Marvel : The King ราชาของโลกมาเวล - ตอนที่ 153

ตอนที่ 153 ไม่เป็นไปตามเนื้อเรื่อง

“ตูม!”

ระเบิดสนามแม่เหล็กเกิดการระเบิดขึ้นมาอย่างกะทันหันกลางอากาศ และพลังการทําลายล้างของมันก็ค่อนข้างรุนแรงมาก

แน่นอนว่าเสียงการระเบิดที่ดังขึ้นมามันจะไม่ทําให้บ้านเรือนบริเวณโดยรอบไม่ได้ยินได้อย่างไร ? รถจํานวนมากมายค่อย ๆ เลี้ยวไล่ตามรถของนิคฟิวรี่ไปอย่างรวดเร็ว ทําให้ผู้คนที่หลบอยู่ภายในบ้านอดตื่นเต้นขึ้นมาไม่ได้เมื่อเห็นเหตุการณ์ตรงหน้า โดยไม่มีความหวาดกลัวเลยแม้แต่น้อย เพราะว่าพวกเขาเคยชินกับมันไปแล้ว

เมื่อเห็นว่ารถของนิคฟิวรี่ขับออกไปแล้ว วินเทอร์โซลเยอร์ก็รีบวิ่งไล่ตามไปอย่างรวดเร็ว ในขณะเดียวกันซู่เจินที่เห็นว่าวินเทอร์โซลเยอร์วิ่งไล่ตามนิคฟิวรี่ไป ร่างกายของเขาก็สั่นขึ้นมาเล็กน้อย ทันใดนั้นมันก็มีชุดอีเทอร์ปรากฏขึ้นมาบนร่างกายของเขาอย่างรวดเร็ว พร้อมกับมีดแห่งความกลัวทั้งสองเล่มบนมือของเขา

วิส!

ซู่เจินรีบบินตามวินเทอร์โซลเยอร์ไปอย่างรวดเร็ว

“ปัง!”

ในขณะที่วินเทอร์โซลเยอร์กําลังวิ่งตามรถของนิคฟิวรี่อยู่นั้น เขาก็สังเกตเห็นว่ากําลังมีคนไล่ตามเขามาอยู่ ทําให้เขาหันหลังกลับมาอย่างกะทันหันและยิงไปทางซู่เจินอย่างรวดเร็ว

ซู่เจินเหวี่ยงมีดไปด้านหน้าของเขาเบา ๆ เพื่อเบี่ยงเบนวิถีของกระสุนปืน ทําให้กระสุนปืนกระเด็นออกไปด้านข้างทันที หลังจากนั้นไม่นานเขาก็บินเข้ามาประชิดร่างของวินเทอร์โซลเยอร์อย่างรวดเร็ว พร้อมกับเอามีดเล่มสีเงินฟันไปที่วินเทอร์โซลเยอร์โดยตรง ซึ่งวินเทอร์โซลเยอร์ก็สามารถตอบสนองได้อย่างรวดเร็ว เขารีบหลบออกไปด้านข้าง และเอาแขนกลของเขาโจมตีไปที่ซู่เจิน

“ตึง”

ซู่เจินบล็อกการโจมตีของวินเทอร์โซลเยอร์ด้วยแขนของเขา แต่ถึงอย่างนั้นด้วยแรงมหาศาลของวินเทอร์โซลเยอร์มันก็ทําให้เขาถึงกับถอยหลังไปหลายก้าว และแขนของเขาก็เริ่มปวดเมื่อยขึ้นมา

มันแข็งแกร่งมาก ดูเหมือนว่าแขนกลอันนี้จะจัดการได้ค่อนข้างยุ่งยาก

ทันใดนั้นซู่เจินก็สังเกตเห็นว่าวินเทอร์โซลเยอร์ยกมือขวาที่ถือปืนกลขึ้นมาและยิงใส่เขาอย่างรวดเร็ว ทําให้ซู่เจินรีบเหวี่ยงมีดไปป้องกันในทันที ทําให้เกิดเสียงดัง ติ๊ง ติ๊ง ติ๊ง ขึ้นมาพร้อมกับวิถีกระสุนที่เบี่ยงเบนออกไป และในขณะที่เขากําลังปัดป้องกระสุนเขาก็เดินไปข้างหน้าไปด้วย ทําให้หลังจากนั้นไม่นานเสียงของกระสุนปืนก็หยุดลงอย่างกะทันหัน ซึ่งมันก็อาจจะเป็นเพราะว่าตอนนี้กระสุนได้หมดไปเรียบร้อยแล้ว ทําให้วินเทอร์โซลเยอร์จ้องมองไปที่ซู่เจินเล็กน้อย หลังจากนั้นเขาก็ทิ้งปืนลงไว้ข้าง พร้อมกับดึงกริซออกมา และกระโดดแทงไปยังซู่เจินอย่างรวดเร็ว

ทําให้ซู่เจินรีบยกมีดขึ้นมาสกัดกั้นเอาไว้ ทําให้มีดของพวกเขาทั้งสองคนในนี้กําลังต้านกันไปมา แต่ทันใดนั้นวินเทอร์โซลเยอร์ก็เปลี่ยนการเคลื่อนไหวอย่างกะทันหัน เขากระโดดข้ามหัวของซู่เจินไปพร้อมกับถีบไปที่แผ่นหลังของซู่เจินกลางอากาศ

ทําให้ซู่เจินกระเด็นไปด้านหน้าสองสามก้าวและค่อย ๆ หันหลังกลับมามองที่วินเทอร์โซลเยอร์ด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความตื่นเต้น

สมแล้วกับการที่เขาเป็นหุ่นเชิดของไฮดรา ทักษะการต่อสู้ของเขามันสุดยอดมาก

เดิมที่ซู่เจินต้องการที่จะถ่วงเวลาวินเทอร์โซลเจอร์เอาไว้ และปล่อยให้นิคฟิวรี่หนีไป แต่ในตอนนี้ … เขารู้สึกอยากต่อสู้กับวินเทอร์โซลเจอร์ขึ้นมาจริง ๆ แล้ว

และถ้าเกิดว่าเขาต่อสู้กับวินเทอร์โซลเจอร์โดยไม่ใช้ความสามารถออกมา มันก็คงจะเป็นเขาที่ถูกโจมตีอยู่ฝ่ายเดียว และไม่สามารถต่อสู้กับวินเทอร์โซลเจอร์ได้เลย

หลังจากที่พวกเขายืนจ้องกันอยู่สักพักหนึ่ง ทันใดนั้นพวกเขาก็เคลื่อนไหวพร้อม ๆ ราวกับว่าหัวใจของพวกเขาตรงกันอย่างไรอย่างนั้น ซู่เจินรีบวิ่งไปด้านหน้าอย่างรวดเร็ว ส่วนวินเทอร์โซลเจอร์ก็กว้างกริซไปทางซู่เจิน เช่นกัน และเมื่อซู่เจินเห็นกริซที่พุ่งเข้ามาเขาก็รีบเอามีดปัดมันออกไปอย่างรวดเร็ว แต่ทันใดนั้นวินเทอร์โซลเจอร์ก็พุ่งเข้ามาอยู่ด้านหน้าของเขาอย่างรวดเร็วพร้อมกับหยิบปืนพกขึ้นมาจากเอวและยิงไปที่ซู่เจินทันที

แน่นอนว่าซู่เจินสามารถตอบสนองมันได้อย่างรวดเร็ว

มีดและกระสุนปืนเข้าประทะกัน ทําให้กระสุนเบี่ยงเบนวิถีไป

ทันใดนั้นซู่เจินก็เอามีดเล่มสีดําฟันไปที่แขนกลของวินเทอร์โซลเจอร์ พร้อมกับเอามีดเล่นสีเงินฟันไปที่แขนอีกข้างของวินเทอร์โซเจอร์ ทําให้วินเทอร์โซลเจอร์ถึงกับตกตะลึงกับสิ่งที่เห็น พร้อมกับโยนปืนของเขาขึ้นไปบนฟ้าและใช้เท้าเตะไปที่ปืนที่กําลังลอยอยู่บนฟ้าไปที่ใบหน้าของซู่เจิน

แต่ทันใดนั้นจู่ ๆ ร่างของซู่เจินก็กระพริบหายไปและปรากฏตัวขึ้นที่ด้านหลังของวินเทอร์โซลเจอร์พร้อมกับเตะไปที่หลังของวินเทอร์โซลเจอร์อย่างรุนแรง

ทําให้ร่างของวินเทอร์โซลเจอร์กระเด็นไปกระแทกเข้ากับตัวรถที่อยู่บริเวณใกล้เคียงอย่างรุนแรง ทําให้รถคันนั้นถึงกับบุบเข้าไป วินเทอร์โซลเจอร์ส่ายหัวขึ้นมาเล็กน้อยและเตรียมตัวที่จะลุกขึ้นมา แต่ทันใดนั้นมันก็มีเงาบางอย่างขึ้นมาปรากฏขึ้นตรงหน้าของเขา

ตูม!

หมัดอันหนักหน่วงกระแทกซ้ําเข้าไปที่ร่างของวินเทอร์โซลเจอร์อย่างรุนแรง ทําให้ตัวของวินเทอร์โซลเจอร์ถึงกับบุบเข้าไปด้านในตัวรถ และไม่มีกระจิตกระใจจะสู้อีกต่อไปแล้ว แต่ถึงอย่างนั้นซู่เจินก็ยังไม่ได้หยุดแค่นั้น เขาต่อยซ้ําเข้าไปอีกสองสามครั้ง จนทําให้หัวของวินเทอร์โซลเจอร์เอียงลงมาและหมดสติไป

“ปัง!”

มีเสียงปืนดังขึ้นมาอีกครั้ง ทําให้ซู่เจินถึงกับขมวดคิ้วขึ้นมาเล็กน้อยและค่อย ๆ หันหลังกลับมามองด้านหลัง แน่นอนว่ากระสนมันไม่ได้สร้างบาดแผลให้กับเขาเลยแม้แต่น้อย เพราะว่ามันไม่สามารถยิงทะลชดอนภาคอีเทอร์ได้

ซึ่งคนที่ยิงซู่เจินก็คือพวกตํารวจที่ไล่ตามนิคฟิวรี่ไป แต่เขาก็ไม่สามารถไล่ตามนิคฟิวรี่ได้ทัน ทําให้พวกเขาจําเป็นที่จะต้องย้อนกลับมาและเห็นซู่เจินกําลังทุบตีวินเทอร์โซลเจอร์อยู่ ซึ่งวินเทอร์โซลเจอร์ก็ถือว่าเป็นคนของพวกเขา ทําให้พวกเขายิงปืนไปที่ซู่เจินเพื่อให้เขาหยุดทําร้ายวินเทอร์โซลเจอร์

และพวกเขาก็ไม่คิดด้วยว่ากระสุนมันจะไม่สามารถทําอะไรซู่เจินได้เลยแม้แต่น้อย

ทันใดนั้นพวกเขาก็สังเกตเห็นซู่เจินที่หันกลับมามองที่พวกเขา พวกเขาก็รีบยิงปืนใส่ซู่เจินอย่างบ้าคลั่ง ทําให้กระสุนกระแทกเข้ากับร่างของซู่เจินอย่างรวดเร็ว แต่ถึงอย่างนั้นซู่เจินก็ไม่ได้ป้องกันกระสุนพวกนั้นเลยแม้แต่น้อย ทันใดนั้นซู่เจินก็หายตัวไปในพริบตาและมีเสียงกรีดร้องดังขึ้นมาพร้อมกับร่างของตํารวจที่ค่อย ๆ ล้มลงกับพื้นที่ละคน โดยไม่สามารถตอบโต้ได้เลย

เปรียบเสมือนกับว่าซู่เจินเป็นยมทูตที่คอยเก็บเกี่ยวดวงวิญญาณอยู่ฝ่ายเดียว

ซู่เจินค่อย ๆ เดินเข้าไปหาคนพวกนั้นอย่างช้า ๆ ซึ่งสีหน้าของคนพวกนั้นในตอนนี้มันเต็มไปด้วยความหวาดกลัว “ไม่ อย่าเข้ามา อย่าเข้ามา ไม่งั้นฉันจะยิงจริง ๆ นะ ฉันจะยิง … “ความหวาดกลัวทําให้พวกเขาถึงกับสติแตก และตะโกนขึ้นมาอย่างสิ้นหวัง พร้อมกับยิงปืนไปด้านหน้าโดยไม่สนอะไรทั้งสิ้น

ปังปังปังปังปังปังปังปัง ….

เสียงปืนดังขึ้นมาตลอดเวลา พร้อมกับกระสุนที่พุ่งไปยังซู่เจินอย่างรวดเร็ว แต่หลังจากนั้นไม่นานมันก็มีเรื่องแปลก ๆ เกิดขึ้น เพราะว่าตอนนี้กระสุนมันได้ถูกหยุดอยู่ตรงหน้าของซู่เจิน โดยพวกมันถูกหยุดอยู่กลางอากาศโดยไม่ขยับเขยื้อนเลยแม้แต่น้อย

พร้อมกับรอยยิ้มของซู่เจินที่ยกยิ้มขึ้นมา รอยยิ้มแห่งความสงสาร…

ซึ่งฉากสุดท้ายของคนพวกนั้นที่พวกเขาสามารถมองเห็นได้ก็คือ หัวของกระสุนที่หมุนกลับมาและพุ่งมาทางพวกเขาอย่างรวดเร็ว

เชี่ยเอ้ย!

กระสุนจํานวนนับไม่ถ้วนพุ่งทะลุร่างกายของพวกเขาไปอย่างรวดเร็ว และหลังจากนั้นไม่นาน…ร่างของพวกเขาก็ค่อย ๆ ล้มลงกับพื้นอย่างช้า ๆ โดยไม่เต็มใจ

หลังจากนั้นซู่เจินก็หันหลังกลับมาและเดินไปยังร่างของวินเทอร์โซลเจอร์ทันที

แต่หลังจากที่เขาเดินไปได้ประมาณสองก้าว ทันใดนั้นเขาก็รู้ได้ถึงแรงสั่นสะเทือนอย่างรุนแรงกําลังพุ่งตรงมาที่เขา

เพ้ง! เพ้ง!

กระจกของรถและบ้านบริเวณโดยรอยแตกกระจายออกเป็นเสี่ยง ๆ ทําให้ซู่เจินถึงกับกระเด็นถอยหลังไปสองสามก้าวจากแรงสั่นสะเทือน ในขณะเดียวกันซู่เจินก็สังเกตเห็นบ้างคนที่มีลักษณะคล้าย ๆ กับผู้ชาย กําลังยืนอยู่ไม่ไกลจากเขามากนัก

และเมื่อซู่เจินสังเกตไปที่คน ๆ นั้นอย่างละเอียดเขาก็รู้ได้ในทันทีเลยว่าเธอเป็นใครกัน

“วิส!”

มีลมพัดขึ้นมาอย่างรนแรง พร้อมกับร่างของวินเทอร์โซลเจอร์ที่หายไป และไปปรากฏอยู่บนมือของเธอในพริบตา

ซึ่งซู่เจินก็ไม่คิดเหมือนกันว่าพวกเขาจะมาช่วยวินเทอร์โซลเจอร์เอาไว้ …

เพราะโดยปกติแล้วเรื่องนี้มันไม่ได้เกี่ยวกับข้องอะไรกับพวกเขาเลยแม้แต่น้อย แล้วทําไมพวกเขาถึงได้เข้ามายุ่ง ? ซึ่งจังหวะการปรากฏตัวของเธอมันก็แม่นยําเป็นอย่างมาก และมันก็ไม่ใช่เรื่องบังเอิญอย่างแน่นอนที่เธอปรากฏตัวขึ้นแบบนี้ และเธอก็ไม่น่าจะมาเพียงแค่คนเดียวด้วย…