Monster Paradise - ตอนที่ 1512

“กฏของเกมนั้นง่ายมาก สิ่งที่เจ้าต้องทำแค่เอาชนะมัน”

เวอชุโอโซชี้เทพสวรรค์ขั้นสามที่ยืนนิ่งไม่ไหวติง

“แต่ข้าต้องบอกให้เจ้ารู้ว่าข้าได้ทำการดัดแปลงสิ่งมีชีวิตนี้ และมันก็แข็งแกร่งกว่าเดิมมาก ถ้าเจ้าไม่สู้กับมันอย่างจริงจัง เจ้าอาจตายได้”

ทันทีที่เวอชุโอโซพูด หลินฮวงก็สังเกตเห็นว่านักโทษค่อยๆยกหัวมันขึ้น ตัวของมันขยับ ดวงตาสีแดงเข้มของมันจับจ้องเขา ในขณะเดียวกัน กลิ่นอายน่ากลัวก็เล็ดลอดออกจากตัวมัน

นี่คือมังกรหินดำจากหุบเหว ภายใต้สถานการณ์ปกติ พวกมันจะดูเหมือนมนุษย์ตอนมองจากระยะไกล เกล็ดบนตัวพวกมันละเอียดมากและถ้าไม่เพ่งมองให้ดี  สิ่งนี้อาจคล้ายผิวหนังมนุษย์ ความแตกต่างเดียวระหว่างพวกมันกับมนุษย์คือพวกมันมีหาง

แต่ทว่า มังกรหินดำในสภาวะต่อสู้ตอนนี้กลับแตกต่างออกไป

ร่างของมันขยายใหญ่กว่าเดิมสามเมตร ดวงตาสองข้างบนหัวมันแยกเป็นสี่ เกล็ดที่ปกคลุมตัวพวกมันเปลี่ยนกลับเป็นโครงสร้างสี่เหลี่ยมสีดำดั้งเดิม รูปร่างของมันกลายพันธ์ุไปอย่างมาก หัวพวกมันกลับดูคล้ายกิ้งก่าเฝ้าระวังสี่ตาที่มีเกล็ดดำ

แม้นักโทษตรงหน้าเขาจะเข้าสู่สภาวะต่อสู้แล้ว มันก็ยังแสดงความผิดปกติอย่างชัดเจน

การรับรู้ของหลินฮวงบ่งชี้ว่ากลิ่นอายรอบตัวนักโทษนี้อันตรายมาก คล้ายกับดาวที่ใกล้ระเบิด

พลังของมันทะลุขีดจำกัดขั้นสามไปแล้ว พุ่งสูงไปเรื่อยๆ ในเวลาไม่กี่ลมหายใจ มันก็กลายเป็นขั้นสี่และยังคงเพิ่มเป็นขั้นห้า

หลินฮวงสังเกตเห็นว่าแม้คู่ต่อสู้เขานั้นมีความแข็งแกร่งทางร่างกายไม่ได้ด้อยไปกว่ามังกรจริงๆเลย ตัวของมันถูกผลักไปชนขีดจำกัดทีละก้าว และเลือดสีดำก็เริ่มไหลออกจากรอยแยกระหว่างเกล็ดที่ปกคลุมตัว

แม้หลินฮวงจะไม่รู้วิธีการที่เวอชุโอโซใช้ แต่เขาก็รู้ว่านี่เป็นเทคนิคที่ดึงศักยภาพของคนออกมา เทคนิคประเภทนี้จะมีผลสะท้อนกลับรุนแรง

ตัดสินจากสภาพปัจจุบันของมัน ถ้ามันได้รับการปลดปล่อยจากวิชาของเวอชุโอโซ ร่างกายมันคงสลายตัวทันที แย่สุดคือ วิญญาณมันอาจสลายหายไปด้วย

“เจ้าหมอนี่..”รูม่านตาหลินฮวงหดลง เขาไม่มีเวลาสนใจเวอชุโอโซอีก

นี่เพราะกลิ่นอายความตายที่เล็ดลอดออกจากตัวสัตว์ประหลาดด้านหน้าเขาได้ดึงความสนใจเขาไปหมด

โดยไม่รอให้กลิ่นอายของคู่ต่อสู้ไปถึงจุดสูงสุดของมัน หลินฮวงอดไม่ได้ที่จะริเริ่มเคลื่อนไหวก่อน

มีดบินพลังจิตแสนเล่มยิงออกจากแขนเสื้อเขา เปลี่ยนเป็นสายฟ้าสีแดงเลือดนับแสนที่โปรยใส่คู่ต่อสู้

มังกรหินดำไม่หลบ เมื่อมันเห็นสายฟ้าสีแดงเลือดนับไม่ถ้วนพุ่งหามัน มันก็พลันเปิดปาก พ่นลมหายใจยาวออกมา จากนั้นก็ส่งเสียงคำรามสะเทือนโลก

“โฮก!”

คลื่นเสียงกระจายออกไปทุกทิศทาง คลื่นเสียงเหล่านั้นยังเสริมด้วยพลังลำดับเทพ เปลี่ยนทุกสิ่งที่มันผ่านให้เป็นผุยผง

ภายใต้ผลกระทบของคลื่นเสียง มีดบินนับไม่ถ้วนถูกผลักกลับ กระจายไปทั่วพื้น

การโจมตีของมีดบินพลังจิต ซึ่งมักได้ผลมาตลอดกลับโดนคู่ต่อสู้เอาชนะง่ายๆ

หลินฮวงขมวดคิ้วเล็กน้อย”จิตสำนึกมันดูเหมือนจะตกอยู่ในความสับสน แต่มันสามารถโจมตีได้อย่างแม่นยำแบบนี้ และจังหวะก็สมบูรณ์แบบ..”

เขาอดเหลือบมองเวอชุโอโซไม่ได้

มันเป็นไปไม่ได้ที่จะบอกว่าเวอชุโอโซกำลังแสดงสีหน้าเช่นไรภายใต้หน้ากา แต่น้ำเสียงของเขากลับฟังดูผ่อนคลาย”โอ้ ที่รัก เจ้าพบมันเร็วมาก”

“ข้าลืมบอกไป ตอนข้าดัดแปลงร่างกายมัน จิตสำนึกมันก็ตกอยู่ในสภาพสับสนวุ่นวายแล้ว มันไม่สามารถสู้ได้ตามปกติ ข้าจึงต้องควบคุมร่างกายมันแทน”

เดิม หลินฮวงแค่เดา แต่ไม่คิดว่าเวอชุโอโซจะยอมเปิดเผยความจริงง่ายๆ

มังกรหินดำตัวนี้เป็นแค่หุ่นเชิด

พูดตามหลักเหตุผล เขาควรกำจัดเวอชุโอโซก่อนโดยไม่ต้องเสียเวลากับหุ่นเชิด

ความคิดนี้แวบผ่านหัวของหลินฮวง แต่เขาก็รีบปฏิเสธมัน

ในแง่หนึ่ง การโจมตีรอบก่อนได้พิสูจน์แล้วว่าอีกฝ่ายไม่ใช่พวกกระจอก จนถึงตอนนี้ เขายังไม่ชัดเจนว่าอีกฝ่ายใช้วิธีการใดถึงทำให้มีดบินพลังจิตของเขานั้นไร้ผล

ในทางกลับกัน เวอชุโอโซได้บอกไปแล้วว่าตราบเท่าที่เขาชนะเกมนี้ เขาจะได้รับรางวัลตอบแทน ถ้าเรื่องดีแบบนี้มีจริง เขาย่อมไม่ปล่อยผ่านไป

แต่ทว่า หุ่นเชิดตัวนี้ภายใต้การควบคุมของเวอชุโอโซแข็งแกร่งกว่าที่หลินฮวงคิดไว้มาก

“ข้าได้บอกไปแล้วว่าข้าเจาะระบบเฝ้าระวังไปแล้ว มั่นใจได้ว่าเจ้าจะสามารถใช้ความสามารถได้เต็มที่โดยไม่มีใครเห็น”เวอชุโอโซพูดต่อ”มองข้าสิ ข้าได้เผยไพ่ของข้าแล้ว และข้าก็ไม่กังวลว่าจะโดนพบเห็นเลย”

แม้จะได้ยินเสียงของเวอชุโอโซ หลินฮวงก็ยังไม่ขยับ

ในความเป็นจริงเขารู้ว่ามันเป็นไปได้ที่จะมีปัญหากับจอภาพ ไม่งั้น เวอชุโอโซคงไม่แสดงความสามารถแบบนี้

ควรรู้ว่าหุ่นเชิดที่เวอชุโอโซกำลังควบคุมนั้นแข็งแกร่งพอจะสู้กับเทพสวรรค์ขั้นห้า พลังประเภทนี้เหนือตรรกะทั้งหมดไปแล้ว แม้กระทั่งเกินกว่าคำว่า’อัจฉริยะ’

นี่เป็นเรื่องพิเศษที่แม้กระทั่งจ้าวเทวะก็อดอยากจับเวอชุโอโซไปชำแหละไม่ได้

แต่ทว่า หลินฮวงยังเลือกดำเนินการอย่างระมัดระวัง เว้นแต่จะหมดหนทางจริง เขาก็ยังไม่อยากเปิดเผยความสามารถจริง

จากแขนเสื้อเขา มีดบินพลังจิตโผล่ออกมามากขึ้น พุ่งเข้าหามังกรหินดำเหมือนคลื่น

หนึ่งแสน!

หนึ่งแสนห้าหมื่น!

สองแสน!

…

สามแสน!

จำนวนของมีดบินพุ่งสูงขึ้นเป็นสามแสนแต่ก็ยังไม่มีผลกับมังกรหินดำ

แต่การโจมตีเหล่านั้นไม่สามารถทำลายการป้องกันมันได้เลย

“เจ้ากำลังเสียพลังเทวะไปเปล่าๆ แถมยังเสียทั้งเวลาของเจ้าและข้า”เวอชุโอโซไม่พอใจอย่างมาก”ด้วยการโจมตีระดับนี้ ต่อให้ข้าไม่ควบคุมให้มันป้องกันตัวเอง เจ้าก็ไม่ทางทำลายการป้องกันมันได้เช่นกัน

“ชักดาบของเจ้าออกมา แสดงความสามารถแท้จริงของเจ้า!’

เมื่อเวอชุโอโซพูดจบ เขาก็ได้ควบคุมมังกรหินดำให้บุกฝ่าวงล้อมของมีดบินพลังจิต เคลื่อนเข้าหาหลินฮวง

หลินฮวงไม่ตื่นตระหนก เขายังไม่วางแผนชักดาบออกมา

มีดบินพลังจิตพุ่งออกจากแขนเสื้อของเขาอีกครั้งราวกับฝูงปลา

รอบนี้ สายฟ้าสีแดงเลือดแหลมคมขึ้น

แต่ทว่า มังกรหินดำก็ก็ยังไม่หลบและเลือกบุกฝ่า

สายฟ้าสีแดงเลือดที่ประกอบไปด้วยพลังลำดับเทพสามสายพุ่งผ่านตัวมังกรหินดำ เฉือนเนื้อ ทิ้งรอยเลือดสีดำไว้บนเกล็ดมัน

“อย่างน้อยการโจมตีรอบนี้ก็เริ่มดีขึ้นบ้าง แต่ถ้าเจ้าอยากบังคับให้มันถอย นั่นยังไม่พอ!”เวอชุโอโซตะโกน

ตัวของมังกรหินดำเข้ามาใกล้มากขึ้นเรื่อยๆ…

แต่ทว่า หลินฮวงยังรักษาท่าทีเหมือนเดิม ดูเหมือนเขาจะไม่มีเจตนาผสานพลังลำดับเทพชนิดพิเศษ

สิ่งนี้ดำเนินต่อไปจนกระทั่งมังกรหินดำมาอยู่ด้านหน้าเขา ยกหมัดหนักขึ้น เตรียมระเบิดหัวของหลินฮวง

ความเย็นชาแวบผ่านตาของหลินฮวง ทันใดนั้น เขาก็ยกฝ่ามือขึ้น และด้วยการเคลื่อนไหวที่ดูเหมือนช้า แต่จริงๆแล้วเร็ว เขาได้เคาะนิ้วบนหัวใจของอีกฝ่าย

แสงสีแดงเลือดส่องสว่างบนปลายนิ้วเขา

วินาทีถัดมา มันราวกับมังกรหินดำโดนโจมตีด้วยคลื่นยักษ์ ร่างของมันโดนระเบิดปลิวออกไปไกลนับสิบกิโลเมตร กระแทกผ่านยอดเขาหลายลูก…