Monster Paradise - ตอนที่ 1654 แผ่นหินกลัว

ตอนที่ 1654 แผ่นหินกลัว

หลังตอบตกลงทํางานกับหยางหลิง หลินฮวงก็ส่งเขากลับไปในเขตแดนเทพภายในตัวเขา

ไม่เหมือนก่อนหน้าตอนเขายัดหยางหลิงเข้าเขตแดนเทพ ครั้งนี้ หลินฮวงส่งหยางหลิงไปดาวที่หลินชินกับหงซวงอยู่โดยตรง เขายังส่งหยางหลิงไปทางเข้าลานบ้านที่หงซวงอยู่ด้วย

ตอนหยางหลิงเปิดประตูไปและโผล่ตรงหน้าหงซวง นางก็ตกตะลึง

นางจ้องหยางหลิงและยืนอึ้งไปสักพักก่อนจะขยี้ตาตัวเอง นางคิดว่านางเห็นภาพหลอน

ตอนนางลืมตาอีกครั้ง หยางหลิงก็ได้มายืนตรงหน้านางแล้ว

หงซวงไม่อาจควบคุมน้ําตาไม่ให้เอ่อล้นได้” ข้าคิดว่าเจ้าตายไปแล้ว”

“ข้าเกือบตายแล้ว” หยางหลิงดึงหงซวงเข้าอ้อมแขน

หงซวงกอดหยางหลิงไว้แน่นราวกับนางกลัวว่าเขาจะหายไปอีก น้ําตาของนางไหลไม่หยุด

ทั้งสองไม่พูดอะไร พวกเขายังยืนนิ่งกับที่ กอดกันและยืนอยู่นาน

ตอนหงซวงหยุดร้องไห้ นางปาดน้ําตาและปล่อยหยางหลิงไป

เขายื่นมือออกไปและปาดคราบน้ําตาบนหน้านาง” ช่วงนี้เจ้าลําบากหน่อยนะ”

“ไม่เป็นไร” หงซวงส่ายหัว แล้วถาม” แล้วเจ้าหนีรอดมาได้ไง?”

“ข้าไม่ได้หนี” หยางหลิงอธิบายด้วยรอยยิ้ม” หลินฮวงฆ่าสาย…”

หยางหลิงรีบเล่าเหตุการณ์

นตัวเขา หลังส่งหยางหลิงเข้าเขตแดนเทพภายในตัวเขา เขาก็…

เริ่มยุ่งอยู่กับเรื่องของตน

“นิ้วทองคําที่ข้ามีตอนนี้คือเสี่ยวเฮย แผ่นหิน เพลิงนิรันดร์(ฉีหมิงเซี่ยง) หยินหยิน จอมเทพ) ประตูทุกอาณาจักรมนุษย์ทองคําจิ๋ว(ภูเขาดํา)และสมองวิญญาณ(พูดพล่าม) กับอีกสองอัน”ในความเป็นจริง หยางหลิงคือนักเดินทางคนเดียวที่หลินฮวงรู้จัก

แม้หลินซินจะมีนิ้วทองคํา หัวใจจักรพรรดิ หลินฮวงก็ไม่พูดกับนางเรื่องนักเดินทางเลย เขาปิดบังจากนางมาตลอด

อย่างไรก็ตาม เขารู้สึกว่ามันอาจถึงเวลาต้องคุยแล้ว

หลินฮวงทักทายหลินชินผ่านคลื่นเสียง จากนั้นก็ย้ายนางออกเขตแดนเทพของเขา

หลินซินดีใจที่ในที่สุดก็ได้พบหน้าพี่ชายนางอีกครั้งหลังไม่เห็นหน้าเขามานาน

“นั่งลงก่อน” หลินฮวงเทชาให้หลินซิน

เขากําลังคิดว่าจะพูดยังไง

หลินซินนั่งลงอย่างเชื่อฟัง นางสังเกตเห็นใบหน้าตึงเครียดของหลินฮวง และความสุขก็แทนที่ด้วยความวิตก

“พี่ เกิดอะไรขึ้นงั้นหรือ?”

หลินฮวงเงียบไปชั่วขณะ จากนั้นก็มองนางและยิ้ม” หัวใจจักรพรรดิ โปรดออกมา”

“อะไร..” หลินซินตกใจตอนได้ยินเช่นนี้ นางไม่คิดว่าหลินฮวงจะรู้ความลับของนาง ที่ว่านางมีนิ้วทองคํา ไม่ใช่แค่นั้น เขายังรู้ชื่อมันด้วย

ขณะที่หลินซินกําลังหน้าเสีย ร่างจําแลงสามมิติที่ส่องแสงจากแหวนสื่อสารบนนิ้วนาง

มันคือหญิงสาวที่เหมือนกับหลินซินไม่มีผิด ต่างกันแค่สองสิ่ง ผมของนางเป็นสีม่วง และตาเป็นสีทอง

หลินฮวงผงะเล็กน้อยตอนเขาเห็นร่างจําแลงของหัวใจจักรพรรดิ เขารู้ว่านี่คือหน้าตาของหลินซินในชาติก่อน

เนื่องจากหัวใจจักรพรรดิปรากฏตัวในร่างนี้ มันก็คงไม่ได้บอกหลินซินถึงชีวิตที่แล้วของนาง

“มีเรื่องอะไร?”หัวใจจักรพรรดิมองหลินฮวงด้วยท่าทางไม่ค่อยเป็นมิตร

ก่อนมันจะยอมรับหลินซินเป็นเจ้านาย มันได้ตกลงกับหลินฮวงว่ามันจะรักษาตัวตนของหลินฮวงในฐานะนักเดินทางไว้เป็นความลับ และหลินฮวงก็จะเก็บอดีตของหัวใจจักพรรรดิไว้เป็นความลับจากหลินซิน

แต่ทว่า ตอนนี้ที่หลินฮวงจู่ๆก็เรียกมัน มันจึงสงสัยว่าหลินฮวงอาจทําลายข้อตกลง

“ทั้งคู่รู้จักกันด้วยเหรอ?”ใบหน้าของหลินชิ้นเต็มไปด้วยความสับสน

เดิมที นางคิดว่าการที่นางครอบครองนิ้วทองคํานี้ถูกเก็บเป็นความลับจากพี่ชายนาง นางไม่คิดว่าพี่ชายนางจะรู้จักนิ้วทองคําของนางด้วย

“ข้าเคยเจอมันหลายครั้งก่อนเจ้าจะอ้างความเป็นเจ้าของมัน” หลินฮวงอธิบายทันที เขายังไม่อยากให้หัวใจจักรพรรดิเปิดเผยตัวตนเขาในฐานะนักเดินทาง

เหนือสิ่งอื่นใด วิญญาณของเขาได้เข้าสู่ร่างของคนอื่น ในทางทฤษฎี เขาจึงถือได้ว่าไม่ใช่พี่ชายจริงๆของหลินซิน

เขาไม่มั่นใจว่าหลินชินจะตอบสนองยังไงถ้านางรู้

“เราพบกันแค่สองหรือสามครั้ง เราไม่ได้รู้จักกันดี”หัวใจจักรพรรดิพยักหน้า

มันหันไปมองหลินฮวงหลังมันพูดจบ” บอกข้ามา เกิดอะไรขึ้น เจ้าถึงเรียกข้าออกมา?”

หลินฮวงจัดเรียงคําพูดในหัว”เจ้ารู้ว่าข้ามีนิ้วทองคํา จริงๆแล้ว ข้ามีมากกว่าหนึ่ง”

“แถม ข้าเพิ่งได้รับมาเพิ่มอีกสอง ข้าคิดว่าเสี่ยวชินควรดูมันและดูว่าจะเอาไปใช้ได้ไหม” หลินฮวงนํานิ้วทองคําที่เขาไม่ต้องการออกมา

ความแปลกใจแวบผ่านตาของหัวใจจักรพรรดิ แต่มันไม่พูดอะไร

มันสามารถเดาได้ว่าเขาได้รับมาได้ไง

“พี่สามารถมีได้มากกว่าหนึ่งเหรอ?” หลินซินตกตะลึง

“ใช่แล้ว น้องก็มีได้ มันแค่ว่ามันเป็นของหายาก มันจึงยากสําหรับคนธรรมดาที่จะครอบครอง” หลินฮวงพยักหน้า

หลินชินหันไปมองหัวใจจักรพรรดิหลังได้ยินเช่นนี้ มันดูเหมือนว่าความรู้สึกของหัวใจจักพรรรดิจะสําคัญต่อนาง

แต่หัวใจจักรพรรดิกลับไม่ใส่ใจและพยักหน้า”ใช่ ลองดูพวกมันสิ ถ้าพวกมันเหมาะสม เจ้าก็เอามาได้ เหนือสิ่งอื่นใด นิ้วทองคําทุกอันมีการทํางานต่างกัน บางอันอาจเป็นอันที่เจ้าต้องการ”

จากนั้นหลินซินถึงพยักหน้าและ

วินาทีต่อมา นางก็เงยหน้ามองหลินฮวง” ทั้งคู่ดูเหมือนจะใช้ได้กับข้านะ”

แม้การทํางานของหัวใจจักรพรรดิจะทรงพลัง พวกมันก็เน้นไปที่ด้านเครือข่ายออนไลน์กว่า มันแทบไม่เพิ่มความสามารถต่อสู้ของหลินซิน

นิ้วทองคําสองอันบนฝ่ามือหลินฮวง หนึงมีคลังพลังงานและความสามารถเปลี่ยนแปลง ซึ่งเท่ากับเพลิงนิรันดร์เวอร์ชั่นอ่อนกว่า อีกอันมีความสามารถสร้างอุปกรณ์จักรกล พวกมันไร้ประโยชน์ต่อหลินฮวงอย่างสมบูรณ์

แต่ทว่า หลินซินดูเหมือนจะสนใจในนิ้วทองคําทั้งคู่มาก

นางยังเริ่มออกแบบอาวุธปืนด้วยความสามารถสร้างอุปกรณ์จักรกล

“งั้นก็เอาไปสองเลยเถอะ” หลินฮวงโยนนิ้วทองคําทั้งสองให้หลินซิน

หลินชินเองก็รับคว้าพวกมันไว้” ขอบคุณค่ะ พี่”

หลินฮวงคุยกันหลินซินอีกเล็กน้อยหลังส่งนิ้วทองคําทั้งสองให้ จากนั้นก็ส่งนางกลับไปเขตแดนเทพภายในตัวเขา

ทันทีที่เขาส่งนางกลับ เสียงก็มาจากภายในตัวเขา

“หลินฮวง ข้าคิดได้แล้ว”

หลินฮวงพลันระบุได้ว่านี่คือเสียงของแผ่นหิน มันพูดอย่างยิ่งๆ”เจ้าคิดอะไรได้?”

“ตลอดมานี้ข้าได้สาบานว่าจะเป็นนิ้วทองคําของคนคนเดียว แต่ทว่า ตอนนี้ข้าตระหนักว่ามันไม่น่าเป็นไปได้ที่ยอดฝีมือแท้จริงในหมู่นักเดินทางที่จะมีนิ้วทองคําแค่หนึ่ง”

ย้อนกลับไปวันนั้น แผ่นหินควบคุมวิญญาณได้ขอให้หลินฮวงแทนที่เสี่ยวเฮยด้วยมันเพราะนักเดินทางจะมีนิ้วทองคําหลักได้แค่หนึ่ง ข้อตกลงแรกนี้ยุติธรรม เพราะนิ้วทองคําหลักจะผูกพันธะกับเจ้านายไม้ว่าจะดีหรือชั่ว สําหรับนิ้วทองคําที่ตกลงกับเจ้านายทีหลัง พวกเขาจะกลายเป็นความสัมพันธ์แบบนาย-ทาส

ย้อนกลับไป หลินฮวงไม่เต็มใจแทนที่เสี่ยวเฮย แผ่นหินก็ไม่บังคับ มันแค่ทิ้งร่างแยกไว้ในตัวหลินฮวง ปล่อยให้หลินฮวงหานายใหม่ให้มัน

อย่างไรก็ตาม ตลอดหลายปีมานี้ หลินฮวงแทบไม่เจอนักเดินทางที่เชื่อใจได้เลย ดังนั้น เขาจึงไม่สามารถหานายที่เหมาะสมให้แผ่นหินได้

แผ่นหินก็ไม่รบเร้าเช่นกัน เนื่องจากมันคือนิ้วทองคํา อายุขัยมันจึงยาวนานกว่าสิ่งมีชีวิตส่วนใหญ่

แต่ตอนนี้ มันเห็นถึงความสบายของหลินฮวงที่ได้รับนิ้วทองคํามามาก ในความเป็นจริง เขายังโยนพวกมันให้คนอื่นหน้าตาเฉย นั่นทําให้มันเริ่มรู้ตัวว่ามันก็ไม่ได้หายากและพิเศษอะไรมาก

“เจ้าอยากให้ข้าเป็นนายเจ้า?” หลินฮวงเข้าใจความหมายของมันทันที

“ถูกต้อง”แผ่นหินเงียบไปสักพักก่อนพูดต่อ”แต่ร่างต้นปัจจุบันของข้ายังอยู่ในสภาพเสียหาย

“ถ้าเจ้ายอมรับข้าเป็นนายจริง ข้าย่อมช่วยเจ้าฟื้นฟู” หลินฮวงรับปากทันที

งั้นก็ถือว่าตกลง”สุดท้ายแผ่นหินก็โล่งใจหลังได้ยินคํายืนยันจากปากหลินฮวง ในความเป็นจริง มันกังวลว่าหลินฮวงอาจปฏิเสธคําขอมันด้วยซ้ํา เหนือสิ่งอื่นใด มันเคยปฏิเสธหลินฮวง

หลินฮวงไม่คิดว่าการส่งนิ้วทองคําให้คนอื่นไปจะทําให้แผ่นหินกลัว ทําให้มันเต็มใจยอมรับเขาเป็นนาย

ในชั่วพริบตา เขาก็กลับเข้าเขตแดนเทพภายในตัวเขาและปรากฏตรงหน้าหน้าผาที่เขาพบแผ่นหิน

เขาเข้าใกล้หน้าผาและพุ่งผ่านไป ปรากฏในความว่างเปล่าที่แผ่นหินสร้าง

หลังเหลือบมองแผ่นหิน ซึ่งใหญ่ยิ่งกว่าดาวดวงไหน ร่างของหลินฮวงก็ปรากฏด้านบน

“เจ้าคิดดีแล้วนะ?” หลินฮวงถาม

“คิดดีแล้ว!” แผ่นหินไม่ลังเลอีก

พริบตาต่อมา แผ่นหินดําที่ใหญ่เท่าฝ่ามือมนุษย์ก็จมลงไปในแผ่นหินใต้เท้าของหลินฮวง นี่คือร่างแยกที่แผ่นหินทิ้งไว้ในตัวหลินฮวงก่อนหน้านี้

วินาทีต่อมา แผ่นหินยักษ์ก็เริ่มจมลงอย่างรวดเร็ว

หนึ่งลมหายใจต่อมา แผ่นหินใหญ่ก็หดจากขนาดเท่าดาวเป็นฝ่ามือ

มันเปลี่ยนเป็นแผ่นหินที่เต็มไปด้วยรอยแตกและเจาะทะลุเข้ากึ่งกลางระหว่างคิ้วหลินฮวงไป