ขั้น 6

ด้วยการใช้ความสามารถเทวะและพรสวรรค์ติดตัว เถิงหรานจึงลอกคราบตัวเอง แกล้งตายโดยละทิ้งกายมนุษย์ หนึ่งในสามรูปแบบเขาและกลับเป็นร่างงู

หลังพุ่งออกจากร่างเทพเสมือนหางงู เขาก็ไม่คิดหนี

การที่ร่างเดิมเขาถูกพบหมายความว่าการแกล้งตายเขานั้นล้มเหลว

“ข้าอยากรู้-เจ้าหาข้าเจอได้ยังไง? การแกล้งตายของข้านั้นไร้ที่ติ”

หลินฮวงจ้องงูยักษ์ตรงหน้าเขา แต่ไม่ทำการเคลื่อนไหวใดๆ เขาสังเกตปีกคล้ายค้างคาวบนหลังอีกฝ่ายด้วยความสนใจ พวกมันเป็นปีกของจริงอย่างไม่ต้องสงสัย

“ข้ามีความสามารถกฎเทพประเภทตรวจจับ”

นี่คือข้ออ้าง เขาไม่สามารถอธิบายได้ว่าเขาไม่ได้รับการแจ้งเตือนจากนิ้วทองคำเขา

แต่ทว่า เถิงหรานกลับพยักหน้าและยอมรับมัน มีกฎเทพประเภทนั้นมากมาย ดังนั้นมันจึงไม่น่าแปลกใจที่จะมีกฎเทพชนิดพิเศษที่สามารถตรวจจับการแกล้งตายของเขาได้

“ข้ายังมีอีกคำถาม เจ้าเป็นเทพแท้จริงขั้นสูงสุดหรือเทพสวรรค์?” เถิงหรานถามคำถามด้วยน้ำเสียงไม่พอใจ

“ไม่ใช่ทั้งสอง” มุมปากของหลินฮวงกระตุก

คำตอบนี้ทำให้เถิงหรานตกตะลึง ถ้าเขาไม่ใช่เทพแท้จริงขั้นสูงสุดหรือเทพสวรรค์ งั้นเขาก็คือจ้าวเทวะ?! เขาไม่เคยพิจารณาว่าระดับเทพเสมือนขั้น6ที่หลินฮวงแสดงออกมาตลอดเวลาคือระดับพลังจริงของเขา

“เจ้าถามมาสองคำถามแล้ว แต่ข้าจะให้โอกาสเจ้าถามอีกครั้ง” ขณะพูด มีดบินพลังจิตสี่พันเล่มก็ลอยตรงหน้าเขา เล็งไปที่งูยักษ์

เมื่อเห็นอย่างนี้ เถิงหรานก็รู้สึกเสียวสันหลัง

หลังพิจารณา เขาก็ถามคำถามที่สาม

“เราขอทำการพักรบได้หรือไม่?”

ก่อนหลินฮวงจำให้คำตอบเขา เขาก็รีบกล่าวเสริม” นิกายพันงูจะยอมจำนนและยังส่งมอบของทั้งหมดในคลังอุปกรณ์เราเป็นค่าชดเชย ตราบเท่าที่ท่านปล่อยเราไป ข้าก็ยอมรับว่าเราทำผิดพลาด เราไม่ควรมารุกรานโลกกรวดนี้ที่ถูกปกครองโดยท่าน”

หลินฮวงหัวเราะในใจหลังได้ยินคำพูดของเถิงหราน

“อย่างแรก ข้าคือชนพื้นเมืองของโลกกรวดนี้ พวกเจ้าไม่ได้กำลังรุกรานโลกที่ข้าพิชิต แต่เป็นบ้านเกิดข้า”

“สอง นิกายพันงูมีสิทธิ์เจรจาพักรบกับเราด้วยหรือ? ถ้ามี คนที่เจรจากับเราก็ควรเป็นวังเผ่าหมื่นคณนานับ”

คำพูดของหลินฮวงทำให้เถิงหรานตาเบิกโพลง

แน่นอน เขาไม่อยากทำการพักรบจริงๆ เขาพูดไปก็เพื่อเอาตัวรอด เขายังต้องฆ่าคนที่ฆ่าน้องสาวเขา!

ยิ่งไปกว่านั้น ด้วยความที่หลินฮวงมองออก ต่อให้นิกายพันงูกับหลินฮวงสงบศึกกัน มันก็เปล่าประโยชน์ เหนือสิ่งอื่นใด คำพูดเดียวจากวังเผ่าหมื่นคณนานับก็สามารถสั่งให้นิกายพันงูทำอะไรก็ได้แล้ว ไม่ว่าการสงบศึกจะตกลงกันได้หรือไม่ นั่นไม่ใช่สิ่งที่นิกายพันงูจะตัดสินใจได้

“ดังนั้น คำตอบก็คือ-ไม่!’

ทันทีที่หลินฮวงกล่าวเช่นนั้น มีดบินพลังจิตสี่พันเล่มก็เปลี่ยนเป็นสายฟ้าสีแดงเลือด พุ่งใส่งูยักษ์เถิงหราน

ปีกค้างคาวบนหลังเถิงหรานพลันกางออก ด้วยการกระพือปีกอย่างฉับพลัน เขาถอยไปข้างหลังอย่างรวดเร็ว ความเร็วเขายังเหนือกว่าตอนอยู่ในร่างมนุษย์เป็นสิบเท่า เทียบได้กับมีดบินพลังจิตของหลินฮวง

หลินฮวงอดเลิกคิ้วไม่ได้

“ตามคาด พลังของเขาอยู่กันคนละระดับเมื่ออยู่ในร่างเดิม”

โปรตอสหลายคนที่เขาเคยฆ่าตายต่างอยู่ในร่างมนุษย์ พวกเขาไม่มีเวลาเปลี่ยนเป็นร่างจริงก่อนจะถูกฆ่า

มีบางคนที่เข้าสู่การต่อสู้ด้วยร่างเทพ แต่ก็น้อยมากที่จะเผยร่างเดิม นี่เพราะร่างเดิมตาย พวกเขาจะตายจริงๆ

แต่ทว่า การพบกับคนอย่างเถิงหราน ที่เดิมสู้ด้วยร่างมนุษย์ก่อนเผยร่างจริงคือครั้งแรกสำหรับหลินฮวง เขาสามารถรู้สึกได้ถึงความแตกต่างด้านพลัง

ในร่างเดิม เถิงหรานมีการควบคุมที่สูงกว่า หลินฮวงสังเกตเห็นว่าเถิงหรานในปัจจุบันสามารถใช้การตรัสรู้ธาตุลมเพื่อแทรกแซงวิถีของมีดบินได้เล็กน้อย แม้ผลจะน้อยมาก แต่เทียบกับสภาพก่อนหน้าที่ไม่สามารถป้องกันตัวเองได้เลย เขาถือว่าแข็งแกร่งกว่าเดิมมาก

“ดูเหมือนเขาจะครอบครองสายเลือดงูปีศาจจากยุคดึกดำบรรพ์ สายเลือดเจือจางไปมาก แต่ความจริงคือมันยังหลงเหลือมาถึงทุกวันนี้” เสียงของแผ่นหินดังก้องในตัวหลินฮวง

“งูปีศาจ? ระดับไหน?” หลินฮวงถาม

“พวกที่ถือเป็นสัตว์อสูรในช่วงยุคดึกดำบรรพ์ล้วนเป็นจิตวิญญาณบริสุทธิ์ มอนสเตอร์ชั้น 6 และก็จะบรรลุระดับจ้าวเทวะตอนโตเต็มวัย” แผ่นหินอธิบาย

“เหนือกว่าเทพสูงสุดที่เป็นชั้น5?!” หลินฮวงมักเดาอยู่เสมอว่าต้องมีระดับขั้นที่เหนือกว่าเทพสูงสุด

“น่าเสียดายที่สายเลือดงูปีศาจในตัวงูน้อยนี่เจือจางมากและสายเลือดอื่นก็ปนกันเละเทะไปหมด ไม่งั้นอาจมีโอกาสบ้างที่เขาจะกลายเป็นจ้าวเทวะได้” แผ่นหินพูดอย่างเสียใจ

“ต่อให้มันไม่เจือจาง แต่เขาก็ไม่มีทางกลายเป็นจ้าวเทวะได้เพราะวันนี้คือวันตายของเขา” หลินฮวงกล่าวแทรก” เราไม่สามารถปล่อยให้ผู้รุกรานเหล่านี้รอดชีวิตไปได้สักคน ไม่งั้นพวกมันจะสร้างปัญหาให้กับเรา”

ถ้าพวกเขากวาดล้างผู้รุกรานเหล่านี้ได้จนหมด อย่างน้อยข่าวก็ไม่มีทางไปถึงหูวังเผ่าหมื่นคณนานับภายในหนึ่งปี แต่ทว่า ถ้ามีสักคนรอดและสามารถกลับไปมหาพิภพได้ โลกกรวดที่ผิดปกตินี้จะถูกรายงานถึงหูวังเผ่าหมื่นคณนานับทันที

แม้จะเป็นเวลาหนึ่งปี หลินฮวงก็รู้ว่าเขาไม่มีทางยกระดับพลังจนพอสู้กับวังเผ่าหมื่นคณนานับได้ ถึงกระนั้น เขาก็สามารถใช้เวลานั้นเพื่อคิดกลยุทธ์ได้

แต่ทว่า ถ้าวังเผ่าหมื่นคณนานับพบความผิดปกติตอนนี้ โลกกรวดอาจถูกทำลายภายในวันเดียว

นี่ยังเป็นเหตุผลให้หลินฮวงปฏิเสธการเจรจากับเถิงหราน ต่อให้เถิงหรานสามารถรับประกันได้ว่าสิ่งที่เกิดขึ้นที่นี่จะไม่ถูกรายงานกลับไปวังเผ่าหมื่นคณนานับ มันก็เป็นไปไม่ได้ที่ข่าวจะไม่รั่วไหล เหนือสิ่งอื่นใด กระดาษนั้นไม่สามารถห่อหุ้มไฟได้ สักวัน มันจะถูกเผาจนหมด

ทางออกเดียวคือปิดปากให้สนิท

แผ่นหินไม่พูดอะไรอีก มันรู้สึกได้ถึงสายเลือดงูปีศาจในตัวเถิงหรานและรู้สึกเวทนาเล็กน้อย ต่อให้เถิงหรานจะมีสายเลือดงูปีศาจอยู่เต็มตัว แต่ถ้าหลินฮวงอยากฆ่าเขา มันก็ไม่สามารถห้ามได้

แม้เถิงหรานจะครอบครองสายเลือดจิตวิญญาณบริสุทธิ์ภายในตัว มันก็เจือจางเกินไปและไม่ได้เพิ่มพลังให้เขามากนัก มันแค่เพิ่มศักยภาพเขาในธาตุลมและน้ำ

ในบรรดากฎเทพระดับควบคุมทั้ง 11 ประเภทที่เขาใช้ได้ หกในนั้นคือธาตุลมและน้ำ

แต่ทว่า ตัวเถิงหรานเองดูเหมือนจะไม่รู้ว่าเขามีสายเลือดงูปีศาจในตัว ในความเป็นจริง เขาอาจไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเขามีพรสวรรค์ในธาตุลมและน้ำมาแต่กำเนิด พลังกฎเทพ 67 ประเภทที่เขาบ่มเพาะแตกต่างกับธรรมชาติของเขามาก ส่วนใหญ่ไม่เกี่ยวกับธาตุลมและน้ำเลย เวลาที่เขาใช้ไปส่วนใหญ่จึงสูญเปล่า

ถ้าเขาเอาแต่ฝึกฝนธาตุลมและน้ำ เขาอาจมีการตรัสรู้ธาตุ 20หรือ30ประเภทที่ถึงระดับควบคุมแล้วหรืออาจถึงระดับสมบูรณ์ด้วยซ้ำ