ถูกไอ้โหดหักหลัง จางเซวียนทำสัญญาผูกมัดจิตวิญญาณกับอีกฝ่ายเมื่อครั้งที่ทั้งคู่ยังอยู่ในทวีปแห่งปรมาจารย์ ด้วยวิธีนี้ ต่อให้ไอ้โหดเก่งกล้าถึงขนาดหลบหนีออกจากหนังสือเทียบฟ้าได้ ก็ยังถูกกฎเกณฑ์ของสัญญาผูกมัดจิตวิญญาณบังคับอยู่ดี

“อ้อ การทำสัญญาผูกมัดจิตวิญญาณ? เรื่องนั้นน่ะทำให้ผมปวดหัวอยู่พักหนึ่ง แต่แล้วก็พบว่ากังวลไปโดยเปล่าประโยชน์ สิ่งที่ผมมีอยู่ในมือคือพลังงานชั่วร้ายที่ทำลายได้แม้แต่สรวงสวรรค์ ขอแค่ผมรวบรวมพละกำลังได้มากพอ การจะฉีกกระชากสัญญาบ้าๆนั่นก็ไม่ได้ยากเกินไป!” ไอ้โหดเยาะเย้ย

สัญญาผูกมัดจิตวิญญาณคือพันธนาการที่เหนี่ยวรั้งจิตวิญญาณดวงหนึ่งไว้กับใครสักคน แต่พลังงานชั่วร้ายนั่นสามารถทำลายได้แม้แต่สรวงสวรรค์ ขอแค่นำมันมาใช้อย่างถูกวิธี การที่สัญญาผูกมัดจิตวิญญาณจะเสื่อมสลายไปก็ไม่ได้น่าประหลาดใจ

“อย่างนั้นหรือ?” จางเซวียนพึมพำด้วยนัยน์ตาเป็นประกาย

“ผมช่วยให้คุณหายอยากรู้หรือยัง? นี่คือการชดเชยที่คุณพาผมมาถึงสรวงสวรรค์ เพราะฉะนั้นตอนนี้ก็ตายอย่างสงบสุขเสียที!” ไอ้โหดคำราม

รังสีทรงพลังและเก่าคร่ำโบร่ำโบราณพุ่งออกจากร่างของไอ้โหดขณะที่หลุมดำใต้ร่างของเขาขยายวงกว้างกว่าเดิม ขณะที่ทั้งคู่กำลังคุยกัน ไอ้โหดได้ซึมซับพลังงานเพิ่มขึ้นอีกมาก ทำให้ขัดเกลาวรยุทธได้ดีขึ้น