Lucky baby คุณพ่อ ต้องพยายามจีบแม่ - บทที่ 611 ฉันกลัว
ในเวลาเดียวกัน ด้านการตลาดมีข่าวของบริษัทลี่ซื่อกรุ๊ปว่ามีการใช้วิธีการที่ไม่เหมาะสมเพื่อให้ได้โปรเจคงานมาปรากฏขึ้นมา จากนั้นมีคนเห็นคนของสำนักงานอุตสาหกรรมและการพาณิชย์เข้าไปที่บริษัทลี่ซื่อกรุ๊ป จึงมีคนเชื่อว่าข่าวนี้เป็นความจริง ซึ่งทำให้นักลงทุนต่างตื่นตระหนกกัน
หลังจากที่คนของสำนักงานอุตสาหกรรมและการพาณิชย์ไปถึงบริษัทลี่ซื่อกรุ๊ปแล้ว ได้แจ้งว่าต้องการเจอลี่จีถอง พนักงานต้อนรับหน้าเคาร์เตอร์ไม่กล้ารอช้า รีบเข้าไปแจ้งซู่จี้งยี้กับเจียงหยุนเอ๋อ
ซู่จี้งยี้เตรียมความพร้อมไว้นานแล้ว รอแค่คนของสำนักงานอุตสาหกรรมและการพาณิชย์มาเท่านั้นเอง หลังจากที่ซู่จี้งยี้ลงมาถึงแล้ว เชิญคนของสำนักงานอุตสาหกรรมและการพาณิชย์ไปที่ห้องประชุมก่อน และสั่งให้ลูกน้องเตรียมน้ำมาเสิร์ฟจากนั้นส่งให้แผนกการตลาดและแผนกบัญชีนำเอกสารที่เตรียมไว้แล้วออกมา
คนของสำนักงานอุตสาหกรรมและการพาณิชย์ที่มาล้วนรู้จักลี่จีถองกันทั้งนั้น ซู่จี้งยี้ที่เป็นเลขาของประธาน ก็ต้องรู้จักพวกเขาโดยธรรมชาติอยู่แล้ว
“เลขาซู่ ลี่ซื่อเกิดเรื่องใหญ่ขนาดนี้ ทำไมคุณยังมีมาต้อนรับพวกเราอย่างใจเย็นอีก？”
“ไอหย๋า พวกคุณเป็นลูกค้าใหญ่หนิ่ ถ้าไม่ต้อนรับพวกคุณดีๆ ประธานลี่กลับมาผมคงต้องถูกหักเงินเดือน”
“ทำไมดูคุณไม่กระวนกระวายเลย ถึงแม้พวกเราจะรู้ว่าบริษัทลี่ซื่อกรุ๊ปไม่มีทางทำเรื่องแบบนั้นแน่นอน แต่คุณก็ต้องหาหลักฐานมาให้พวกเราเพื่อยืนยันความบริสุทธิ์ของพวกคุณ
“หลักฐานไม่รีบร้อน พวกคุณเห็นผมใจเย็นขนาดนี้ ก็รู้แล้วว่าไม่มีปัญหาแน่นอน ขั้นตอนที่พวกคุณต้องเดินก็เดินตามขั้นตอนไป ควรทำหนังสือแจ้งก็ทำหนังสือแจ้งไป”
“ต้องทำหนังสือแจ้งจริงเหรอ？”
“ต้องแจ้ง！”
ถึงพวกเขาจะไม่รู้ว่าซู่จี้งยี้ต้องการจะทำอะไรกันแน่ แต่ดูจากท่าทางที่ใจเย็นของเขาแล้ว ก็รู้แล้วต้องเป็นวิธีการทางด้านธุรกิจแน่นอน พวกเขาทำได้แค่ให้ความร่วมมือในการทำหนังสือแจ้งเท่านั้น
แจ้งให้บริษัทลี่ซื่อกรุ๊ปยุติการดำเนินการกิจการ รวมถึงโปรเจคทั้งหมดและบริษัทในเครือด้วย ต้องหยุดกิจการทั้งหมด และทั้งหมดให้รอการตรวจสอบ
เมื่อหนังสือแจ้งออกมา ผู้คนต่างโกลาหลวุ่นวาย นักลงทุนต่างกลัวและเริ่มเทขายหุ้นของบริษัทลี่ซื่อกรุ๊ปที่มีอยู่ในมือ หุ้นของบริษัทลี่ซื่อกรุ๊ปอีเมลจึงตกร่วงอย่างรวดเร็ว
เมื่ออลันเห็นฉากนี้ ได้ใจมาก แจ้งเลขาให้ไปกวาดซื้อหุ้นที่นักลงทุนเทขายออกมา
ตอนที่ลี่หุยกับลี่หยูนห่วนเห็นข่าวนี้นั้น รู้สึกตกใจมาก พวกเขาคิดไม่ถึงว่าอลันจะใช้วิธีการนี้ พวกเขารู้สึกกังวลเล็กน้อย จึงรีบโทรศัพท์หาอลัน
“คุณอลัน นี่มันเป็นฝีมือของคุณใช่ไหม？”
“ไม่งั้นเป็นฝีมือของพวกคุณเหรอ？”
เมื่อลี่หุยกับลี่หยูนห่วนได้ยินคำพูดประชดของอลัน สีหน้าเปลี่ยนไปทันที แต่ก็ยังคงรักษารอยยิ้มไว้แล้วพูดกับเขาต่อ
“คุณอลัน เรื่องนี้คุณคิดว่าจะล้มลี่จีถองได้ไหม？”
“ได้แน่นอนอยู่แล้ว สำนักงานอุตสาหกรรมและการพาณิชย์ได้เข้ามาตรวจสอบแล้ว ครั้งนี้ลี่จีถองฟื้นตัวไม่ได้อีกแน่นอน”
อลันพูดกับพวกเขาอย่างภาคภูมิใจ
“ถ้าเป็นแบบนั้นก็ดีสิ หลังจากเรื่องนี้จบแล้ว เราสองพี่น้องจะตอบแทนคุณอลันเป็นอย่างดีเลย”
ในเมื่ออลันมั่นใจขนาดนี้ จึงทำให้ลี่หุยกับลี่หยูนห่วนหายห่วง ตอนนี้ก็แค่รอดูจุดจบของลี่จีถองก็พอ
ทางด้านของเจียงหยุนเอ๋อไม่ได้ผ่อนคลายเหมือนซู่จี้งยี้ หลังจากได้รับข่าวแล้ว ร้อนรนมาก รีบโทรหาซู่จี้งยี้เพื่อทำความเข้าใจสถานการณ์
ในขณะที่ซู่จี้งยี้กำลังส่งเอกสารโปรเจคต่างๆ ของบริษัทให้คนของสำนักงานอุตสาหกรรมและการพาณิชย์ดูนั้น ได้รับโทรศัพท์ของเจียงหยุนเอ๋อ แย่แล้ว ลืมแจ้งคุณนายไป
“เลขาซู่ นี่มันเรื่องอะไรกัน？ตอนนี้ควรทำยังไง？เดี๋ยวฉันเข้าไปดูบริษัทหน่อยดีกว่า”
“คุณนาย คุณไม่ต้องเป็นห่วง นี่เป็นการเข้าตรวจประจำของสำนักงานอุตสาหกรรมและการพาณิชย์ เรื่องนี้รอให้ประธานลี่กลับมา เขาจะจัดการเอง”
“ถ้าอย่างนั้นต้องการให้ฉันไปอธิบายอะไรก่อนไหม？”
“ไม่ต้องหรอกคุณนาย คุณพักผ่อนที่บ้านเถอะ ถ้าไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง เช้าตรู่นี้ประธานลี่ก็น่าจะกลับมา คุณเตรียมต้อนรับประธานลี่กลับมาก็พอแล้ว”
“ฉันไม่ต้องไปจริงๆ ใช่ไหม？”
“ใช่แล้ว คุณนาย สถานการณ์ที่นี่ผมรับมือได้อยู่”
หลังจากที่วางสายแล้ว เจียงหยุนเอ๋อฟังจากน้ำเสียงที่ผ่อนคลายของซู่จี้งยี้แล้ว จึงหายห่วงลงเล็กน้อย ตอนนี้ก็แค่รอลี่จีถองกลับมาจัดการเรื่องทั้งหมดเอง
เมื่อคนของสำนักงานอุตสาหกรรมและการพาณิชย์ได้ยินว่า “ประธานลี่จะกลับมา” รู้สึกสงสัย “ประธานลี่ของพวกคุณไปไหนเหรอ？”
ซู่จี้งยี้อธิบายให้พวกเขาฟังว่าเกิดอะไรขึ้นกับบริษัทลี่ซื่อกรุ๊ปที่สาขาต่างประเทศ โดยบอกว่าลี่จีถองไปต่างประเทศจัดการเรื่องนี้แล้ว และจะกลับมาในวันพรุ่งนี้
หลายคนในนั้นเปิดดูเอกสารของโปรเจคลี่ซื่อ แต่ก็ไม่พบเจอปัญหาอะไร
ซู่จี้งยี้เห็นทุกคนดูเอกสารเกือบเสร็จแล้ว “ทุกคนทำงานหนักแล้ว ขอบคุณสำหรับการมาครั้งนี้ของพวกคุณ แต่ได้โปรดอย่าพูดปัญหาของลี่ซื่อออกไป พูดเพียงว่ากำลังตรวจสอบก็พอ เรื่องนี้รอพรุ่งนี้หลังจากที่ประธานลี่กลับมาแล้ว ประธานลี่จะจัดการเอง”
ทุกคนต่างพยักหน้า เพื่อเป็นการแสดงให้เห็นว่าพวกเขารับรู้แล้ว
หลังจากที่คนของสำนักงานอุตสาหกรรมและการพาณิชย์ออกไป ถูกนักข่าวที่รออยู่หน้าประตูบริษัทลี่ซื่อกรุ๊ปสกัดขวางไว้
“สวัสดี！ต้องขอโทษด้วยรบกวนสอบถามหน่อยข้อเท็จจริงเกี่ยวกับบริษัทลี่ซื่อกรุ๊ปในตอนนี้เป็นเรื่องจริงหรือไม่? วันนี้พวกคุณตรวจเจออะไรไหม？”
ผู้ตรวจสอบเหล่านั้นถูกเบียดออกไปด้วย และตอบคำถามไปด้วย “ขออภัยด้วย ทุกท่าน ทั้งหมดนี้เป็นความลับของบริษัท ขอโทษด้วยที่บอกอะไรไม่ได้ เรื่องของบริษัทลี่ซื่อกรุ๊ปอยู่ระหว่างตรวจสอบ หลังจากนี้อีกสองสามวันถ้ามีผลสรุปออกมา ทุกคนก็จะรู้เอง”
“มา！รบกวนถอยหน่อย ขอโทษด้วย รบกวนถอยให้หน่อย”
พวกเขาเหล่านั้นถูกส่งลงมาภายใต้การคุ้มครองของรปภ. ในที่สุดก็ขึ้นมานั่งในรถได้ จากนั้นพวกเขาดึงเสื้อผ้าที่ยับยู่ยี่ให้เรียบร้อย
“ประธานลี่ต้องการทำอะไรกันแน่ ทำให้พวกเราติดร่างแหเข้าไปด้วย”
“ช่างเขา รอให้เรื่องนี้จบลงก่อนค่อยให้เขาชดเชยหนักๆ สักมื้อ”
ข่าวนี้ผ่านการแพร่กระจายไปหนึ่งวัน ทำให้ยิ่งทวีความรุนแรงมากยิ่งขึ้น แม้กระทั่งพนักงานในบริษัทลี่ซื่อกรุ๊ปก็เริ่มตื่นตระหนกขึ้นมา แต่เมื่อลี่จองถองกลับเข้ามาทำงานในตอนเช้าด้วยความมั่นใจ ทำให้กำลังใจของทุกคนกลับมาอีกครั้ง
เมื่อวันตอนเวลาเที่ยงคืนลี่จีถองกลับมาถึงบ้าน เมื่อเขากลับมาถึงบ้าน เจียงหยุนเอ๋อยังไม่ได้นอน กำลังดูรูปถ่ายที่ไปถ่ายที่เมืองโบราณหนิงซีอยู่
เจียงหยุนเอ๋อดูเพลินมาก ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าลี่จีถองเข้ามาแล้ว จนกระทั่งมีร่างกายที่เต็มไปด้วยความเย็นมาแนบร่างของเธอ เธอจึงรู้ตัว
“จีถอง คุณกลับมาแล้ว！”
เจียงหยุนเอ๋อหันร่างไป แล้วกอดเอวลี่จีถองไว้ จากนั้นเงยหน้ามองเขา ดวงตาเต็มไปด้วยความแปลกใจ
ลี่จีถองก้มหน้าจูบลงหน้าผากของเจียงหยุนเอ๋อ ตอบกลับเสียงเบาว่า
“อืม ดึกมากแล้วทำไมยังไม่นอน？”
“ฉันนอนไม่หลับ เมื่อนึกถึงเรื่องที่เกิดขึ้นในบริษัทในวันนี้ฉันก็รู้สึกกลัว อีกอย่างคุณจะกลับมา ยิ่งทำให้ฉันตื่นเต้น”
“พอแล้ว บริษัทไม่เป็นไร ตอนนี้รีบนอนเลย คุณไปนอนก่อน ผมขอเวลาไปอาบน้ำเก็บของก่อนสักพักแล้วจะตามไป”
เจียงหยุนเอ๋อพยักหน้า ปล่อยตัวลี่จีถองออก แล้วเดินไปนอน
เมื่อลี่จีถองเห็นเจียงหยุนเอ๋อห่มผ้าห่มเรียบร้อยแล้ว จึงเดินเข้าห้องน้ำเพื่ออาบน้ำ เมื่อเขาออกมาอีกครั้ง เจียงหยุนเอ๋อยังคงลืมตาอยู่ และมองเขาด้วยดวงตาสดใส
ลี่จีถองมุดเข้าไปนอนในผ้าห่ม ดึงเจียงหยุนเอ๋อมากอดไว้ “ทำไมยังไม่นอนอีก？”
“คุณไม่กลับมาฉันนอนไม่หลับ”
ลี่จีถองยิ้ม “ผมกลับมาแล้ว รีบนอนเถอะ”
เจียงหยุนเอ๋อหลับตาลง ผ่านไปสักพักก็นอนหลับไป และครั้งนี้เจียงหยุนเอ๋อนอนหลับสนิทมาก
วันรุ่งขึ้นหลังจากที่เจียงหยุนเอ๋อตื่นนอน ลี่จีถองได้ตื่นนอนไปทำงานที่บริษัทแล้ว
