Monster Paradise - ตอนที่ 20 พบกับสิ่งกีดขวาง

หลังจากนั่งอยู่บน Tyrant เป็นเวลาสองชั่วโมง ในที่สุด Lin Huang ก็เข้าใจความหมายของการต้องขี่ภูเขาไปจนสุดแม้ว่ามันจะทำให้เขาน้ำตาไหลเพราะเป็นของเขาก็ตาม
หลังจากวิ่งไปสองชั่วโมง Tyrant ก็หยุดลงหลังจากที่พวกเขาวิ่งออกไปกว่า 100 กิโลเมตร
Lin Huang พบเนินทรายใกล้ๆ และกางเต็นท์ ไทแรนท์นั่งไม่ไกลจากทางเข้าเต็นท์ชั่วคราว มองหลิน ฮวงด้วยสายตาอยากรู้อยากเห็นขณะที่เขาสร้างเต็นท์
20 นาทีต่อมา Lin Huang นั่งในเต็นท์ที่เขาเพิ่งตั้งขึ้นในขณะที่เขาวางแผนว่าพวกเขาจะเฝ้าระวังตอนกลางคืนอย่างไร ทะเลทรายทองคำบริสุทธิ์เลวร้ายยิ่งกว่าทะเลทรายใดๆ ในโลก
อาจมีการบุกรุกได้ทุกเมื่อ ดังนั้นคนเฝ้าเต็นท์ในตอนกลางคืนจึงจำเป็น
Lin Huang ต้องการ Tyrant เป็นวิธีการขนส่ง ดังนั้นมันจึงไม่สามารถเฝ้าเต็นท์ได้ ไป๋น่าจะเหมาะ แต่ด้วยความแข็งแกร่งที่เขามี หลิน ฮวงไม่ต้องการให้เขาเสียแรงไปกับอะไรแบบนี้
ในไม่ช้าเขาก็นึกขึ้นได้ว่าเขายังมีชิ้นส่วนการ์ดที่เขาสามารถรวมเป็นการ์ดสัตว์ประหลาดใบเดียวได้ ออกจากเต็นท์ เขานึกถึงไทแรนท์และเรียกเซียว เฮยว่า “เซียว เฮย ฉันต้องการรวมชิ้นส่วนเหล่านี้เข้ากับการ์ดมอนสเตอร์”
“คุณมีการ์ดมอนสเตอร์ทราย 33 ชิ้น การรวมการ์ดมอนสเตอร์ทรายระดับเหล็กต้องใช้ 30 ชิ้น ยืนยันการรวมหรือไม่”
“บูรณาการ!”
“ชิ้นส่วนการ์ดมอนสเตอร์ทราย 30 ชิ้นรวมอยู่ในการ์ดมอนสเตอร์ใบเดียว!”
Lin Huang เรียกการ์ดใหม่ขึ้นมือ มันเป็นการ์ดสีขาวบริสุทธิ์และมอนสเตอร์ทรายที่ด้านหน้าการ์ดนั้นคล้ายกับ Tyrant 80% ดูเหมือนไทแรนท์รุ่นที่เล็กกว่า และคำอธิบายของการ์ดด้านหลังก็ต่างออกไป
“การ์ดมอนสเตอร์”
“ความหายาก: ปกติ”
“ประเภทของมอนสเตอร์: ยักษ์ (สาขา)”
“ระดับการต่อสู้: เหล็ก 1 ดาว”
“ทักษะ 1: ความแข็งแกร่งอันยิ่งใหญ่ (มือใหม่)”
“ทักษะ 2: แข็งแกร่ง (มือใหม่)”
“ขีดจำกัดการอัญเชิญ: เปิดใช้งาน”
“หมายเหตุการ์ด: ไร้ประโยชน์”
การแจ้งเตือนอื่นถูกส่งโดย Xiao Hei
ขณะที่หลิน ฮวงสงสัยว่ามันเกี่ยวกับอะไร กล่องก็โผล่ขึ้นมาบนเขา:
“มีการ์ดมอนสเตอร์ประเภทเดียวกันสองใบ คุณต้องการทำการ์ดเขมือบหรือไม่”
“เซียวเฮย การ์ดเขมือบคืออะไร”
“หากมีการ์ดมอนสเตอร์ประเภทเดียวกันสองใบ การ์ดที่มีการ์ดที่หายากกว่าสามารถกลืนการ์ดที่หายากกว่าได้ และคุณจะได้รับการอัปเกรดทักษะแบบสุ่ม”
“หมายความว่าฉันสามารถใช้การ์ดของ Tyrant เพื่อเขมือบการ์ดมอนสเตอร์ใบนี้และรับการอัปเกรดทักษะได้หรือไม่” ในที่สุดหลิน ฮวงก็เข้าใจเหตุผลที่การแจ้งเตือนปรากฏขึ้น “ใช่ นี่เป็นครั้งแรกที่คุณได้รับการ์ดมอนสเตอร์ชนิดเดียวกัน จึงมีการเตือนความจำขึ้นมา คุณต้องการดำเนินการต่อกับการ์ดเขมือบหรือไม่”

“ยังไม่ใช่ตอนนี้ ฉันอยากให้เขาเฝ้าเต็นท์ตอนกลางคืนสักสองสามวัน” Lin Huang ตัดสินใจที่จะไม่ดำเนินการกับการ์ดเขมือบ
หลิน ฮวงไม่แม้แต่จะตั้งชื่อใหม่ให้มอนสเตอร์ทรายตัวนี้ เพราะเขาจะใช้สำหรับการ์ดเขมือบในอีกไม่กี่วันต่อมา ชื่อดูเหมือนไม่จำเป็น

สัตว์ประหลาดทรายตัวใหม่มีขนาดเล็กกว่า Tyrant มากเนื่องจากสูงเพียงห้าเมตร

“คืนนี้เจ้าจะเฝ้าอยู่นอกกระโจม หากเจ้าสังเกตเห็นสัตว์ประหลาดหรือมนุษย์ จงตะโกนให้ดังที่สุดเท่าที่จะทำได้แล้วปลุกข้า” Lin Huang สั่ง
ปีศาจทรายพยักหน้าและนั่งอยู่นอกเต็นท์ ขณะที่หลิน ฮวงเข้าไปในเต็นท์
เขาหมดแรงและผล็อยหลับไปทันที
วันรุ่งขึ้นเขาตื่นขึ้นจากการหลับใหลและตระหนักว่าเป็นเวลาเช้าแล้ว มันเป็นคืนที่เงียบสงบ
เขายืนขึ้นและเก็บเต็นท์ หลังจากล้างตัว เขาก็นึกถึงสัตว์ประหลาดทรายที่เฝ้าเต็นท์ตลอดทั้งคืนและเรียกทรราชออกมา

เขานั่งบนไหล่ของ Tyrant และขมวดคิ้ว เขานึกถึงความทรมานนานสองชั่วโมงที่เขาได้รับเมื่อวานนี้และความจริงที่ว่าก้นที่น่าสงสารของเขาเขาจะต้องทนทุกข์ทรมานอีก 10 ชั่วโมงในวันนี้
เขาลงจากไหล่ของไทแรนท์และวางมันลงบนพื้นก่อนที่ทรายจะร้อนเกินไปจากแสงแดดที่แผดจ้า
เขาหยิบดาบของเขาและเริ่มโกนผมบนไหล่ของ Tyrant
ตอนแรกมันนอนลงเงียบๆ เพราะไม่รู้ว่าหลิน ฮวงกำลังทำอะไร
เมื่อ Lin Huang เริ่มโกนขน สีหน้าของมันก็เปลี่ยนไป Lin Huang คิดว่าการแสดงออกของมันดูงี่เง่า แต่มันก็ดูน่ารักจริงๆ

ขนบนตัวของมันเป็นเครื่องหมายของความเป็นชายโดยธรรมชาติสำหรับไทแรนท์ มันไม่เต็มใจเลยเมื่อหลิน ฮวงต้องการโกนมันทั้งหมด อย่างไรก็ตาม เขาไม่สามารถขัดขืนหลิน ฮวงได้ ดังนั้นสิ่งที่ทำได้คือแสดงใบหน้าที่เศร้าสร้อย
หลังจากโกนไหล่ด้านซ้ายแล้ว Lin Huang ที่พร้อมจะนั่งบนนั้นก็มองไปที่ไหล่ด้านขวาของ Tyrant “มันจะดูดีกว่านี้ถ้าพวกมันสมมาตรกัน”
จากนั้นเขาก็โกนด้านขวา หลังจากผ่านไปครึ่งชั่วโมง ในที่สุดเขาก็นั่งบนไหล่ของ Tyrant เพื่อเริ่มการเดินทางของพวกเขา
“ดีกว่านี้มาก!” หากไม่มีผมสะกิดบั้นท้าย Lin Huang ก็รู้สึกสบายใจขึ้นอย่างไม่มีสิ้นสุด

ไม่นานหลังจากที่พวกเขาเริ่มเดินทาง Lin Huang ก็เห็นร่องรอยของผู้คนที่ผ่านไปมา
ในตอนที่เขากำลังจะให้ Tyrant หลีกเลี่ยงพื้นที่เพื่อป้องกันความขัดแย้ง ร่างกายขนาดมหึมาของ Tyrant ก็ดึงดูดคนห้าคนที่เข้ามารุมล้อมทันที
เมื่อเห็นคนอื่นเข้ามาใกล้ Tyrant ก็โกรธแค้นผู้คน
“ทรราช ปล่อยฉันลงเถอะ” หลังจากที่ Lin Huang สั่ง Tyrant ก็วางเขาลงบนพื้นข้างหน้า
ห้าคนที่เดินเข้ามาหาพวกเขาตระหนักว่า Lin Huang นั่งอยู่บนไหล่ของ Tyrant
“ฉันจะช่วยคุณได้อย่างไร?” หลิน ฮวงมองไปที่พวกเขาทั้งห้าโดยระวังตัว
“คุณคือผู้ตรวจสอบของจักรวรรดิ ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมคุณถึงกล้าเข้าร่วมการทดสอบนี้ แม้ว่าคุณจะไม่ได้อยู่ในระดับเหล็กก็ตาม” ผู้ชายผอมสูงที่ดูเหมือนอายุ 20 กล่าวด้วยรอยยิ้มเจ้าเล่ห์
“แค่พูดในสิ่งที่คุณต้องการ ถ้าไม่มีอะไรจะพูดก็ออกไปให้พ้นทางของฉัน” Lin Huang ไม่สนใจที่จะพูดคุยกับเขาอีกต่อไป
“ดูเหมือนฉันจะจำชื่อคุณหลิน ฮวงได้ใช่ไหม?” ชายหนุ่มที่ดูเหมือนอายุเท่าหลิน ฮวงกล่าวด้วยรอยยิ้ม
เขาแต่งตัวดีและเมื่อเขาพูด คนที่เหลือก็หุบปาก แม้ว่าเขาจะอายุน้อย แต่เขาก็ดูเหมือนหัวหน้ากลุ่ม
“ฉันชื่อจอร์จ คัง ไม่ต้องกลัว ฉันไม่เป็นอันตราย”
“ความยากของการประเมินนี้อยู่ในระดับสูง มันจะค่อนข้างยากสำหรับคุณที่จะผ่านการประเมินหากคุณอยู่คนเดียว ดังนั้นเราจึงร่วมมือกัน คุณเป็น Imperial Censor และแม้ว่าคุณจะไม่เลวในการอัญเชิญสัตว์ประหลาด แต่คุณก็ ค่อนข้างขาดแคลนในด้านความแข็งแกร่ง โดยเฉพาะส่วนสุดท้ายของการประเมินที่เราต้องปีนเทือกเขาแอลป์ ด้วยความแข็งแกร่งของคุณ มันเป็นไปไม่ได้เลยที่คุณจะทำได้ แม้ว่าสัตว์ประหลาดทรายตัวนี้จะแข็งแกร่ง แต่มันก็ไม่ใช่’ ปีนเขาไม่เก่ง หากคุณยินดีเข้าร่วมกับเรา เราสามารถช่วยคุณปีนเทือกเขาแอลป์ได้” จอร์จ คังยิ้มขณะที่เขาแนะนำหลิน ฮวง
“ขอบคุณสำหรับข้อเสนอ แต่ฉันเป็นหมาป่าเดียวดาย ตอนนี้คุณจะหลีกทางให้ไหม” หลิน ฮวงสามารถเห็นได้ว่าจอร์จ คังที่ดูใจดีคนนี้กลับเจ้าเล่ห์มากจริงๆ ไม่มีเจตนาดีใดๆ
“พี่ชาย นายควรคิดดูก่อน” จอร์จ คังพูดด้วยรอยยิ้ม เขาไม่ได้วางแผนที่จะหลีกทางเลย
“ไม่ ตอนนี้ ได้โปรด หลีกทาง!” Lin Huang ยืนกราน
“นี่ แกกล้าดียังไง! แกคิดว่าเราเป็นห่วงแกจริงๆหรอ? ทั้งหมดที่เราต้องการจริงๆคือใช้สัตว์ประหลาดทรายนี้ช่วยพาพวกเราไปที่เทือกเขาแอลป์ ถ้าแกเข้าใจสิ่งที่ฉันกำลังพูดถึง ทำตามที่เราบอกและ บางทีคุณอาจจะไปถึงเทือกเขาแอลป์ทั้งเป็นกับเราก็ได้ ไม่อย่างนั้นเราจะให้คุณทำตามที่เราบอก” ผู้ชายผอมสูงเปิดเผยความตั้งใจจริงของพวกเขา
“แน่ใจนะว่าไม่ได้หลบหน้า?” Lin Huang ไม่แม้แต่จะมองชายร่างผอมสูง เขากลับจ้องเขม็งไปที่จอร์จ คังแทน