Monster Paradise - ตอนที่ 1693 การกลับมาของเหล่ามอนสเตอร์

ตอนที่ 1693 การกลับมาของเหล่ามอนสเตอร์

ภายในเวลาไม่ถึงวันที่หลินฮวงส่งข้อความ เหล่ามอนสเตอร์ก็ทยอยมาถึงกัน

นี่รวมถึงไทแรนด์ สายฟ้ากับตัวอื่นที่กําลังรอการเลื่อนขั้นและเพิ่มพลังอยู่ แม้แต่ไป ตัวตลกกับตัวอื่นที่ผ่านการเลื่อนขั้นแล้วก็ยังกลับมาด้วย

กลุ่มมอนสเตอร์มารวมกันในห้องประชุมของโรงแรม

หลินฮวงยิ้มให้เจ้าแดงที่สวมชุดเดรสสีแดง”ไม่คิดเลยว่าครั้งนี้เจ้าจะมาได้”

“ไหนท่านบอกว่าจะมีของรางวัลให้ตอนข้าเลื่อนเป็นเทพสวรรค์ชั้นเก้า?ข้าอยากเห็นว่ารางวัลนั่นคืออะไร”รอยยิ้มของเจ้าแดงเบ่งบานเหมือนดอกไม้ผลิ

หลินฮวงรู้สึกว่านางมีเสน่ห์มากกว่าแต่ก่อนมาก

“ไม่ต้องห่วง ของขวัญของข้าจะไม่ทําให้พวกเจ้าผิดหวังกันแน่”หลินฮวงตอบด้วยรอยยิ้ม

เพื่อรักษาความลึกลับของรางวัล เขายังตั้งใจขอให้พวกไปที่เลื่อนเป็นจ้าวเทวะกันแล้วปลอมแปลงระดับพลังเป็นเทพสวรรค์ขั้นเก้า

“เนื่องจากเจ้ามาถึงขั้นนี้แล้ว งั้นไคลี่ก็ด้วยสินะ?”

ไคลี่คือคนเดียวที่ไม่มา

หลินฮวงสามารถเข้าใจได้ ด้วยตัวตนกับตําแหน่งปัจจุบันของนาง มันยากมากที่นางจะออกเผ่าเนฟิลิกได้

“นางเลื่อนขั้นพลังก่อนข้าหนึ่งวัน”เจ้าแดงพูด”นางอยากมาด้วย แต่ทว่า นางคือราชินีของเผ่าเนฟิลิกแล้ว นางมีถึงจ้าวเทวะคอยคุ้มกันทุกที่ที่นางไป เนื่องจากการรวมตัวนี้คือการประชุมลับของเรา มันคงไม่สะดวกที่คนนอกจะมาด้วย” “ดูเหมือนว่าเราคงต้องหาเวลาไปเยือนเขตดาวเนฟิลิก”

ถ้าเขาปล่อยให้ไคลี่บ่มเพาะเอง มันคงยากมากที่นางจะทะลวงผ่านเป็นจ่าวเทวะในอนาคต มันอาจต้องใช้เวลาหลายปีหรือแม้แต่หลายสิบปี เหนือสิ่งอื่นใด เทพสวรรค์บางคนจะกล้าพยายามทะลวงผ่านหลังอยู่ที่ระดับเทพสวรรค์ชั้นเก้ามาเป็นหมื่นปี หรือแม้แต่แสนปี

หลินฮวงรู้สึกว่าเขาอาจทะลวงผ่านเป็นระดับเต๋าได้ในไม่กี่ปี

ตอนนั้น มันคงเปล่าประโยชน์ที่จะให้พวกไคลี่เลื่อนเป็นวเทวะ

จุดประสงค์ของเขาในการเพิ่มระดับพลังและชนชั้นของมอนสเตอร์เขาครั้งนี้ก็เพื่อให้พวกมันสามารถไล่ตามเขาทันและช่วยแบ่งเบาภาระ

มอนสเตอร์ของเขาเองก็เต็มใจมากที่จะรับภาระเหล่านี้

“ทําไมครั้งนี้พวกเจ้าทั้งหมดถึงกลับมากันละ?“หลินฮวงมองพวกไปที่เลื่อนชนชั้นและระดับพลังสําเร็จแล้ว

“ข้าเสนอเอง”ไป่ตอบห้วนๆ

“เพื่อมาร่วมสนุก”ไม่มีอารมณ์ในน้ําเสียงของแลนเซล็อตเลย

“ข้าแค่รู้สึกว่ามันก็ผ่านมานานแล้วที่เราไม่ได้รวมตัวกัน แถมข้าก็ไม่มีอะไรทํา ข้าคิดว่าเราอาจกลับมาเยี่ยมพวกพ้องเราและพบเพื่อนใหม่บางคนได้ ตัวตลกพูด และกวาดตามองเกราะเงินเก้าเถาวัลย์กับราชินีแมลงที่นํ โดยนางพญาชาช่า ทั้งหมดต่างนั่งอยู่ตรงมุมห้อง

ด้วยระดับความสามารถปัจจุบันของเขา เขาสามารถสัมผัสได้ง่ายๆว่ากลุ่มเผ่าแมลงที่นั่งอยู่ล้วนเป็นจ้าวเทวะ

ความจริงคือ ตัวตลกไม่ใช่คนเดียว ไป่ ชาโคลกับพวกกลุ่มที่เหลือก็สังเกตเห็นได้

ในขณะเดียวกัน ผู้มาใหม่เช่นชาช่ากับคนอื่นก็อยากรู้เกี่ยวกับนางพญาและราชินีแมลงหลายตัวที่หลินฮวงมีอยู่ก่อนแล้ว

หลินฮวงพาทั้งกลุ่มมอนสเตอร์ไปกินข้าว หลังจากนั้น เขาก็เปิดประตูสู่เขตแดนเทพของเขาและให้ทั้งหมดเข้าไป

ครั้งนี้ จุดหมายปลายทางพวกเขาอยู่ที่วังจอมเทพ

หลินฮวงนําทั้งกลุ่มมอนสเตอร์เข้าไปในวัง

จากนั้นเขาก็ใช้การ์ดเลื่อนขั้นกับเพิ่มพลังใส่พวกมันทีละตัว

ในวัง รังไหมหลากสีหลากขนาดค่อยๆเริ่มก่อตัว

พวกไปเฝ้าดูฉากคุ้นตานี้เงียบๆ พวกมันไม่แทรกแซงเลย

จนกระทั่งมอนสเตอร์ทั้งหมดเปลี่ยนเป็นรังไหมแล้วไป่ถึงถาม

“มีจําาวเทวะขั้นกลางในกลุ่มแมลงกลุ่มนั้นด้วย?” “ใช่แล้ว ชื่อมันคือเซี่ยเค่อ ราชินีแมลงชนชั้นกึ่งจิตวิญญาณบริสุทธิ์”หลินฮวงพยักหน้า

ไป่และคนอื่นเงียบไปทันที เห็นได้ชัดว่าพวกเขารับรู้ถึงแรงกดดันที่แผ่จากผู้มาใหม่

“มันเป็นตามนั้น แต่นั่นไม่ได้หมายความว่ามันจะทรงพลังกว่าพวกเจ้าตลอดไป หลินฮวงตบไหลไป่” บนเส้นทางแห่งการบ่มเพาะ คนที่เจ้าต้องแข่งขันด้วยคือตัวเจ้าเอง เจ้าไม่จําเป็นต้องเทียบตัวเองกับคนอื่น”

ไป่ลังเลสักพักก่อนพูดขึ้นอีกครั้ง

“จริงๆแล้ว การพบปะทุกคนไม่ใช่จุดประสงค์ที่เรากลับมา” “งั้นเหตุผลจริงของพวกเจ้าคืออะไร? “หลินฮวงถามด้วยรอยยิ้ม เขารู้จักนิสัยของตัวตลกและไปดี เขารู้ว่าทั้งคู่จะไม่กลับมาแค่เพื่องานรวมตัวแน่

“เราอยากทรงพลังกว่านี้! “พอเห็นว่าไป่ไม่ยอมพูดต่อ ตัวตลกก็พูดแทน

“เราไม่อยากแข็งแกร่งขึ้นด้วยความช่วยเหลือของการ์ด เราอยากสู้ในการต่อสู้จริงเพื่อเสริมสร้างประสบการณ์ต่อสู้ของเรา” ไป่พูดเสริม

“ข้าไม่ได้รังเกียจอะไรที่แข็งแกร่งขึ้นผ่านการ์ด“ตัวตลกพูดแทรก”มันจะดีสุดถ้าทําให้ข้าเลื่อนเป็นจ้าวเทวะขั้นสูงสุดได้ทันที ข้าจะทรงพลังขึ้นโดยไม่ต้องแม้แต่จะกระดิกนิ้ว”

หลินฮวงเล็กคิ้ว

เสี่ยวเฮยมีความสามารถทําเช่นนี้ แต่มันจะสิ้นเปลืองพลังงานต้นกําเนิดมากเกินไป

หลินฮวงรู้สึกว่าการเพิ่มความสามารถของมอนสเตอร์คือสิ่งที่สามารถทําได้ตอนจ่าเป็น แต่ทว่า ภายใต้สถานการณ์ปัจจุบัน มันไม่จําเป็น

ความสามารถของตัวตลกถือว่าเพียงพอแล้ว การเพิ่มระดับพลังอีกจะเป็นการเสียทรัพยากรเปล่า ยิ่งไปกว่านั้น ถ้าพวกมันพึ่งพาเสียวเฮยเพื่อเพิ่มพลังทุกครั้ง ในอนาคต มอนสเตอร์ของเขาก็อาจเกียจคร้าน

ถ้าไม่ใช่เพราะหลินฮวงรู้ว่าความสามารถของมอนสเตอร์เขายังห่างชั้นกับเขา เขาคงไม่ให้เสียวเฮยทําการยกระดับพลังหมู่แบบนี้

โดยธรรมชาติ หลินฮวงรู้ว่าตัวตลกพูดถึงจริงยิ่งเล่นในครั้งนี้

“ข้ามีวิธีเพิ่มความสามารถพวกเจ้าอยู่.. “หลินฮวงคิดสักพัก ในความเป็นจริง เขาได้คิดถึงเรื่องนี้อยู่แล้ว แต่ทว่า ก่อนหน้านี้ เขาไม่มั่นใจว่าจะอยากทําตามแผนนี้ไหม อย่างไรก็ตาม ตอนนี้ที่พวกไปร้องขอเอง เขาจึงรู้สึกว่าเขาสามารถตอบสนองพวกมันได้

“ไปคุยกันข้างนอก“หลินฮวงเร่งกระแสเวลาในวังจอมเทพให้เร็วกว่าโลกภายนอกหมื่นเท่า จากนั้นก็พาพวกไป่กลับไปเขตดาวตาปีศาจ

เมื่อเขากลับห้องโรงแรม หลินฮวงก็เรียกประตูทุกอาณาจักรออกมา

“ด้านหลังประตูคือสถานที่ที่เรียกว่าอาณาจักรเสมือน จ่าสามารถเข้าไปโดยใช้กายเสมือน ต่อสู้และรับเอาพลังงานต้นกําเนิด แต่ทว่า มันเข้าได้แค่สามคนต่อวัน นอกจากนี้ เมื่อตาย เจ้าจะเข้าไม่ได้ 24 ชั่วโมง…”

จริงๆแล้ว หลินฮวงมีความคิดที่จะแบ่งปันอาณาจักรเสมือนกับมอนสเตอร์ของเขาอยู่แล้ว

เหนือสิ่งอื่นใด ด้วยระดับความสามารถปัจจุบันของพวกมัน พวกไปนั้นยากจะหาคู่ต่อสู้ในมหาพิภพ

การปล่อยพวกมันให้เข้าอาณาจักรเสมือนเพื่อล่าเองจะช่วยให้พวกมันเพิ่มความสามารถต่อสู้จริงได้ แถมยังได้รับพลังงานต้นกําเนิด

ยิ่งไปกว่านั้น อาณาจักรเสมือนอยู่ภายในขอบเขตของมหาพิภพ และจ้าวเทวะส่วนใหญ่ก็คือจ้าวเทวะขั้นต่ํากับกลาง สําหรับพวกไป่ พวกมันถือเป็นคู่ต่อสู้ที่เหมาะสม

แต่ทว่า ท่านประตู ประตูทุกอาณาจักรถูกจํากัดให้สร้างกายเสมือนได้แค่สามร่างต่อวัน

กล่าวอีกนัยหนึ่ง มอนสเตอร์นั้นเข้าไปได้แค่สามตัวต่อวัน

นอกจากนี้ ทันทีที่หลินฮวงทําการปิดประตูบ่มเพาะ มันจะต้องมีที่ว่างให้เขาด้วย

แต่ทว่า เพื่อพัฒนาท่านประตู เขาต้องหลอมนิ้วทองคำอื่น

ตอนนี้ เขายังไม่มีวิธีจัดการกับปัญหานี้