Lucky baby คุณพ่อ ต้องพยายามจีบแม่ - บทที่ 65 ทวงความเป็นธรรม
บทที่65 ทวงความเป็นธรรม
ลี่จุนถิงพาเจียงหยุนเอ๋อไปร่วมประชุมด้วยกัน ฉินเจิ้งประกาศไล่ออกบุคคลนั้นที่อยู่ในแผนกบุคลากร และบุคคลที่เข้ามาแทนที่ตำแหน่ง เจียงหยุนเอ๋อก็ถูกไล่ออกเช่นกัน
เมื่อได้ยินคำพูดของฉินเจิ้ง ทุกคนที่ร่วมประชุมต่างก็ตกตะลึง รวมถึงคนที่เยาะเย้ย เจียงหยุนเอ๋อก่อนหน้านี้ด้วย
เดิมทีคิดว่าเจียงหยุนเอ๋อเป็นเพียงคนตัวเล็กๆที่ไม่มีสถานะเบื้องหลังอะไร มิฉะนั้นเธอจะถูกไล่ออกโดยไม่ชัดเจนแบบนี้ได้อย่างไร
ผลคือตอนนี้พวกเขาถึงได้รู้ว่า เจียงหยุนเอ๋อไม่ได้ไร้ภูมิหลัง แต่เพราะว่าก่อนหน้านี้เธอไม่เคยแสดงก็แค่นั้นเอง
มีฉินเจิ้งสนับสนุนอย่างเจียงหยุนเอ๋อ แม้ว่าคนเหล่านี้จะไม่พอใจแต่ก็ไม่กล้าแสดงความไม่พอใจออกมา ผู้หญิงคนนั้นที่ถูกไล่ออกกำหมัดแน่นด้วยความแค้น เธอไม่คาดคิดว่าตำแหน่งที่เธอเพิ่งได้มาจะพังทลายเช่นนี้
ในเวลาเดียวกัน หลายคนก็จำได้ว่าผู้ชายที่อยู่ข้างๆ เจียงหยุนเอ๋อคือลี่จุนถิง
“เฮ้ ดูสิ คนที่นั่งอยู่ระหว่างผู้จัดการกับผู้หญิงคนนั้นใช่คุณชายใหญ่ตระกูลลี่หรือเปล่า”
“ดูเหมือนว่าจะใช้นะ … ไม่จริงใช่ไหม ที่แท้คนนั้นยังมีเกี่ยวข้องกับ คุณชายลี่ ไม่น่าล่ะผู้จัดการถึงต้องหนุนหลังเธอ”
“ความสัมพันธ์ระหว่างสองคนนี้แค่ดูก็รู้ว่าไม่เหมือนกัน คุณชายลี่เคยช่วยผู้หญิงคนอื่นที่ไหนกัน นอกเสียจากส้งหวั่นหวั่น ฉันไม่เคยเห็นผู้หญิงคนอื่นปรากฏตัวเคียงข้างคุณชายลี่มาก่อนเลย ”
“จริง แต่ดูเหมือนส้งหวั่นหวั่นจะแพ้ให้กับผู้หญิงที่ไม่มีชื่อเสียงเรียงนามคนนี้แล้ว ”
ผู้คนข้างล่างพูดคุยกันอย่างเงียบๆ ต่างก็เต็มไปด้วยความอิจฉาต่อเจียงหยุนเอ๋อ
หลังจากนั้น ฉินเจิ้งก็หันกลับไปมองเจียงหยุนเอ๋อ แล้วพูดว่า “เจียงหยุนเอ๋อเรื่องราวก่อนหน้านี้เป็นเพียงความเข้าใจผิด ในเมื่อตอนนี้ความเข้าใจผิดได้รับการแก้ไขแล้ว คุณก็กลับมาทำงานในบริษัทของเราต่อไปได้ ยังคงเป็นตำแหน่งเดิมและเงินเดือนเหมือนเดิม คุณคิดว่าอย่างไร ”
” ฉัน … “เจียงหยุนเอ๋อขยับริมฝีปาก เธอเพิ่งพูดได้คำเดียว ก็ถูกลี่จุนถิงที่อยู่ข้างๆขัดจังหวะ
“ไม่ต้องแล้ว บริษัทนี้ของพวกคุณ เราไม่เสียดายแม้แต่น้อย ครั้งนี้ผมมาที่นี่ เพียงแค่ทวงความเป็นธรรมให้เธอเท่านั้น และลวดเข้ามาช่วยคุณทำความสะอาดบริษัท เกรงว่ามีคนอย่างไรเข้ามาในบริษัทโดยที่คุณก็ไม่รู้อะไร” ลี่จุนถิงพูดอย่างไม่เกรงใจ และคอลุดนี้ดูเหมือนจะทำให้สองคนนั้นที่เพิ่งถูกไล่ออกมีสีหน้าดูไม่ได้เลย
ได้ยินคำพูดของลี่จุนถิง ฉินเจิ้งก็ดูอึดอัดอย่างมาก การที่ลี่จุนถิงเข้ามาอาละวาดแบบนี้ เขาก็ได้ไล่คนนั้นออกไปแล้ว แต่เจียงหยุนเอ๋อคนนี้กลับไม่ต้องการตำแหน่งงานนี้
ในเมื่อบุคคลนั้นคือลี่จุนถิง ฉินเจิ้งก็ไม่กล้าพูดอะไรมาก เขาทำได้เพียงขอโทษไม่หยุด “คุณชายลี่ครับ เรื่องนี้ผมต้องขออภัยจริงๆมันเป็นเพราะผมเอง ถ้าพวกคุณไม่ต้องการ ถ้าอย่างนั้นก็ … ถ้าอย่างนั้นก็ให้ผมเลี้ยงอาหารพวกคุณนะครับ เพื่อแทนคำขอโทษ”
อย่างไรก็ตามในเวลานี้ ลี่จุนถิงกลับไม่เกรงใจอีกครั้ง เขาเหลือบมองไปที่ฉินเจิ้งแล้วพูดว่า“ ทำอย่างนั้นได้อย่างไร เรื่องของบริษัทก็ต้องจัดการไปตามกฎ คุณจะใช้อาหารมื้อเดียวชดเชยมาได้อย่างไร”
ถ้า … ถ้าอย่างนั้นก็เอาที่คุณชายลี่เห็นควรเลยครับ ว่าจะทำอย่างไรดี”ฉินเจิ้งยิ้มอย่างอึดอัดใจ แล้วถาม
“ก่อนหน้านี้ฝ่ายบุคคลของพวกคุณได้ให้เธอเข้าทำงาน จากนั้นก็ไล่เธอออกไปโดยไม่ให้เหตุผลใดๆ ในเมื่อเรื่องมาถึงจุดนี้แล้ว พวกคุณควรจ่ายค่าชดเชยตามกฎไม่ใช่หรืออย่างไร คุณต้องรู้ว่า แม้ว่าจะไปพบอนุญาโตตุลาการแรงงาน คนที่จะเสียเปรียบก็เป็นพวกคุณแน่นอน”ยากที่จะเห็นท่าทีที่ไม่ยอมของลี่จุนถิงซึ่งเห็นได้ชัดว่าเขาไม่ยอมจบง่ายๆแน่
ฉินเจิ้งเบี้ยวมุมปากอย่างทำอะไรไม่ได้ ทำได้เพียงตอบคำถาม “ค่าชดเชยหนะ ก็ต้องชดเชยแน่นอน
ในที่สุดฉินเจิ้งก็ทำตามระเบียบ โดยจ่ายเงินชดเชยเป็นเงินเดือนสามเดือนของเจียงหยุนเอ๋อและโอนเงินเข้าบัญชีธนาคารของเจียงหยุนเอ๋อโดยตรงทันที
จนกระทั่งได้รับข้อความแจ้งเตือน เจียงหยุนเอ๋อก็ยังไม่คืนสติอย่างเต็มที่
แม้ว่าจะมีการจ่ายเงินชดเชยแล้ว แต่ฉินเจิ้งยังคงยืนยันที่จะเชิญลี่จุนถิงและเจียงหยุนเอ๋อทานอาหารแทนการขอโทษ
“คุณชายลี่ ถือว่าไว้หน้ากันนะครับ เรื่องนี้พวกเราเป็นฝ่ายผิดจริงๆ แม้ว่าจะชดเชยให้คุณเจียงแล้วก็ตาม แต่ผมก็ยังรู้สึกไม่สบายใจ”
เมื่อได้ยินมาว่า สุดท้ายลี่จุนถิงก็ตอบตกลง แล้วคนทั้งกลุ่มก็ไปถึงร้านอาหาร
ฉินเจิ้งแนะนำพวกเขาอย่างกระตือรือร้น“ร้านอาหารแห่งนี้เพิ่งเปิดในปีนี้ เชฟที่ได้รับเชิญมาหลายคนเคยทำงานเป็นเชฟในร้านอาหารมิชลิน ตอนที่เปิดร้านใหม่ๆก็ได้รับคำชมเป็นเอกฉันท์ทันที ไม่รู้ว่าพวกคุณเคยมาหรือเปล่า แต่สำหรับผมแล้วชอบร้านนี้มาก”
เจียงหยุนเอ๋อนั่งลงรู้สึกตระหนกเพราะถูกประจบประแจง พยักหน้าให้กับฉินเจิ้งเบาๆ “ขอบคุณผู้จัดการที่เชิญเราไปทานอาหาร”
“ไม่ต้อง ไม่ต้อง”ฉินเจิ้งโบกมืออย่างรวดเร็ว “หลังจากทานอาหารมื้อนี้เราก็ถือว่าเป็นเพื่อนกันแล้ว คุณเจียงหากวันข้างหน้าคุณยังต้องการกลับมาทำงาน ก็ยินดีต้อนรับคุณเสมอ ”
เมื่อเห็นว่า เจียงหยุนเอ๋อและฉินเจิ้งเริ่มพูดคุยกันโดยไม่รู้ทำไม ลี่จุนถิงก็ขมวดคิ้วเล็กน้อย และเข้ามาแทรกแซงบทสนทนาของพวกเขาทันที” คุณฉิน คุณพูดไม่ใช่หรือว่าร้านนี้อร่อยมาก ทำไมคุณไม่กินมากกว่านี้ล่ะ ”
เมื่อเห็นว่าลี่จุนถิงถามเกี่ยวกับตนเองขึ้นมาอย่างกะทันหัน ฉินเจิ้งก็รู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย แล้วตอบกลับอย่างรวดเร็วว่า” ครับๆ คุณก็กินเยอะๆด้วยนะครับ ”
ตอนที่มื้ออาหารกำลังจะจบลง ฉินเจิ้งก็อดไม่ได้ที่จะโปรโมตบริษัทของเขาให้กับลี่จุนถิง แม้ว่าบริษัทหมิงยิ่งในตอนนี้ดูเหมือนจะพัฒนาไปได้ด้วยดี แต่ในความเป็นจริงมีเพียงบุคลากรภายในของพวกเขาเท่านั้นที่รู้สถานการณ์ของบริษัท บริษัทของพวกเขาไม่ได้เป็นเหมือนอย่างที่คิด และพวกเขาก็กำลังแสวงหาเงินทุนจากทุกหนทุกแห่ง
ในตอนแรกบริษัทหมิงยิ่งเคยขอความช่วยเหลือจากลี่จุนถิง แต่ก็ถูกลี่จุนถิงปฏิเสธในเวลานั้นเลย เดิมทีฉินเจิ้งไม่ได้อยากยกเรื่องนี้ขึ้นมาพูดให้ลี่จุนถิงอีกครั้ง แต่เมื่อเห็นว่าบรรยากาศของมื้ออาหารไม่เลวเลย ในที่สุดเขาก็ลองถาม ลี่จุนถิง
ลี่จุนถิงไม่ตอบอะไร เมื่อเห็นปฏิกิริยาของเขาเช่นนี้ หัวใจของฉินเจิ้งก็เย็นลง แล้วพูดด้วยรอยยิ้มที่ฝืนยิ้ม “คุณชายลี่ ไม่ให้คำตอบก็ไม่เป็นไรครับ ผมก็ไม่ใช่คนทำให้คนอื่นเดือดร้อน”
อย่างไรก็ตามในที่สุดลี่จุนถิงก็ยิ้มออกมา กล่าวว่า “ตกลง บริษัทของพวกคุณ ผมสามารถซื้อหุ้นส่วนหนึ่งได้”
เมื่อเห็นว่าลี่จุนถิงตกลง ฉินเจิ้งรู้สึกดีใจเล็กน้อย และคิดว่าเขาคงกำลังฝันไป เขาไม่แม้จะเก็บความตื่นเต้นบนใบหน้าของเขา แม้ว่าในตอนแรกรู้สึกว่าลี่จุนถิงมาหาเรื่อง แต่ไม่คิดว่าจะได้รับความช่วยเหลือบริษัทของพวกเขาอย่างมากแทน
หลังจากทานอาหารเสร็จฉินเจิ้งก็ขอโทษเจียงหยุนเอ๋อเป็นพิเศษ เจียงหยุนเอ๋อก็โบกมือครั้งแล้วครั้งเล่า “ผู้จัดการคะ อยู่ดีๆ คุณมาขอบคุณฉันทำไมคะ”
“ไอยา ถ้าไม่ใช่เพราะคุณ คุณชายลี่ก็คงไม่มาหาบริษัทของเรา ผมก็จะไม่มีโอกาสให้เขาร่วมหุ้นด้วย คุณเจียง ขอบคุณมากจริงๆครับ”
แม้จะรู้ว่าสำหรับ เจียงหยุนเอ๋อแล้ว ทั้งหมดนี้อาจเป็นเพียงเรื่องบังเอิญ แต่ฉินเจิ้งก็ยังอยากขอบคุณอย่างจริงใจ
เพราะไม่ว่าจุดประสงค์แรกคืออะไรฉินเจิ้งต้องการรู้เพียงแค่ ผลลัพธ์สุดท้ายเป็นประโยชน์ต่อบริษัทของพวกเขาก็เพียงพอแล้ว
