Monster Paradise - ตอนที่ 1720 ความรู้สึกประหลาด

ตอนที่ 1720 ความรู้สึกประหลาด

หลินฮวงพลันมีความรู้สึกแปลกๆ ขณะมองเขตแดนเทพของดาบหนึ่งที่สําแดงออกมากับห่วงโซ่ล่าดับเทพที่กระจายออกจากตัวเขา

ความรู้สึกแปลกๆนี้มาจากส่วนลึกภายในเขตแดนเทพในตัวเขา

ความรู้สึกนั้นอธิบายไม่ได้ เหมือนบางสิ่งในเขตแดนเทพถูกปลุกขึ้น มันยังรู้สึกคล้ายกับการปริแตก

เขากระจายจิตเทวะทันที พยายามพบแหล่งที่มา แต่ทว่า ความพยายามกลับสูญเปล่า

เขาทําได้แค่ปล่อยไปและจ้องดาบหนึ่งเงียบๆ

ตอนห่วงโซ่ลําดับเทพ 33 สายออกจากตัวดาบหนึ่ง พวกมันก็ดูเหมือนจะหลุดการควบคุม พวกมันเริ่มเผยเขี้ยวเล็บขณะสู้กัน

พวกมันยังจําแลงเป็นสัตว์อสูรกลายพันธุ์และเริ่มการต่อสู้วุ่นวาย

หลินฮวงตกใจเล็กน้อยพอเห็นจํานวนห่วงโซล่าดับเทพของดาบหนึ่ง

เขามักคิดว่าความสามารถของดาบหนึ่งคล้ายกับใต้สวรรค์ เขาอาจอ่อนแอกว่าเล็กน้อย

ตอนนี้มันดูเหมือนว่าจํานวนห่วงโซ่ของดาบหนึ่งจะมากกว่าใต้สวรรค์ซะอีก เพราะใต้สวรรค์มีแค่ 27 สาย

ขณะที่เขาคิดถึงมัน ไม่ช้าหลินฮวงก็ตระหนักถึงความเข้าใจผิดของเขาในอดีต

เต่ดาบของดาบหนึ่งน่าตกใจ ท่ามกลางคนที่หลินฮวงรู้จัก ทักษะดาบที่ดาบหนึ่งมีเป็นรองแค่เขากับจอมเทพเท่านั้น

ในความเป็นจริง มันสมเหตุสมผลที่จํานวนห่วงโซ่ลําดับเทพที่ดาบหนึ่งมีจะเกินกว่าใต้สวรรค์

พอมองการจําแลงของห่วงโซ่ลําดับเทพปะทะกัน ดวงตาของดาบหนึ่งกลับไม่มีการเปลี่ยนแปลงทางอารมณ์เลย

เขาเคยดูฉากนี้เล่นมามากกว่าครั้ง ยิ่งไปกว่านั้น มรดกข้อมูลที่หลินฮวงให้เขายังมีความทรงจําตอนผสานด้วย

เขาไม่ตื่นตระหนกเลยขณะชักดาบออกจากฝัก เขาสะบัดมันใส่สัตว์อสูรที่อยู่ใกล้สุดทันที

“เป็นการโจมตีที่แน่วแน่มาก!’หลินฮวงอดอุทานไม่ได้ตอนเห็นดาบหนึ่งลงมือ

เขาคือคนที่หลินฮวงกังวลสุดในบรรดาทาสดาบทั้งหมด มันไม่ใช่เพราะดาบหนึ่งมีความสามารถทรงพลัง แต่เพราะเขาเป็นคนที่แน่วแน่มาก

หลินฮวงสามารถบอกได้ว่าดาบหนึ่งคือคนที่สงบสุดในบรรดาคนที่เขารู้จัก

ด้วยภูมิหลังของเขากับการสั่งสมประสบการณ์ เขาสามารถทําการผสานได้ก่อนหน้านี้อีก แต่ทว่า เขามักคิดว่าเขาขาดบางสิ่ง ซึ่งเป็นผลให้เขาไม่มีความมั่นใจพอจะทําการผสานได้สําเร็จ นั่นทําให้เขายื้อมาจนถึงตอนนี้ 

โชคดี การรอคอยคุ้มค่า เขาได้รับมรดกจากหลินฮวง ซึ่งมอบความมั่นใจให้เขา

ภายในยี่สิบนาที่ ดาบหนึ่งก็ปราบห่วงโซ่ลําดับเทพทั้งหมดได้ เขาเริ่มขั้นตอนที่สองของการผสาน

แต่ทว่า ขั้นสองคือขั้นสื่อสารจิต หลินฮวงพลันเงยหน้าขึ้นและมองไปไกลอีกครั้ง เขามองลึกไปในเขตแดนเทพของเขา

วินาทีที่ดาบหนึ่งทําการสื่อสารจิตสําเร็จ หลินฮวงก็รู้สึกได้ว่าความรู้สึกประหลาดนั้นยิ่งเป็นรูปร่าง ไม่ใช่แค่นั้น ความรู้สึกดูเหมือนจะทรงพลังกว่าเดิมเป็นสิบเท่า

หลินฮวงกระจายจิตเทวะไปดูอีกครั้ง แต่ก็ยังไม่พบอะไร

ความรู้สึกนั้นราวกับเป็นภาพลวงตา ไร้ซึ่งร่องรอยใดๆ

เขาทําได้แค่ปล่อยมันไปและจดจ่อกับการผสานของดาบหนึ่งต่อ

ขั้นสองของการผสานคือการรวมผนึกเต๋า นี่คือขั้นตอนที่หลินฮวงเป็นกังวลสุด

เหตุผลเพราะ ระหว่างกระบวนการผสาน พลังงานน่ากลัวจะถูกปลดปล่อยออกมาตอนห่วงโซ่ล่าดับเทพ บวกกรวมเป็นผนึกเต๋า

ดาบหนึ่งมีห่วงโซ่ลําดับเทพมากกว่าใต้สวรรค์ถึงหกสาย ความยากของการผสานย่อมสูงกว่าใต้สวรรค์

แต่ทว่า ดาบหนึ่งยังสงบและกระตุ้นไข่มุกขาวเพื่อปกป้องวิญญาณเทพตัวเอง

มันคืออาวุธวิญญาณ ซึ่งเป็นอาวุธเต่ขั้นต่ําที่หลินฮวงให้เขายืม

เขาให้ยืมเพราะหลินฮวงจะน่าของที่ริบมาได้จากศัตรูเช่นอาวุธเต่าไปลงประมูลที่ราชันย์

อาวุธเซียนของเขาผูกมัดกับวิญญาณเทพ ดังนั้นเขาจึงให้ยืมไม่ได้

อาวุธวิญญาณเช่นนี้คือของขวัญที่นครหลวงเทพมอบให้พันธมิตรดาบ

หลินฮวงนํามันออกมาเพื่อให้ทาสดาบใช้มันระหว่างการผสาน ซึ่งมีแค่ชิ้นเดียว ดังนั้นพวกเขาจึงต้องผลัดกันใช้

มันไม่ใช่ว่าหลินฮวงงกและไม่เต็มใจซื้ออาวุธวิญญาณที่ขั้นสูงกว่านี้

แต่ด้วยพลังของวิญญาณเทพพวกเขา พวกเขาสามารถใช้ได้แค่อาวุธเต่ําขั้นต่ําเท่านั้น พวกเขาไมอาจใช้อาวุธเต๋าขั้นสูงกว่านี้ได้

มันเป็นไปไม่ได้ด้วยที่อาวุธเต่ขั้นต่ําจะได้รับความเสียหายระหว่างกระบวนการผสาน ตัดสินจากความรุนแรงของการผสาน มันดีกว่าที่พวกเขาจะผลัดกันใช้

โดยธรรมชาติ ไม่มีการรับประกันว่าวิญญาณเทพของพวกเขาจะไม่ได้รับผลกระทบระหว่างการผสาน แม้กระทั่งด้วยอาวุธวิญญาณนี้

ยังไงซะพวกเขาก็ไม่ใช่จ้าวเทวะ พวกเขาไม่มีพลังสวรรค์ในกาย พวกเขาทําได้แค่ใช้คุณสมบัติป้องกันพื้นฐานสุด

ภายใต้การป้องกันติดตัวของอาวุธวิญญาณ มันสามารถดูดซับผลกระทบของพลังสวรรค์ได้มากสุดแค่ 50%

หลังปกป้องวิญญาณเทพของเขา ดาบหนึ่งก็คว้าผลึกเทวะจากแหวนเก็บของออกมาหยิบมือหนึ่งเพื่อให้สา มารถเติมพลังเทวะได้ตลอดเวลา

หลินฮวงอยากหัวเราะออกมาทันทีที่เห็น

ชายคนนี้ระมัดระวังมากจนถึงจุดที่กังวลว่าพลังเทวะตัวเองจะไม่พอ

พอการผสานเริ่มต้นขึ้น ห่วงโซ่ลําดับเทพ 33 สายก็พันกันอย่างรวดเร็ว พวกมันรวมกันเป็นรอยประทับเต๋าในอากาศ

วินาทีต่อมา รอยประทับเต่ก็รวมกันเป็นดวงอาทิตย์ขนาดใหญ่ แสงสีทองเจิดจ้าแผ่ขยาย กระจายไปทางเขตแดนเทพของดาบหนึ่ง ปลดปล่อยพลังงานน่ากลัว

วินาทีที่ผนึกเต่เป็นรูปเป็นร่าง พลังงานน่ากลัวก็เริ่มปะทะกับเขตแดนเทพ วิญญาณเทพกับร่างกายของดาบหนึ่ง

ดาวเคราะห์โดนท่าลายที่ละดวงในเขตแดนเทพของดาบหนึ่ง

ดาวเคราะห์ หรือแม้แต่ดวงดาวกับหลุมดําเริ่มแผดเผาอย่างรุนแรง…

หลินฮวงสามารถสัมผัสได้ถึงพลังงานที่หลงเหลือจากการผสาน ซึ่งเจาะเข้าไปในเขตแดนเทพของดาบหนึ่ง

สุดท้ายเขาก็โล่งใจตอนไม่พบความผันผวนผิดปกติที่มาจากวิญญาณเทพของดาบหนึ่งภายใต้การคุ้มครองของอาวุธวิญญาณ และรอยร้าวที่ปรากฏขึ้นในเขตแดนเทพก็ได้รับการฟื้นฟูอย่างต่อเนื่องด้วยความเร็วที่มองเห็นได้ด้วยตาเปล่า

ตราบเท่าที่ทุกอย่างยังสมดุล ดาบหนึ่งก็จะทนได้จนกระทั่งการผสานจบลง และจะผ่านกระบวนการนี้ไปได้

หลินฮวงรออย่างอดทน

ในทางกลับกัน ดาบหนึ่งยังมั่นคงประดุจขอนไม้

เขาเริ่มดูดซับผลึกเทวะเพื่อเติมเต็มพลังเทวะในตัว เขารักษาพลังเทวะไว้อย่างน้อย 90%ตลอดเวลา

ไม่เพียงพลังเทวะในตัวเขาจะฟื้นฟูอย่างรวดเร็ว มันยังไหลเข้าไปในอาวุธวิญญาณด้วย

เขาไม่แสดงความตื่นตระหนกเลยถึงแม้เขตแดนเทพในตัวเขาจะได้รับความเสียหาย

เขาโยนชิ้นส่วนเขตแดนเทพออกจากแหวนเข้าไปในเขตแดนเทพตัวเอง เพื่อหลอมพวกมันและชดเชยส่วนที่ขาดหาย

โชคดี ขั้นตอนการผสานไม่ได้กินเวลานานภายในสิบนาที ผนึกเต่ของดาบหนึ่งก็ควบรวมอย่างสมบูรณ์ พลังงานที่ปลดปล่อยออกมาเบาบางลง

ในเวลาเดียวกัน หลินฮวงสามารถรู้สึกได้ชัดว่าความรู้สึกประหลาดลึกไปในเขตแดนเทพของเขารุนแรงกว่าเพิ่มขึ้นอีกหลายสิบเท่า

เขากระจายจิตเทวะอีกครั้ง และตามคคาด มันยังไม่พบร่องรอย

เขาเริ่มสงสัยว่าความรู้สึกนี้ควรมาจากการผสานของดาบหนึ่ง แต่ทว่า เขาคิดไม่ออกว่ามันคืออะไร เขารู้สึกว่าเขาอาจได้รับคําตอบก็ต่อเมื่อการผสานของดาบหนึ่งจบลง

ปล.ฝากติดตามนิยายเรื่องใหม่ผม สวรรค์ลิขิตข้าให้เป็นตัวร้ายกันด้วยนะครับ รับประกันความสนุก ไปเสิร์ชหาอ่านกันได้ในไทยโนเลย สนุกแน่ ท้าให้ลอง