Lucky baby คุณพ่อ ต้องพยายามจีบแม่ - บทที่ 298 ยืมมือ
บทที่ 298 ยืมมือ
หลังจากที่โมเฉินยี่ไป ลี่จุนถิงก็อารมณ์ไม่ดีแล้ว คืนนี้จึงนัดหลันเยว่เฉินออกมาดื่มเหล้าด้วยกัน
ตั้งแต่อยู่กับเจียงหยุนเอ๋อ ลี่จุนถิงก็ออกไปดื่มเหล้าน้อยมากแล้ว
นอกจากการเข้าสังคมที่ปฏิเสธไม่ได้แล้ว เขาก็จะเอาเวลาว่างของตัวเองไปให้เจียงหยุนเอ๋อตลอด
แต่ตอนนี้เจียงหยุนเอ๋อไม่อยู่ แถมที่ตัวเองรู้สึกหดหู่อยู่ตอนนี้ก็เป็นเพราะเรื่องของเจียงหยุนเอ๋อ เขาจึงได้แต่ดื่มเหล้าคลายทุกข์
หลันเยว่เฉินก็รู้สึกประหลาดใจกับการนัดกะทันหันนี้ของลี่จุนถิง เขานานมากแล้วที่ไม่เห็นลี่จุนถิงอยากดื่มเหล้าเอง
“ทำไมวันนี้ถึงมีเวลาว่างนัดฉันมาดื่มเหล้า?”
ตอนที่หลันเยว่เฉินมาถึง ลี่จุนถิงก็สั่งเหล้ามา รินเหล้าเองและดื่มเหล้าเองคนเดียวแล้ว
ลี่จุนถิงไม่ตอบคำถามของหลันเยว่เฉิน แต่แค่ดันแก้วไวน์ให้หลันเยว่เฉิน
หลันเยว่เฉินมองสีหน้าของลี่จุนถิง ดูท่าเขาคงอารมณ์ไม่ดีสินะ
“นายเป็นอะไร? อารมณ์ไม่ดีเหรอ?”
ลี่จุนถิงคิดว่าเรื่องแบบนี้บอกกันไม่ได้ “นายนั่งลงดื่มเป็นเพื่อนฉันหน่อย”
หลันเยว่เฉินก็ไม่พูดมากต่อ รู้ว่าลี่จุนถิงเพราะว่าอารมณ์ไม่ดีเลยมาหาตัวเอง
ทั้งสองดื่มเหล้ากัน แต่ไม่นานมือถือของลี่จุนถิงก็ดังขึ้น
ลี่จุนถิงหยิบมือถือขึ้นเห็นว่าเป็นเจียงหยุนเอ๋อโทรมา สีหน้าก็พลันเปลี่ยนไป แต่สุดท้ายก็วางมือถือลง
หลันเยว่เฉินเห็นลี่จุนถิงไม่รับสายของเจียงหยุนเอ๋อก็รู้สึกประหลาดใจ “ทะเลาะกันเหรอ?”
ลี่จุนถิงส่ายหน้า “เปล่า แค่อารมณ์ไม่ดี”
หลันเยว่เฉินรู้เลยว่าต้องเกี่ยวกับเจียงหยุนเอ๋อแน่ๆ
เจียงหยุนเอ๋อเห็นลี่จุนถิงไม่รับสายก็คิดว่าลี่จุนถิงกำลังยุ่งอยู่ จึงไม่ได้คิดอะไรมากแล้วไปทำอย่างอื่นต่อ
ส่วนโมเฉินยี่พอออกมาจากบริษัทลี่ซื่อแล้วก็ไปหาฟู้ชูเหม่ยทันที
การกระทำในวันนี้ของโมเฉินยี่คือฟู้ชูเหม่ยเป็นคนคิดขึ้นมา
ตั้งแต่ที่ลูกสาวสุดที่รักของเธอเข้าคุก ช่วงนี้เธอก็คิดหาวิธีต่างๆว่าต้องทำอย่างไรถึงจะให้เจียงหยุนเอ๋อออกมาได้
เธอคิดหาวิธีมานับร้อยนับพันวิธี แต่ทำอย่างไรได้ อำนาจและอิทธิพลของตระกูลลี่ใหญ่โตขนาดนี้ เธอไม่สามารถทำอะไรได้เลย
และทุกครั้งที่ฟู้ชูเหม่ยไปเยี่ยมเจียงหนิงเอ๋อที่เรือนจำ เจียงหนิงเอ๋อก็มักจะบอกกับเธออย่างน่าเวทนาว่าตัวเองอยู่ที่คุกทรมานมากแค่ไหน แค่ตัวเองไปก็จะได้เห็นน้ำตาของเจียงหนิงเอ๋อทุกครั้ง
เจียงหนิงเอ๋อทรมานอย่างสาหัสในเรือนจำ สองแม่ลูกคิดหาวิธีไม่ได้จริงๆ ในใจแค้นนังสารเลวเจียงหยุนเอ๋อนั่นอย่างสุดขีด สุดท้ายพวกเธอสองคนถึงคิดวิธีนี้ออกมา
เรื่องที่เกิดขึ้นในปีนั้น ถึงแม้จะไม่ได้รู้รายละเอียดของเรื่องเยอะมากนัก แต่เรื่องแค่นั้นของเจียงหยุนเอ๋อพวกเธอก็พอรู้บ้างอยู่เหมือนกัน
ตอนนี้เจียงหยุนเอ๋อใช้ชีวิตยิ่งดีเท่าไหร่ ฟู้ชูเหม่ยก็ยิ่งรู้สึกแค้นเท่านั้น
ทั้งที่เป็นลูกสาวของเจียงเย่เฉิงเหมือนกัน ทำไมลูกสาวของตัวเองต้องทนทุกข์ทรมานในคุก แต่เจียงหยุนเอ๋อกลับเป็นอิสระอยู่ข้างนอกไม่มีอะไรผูกมัด
เพราะฉะนั้นเจียงหยุนเอ๋อยิ่งราบรื่นมากเท่าไหร่ เธอก็จะยิ่งให้คนไปทำลายมากเท่านั้น
ส่วนโมเฉินยี่ดูเหมือนเป็นคนมีภูมิฐาน แต่ความจริงก็เป็นแค่ผู้ชายขายบริการของผับแห่งหนึ่งที่ฟู้ชูเหม่ยหามาก็เท่านั้น
ภายนอกดูเหมือนเป็นคนใสสะอาด แต่ก็แค่ภายนอก ความเป็นจริงแล้วการกระทำสุดที่จะรับได้
“เรื่องจัดการได้ยังไงบ้าง?” ฟู้ชูเหม่ยนั่งบนโซฟา วางท่าทีเหมือนกับคุณหญิงผู้สูงส่ง
โมเฉินยี่แสดงสีหน้าดีใจออกมา “คุณนายเจียง คุณวางใจได้เลยครับ เรื่องผมจัดการได้ดี ผมก็บอกกับคุณชายลี่แล้ว คุณชายลี่ได้ยินแล้วสีหน้าแย่มากครับ ผมคิดว่าเขาน่าจะเชื่อแล้วครับ”
ฟู้ชูเหม่ยได้ยินแล้วก็พยักหน้าอย่างพอใจ “ทำได้ไม่เลว”
“คุณนายเจียงครับ แล้ว……” โมเฉินยี่หมายถึงค่าตอบแทน
ฟู้ชูเหม่ยยิ้ม “วางใจได้ ให้คุณแน่นอน เรื่องที่ฉันเคยสั่งคุณยังจำได้ใช่ไหม?”
โมเฉินยี่พยักหน้า “เรื่องที่คุณนายเจียงสั่งมาต้องไม่ลืมแน่นอนอยู่แล้วครับ”
“ถ้าเรื่องนี้ทำสำเร็จ ฉันจะให้คุณหนึ่งล้านเหมือนที่คุยกันในตอนแรก คุณแค่ต้องทำทุกเรื่องที่ฉันสั่งให้ดี ฉันก็จะไม่ให้น้อยไปแม้แต่นิดเดียว ถ้าทำได้ดีมากจริงๆ ไม่แน่ก็จะให้เพิ่มขึ้น”
ฟู้ชูเหม่ยพอใจกับแผนการของตัวเองมาก
“ได้ครับ ผมจะไม่ทำให้คุณนายผิดหวังแน่นอน” โมเฉินยี่มั่นใจกับภารกิจที่ตัวเองรับครั้งนี้มาก
“ทำได้ดี คุณก็จะได้ผลประโยชน์ จำไว้ว่าอย่าให้โดนจับได้” ฟู้ชูเหม่ยย้ำเตือน
โมเฉินยี่พยักหน้า
ฟู้ชูเหม่ยมอบหมายงานอื่นๆเสร็จก็ค่อยให้โมเฉินยี่ออกไป
เรื่องของฟู้ชูเหม่ยนี้ไม่นานก็ให้ส้งหวั่นหวั่นรู้เข้า ส้งหวั่นหวั่นได้ใจขึ้นมาทันที
ดูท่าต่อให้ไม่ต้องลงมือด้วยตัวเองก็มีคนลงมือแทนแล้ว
เดิมทีตัวเองยังคิดจะหาวิธีไปจัดการเจียงหยุนเอ๋อ ไม่คิดว่าจะได้มาง่ายๆแบบนี้
เจียงหยุนเอ๋อ เธออย่าโทษว่าฉันใจดำล่ะ จะโทษก็โทษที่เธอเป็นศัตรูกับคนเยอะเกินไปเอง
“เป็นอะไรน่ะดีใจเชียว?” ลี่จีถองตอนนี้กำลังช้อปปิ้งกับส้งหวั่นหวั่นอยู่
ช่วงนี้ลี่จีถองกำลังหงุดหงิดใจเพราะเรื่องเสียตัว เพราะฉะนั้นแค่ส้งหวั่นหวั่นมีเวลาว่าง ลี่จีถองก็จะนัดเธอออกมา
จริงๆแล้วส้งหวั่นหวั่นไม่ได้อยากออกมาเลย แต่ปัญหาคือตอนนี้เธอยังต้องใช้สถานะของลี่จีถองให้เป็นประโยชน์ ไม่มีทางเลือก ต้องตอบตกลงเท่านั้น
“คุณป้าคะ ฉันจะบอกข่าวดีอะไรให้” ส้งหวั่นหวั่นตั้งใจพูดเรื่องนี้ให้เหมือนเป็นเรื่องลึกลับ
พอลี่จีถองได้ยินว่าเป็นข่าวดีแถมลึกลับขนาดนี้ก็รีบยื่นหูออกไป “ข่าวดีอะไรเหรอ?”
ส้งหวั่นหวั่นบอกเรื่องที่ฟู้ชูเหม่ยทำคร่าวๆให้กับลี่จีถองฟัง
ลี่จีถองหางคิ้วเลิกขึ้นพร้อมกับแสดงสีหน้าดีใจออกมา “เธอพูดจริงเหรอ?”
ส้งหวั่นหวั่นพยักหน้า “แน่นอน ผู้ช่วยของฉันเพิ่งบอกฉันเมื่อกี้ ไม่ผิดแน่นอน”
ได้ยินที่พูด ลี่จีถองก็แค่นเสียงออกมา “เหอะ คิดว่าเจียงหยุนเอ๋อจะสูงส่งแค่ไหนซะอีก คิดไม่ถึงว่าจะเป็นกระหรี่ที่ใครๆก็มีอะไรด้วยได้ เสียดายที่ลี่จุนถิงรักเอ็นดูเธออย่างกับแก้วตาดวงใจ ตาบอดจริงๆ”
ลี่จีถองแค่คิดว่าลี่จุนถิงรักและหวงแหนเจียงหยุนเอ๋อขนาดนั้น แต่คิดไม่ถึงว่าอดีตของเจียงหยุนเอ๋อจะเละเทะได้ขนาดนี้ ลี่จีถองก็รู้สึกตลก
ถ้าเรื่องเป็นแบบนี้จริงๆ งั้นทุกสิ่งที่ลี่จุนถิงทำ ทุกอย่างที่ทุ่มเทไป ก็ไม่กลายเป็นเรื่องตลกไปหรอกเหรอ?
“ฉันเห็นด้วย เจียงหยุนเอ๋อผิดต่อความจริงใจของจุนถิงจริงๆ” ส้งหวั่นหวั่นทำเหมือนเห็นด้วยอย่างยิ่ง
“เหอะ เรื่องนี้ฉันจะไม่ยอมง่ายๆแค่นี้แน่” ลี่จีถองวางแผนการไว้เรียบร้อยแล้ว
จุดประสงค์ที่ส้งหวั่นหวั่นบอกลี่จีถองก็เพื่อจะยืมมือเธอ
ใช้ลี่จีถองให้ไปบอกกับคนตระกูลลี่รู้เรื่องนี้
คนตระกูลลี่ให้ความสำคัญกับชื่อเสียงและเกียรติยศมาก แต่ก่อนรู้ว่าเจียงหยุนเอ๋อเคยมีผู้ชายมาก่อนตระกูลลี่ก็รับไม่ได้แล้ว ถ้าตอนนี้รู้ว่าพ่อแท้ๆของถวนจื่อเป็นผู้ชายขายบริการของผับ ไม่รู้ว่าจะยิ่งรับไม่ได้กว่าเดิมหรือเปล่า
เธอก็คือต้องการผลลัพธ์แบบนี้ ตอนนี้เป้าหมายของเธอก็คือแก้แค้นตระกูลลี่กับให้เจียงหยุนเอ๋อไม่สามารถพลิกตัวได้อีกถาวร
สิ่งที่เธอไม่ได้มา เจียงหยุนเอ๋อก็อย่าหวังจะได้
ส้งหวั่นหวั่นปลุกปั่นลี่จีถองได้พอประมาณแล้วก็ไปช้อปปิ้งกับลี่จีถองต่อ
