Monster Paradise - ตอนที่ 1463

ด้านบนมหาสมุทรสันติ จิตเทวะของหลินฮวงกระจายไปอย่างรวดเร็ว ใช้พลังของเจตจำนงโลก ตรวจทั้งมหาสมุทร

จิตเทวะของเขากระจายไปเหมือนระลอกบนผิวน้ำ ค้นหาความผิดปกติทีละนิ้ว

ไม่เหมือนเทพเสมือนของโลกนี้ แม้ระดับพลังเขาจะเป็นแค่เทพเสมือนขั้น 6 พลังของจิตเทวะเขาก็เทียบได้กับเทพแท้จริงขั้น 9

ด้วยการเสริมพลังจากเจตจำนงโลก แม้แต่ความผิดปกติในระดับโมเลกุลเขาก็สามารถตรวจพบได้ง่ายๆ

ด้วยการสแกนระดับนี้ ไม่มีอะไรจะเล็ดลอดสายตาเขาไปได้

มอนสเตอร์ระดับเทพเสมือนทั้งหมดต่างหลบซ่อนเมื่อสัมผัสได้ถึงคลื่นจิตเทวะอันทรงพลังนี้ พวกมันอยากหดตัวให้เล็กที่สุดเท่าที่จะทำได้ ส่วนใหญ่เริ่มสั่นสะท้านเพราะกลัวว่าจะกลายเป็นเหยื่อของหลินฮวง

หลังผ่านไปไม่กี่วินาที หลินฮวงผู้ลอยเหนือมหาสมุทรสันติก็พลันเลิกคิ้วขึ้น

วินาทีต่อมา เงาร่างเขาก็หายไปจากที่ที่อยู่ เมื่อเขาปรากฏตัวอีกครั้ง เขาก็มาถึงร่องลึกใต้สมุทรแล้ว

หลินฮวงพูดขณะจ้องแนวปะการังใกล้ๆ

“ออกมา ไม่ต้องซ่อนตัวอีกแล้ว เจ้าคิดว่าเจ้าจะหลบซ่อนสายตาข้าได้ด้วยการใช้กลอุบายเล็ก ๆ น้อย ๆ นั่นหรือ?”

เงาดำเคลื่อนผ่านแนวปะการังช้าๆ และออกมารวมกันเป็นสิ่งมีชีวิตคล้ายมนุษย์

มันไม่ใช่มนุษย์ แต่เป็นมอนสเตอร์

มันมีดวงตาแดงหนึ่งดวงภายใต้ปีกหมวกไม้ไผ่ ตั้งแต่หัวจรดเท้า ทั้งตัวมันปกคลุมด้วยชุดคลุมสีดำตัวยาว

“เจ้าไม่ใช่คนของมหาสมุทรสันติสินะ?” หลินฮวงถามพลางสังเกตอีกฝ่าย เขาค้นพบว่ากลิ่นอายของอีกฝ่ายดูคุ้นเคยแปลกๆ

“ความคุ้นเคยแปลกๆ นี่มาจากไหน?” หลินฮวงสับสน

“มันเป็นเจ้า!” อีกด้าน มอนสเตอร์ตาเดียวระเบิดจิตสังหารออกมาอย่างบ้าคลั่งหลังเห็นหลินฮวง

ก่อนหลินฮวงจะรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น อีกฝ่ายก็พุ่งมาหาเขาแล้ว จากด้านใต้ชุดดำ ดาบโผล่ออกมา ฟันลงใส่เขาด้วยแสงระยิบระยับเหมือนม่านสีดำ

หลินฮวงชี้นิ้ว และเต๋าดาบเขาก็เปลี่ยนเป็นคลื่นดาบสีแดงเลือด คลื่นดาบของมอนสเตอร์ตาเดียวถูกทำลายทันที เหมือนกับเศษผ้า

เมื่อเห็นว่าคลื่นดาบมันสลายหายไปทันที มอนสเตอร์ตาเดียวก็รีบถอย

แต่ทว่า จิตสังหารที่แผ่ออกจากตัวมันไม่ลดเลย เห็นได้ชัดว่ามันไม่คิดยอมแพ้

แม้หลินฮวงจะสับสน เขาก็ไม่คิดแลกเปลี่ยนคำพูดไร้สาระกับศัตรู ไม่ว่าอีกฝ่ายะจเป็นคนร้ายที่ทำให้คนของรัฐบาลกลางหายตัวหรือไม่ เขาก็ต้องกระทืบมันก่อนค่อยคุย!

อย่างไรก็ตาม ในแง่ของมอนสเตอร์ มอนสเตอร์ตรงหน้าเขาถือเป็นเทพเสมือนขั้นสูงสุดแล้ว แถมยังใช้แก่นแท้เต๋าดาบได้รวมถึงการตรัสรู้ธาตุน้ำสองประเภท มันมีความสามารถพอจะโค่นกองทัพของรัฐบาลกลางจริงๆ

เมื่อหลินฮวงสแกนพื้นที่ด้วยจิตเทวะ มอนสเตอร์ตาเดียวตัวนี้มีพลังสูงสุดในมหาสมุทรสันติ นั่นทำให้เขาสามารถหามันเจอได้ทันที

หลังโจมตีสวน มอนสเตอร์ตาเดียวก็รีบถอย หลังหลบคลื่นดาบของหลินฮวงไปได้แบบฉิวเฉียด มันก็พบที่ให้ยืนบนปะการังใกล้ๆ ชุดคลุมดำมันพองตัวเหมือนแมงกะพรุน จากนั้นก็ค่อยๆ หดลง

มันหยุดบนปะการังสักพัก วินาทีต่อมา มันก็ระเบิดพลังงานจากขามัน ร่างของมันเปลี่ยนเป็นสายฟ้า

แทบจะในเวลาเดียวกัน มันก็แยกออกเป็นหลายสิบร่าง ล้อมหลินฮวงไว้จากทุกทิศทาง

หลินฮวงอดไม่ได้ที่จะเลิกคิ้วขึ้น

มอนสเตอร์ตาเดียวถือดาบดำกว่าสามสิบร่างโอบล้อมหลินฮวงทันที

หลินฮวงกลับยื่นนิ่ง ไม่ขยับแม้แต่กล้ามเนื้อ

เขาไม่ได้ว้าวุ่นใจเลยตอนมอนสเตอร์ตาเดียวทั้งหมดสะบัดดาบ และคลื่นดาบสีดำมันก็ถาโถมใส่เขาด้วยพลังอันท่วมท้น เพียงเมื่อหลินฮวงกำลังจะถูกกลืนกินด้วยคลื่นสีดำ เขาก็พลันยกมือขึ้นอีกครั้ง

การเคลื่อนไหวของเขาเร็วมากจนดูเหมือนช้า ถึงขั้นสร้างภาพติดตาภายในทะเลลึก แต่วินาทีต่อมา แค่เขายกมือขึ้นและชี้นิ้ว รังสีสีแดงเลือดก็ยิงออกไปด้วยความเร็วสูง มันเจาะผ่านคลื่นดาบและกลืนเงาที่อยู่ห่างไป

คลื่นดาบดำทั้งหลายแตกสลายกลายเป็นเศษเล็กเศษน้อยทันที

“ภาพลวงตาที่เจ้าสร้างโดยใช้การตรัสรู้ธาตุน้ำระดับหนึ่งอาจหลอกคนอื่นได้ แต่ไม่ใช่กับข้า” หลินฮวงยิ้มหยันให้เงาดำ

ภายในเงาดำ เลือดไหลทะลักออกจากด้านหน้าของมอนสเตอร์ตาเดียว

การโจมตีของมันถูกหลินฮวงมองออกง่ายๆ ยิ่งไปกว่านั้น หลินฮวงยังใช้แค่การโจมตีสบายๆ แต่มอนสเตอร์ตัวนี้กลับไม่สามารถหลบได้

แม้จะใช้การโจมตีสบายๆ ประสิทธิภาพการต่อสู้ของมอนสเตอร์ตัวนี้ก็ลดลงเหลือไม่ถึง 70%

ความโกรธในดวงตาของมอนสเตอร์ตาเดียวสลายหายไป ถูกแทนด้วยความเกลียด ความกลัว

ตอนนี้ความคิดของมันไม่ถูกควบคุมโดยความโกรธอีกและมันก็สงบลงอย่างรวดเร็ว

ในความเป็นจริง ตั้งแต่หลินฮวงปล่อยจิตเทวะก่อนหน้านี้ มันก็รู้แล้วว่ามีช่องว่างขนาดใหญ่ระหว่างพวกมัน แต่ทว่า มันก็ยังเลือกทดสอบหลินฮวงและผลของการพยายามสองครั้งก้ยิ่งทำให้มันรู้สึกสิ้นหวังมากขึ้น อีกฝ่ายทรงพลังกว่าที่มันคิด

เดิมที มันมีความคิดว่าพลังของมันสูงมากพอ แต่ทว่า หลังความพยายาม มันก็ตระหนักว่ามันคิดผิด เต๋าดาบและพลังกฏเทพของหลินฮวงนั้นเหนือกว่ามัน

ความคิดทุกประเภทแวบผ่านหัวใจของมัน จากนั้นมันก็บินหนีไปโดยไม่ลังเล ร่างของมันเปลี่ยนเป็นเงาดำ จากนั้นก็หลบหนีไปในทิศตรงข้ามกับหลินฮวง

แต่ทว่า ทันทีที่มันขยับ เสียงคุ้นหูก็ดังจากด้านหลังมัน

“เห้ย ข้าจำไม่ได้ว่าข้าบอกให้เจ้าไปได้?”

ทันทีที่สิ้นเสียง หัวใจของมอนสเตอร์ตาเดียวก็ตกไปอยู่ที่ตาตุ่ม เพียงเมื่อมันกำลังเตรียมเพิกเฉยต่อเสียงและเร่งความเร็ว มันก็พลันรู้สึกเย็นที่คอ มันหยุดการเคลื่อนไหวทั้งหมดทันทีและยืนนิ่งเหมือนหิน ไม่กล้าขยับแม้แต่น้อย มันรู้ว่าถ้ามันขยับ หัวของมันคงหลุดออกจากคอ

หลังบังคับตัวเองให้สงบลงแล้ว มอนสเตอร์ก็ตระหนักว่าไม่เพียงแต่คอมัน แขนขามันยังถูกรัดด้วยด้ายที่มองไม่เห็น มันไม่รู้ว่าตอนไหน แต่มันไม่สามารถขยับตัวได้เลยเหมือนหุ่นเชิด

ในที่สุดมนุษย์ชายแสนทรงพลังก็ก้าวเดินมาช้าๆ จากด้านหลังมอนสเตอร์ หยุดตรงหน้ามัน

เมื่อเห็นใบหน้าคุ้นเคย มอนสเตอร์ตาเดียวก็ไม่สามารถหยุดยั้งจิตสังหารมันได้ แม้นี่จะถูกระงับด้วยเหตุผลทันที ชายตรงหน้ามันก็ยังจับจิตสังหารนั้นได้