Lucky baby คุณพ่อ ต้องพยายามจีบแม่ - บทที่ 263 วางแผนการร้าย
บทที่ 263 วางแผนการร้าย
ลี่จุนถิงคิดไว้แต่แรกแล้วว่าเรื่องนี้มีความเป็นไปได้ที่จะเป็นฝีมือของส้งหวั่นหวั่นสูงมาก
เพราะว่านอกจากส้งหวั่นหวั่นแล้ว สถานะของเจียงหยุนเอ๋อกับถวนจื่อก็ไม่เป็นที่คุกคามต่อใคร ใช้หัวแม่เท้าคิดก็รู้ว่าเป็นฝีมือของส้งหวั่นหวั่น แต่แค่ตอนนี้ไม่มีหลักฐานก็เท่านั้นเอง
“เหอะ” ลี่จุนถิงแค่แค่นเสียงออกมา ไม่ได้พูดอะไร
ลี่จุนซินเห็นลี่จุนถิงแบบนี้ ในใจก็รู้สึกร้อนรน ทำไมได้ยินแบบนี้แต่น้องชายตัวเองกลับไม่ร้อนใจอะไรเลย
“พี่พูดได้แค่นี้ นายก็คิดดูดีๆแล้วกันว่างานแต่งนี้จะจัดต่ออีกรึเปล่า” ลี่จุนซินถอนหายใจออกมา
ลี่จุนถิงยกยิ้มมุมปาก “แน่นอนว่าต้องจัดต่อ เตรียมการมานานขนาดนี้ไม่จัดต่อก็ล้มเหลวสิ?”
ลี่จุนซินมองลี่จุนถิงอย่างคิดไม่ถึง เธอไม่รู้จริงๆว่าน้องชายคนนี้คิดอะไรอยู่
“ช่างเถอะ แล้วแต่นายจะคิดยังไง ยังไงก็ไม่ใช่เรื่องของพี่” ลี่จุนซินรู้สึกหงุดหงิดใจขึ้นมาอีกครั้ง
ยังไงก็เป็นเมียของลี่จุนถิง ไม่ใช่ของตัวเองซะหน่อย ตัวเองที่เป็นอาซ้อ แค่ไม่ไปยุ่งกับส้งหวั่นหวั่นมากก็พอ
ลี่จุนซินพูดจบก็ออกจากห้องทำงานอย่างเดือดพล่าน
พอประตูห้องทำงานปิดลง ใบหน้าที่เดิมทีเป็นใบหน้าที่ยิ้มอยู่ก็กลายเป็นใบหน้าที่อึมครึมจัดทันที
เทียบกับแผนการของส้งหวั่นหวั่นแล้ว ที่ทำให้ลี่จุนถิงโมโหยิ่งกว่าก็คือลี่หยูนห่วน
หมอนี่ก็หาเรื่องดีให้ตัวเองได้เก่งจริงๆ ส้งหวั่นหวั่นยังไม่ทันแต่งเข้ามาก็ปรึกษาเรื่องผลประโยชน์กันแล้ว?
แต่กลัวว่ามันจะไม่มีกระเพาะที่ใหญ่พอที่จะยัดความทะเยอทะยานของมันได้ล่ะนะ
ลี่จุนถิงคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วเรียกซู่จี้งยี้เข้ามา
“คุณชายลี่ มีอะไรหรือครับ?” ซู่จี้งยี้เดินเข้ามาให้ห้องทำงาน
ลี่จุนถิงตอนนี้นั่งอยู่บนเก้าอี้ทำงานหนังแท้เกรดพรีเมี่ยม
“ช่วงนี้ลี่หยูนห่วนทำโครงการอะไรอยู่? ไหนลองบอกผมมาหน่อย?” ลี่จุนถิงวางท่าทีเนือยๆ
ซู่จี้งยี้รู้สึกสงสัยเล็กน้อย ปกติลี่จุนถิงจะไม่ถามเรื่องของลี่หยูนห่วน เพราะยังไงคนอย่างลี่หยูนห่วนต่อให้จะประสบความสำเร็จอะไร แต่แค่แป๊บเดียวก็จะถูกลี่จุนถิงกดลงไปได้ ขอเพียงแค่ลี่จุนถิงต้องการ
“โครงการที่ลี่หยูนห่วนทำอยู่ช่วงนี้เหมือนจะคุยกับฝั่งบริษัทต๋าหือได้พอประมาณแล้วครับ ถ้าเซ็นสัญญากันได้ ก็จะได้กำไรมากอย่างแน่นอน” ถึงแม้ลี่จุนถิงจะไม่ได้บอกให้ไปติดตามลี่หยูนห่วน แต่ในฐานะที่เป็นผู้ช่วยของลี่จุนถิง ซู่จี้งยี้ก็ต้องติดตามเรื่องพวกนี้ ถ้ามีเรื่องอะไรเกิดขึ้นก็จะได้รายงานกับลี่จุนถิงได้ทันที
“มากแค่ไหน?” ลี่จุนถิงยักคิ้ว หมอนี่ก็เหมือนจะมีความสามารถอยู่เหมือนกัน
“ถ้าเขาอยากจะถือโอกาสไต่สูงขึ้นก็ไม่มีปัญหาแน่นอนครับ”
“เหอะ” ลี่จุนถิงยิ้มหยัน “อยากจะถือโอกาสไต่สูงขึ้น? ผมกลัวว่ามันจะไปมีความสามารถนั่นมากกว่า”
ซู่จี้งยี้ก้มหน้าลงถือว่าเห็นด้วยกับที่ลี่จุนถิงพูดโดยปริยาย ถ้าตัวเองพูดคล้อยตาม ลี่จุนถิงต้องหาว่าตัวเองกำลังประจบอยู่แน่
“แล้วคุณคิดว่าถ้าลี่หยูนห่วนทำสำเร็จ สิ่งแรกที่เขาจะทำคืออะไร?” ลี่จุนถิงถามด้วยใบหน้าที่ยิ้มก็ไม่เชิง
ซู่จี้งยี้ยิ้มอย่างรู้ชัด“แน่นอนว่าต้องขอให้ท่านปู่ลี่แบ่งอำนาจให้มากกว่านี้ เพราะเขาคงรอวันนี้มานานมากแล้วครับ” ต้องรู้ว่าลี่หยูนห่วนอยู่ที่ตระกูลลี่จ้องจะเขมือบตำแหน่งของลี่จุนถิงอยู่ตลอด
แต่ก็ช่วยไม่ได้ เพราะลี่จุนถิงเป็นคนที่ชื่นชอบความสมบูรณ์แบบ บริหารบริษัทมาตั้งนานแต่ก็ให้พวกหุ้นส่วนของตระกูลลี่หาข้อบกพร่องอะไรไม่ได้เลย
ลี่จุนถิงดีดนิ้ว “ดูเหมือนคุณจะคิดเหมือนผม ในเมื่อเป็นแบบนี้ ผมก็จะทำให้เขาไม่เหลืออะไรเลย” พูดจบ ลี่จุนถิงก็ยิ้มออกมา
ซู่จี้งยี้รู้สึกว่ารอยยิ้มนี้ทำให้เขาขนลุก เขารู้ว่าลี่หยูนห่วนกำลังจะซวยแล้ว
เขาอยู่กับลี่จุนถิงมานาน แค่เป็นคนที่ลี่จุนถิงอยากให้ตาย ก็ไม่มีใครที่ไม่ตาย
เขาได้แต่อธิษฐานในใจให้กับลี่หยูนห่วน
ส่วนฝั่งของลี่หยูนห่วน กำลังนั่งคุยกับพ่อของตัวเอง
“พ่อ ครั้งนี้ผมอาจจะสำเร็จแล้ว”
แค่คิดว่าหลังจากนี้ก็ไม่ต้องดูสีหน้าของคนอื่นแล้ว สีหน้าของลี่หยูนห่วนก็เปี่ยมไปด้วยความดีใจ
“เหรอ?” สายตาของลุงรองฉายแววคาดหวังกับดีใจออกมาวูบหนึ่ง
ลี่หยูนห่วนพยักหน้า “ช่วงนี้ลี่จุนถิงวุ่นแต่กับเตรียมงานแต่ง หาเจียงหยุนเอ๋อ ไม่มีเวลาดูแลบริษัท และผมก็คุยงานใหญ่ๆมาหลายงานแล้วเงียบๆ เวลานี้ลี่จุนถิงคงไม่มีเวลามาสนใจผมและยังไม่ได้สังเกตเห็น รอให้ผมเซ็นสัญญาแล้วมันก็ห้ามไม่ทันแล้ว”
ลุงรองได้ยินข่าวนี้ก็แน่นอนว่าต้องดีใจแทนลูกชาย แต่ก็กลัวว่าจะประสบความสำเร็จได้ง่ายขนาดนี้เชียวหรือ จึงถามออกมาอย่างสงสัย “ลูกแน่ใจเหรอ? เรื่องแบบนี้ทางที่ดีต้องรับประกันให้แน่ใจไม่ให้มีอะไรผิดพลาดนะ”
ลี่หยูนห่วนมั่นใจเต็มเปี่ยม “พ่อ พ่อสบายใจได้เลย ธุรกิจพวกนี้พอตกลงกันได้แล้ว ก็คือโอกาสดีที่ผมจะได้ไต่สูงขึ้น ผมจะได้ไม่ต้องอยู่ต่ำกว่าลี่จุนถิงอีกแล้ว”
“ฮ่าๆๆ” ลุงรองหัวเราะลั่นพูดเอ่ยชม “ไม่เลว จำคำสอนของพ่อได้ ต้องรู้จักอดทนอดกลั้นถึงจะทำการใหญ่ได้ รอให้งานแต่งของลี่จุนถิงผ่านไปแล้ว พวกเราก็จะขอท่านปู่เกี่ยวกับเรื่องการกุมอำนาจได้อย่างเหมาะเจาะ”
ลุงรองคิดไว้นานแล้ว ตระกูลลี่ห้ามให้ลี่จุนถิงเป็นใหญ่อยู่คนเดียว ไม่ว่ายังไง ลูกชายของตัวเองก็ต้องได้ผลประโยชน์บ้าง
ลี่หยูนห่วนก็คิดแบบเดียวกันจึงยิ้มเยาะ “แน่นอนอยู่แล้วครับ ผมต้องเอาของของผมกลับมาให้ได้”
ลี่หยูนห่วนพูดพลางกำหมัดแน่น
หลายปีมานี้ เขาถูกลี่จุนถิงอยู่เหนือกว่าตลอด ในใจรู้สึกไม่ยอมมาก
รอให้ครั้งนี้เขาพลิกตัวสำเร็จแล้ว ดูซิว่าลี่จุนถิงจะทำตัวสูงส่งมาสั่งการตัวเองได้ยังไงอีก
ในขณะที่ทั้งสองคนกำลังได้ใจอยู่นั้น ผู้ช่วยของลี่หยูนห่วนก็รีบวิ่งมาอย่างร้อนรนด้วยสีหน้าที่เคร่งเครียดเล็กน้อย
“เกิดอะไรขึ้น? ทำไมถึงลนลานขนาดนี้?” ลี่หยูนห่วนเห็นผู้ช่วยลนลานขนาดนี้ก็พลันขมวดคิ้ว
ผู้ช่วยหอบสองสามที “ประธานลี่ แย่แล้วครับ เกิดเรื่องแล้ว”
ลี่หยูนห่วนและลุงรองรีบเงยหน้าขึ้นมองผู้ช่วย “เกิดอะไรขึ้น? พูดดีๆ”
“งานที่พวกเราคุยได้ เดิมทีก็ยังดีๆอยู่ แต่จู่ๆอีกฝ่ายก็กลับคำพูด บอกว่าจะไปเซ็นสัญญากับบริษัทอื่นครับ”
ผู้ช่วยเพิ่งจะได้รับข่าวจากเบื้องล่างก็รีบมารายงานลี่หยูนห่วนทันที
ม่านตาของลี่หยูนห่วนหดลง คนทั้งคนเด้งขึ้นมาจากโซฟาพูดอย่างเดือดดาลว่า “นี่มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่? ครั้งก่อนก็คุยกันดีๆไม่ใช่เหรอ? ไม่ใช่คุยกันเรียบร้อยแล้วเหรอ? ทำไมจู่ๆถึงกลับคำพูด?”
ผู้ช่วยตกใจกับท่าทีของลี่หยูนห่วนจนถอยหลังไปสองก้าว “ผมถามแล้วครับ ได้ข่าวว่าคนอื่นให้ผลกำไรที่สูงกว่า เพราะฉะนั้นพวกเขาเลยกลับคำพูดโดยที่ไม่ลังเลเลย”
สีหน้าของลี่หยูนห่วนแย่มากยิ่งกว่ากินขี้เสียอีก ในใจคิดทันทีว่าจะใช่ลี่จุนถิงมาขัดขวางรึเปล่า