MPESIH-ระบบจักรพรรดิไร้เปรียบ - ตอนที่ 282
MPESTH-ระบบจักรพรรดิได้เปรียบ ตอนที่ 282 ถูกจารึกในประวัติศาสตร์
“สู้ตายห้ามถอย!”
“ทะเยอทะยานที่จะมีชีวิต มอบความตายแก่ศัตรู!”
ทหารทุกคนในกองพันทหารค่ายได้ตะโกนและพุ่งตามหลังเกาชุนเข้าใส่กองทัพทหารม้าทันที
ฟวับ!
ดาบในมือของพวกทหารม้าคนเถื่อนได้เฉือดเฉือนลงบนร่างกายของกองพันทหารค่าย
โลหิตจํานวนมากได้พุ่งออกมาย้อมผืนดินจนเป็นสีแดงฉาน
คนที่โดนโจมตีผู้นั้นไม่ได้สนใจอาการบาดเจ็บของตัวเองกลับฟันสวนกลับไปยังทหารม้าทันที
การเคลื่อนไหวของพวกเขาราบรื่นราวกับว่าไม่ได้รับบาดเจ็บเลย
ฟวับ!
ศีรษะของทหารม้าคนเถื่อนหลายคนได้หลุดออกจากบ่า
ตุบ!
ทหารกองพันทหารค่ายบางคนเองก็ล้มลงกับพื้นเช่นกัน
ทหารจากกองพันทหารค่ายที่เหลือต่างพุ่งเข้าใส่กองทัพทหารม้าคนเถื่อนอย่างบ้าคลั่ง
ฉากนี้ได้มีไปทั่วสนามรบ!
สนามรบกระจัดกระจาย!
เละเทะไปทั้งหมด!
ความคล่องตัวของทหารม้าคนเถื่อนถูกทําลายลงอย่างกระทันหันเพราะความโหดร้ายและไม่เกรงกลัวความตายของทหารกองพันทหารค่าย
ทหารม้าคนเถื่อนได้ล้มลงกับพื้นและถูกตัดศีรษะ
แม้แต่ทหารกองพันทหารค่ายเองก็ถูกตัดศีรษะเช่นเดียวกันแต่ส่วนใหญ่แล้วจะเป็นทหารม้าคนเถื่อนมากกว่าเสมอ
ในความเป็นจริง ทหารในกองพันทหารค่าย มีประสิทธิภาพการรบที่แข็งแกร่ง คนหนึ่งสามารถต้านศึกทหารม้าได้ หนึ่งต่อสามถึงหนึ่งต่อสี่
คราวนี้ ที่ล้อมทหารกองพันทหารค่ายอยู่นั้นเป็นกองทัพกลางของทหารม้าคนเถื่อนนับแสนที่มีกําลังพลมากกว่า 40,000 นาย
แต่ตอนนี้ กําลังพลสี่หมื่นนายกลับกําลังถูกขับไล่โดยทหารไม่กี่พันนายเท่านั้น
ราวกับว่าพวกเขาไม่ใช่ทหารม้าเป็นเพียงทหารราบที่พุ่งเข้าหาศัตรู
กองพันทหารค่ายได้ปลุกขวัญกําลังใจและรุกคืบต่อไปโดยไม่เกรงกลัวความตาย ดังนั้น พวกเขาจึงแสดงประสิทธิภาพการรบออกมาได้อย่างยอดเยี่ยม
แต่กองพันทหารค่ายเองก็ประสบความสูญเสียอย่างหนัก
ในช่วงเวลาสั้น ๆ มีผู้เสียชีวิตมากกว่าสามพันคน!
ที่เหลืออีกสามพันกว่าคนต่างก็ได้รับบาดเจ็บนับไม่ถ้วน
ไม่มีใครถอยกลับไม่มีใครแสดงสีหน้าหวาดกลัวออกมา
สงคราม มีสองทางเลือกเท่านั้น
มีชีวิต หรือว่า ตกตาย!
เมื่อมองไปที่กําลังต่อสู้ที่น่ากลัวของกองพันทหารค่าย ถัวปาหง ก็สูดลมหายใจเข้าลึกและพึมพัมออกมา” กองพันทหารค่ายนี้ สมควรเป็นกองกําลังทหารราบที่แข็งแกร่งที่สุดในโลก!”
เพียงแค่กลุ่มคนไม่กี่พันคนกลับไล่ล่าทหารม้าของข้านับ 40,000 นาย ได้มันช่างแข็งแกร่งมากจริง ๆ !”
แม่ทัพที่อยู่ข้าง ๆ ถัวปาหง มองไปที่กองพันทหารค่าย ด้วยความหวาดกลัวในสายตาของเขา
พวกเขา เดิม คิดว่าทหารของอาณาจักรหนานหยาน เป็นเพียงเต่าที่ซ่อนอยู่ในกระดองไม่กล้าออกมาเผชิญหน้า
ตราบใดที่พวกเขากล้าออกมาจากกําแพงเมืองพวกคนเถื่อนอย่างพวกเขาก็สามารถสังหารอีกฝ่ายได้โดยง่าย
แต่ตอนนี้หลังจากที่เขาได้เห็นพลังต่อสู้ที่น่ากลัวของกองพันทหารค่าย พวกเขาก็ไม่กล้ามีความคิดเช่นนั้นในใจเลย
ถ้าไม่ใช่เพราะว่ากองพันทหารค่ายยึดติดกับการปกป้องกําแพงด่านนี้บางที่กระทั่งทหารม้า 50,000 นายคงไม่อาจทลายการป้องกันเข้าไปได้
และการยึดติดกับการปกป้องด่านนี้ทําให้ พวกเขาได้ตระหนักถึงพลังที่แท้จริงของกองพันทหารค่าย
แต่ทว่า คนเถื่อนของพวกเขามีกองกําลังที่เหนือกว่าอย่างเห็นได้ชัด แต่ตอนนี้ พวกเขากลับสูญเสียคนไปมากกว่าครึ่ง
ทหารม้า 40,000 นาย กลับสูญเสียไปมากกว่าหลายหมื่นนาย !
ต้องรู้ว่า พวกเขาเป็นทหารม้า ยามเผชิญหน้ากับทหารราบที่ไม่มีรูปแบบป้องกัน พวกเขายังจะต้องสูญเสียหนักเช่นนี้หรือไม่?
เรื่องนี้จะโทษก็ต้องโทษที่กองพันทหารค่ายนั้นแข็งแกร่งเกินไป
“หัวหน้า พวกเราควรจัดรูปแบบกองทัพและค่อยบุกอีกครั้ง!”
“ตราบใดที่ทหารม้าของเรารวมตัวเป็นกองทัพได้ โดยอาศัยความได้เปรียบของทหารม้า ทหารราบเพียงไม่กี่นายของกองพันทหารค่าย คงไม่สามารถต้านทานได้อย่างแน่นอน!”
แม่ทัพที่อยู่ข้าง ๆ ถัวปาหง รีบกล่าวแนะนํา
ถัวปาหง มองไปที่ เกาชุน ซึ่งเป็นผู้นํากองพันทหารค่ายเขาได้พึมพัมออกมา”เจ้าเป็นคนแรกของอาณาจักรหนานหยาน ที่ข้า ถัวปาหง ให้ความเคารพ และ นี่ก็จะเป็นจุดจบของเจ้าเช่นเดียวกัน!”
หึ่ม!
ฮู้วว!
เสียงแตรเถื่อนได้ดังขึ้น
เมื่อพวกคนเถื่อนได้ยินดังนั้นพวกเขาก็ถอยกลับพร้อมกับถอยร่นออกจากกองพันทหารค่าย
แม่ทัพบางคนได้ลงไปจัดในการจัดตั้งขบวนทหารม้าใหม่ จากนั้นพวกเขาก็ยืนรออยู่ที่หน้าปากทางเข้าภูเขาเหยียนซาน
” ชาร์จ!”
” ชาร์จ!”
ทหารม้ามากกว่า 20,000 นาย ได้พุ่งเข้าไปยังภูเขาเหยียนซานที่ละคนเพื่อสังหารกองพันทหารค่ายที่เหลืออีกสามพันกว่าชีวิต
เกาชุนมองฉากนี้ด้วยสีหน้าเคร่งขรึม
เขารู้ดีว่าเวลานี้กองพันทหารค่ายคงถูกทําลายโดยสมบูรณ์
ทหารม้าเหล็กได้จัดระเบียบทัพใหม่และตอนนี้พวกเขาไม่มีโลในมืออีกต่อไปแล้ว
ทหารโล่ทั้งหมดแทบจะเรียกได้ว่าเสียชีวิต
“สู้ตายไม่มีถอย!”
” ทะเยอทะยานที่จะชีวิต มอบความตายแก่ศัตรู!”
” สู้ตายไม่มีถอย!”
” ทะเยอทะยานที่จะชีวิต มอบความตายแก่ศัตรู!”
เกาชุน และ ทหารทุกคนในกองพันทหารค่ายได้ตะโกนขึ้นพร้อมกัน แรงใจของพวกเขาได้เพิ่มขึ้นจนถึงขีดสุด เมื่อพวกเขาหันหน้าไปทางกองทัพทหารม้าคนเถื่อน พวกเขากลับไม่ถอยหนี และพุ่งเข้าใส่ศัตรูโดยไม่เกรงกลัวความตาย
ความคิดเดียวของพวกเขาในตอนนี้ก็คือ ต่อสู้ เพื่อมีชีวิตรอด!
หากพวกเขาสามารฆ่าพวกคนเถื่อนเพิ่มขึ้นได้สักคนภูเขาเหยียนซานจะต้องปลอดภัย
ผู้คนมากกว่าล้านชีวิตในมณฑลเอินหลงก็อาจจะถูกสังหารน้อยลงหนึ่งคน
พวกเขาที่เหลือกว่าสามพันชีวิต สามารถที่จะช่วยผู้คนนับล้านชีวิตในมณฑลเอินหลงได้ นับว่าเป็นการตายที่คุ้มค่า
ฆ่า!
ฆ่าพวกคนเถื่อน!
ปกป้องอาณาจักรหนานหยาน ปกป้องมณฑลเอินหลง!
กองพันทหารค่ายไม่เกรงกลัวที่จะสละชีวิต ตาต่อตาฟันต่อฟันกับพวกทหารม้าคนเถื่อน
พวกเขาบุกจู่โจมสวนกลับสายฟ้าแลบจนทหารม้าบางคนได้กลิ้งตกจากม้า
ทหารม้าที่ตกเหล่านี้ต่างก็ถูกเหยียบซ้ำจนเละกลายเป็นเนื้อบดายของเขา
ในเวลาเดียวกัน กองพันทหารค่าย ก็ยังคงถูกตัดศีรษะอย่างต่อเนื่อง สภาพร่างกายของเขาเต็มไปด้วยบาดแผลสาหัส
ผ่านไปเพียงไม่นานตอนนี้ กองพันทหารค่ายที่นําโดยเกาชุน กลับเหลือไม่ถึงพันคน
นอกจากนี้ยังมีศพจํานวนมากขึ้นบนพื้นอย่างน้อย 3,000 คน
ทหารกองพันทหารค่ายบางคนหนึ่งชีวิตของพวกเขาแลกกับหลายชีวิตของศัตรู
ตอนนี้พวกเขาเหลือเพียงไม่ถึงพันชีวิต มันเป็นช่วงหัวเลี้ยวหัวต่อสุดท้ายเท่านั้น
เนื่องจากทหารม้าที่พุ่งเข้ามา เป็นการจัดรูปแบบกองทัพดังนั้นพวกเขาจึงเตรียมพร้อมที่จะจบศึกครั้งนี้
” ช่างเป็นกองทัพที่ยอดเยี่ยมยิ่งนัก!”
ถัวปาหง มองไปที่อีกฝ่ายพร้อมกับถอนหายใจ”แม้ว่าข้า ถัวปาหง จะเชื่อว่า ชนเผ่าของพวกข้า เป็นนักรบที่กล้าหาญไร้ใดเปรียบได้ในโลก แต่ เกาชุน และ กองพันทหารค่ายของพวกเจ้า นับว่าคู่ควรให้ข้าได้ชื่นชมว่าเป็นกองทัพที่แข็งแกร่งที่สุดในโลกจริง ๆ !”
“ฮ่าฮ่า หัวหน้า ในไม่ช้า ท่านจะได้ชื่อว่าเป็นผู้สังหารทัพที่แข็งแกร่งที่สุดในหน้าประวัติศาสตร์” แม่ทัพคนนึงได้ตะโกนออกมา”ในอนาคต ไม่เพียงแต่หัวหน้าจะกลายเป็นผู้แข็งแกร่งที่สุด ศัตรูที่กล้าเผชิญหน้ากับท่าน ย่อมถูกลบเลือนจนหมดไปเท่านั้น!”
แม่ทัพ ที่พูดเช่นนี้ หารู้ไม่ว่าเพราะกองพันทหารค่ายทําให้พวกเขาสูญเสียทหารม้าไปมากกว่า 35,000 นาย
ทหารม้าเทียบกับทหารราบ ในภูเขาเหยียนซาน พวกเขาได้เปรียบทางภูมิประเทศ การที่ผลลัพธ์ปรากฏออกมาเช่นนี้ นับว่าพวกเขาทําได้ดีแล้วหรือไม่?
