Monster Paradise - ตอนที่ 35 ถูกฝูงห่านขวางไว้

Lin Huang พลิกตัวไปมาเมื่อคืนก่อน อาจเป็นเพราะชาที่ทำให้เขาตื่นตัว

วันต่อมา ตื่นนอนตอนเก้าโมงเช้า

Lin Huang เก็บข้าวของและกินอาหารเช้า จากนั้นเขาก็เรียกไป๋และเดินทางต่อ

Xue Luo รักษา Life Wheel ที่หัก Lin Huang รู้สึกได้ถึงความเร็วของการสูญเสียอายุขัยที่ลดลงอย่างมาก และร่างกายของเขาก็ดีขึ้นในระดับหนึ่งเช่นกัน

เมื่อคำนึงถึงการพัฒนาจากทักษะ ‘แข็งแกร่ง’ ของเขา Lin Huang รู้สึกว่าร่างกายของเขาไม่ได้อ่อนแอกว่านักล่าสำรองในระดับเหล็กอีกต่อไป

เขาสามารถเคลื่อนที่ได้เร็วกว่าเมื่อก่อนมาก

ภายในสี่ชั่วโมง เขาขึ้นไปถึงความสูง 700 เมตร ซึ่งสูงจากระดับน้ำทะเล 5,500 เมตร

ก่อนที่หลิน ฮวงจะได้พักผ่อน ฝูงนกสีขาวขนาดใหญ่ก็บินมาทางพวกเขา

Lin Huang สามารถจดจำพวกเขาได้จากระยะไกล พวกมันคือห่านขนขาว พวกเขายังเป็นมนุษย์กลายพันธุ์ประเภทหนึ่ง พวกเขาจะล่าปลาเป็นแหล่งอาหารหลักและจะไม่ยั่วยุสิ่งมีชีวิตที่ใหญ่กว่า อย่างไรก็ตาม พวกมันไม่กลัวมนุษย์

ภายใต้สถานการณ์ปกติ Lin Huang จะปัดป้องพวกเขา แต่เนื่องจาก Xue Luo บอกให้พวกเขาระวัง การป้องกันของเขาจึงเพิ่มขึ้น

ห่านขนขาวตัวใหญ่มาก มันกว้างประมาณห้าเมตรเมื่อพวกมันสยายปีก พวกมันแข็งแกร่งพอที่จะกระชากมนุษย์ด้วยกรงเล็บ พวกเขาอาจถูกควบคุมโดยสัตว์ประหลาดเหนือธรรมชาติที่ Xue Luo พูดถึง สัตว์ประหลาดที่ควบคุมจิตใจของพวกเขาเพื่อล่าอาหาร

“ไป๋! เร็วเข้า ขุดหลุม!” หลิน ฮวงตะโกน

ฝูงห่านที่เข้าใกล้พวกเขาดูโกรธเกรี้ยว เขาต้องหาที่หลบภัยให้ตัวเอง พวกมันอยู่สูงจากระดับน้ำทะเลประมาณ 5,000 เมตร แต่หลิน ฮวงไม่มีปีกที่จะกระโดดไปไหนได้ และถ้าเขาเสียการทรงตัวและล้มลง เขาจะต้องตายอย่างแน่นอน

ทันทีที่ไป่ขุดถ้ำ Lin Huang ยื่นมือซ้ายออกไปเพื่อแขวนหน้าผาในขณะที่เขาถือ GreyEagle17 ไว้ในมือขวา เขาพลิกตัวเพื่อโจมตีห่านเมื่อพวกมันเข้ามาใกล้เขา

ห่านขนนกขาวส่วนใหญ่เป็นมอนสเตอร์ระดับเหล็ก กระสุนที่ทำขึ้นเป็นพิเศษสำหรับ GreyEagle17 มีผลกับขนของมันเท่านั้น มันไม่สามารถทะลุผ่านไปยังร่างกายของพวกเขาได้

หลังจากยิงไปหลายนัด ห่านขนขาวบางตัวร้องครวญครางด้วยความเจ็บปวดแต่รู้ว่ากระสุนไม่สามารถทำร้ายพวกมันได้ ดังนั้นพวกมันจึงกระโจนใส่ Lin Huang อีกครั้ง

ไป๋ลงไปในหลุมแล้ว แต่มันยังห่างจาก Lin Huang ไม่กี่เมตร หลุมไม่ลึกและไป๋ไม่สามารถขุดต่อไปได้

สองสามตัวจากฝูงห่านขนขาวกระพือปีก เข้าไปจับหลิน ฮวง Lin Huang ไม่มีที่ให้หลบ และเขาเฝ้าดูอย่างช่วยไม่ได้เมื่อกรงเล็บโผล่ออกมาจากเท้าของพวกมันขณะที่พวกมันจับเขา

ในขณะนั้นเอง เลือดก็กระเด็นไปในอากาศ ห่านขนขาวที่คว้าตัวเขามานั้นหัวของมันขาดครึ่งกลิ้งตกหน้าผาไป

หลิน ฮวงรู้สึกได้ถึงบางอย่างที่รัดเอวเขาแน่น ขณะที่เขามองลงไป เขาเห็นเลเยอร์พลังโลหิตของไป่ดึงเขาไปที่หลุม

Lin Huang พยายามปลดปล่อยตัวเองแต่เลือกที่จะเชื่อใจ Bai แทน เขาปล่อยมือซ้ายที่เขาใช้ห้อยลงมาจากหน้าผาเมื่อเขายิงไปที่ห่าน ทันทีที่เขาปล่อยมือ เขาก็รู้สึกถึงแรงดึงเขากลับเข้าไปในถ้ำ

Lin Huang รู้สึกปลอดภัยทันทีที่ร่างกายของเขาแตะพื้นถ้ำ

“ขอบคุณ.” เขาพูดขณะยืนขึ้นในถ้ำและขอบคุณไป๋ พยักหน้า แล้วเดินออกจากถ้ำไป

ฝูงห่านขนขาวยังไม่จากไป พวกเขาทั้งหมดพยายามเบียดเข้าไปในถ้ำเมื่อพวกเขาเห็นหลิน ฮวง เมื่อพวกเขาเห็นหัวของหลิน ฮวงโผล่ออกมาที่ทางเข้าถ้ำ

Lin Huang ถอยหลังไปสองสามก้าวเนื่องจากไม่ปลอดภัย

ไป๋ขุดถ้ำกว้างสองเมตรยาวสองเมตร เป็นไปไม่ได้ที่พวกเขาจะเข้าไปด้วยร่างกายอันใหญ่โตของพวกเขา

อย่างไรก็ตาม ห่านขนขาวดูเหมือนจะสนุกกับการทรมาน เพราะยิ่งพวกมันดันตัวเองเข้าไป พวกมันก็ยิ่งได้รับบาดเจ็บจากขอบถ้ำที่แหลมคม

ห่านก็ยืนหยัด แม้จะผ่านไปสองถึงสามชั่วโมง พวกมันก็ยังคงอยู่นอกถ้ำ และเมื่อเวลาผ่านไป จำนวนห่านก็เพิ่มขึ้น

“ไอ้บ้า! พวกมันขวางทางออกฉันเหรอ!” จู่ๆ หลิน ฮวงก็ตกตะลึงกับความคิดนี้ มีเหตุการณ์มนุษย์ถูกห่านรังแก มีวิดีโอมากมายที่อัปโหลดทางออนไลน์ และแม้ว่าพวกเขาจะตลกในตอนนั้น แต่เขาไม่เคยคาดคิดว่าสิ่งนี้จะเกิดขึ้นกับเขาบนหน้าผาในสถานการณ์ที่เลวร้าย แทนที่จะเป็นเรื่องตลก

Lin Huang ปวดหัวเล็กน้อย GreyEagle17 สู้ฝูงห่านขนนกขาวไม่ได้ผล และที่แย่ไปกว่านั้น เขาเหลือกระสุนเพียงสี่นัดสุดท้าย แค่ฆ่าห่านยังไม่พอ

แม้ว่าไป่จะสามารถอัพเกรดตัวเองเพื่อใช้พลังโลหิตเพื่อฆ่าพวกมันได้ แต่พลังโลหิตของมันสามารถเข้าถึงได้ในระยะน้อยกว่า 20 เมตรเท่านั้น ซึ่งไม่ไกลพอที่จะไปถึงด้านนอกถ้ำ

พวกเขารออีกสามชั่วโมงและเมื่อท้องฟ้าข้างนอกมืดลง หลิน ฮวงมองออกไปนอกถ้ำเพื่อตรวจสอบฝูงห่านขนขาว โชคไม่ดีที่การคาดคะเนครั้งแรกของเขาถูกต้อง พวกเขายังคงอยู่ที่นั่น

“ดูเหมือนว่าพวกเขาจะไม่ไปไหน ถ้าพวกเขาขวางทางฉัน ฉันจะประเมินให้เสร็จได้อย่างไร” หลิน ฮวง ครุ่นคิด

ทันใดนั้น เขาก็เปลี่ยนสายตาไปยังส่วนด้านในของถ้ำ “ฐานรากหมายเลข 7D121 ตั้งอยู่อีกฟากหนึ่งของเชิงเขาแอลป์ หมายความว่าถ้าเราขุดลึกลงไปอีกด้านของเทือกเขาแอลป์ ในที่สุดเราก็สามารถไปถึงฐานโดยใช้ทางเดินผ่านถ้ำนี้ได้หรือไม่!”

เสียงคำรามมาจากทิศทางของฝูงห่านขนขาว ขัดจังหวะความคิดของหลิน ฮวง

Lin Huang โผล่หัวออกมาจากถ้ำอย่างเงียบ ๆ เพื่อดูว่าเกิดอะไรขึ้น ฝูงห่านกว่าร้อยตัวหนีเมื่อนกยักษ์สีดำบินเข้ามาใกล้พวกมัน

Lin Huang จำมันได้ มันคือยักษ์ที่มีชื่อเรียกว่า Black Cliff Sparrow

ลำตัวของมันยาวประมาณ 30 เมตร และปีกของมันเปิดกว้างเต็มที่ 50 เมตร มันเป็นสัตว์ประหลาดขนาดมหึมาที่ใหญ่กว่าไทแรนท์มาก

ด้วยขนาดของมันเพียงอย่างเดียว มันเกือบจะถึงระดับทองแดงแล้ว

ฝูงห่านขนนกขาวไม่อยู่ในสายตาอีกต่อไป นกกระจอกผาดำไม่โจมตี แต่ใช้กรงเล็บที่แหลมคมจับส่วนบนของทางเข้าถ้ำก่อนจะแอบมองเข้าไปในถ้ำ

Lin Huang และ Black Cliff Sparrow เผชิญหน้ากัน…