Lucky baby คุณพ่อ ต้องพยายามจีบแม่ - บทที่ 231 ขายเธอซะแล้ว
บทที่231 ขายเธอซะแล้ว
ถึงแม้ว่าลี่จุนซินจะรู้ว่าเจียงหยุนเอ๋อนั้นบริสุทธิ์ใจ แต่ความจริงแล้ว ก็ไม่ได้ชอบสักเท่าไหร่
เมื่อเห็นแม่ของตัวเองมีท่าทียืนหยัดขนาดนั้น เลยหันไปถาม: “แม่ งั้นคุณบอกมาดีกว่าว่าจะทำอย่างไรดี?ถ้าเกิดว่าไม่ปล่อยเรื่องนี้ไปล่ะก็ ลี่จุนถิงอาจจะไม่ยอมกลับมาเลยก็ได้”
เมื่อคิดดูดีๆ ลี่จุนซินเองก็คิดว่าเรื่องของลี่จุนถิงนั้นทำมากเกินไปจริงๆ ถึงมาไม่สนใจความรู้สึกของพวกเขาเพื่อผู้หญิงคนเดียว
เห้อ!แล้วก็ไม่รู้ว่าเจียงหยุนเอ๋อมีเวทมนตร์อะไร ถึงสามารถทำให้เขาเปลี่ยนไปได้ขนาดนั้น
เมื่อได้ยินดังนั้น โม่เสี่ยวฮุ่ยเองก็ขมวดคิ้วด้วยความขมขื่น
ถึงแม้ว่าเธอจะไม่ยินดีให้เจียงหยุนเอ๋อแต่งเข้ามาในตระกูลลี่เป็นอย่างมาก แต่ว่าเมื่อเห็นท่าทียืนกรานของลี่จุนถิง เธอเองก็คิดวิธีอะไรไม่ออกเลย
ในสถานการณ์แบบนี้ ตอนนี้ลี่จุนถิงเพราะเจียงหยุนเอ๋อเลยทำให้มีความสัมพันธ์ที่ไม่ดีกับพวกเขา ถ้าเกิดว่าไม่สามารถแก้ไขปัญญาหานี้ได้ หลังจากนี้ลี่จุนถิงอาจจะมีความบาดหมางอยู่ในใจกับพวกเขา
ถึงแม้ว่าอยากจะให้ลูกชายของตัวเองติดต่อกับพวกเขาเร็วสักหน่อย แต่จนถึงตอนนี้ โม่เสี่ยวฮุ่ยเองก็ไม่อยากจะยอมถอยให้ง่ายๆ
ถึงอย่างไร ไม่ว่าอย่างไร เธอก็ชอบเจียงหยุนเอ๋อไม่ลงสักที
“เห้อ พวกคุณให้ฉันคิดสักพักก่อนเถอะ” โม่เสี่ยวฮุ่ยปวดหัวพลางนวดหัวของตัวเอง ก่อนจะพูด
จากนั้น โม่เสี่ยวฮุ่ยก็กลับมาที่ห้องของตัวเอง ก่อนจะเริ่มคิดอย่างเงียบๆ
ถึงอย่างไรลี่จุนถิงก็ไม่มีทางลงมืออะไรได้ ถ้าอย่างนั้น……เอาเจียงหยุนเอ๋อมาเป็นจุดแตกหักของตัวเองดีกว่าไหม?
……
เพราะว่าลี่จุนถิงเปลี่ยนไปกว่าแต่ก่อนเยอะมาก ตอนแรกเจียงหยุนเอ๋อที่อยากจะมาเที่ยวผ่อนคลายเองก็ต้องเก็บความรู้สึกนี้ไว้
ตั้งแต่ตอนที่ออกจากตระกูลเจียงไป เธอก็แทบจะไม่ได้มีวันพักผ่อนแบบนี้เลย
ตอนที่อยู่ต่างประเทศ เจียงหยุนเอ๋อต้องมีชีวิตอย่างลำบากเพื่อตัวเองกับถวนจื่อ แต่หลังจากกลับมา ทุกๆ วันเธอเองก็มีเรื่องต่างๆ มากมายต้องทำ ไม่เคยได้พักผ่อนจริงๆ เลย
มันไม่ง่ายเลยตอนที่ถูกลี่จุนถิงพาไปที่ฝรั่งเศส เจียงหยุนเอ๋อเลยคิดว่าตัวเองน่าจะมีโอกาสในการใช้ชีวิตสบายๆ บ้าง
แต่ว่า ตอนนี้ลี่จุนถิงมีเรื่องที่ตัวเองต้องจัดการ เจียงหยุนเอ๋อเองก็ไม่สามารถให้เขาพาตัวเองไปเที่ยวที่ไหนได้
เมื่อคิดดูดีๆ เจียงหยุนเอ๋อก็คิดว่าอันที่จริงตัวเองก็มีเรื่องที่ต้องจัดการอยู่ไม่น้อยเลย ถึงอย่างไรแม้ว่าตอนนี้ตัวเองจะออกจากประเทศแล้ว แต่บริษัทภายในประเทศเองก็ไม่สามารถปล่อยไปแบบนี้ได้
เพื่อไม่ให้คนอื่นรู้ว่าตัวเองไปไหนบ้าง เจียงหยุนเอ๋อเลยทำได้แค่ติดต่อผู้ช่วยของตัวเอง งานทั้งหมดก็ส่งให้ผู้ช่วยหลี่ถิงถิงจัดการเพียงคนเดียว อีกอย่างเมื่ออยู่ต่อหน้าผู้ช่วยก็ต้องกำชับอีกว่าอย่าให้ใครได้เห็นการเดินทางของตัวเอง
ในฐานะผู้ช่วยของเจียงหยุนเอ๋อ เลยตอบตกลงอย่างไม่ลังเล
อันที่จริง ผู้ช่วยเองก็แอบสงสัยเล็กน้อย แล้วก็ไม่รู้ว่าเจียงหยุนเอ๋ออยากจะไปที่ไหนกันแน่ แล้วก็ไม่รู้ว่าเพราะอะไรถึงต้องออกไปด้วย
แต่ว่า เรื่องซุบซิบนินทาต่างๆ นั้น เองก็ไม่ใช่เรื่องที่เธอสามารถสืบรู้ได้อย่างง่ายๆ ดังนั้นก็เลยไม่ได้ไปถามอะไรที่ตัวเองไม่ควรถามต่อหน้าเจียงหยุนเอ๋อ
ผู้ช่วยทำเรื่องต่างๆ ในบริษัทอย่างขยันขันแข็งตามคำสั่งของเจียงหยุนเอ๋อ เรื่องทั้งหมดนั้นก็ทำตามที่เจียงหยุนเอ๋อเป็นคนจัดการวางแผน
เมื่อเลิกงานแล้ว หลี่ถิงถิงเพิ่งจะเดินออกมาที่ด้านถนนใหญ่ มีรถคันหนึ่งขับมาจอดเทียบตัวเอง
ตอนแรกหลี่ถิงถิงไม่ได้คิดอะไรมาก เพียงแค่คิดว่ารถคันที่อยู่ตรงหน้านั้นมันแพงมาก คนที่อยู่ในนั้นจะต้องสง่างามมากแน่นอน และก็ไม่ได้มีความคิดอะไรเป็นพิเศษ
จากนั้น รถคันนั้นมาจอดอยู่ด้านหน้าหลี่ถิงถิง โดยไม่มีวี่แววจะออกไปเลย
หลี่ถิงถิงขมวดคิ้วเป็นปมเล็กน้อยด้วยความแปลกใจ ตัวเองไม่เคยรู้จัดเจ้าของรถคนนั้นเลย
ในตอนนั้นเองกระจกรถถูกลดลงอย่างช้าๆ ใบหน้าอ่อนโยนนั้นเผยออกมา คนคนนั้นก็คือลี่จุนซิน
“สวัสดี ขอคุยด้วยหน่อยได้ไหม?” ลี่จุนซินยิ้มพลางถาม
หลี่ถิงถิงขมวดคิ้วเบาๆ เธอสามารถมองเห็นว่าหญิงที่อยู่ต่อหน้านั้นไม่ใช่ผู้หญิงที่เข้าถึงง่ายเลย ก่อนจะตอบตกลงด้วยความสงสัยเล็กน้อย
“ได้”
หลี่ถิงถิงขึ้นรถจากนั้น กลับไม่รอให้ลี่จุนซินเปิดเผยตัวตน จนได้ยินลี่จุนซินเปิดปากถาม: “คุณคือผู้ช่วยของเจียงหยุนเอ๋อเหรอ?ตอนนี้เจียงหยุนเอ๋อเป็นอย่างไรบ้าง คุณเองน่าจะรู้เป็นอย่างดีเลยใช่ไหม?”
หลี่ถิงถิงตกใจอึ้งไป ถึงแม้ว่าจะไม่รู้ว่าผู้หญิงที่อยู่ตรงหน้านั้นเกี่ยวข้องอะไรกับเจียงหยุนเอ๋อ แต่ถึงอย่างไรเจียงหยุนเอ๋อก็เคยบอกเธอเอาไว้ ว่าอย่าให้เธอบอกการหายไปของตัวเองเด็ดขาด ดังนั้นเลยส่ายหัวไป
“ขอโทษนะ ฉัน……เองก็ไม่มั่นใจเหมือนกัน”
“ไม่มั่นงั้นเหรอ?” ลี่จุนซินเลิกคิ้วเบาๆ แล้วก็ไม่เชื่อคำแก้ตัวของเธอ “ถ้าเกิดว่าไม่มั่นใจจริงๆ เลย บริษัทของพวกคุณยังสามารถทำงานได้แบบเดิมไหม?ต้องรู้ด้วยว่า เจียงหยุนเอ๋อเป็นถึงผู้จัดการของพวกคุณเลยไม่ใช่เหรอ?”
เมื่อได้ยินดังนั้น หลี่ถิงถิงถูกทำให้พูดอะไรไม่ออก แต่ก็ยังคงส่ายหัว: “ขอโทษด้วย ฉันไม่รู้จริงๆ ……”
สำหรับการปฏิเสธอย่างจริงจังขนาดนี้ อันที่จริงในใจของลี่จุนซินเองก็เดาได้ตั้งนานแล้ว
ถึงแม้ว่าเธอจะรู้จริงๆ เจียงหยุนเอ๋อเองก็บอกเธอเอาไว้ก่อนแล้ว ว่าไม่อยากให้เธอเปิดเผยเด็ดขาด
แต่ว่า……ไม่รู้ว่าผู้ช่วยของเจียงหยุนเอ๋อนั้นจะสามารถทนต่อความต้องการได้หรือเปล่า
ลี่จุนซินยิ้มเบาๆ จากนั้นก็หยิบธนบัตรขึ้นมา ก่อนจะส่งให้ตรงหน้าหลี่ถิงถิง
“ดุณหลี่ ได้ยินว่าพี่ชายของคุณกำลังป่วย ต้องใช้เงินในการรักษา?ถึงแม้ว่าตอนนี้เงินเดือนของคุณจะไม่แย่ แต่ก็ไม่สามารถใช้เงินที่มากขนาดนี้ได้เลย ขอเพียงแค่คุณยินยอมที่จะบอกฉัน เงินล้านนี้ฉันจะให้คุณ”
หลี่ถิงถิงตกใจอึ้งไปเลยจริงๆ
ในตอนนั้นเอง ในใจของเธอเริ่มรู้สึกหวั่นไหวขึ้นมา
ถึงแม้ว่าจะสัญญากับเจียงหยุนเอ๋อไปแล้ว แต่ว่า ลี่จุนซินพูดไม่ผิดเลย พี่ชายของเธออยู่ในโรงพยาบาลรอการรักษา ทั้งบ้านก็ร้อนรนใจเพราะการรักษานี้
ถ้าเกิดว่าสามารถได้เงินก้อนนี้มาได้ หลังจากนี้ครอบครัวของพวกเขาคงจะไม่ต้องมาหนักใจแล้ว
เพียงแต่ว่า ถ้าทำแบบนี้ ก็คือการขายข้อมูลของเจียงหยุนเอ๋อไปแล้ว……
หลังจากที่ผ่านการลังเลอยู่สักพัก จากนั้น หลี่ถิงถิงก็กัดปาก ก่อนจะตอบรับข้อเสนอของลี่จุนซิน
หลี่ถิงถิงกำหมัดเบาๆ ถึงอย่างไรก็แต่บอกการเดินทางของเจียงหยุนเอ๋อไป ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร และคงจะไม่ได้มีผลกระทบอะไรมากมาย
เธอพยายามปลอบใจตัวเอง
เมื่อมองปฏิกิริยาของหลี่ถิงถิง ลี่จุนซินก็ยิ้มขึ้นที่มุมปาก
“ตอนนี้ผู้จัดการเจียงอยู่ที่เมืองเล็กๆ เมืองหนึ่งในฝรั่งเศส ที่นี่” หลี่ถิงถิงหยิบโทรศัพท์ออกมา ก่อนจะชี้ที่อยู่ให้ลี่จุนซินดู
ถึงแม้ว่าจะรู้สึกผิดอยู่เต็มอก แต่สุดท้ายหลี่ถิงถิงก็บอกที่อยู่ของเจียงหยุนเอ๋อให้กับลี่จุนซินฟัง