MPESIH-ระบบจักรพรรดิไร้เปรียบ - ตอนที่ 289
ตอนที่ 289 เคลื่อนไหว
” ท่านแม่แล้วท่านจะอยู่ยังไงถ้าข้าไม่อยู่?” ชายหนุ่มมองไปที่แม่ของเขาด้วยสีหน้าเศร้าสร้อย
“แม่ไม่เป็นไร!”
หญิงชรายิ้มออกมา”ตราบใดที่ลูกชายของข้า หรานเหมิน สามารถเติบโตเป็นวีรบุรุษที่ดีได้แล้วล่ะก็แม่ก็มีความสุขแล้ว!”
คนผู้นี้แท้จริงแล้วก็คือ หรานเหมิน
ราชาสวรรค์หรานเหมิน ที่ถูกเรียกมาโดยลู่เฟิง!
หรานเหมิน มองไปที่ แม่ของเขาและพยักหน้าตอบรับ” ท่านแม่หากสุขภาพร่างกายของท่านดีขึ้นข้าจะไปหาฝ่าบาทและติดตามเขาอย่างแน่นอน”
“ดี,สมแล้วที่เป็นลูกของแม่” หญิงชรายิ้มออกมา
เธอไม่ได้ขอให้ ลูกชายไปในตอนนี้ เพราะเธอรู้ว่า ลูกของเธอเป็นห่วงสุขภาพของเธอจึงไม่สามารถตัดใจไปได้อย่างแน่นอน
เมืองผิงกวง คฤหาสน์ของกั๋วเจีย
หลี่ซานอี้ อยู่ที่นี่
” พี่กั๋ว ยังเหลือเวลาอีกตั้งสองวันตามที่เราตกลงกัน แต่ท่านมองหาข้าให้มาในวันนี้แสดงว่าท่า นตัดสินใจได้แล้วใช่หรือไม่?” หลี่ซานอี้ มองไปที่ กั๋วเจีย ด้วยรอยยิ้ม
กั๋วเจีย ได้พยักหน้าทันที” พี่หลี่ ข้าได้ยินมาว่าพวกคนเถื่อน ยกทัพทหารม้า 1.5 ล้านนายบุกโจมตีสามมณฑลทางตอนเหนือของอาณาจักรหนานหยาน และ ตอนนี้ สามมณฑลทางตอนเหนือของอาณาจักรหนานหยานคงถูกยึดครองไปแล้ว”
“อาณาจักรหนานหยานตอนนี้ไม่มีกองกําลังทหารมากนัก การป้องกัน ศัตรูสามทิศทางอีกทั้งยังเผชิญหน้ากับ พวกคนเถื่อนที่มีทหารม้าชั้นยอดอีก 1.5 ล้านนาย เกรงว่า อาณาจักรหนานหยานคงจะล่มสลายในอีกไม่ช้า คาดว่าไม่น่าจะเกินสามเดือนนี้”
” ข้าไม่ต้องการที่จะขุดหลุมฝังศพไปพร้อมกับอาณาจักรหนานหยาน ดังนั้น ข้าจะยอมจํานนต่ออาณาจักรหงเปา ของท่าน และ ข้าจะช่วยท่านในการทําลายเมืองผิงกวง และ เมืองฉิวซาน เพื่อยึดครองพื้นที่ทั้งหมดของอาณาจักรหนานหยาน”
ทักษะการแสดงออกของ กั๋วเจีย นั้นดีมาก คําพูดและการกระทําของเขา ราวกับว่าเขากําลังยอมจํานนต่ออาณาจักรหงเปาจริง ๆ
โดยเฉพาะอย่างยิ่งน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยความมั่นใจจนทําให้ หลี่ซานอี้ ที่ฟังถึงกับยิ้มออกมาบนใบหน้า
เขาได้ทราบข่าวการรุกรานของคนเถื่อนทางตอนเหนือ เดิมเขาก็คิดอยู่แล้วว่า กั๋วเจีย จะต้องมองหาเขาอย่างแน่นอน แต่ไม่คิดเลยว่าจะเร็วถึงเพียงนี้
เขาได้ยิ้มและตอบกลับทันที” พี่กั๋วตัดสินใจได้ถูกแล้ว ในนามของอาณาจักรหงเปา ข้ายินดีต้อนรับท่านเข้ามาเป็นส่วนหนึ่งของกองทัพภายใต้สังกัดแม่ทัพ ฟู่หลี่หยวน”
“ดี”
กั๋วเจีย เต็มไปด้วยความตื่นเต้นเขาได้ตอบกลับทันที” ตอนนี้พวกเรามาหารือกันเถอะว่าจะทําลายเมืองผิงกวงได้อย่างไร?”
”เช่นนั้นก็ดี!”
หลี่ซานอี้ ได้ครุ่นคิดเล็กน้อยและตอบกลับ” เมืองผิงกวง เป็นที่มักคุ้นของพี่กั๋ว เช่นนั้น ท่านคงจะต้องรู้จุดบอดภายในเมืองอยู่ใช่หรือไม่?”
“ฮ่าฮ่า,พี่หลี่ พูดได้ถูกแล้ว ข้าพอมีความคิดอยู่จริง ๆ !”กั๋วเจีย ได้ยิ้มออกมา
”ยังไง?”
กั๋วเจีย ได้ยิ้มเยาะเย้ยและตอบกลับ” เมื่อเร็ว ๆ นี้ แม่ทัพเหลียนป๋อ ไม่พอใจอย่างมากกับกองทัพตันหยางที่ไม่เคยสนับสนุนเข้าร่วมการรบ”
“ดังนั้น ถ้าข้าเสนอให้ กองทัพตันหยาง ไปเฝ้าประตูเมือง เพื่อสร้างสถานการณ์ให้ความมั่นใจกับแม่ทัพเหลียนป๋อ แม่ทัพคนอื่น ๆ จะต้องเห็นด้วยอย่างแน่นอน ถึงตอนนั้นรอจนกว่ากองทัพของท่านจะบุกโจมตีเมืองข้าค่อยส่งคนไปเปิดประตูให้ท่านเข้ามาในเมืองเพื่อยึดเมืองผิงกวงดีหรือไม่?”
ดวงตาของ หลี่ซานอี้ สว่างวาบขึ้นวิธีนี้ดีมาก
ด้วยวิธีนี้ เมืองผิงกวงจะต้องถูกทําลายอย่างแน่นอน
อย่างไรก็ตาม เขามองไปที่ กั๋วเจีย และ พูดขึ้น” แต่พี่กั๋ว ข้าได้ยินมาว่า แม่ทัพที่ดูแลกองทัพตันหยางนับแสนคือ จางฮั่น ไม่ใช่ท่าน ท่านแน่ใจหรือไม่ว่าจะทําให้ทหารตันหยางหนึ่งแสนนายยอมเชื่อฟังได้?”
“เรื่องนี้ไม่ต้องกังวล”กั๋วเจีย กล่าวพูดด้วยรอยยิ้ม”ในหอนางโลมวันนั้น คนที่ถูกตีไม่ใช่มีข้าเพียงคนเดียว แม่ทัพเฒ่าเหลียนป๋อ นั่น ได้ทุบตี จางฮั่น ด้วย ทําให้เขาไม่พอใจอย่างมากด้วย เรื่องนี้ ข้าจะไปชักชวน จางฮั่น ให้มายอมจํานนกับข้า ตราบใดที่แผนการของข้าสําเร็จ ข้าจะจุดคบเพลิงสามอันนอกเมืองผิงกวง ทันทีที่พวกท่านเห็นสัญญาณก็เริ่มบุกโจมตีได้เลย”
หลี่ซานอี้ ได้พยักหน้าทันที”วิธีนี้ดีมาก หากเป็นไปอย่างราบรื่น เมืองผิงกวง จะต้องแตกพ่ายแน่นอน ข้ารู้สึกยินดีอย่างมากที่ได้พี่กั๋วเป็นสหายร่วมงาน!”
“ฮ่าฮ่าในอนาคต คงต้องรบกวนพี่หลีแล้ว”
“ไม่มีปัญหา!”
หลี่ซานอี้ และ กั๋วเจีย ได้ทําข้อตกลงกัน พวกเขากังวลว่าจะถูกพบโดยคนอื่น ดังนั้น หลี่ซานอี้ จึงใช้เส้นทางลับเพื่อออกจากเมืองผิงกวง
“เฟิงเซียว เจ้าไม่กลัวถูกพวกเขาสงสัยงั้นหรือ?”
หลังจาก หลี่ซานอี้ จากไปแล้ว เหลียนป๋อ ก็ออกมา
กั๋วเจีย ได้ถอนหายใจออกมาทันที” แน่นอนว่าพวกเขาจะต้องสงสัยอย่างแน่นอน แต่มันช่วยไม่ได้”
เขามองไปที่ทิศทางของสามมณฑลทางตอนเหนือและพูดต่อ” กองทัพของพวกเราทางตอนเหนือนั้น ด้วยกองทัพของฝ่าบาท บวนกับ กองทัพทหารม้าหน้าใหม่ 300,000 นาย ที่ได้รับการฝึกฝนโดย เหวินโหวลิโป้ ก็มีเพียง 500,000 นาย เท่านั้น แต่พวกคนเถื่อน กลับมีทหารม้ามากกว่า 1.5 ล้านนาย ทําให้พวกฝ่าบาทตกเป็นฝ่ายเสียเปรียบอย่างมาก”
“ตอนนี้อาณาจักรหนานหยานเผชิญหน้ากับศัตรูสี่ทิศ สถานการณ์ของอาณาจักรหนาน ยานในปัจจุบัน ไม่สามารถต้านทานทั้งหมดพร้อมกันได้ ดังนั้นจะต้องรีบแก้ปัญหาด้านหน้าโดยเร็วที่สุด ทางด้าน เหวินเหอ เขากําลังเผชิญหน้ากับ อาณาจักรไปหลัน อาณาจักรไปหลัน มีกองกําลังนับล้านทั้งประสิทธิภาพการรบยังแข็งแกร่งมาก ทั้งภูมิประเทศของที่นั่น ก็ไม่เหมือนกับเมืองผิงกวง ที่มีภูมิประเทศสูงชัน”
“หากพูดกันเรื่องพลัง แม้ เหวินเหอ และ เพิ่งเถียน จะแข็งแกร่ง แต่พวกเขาก็ไม่สามารถยุติการรบได้ภายในเวลาไม่กี่เดือน ทางด้านเมือง เร้ดเมเปิ้ล ทหารที่เหลืออยู่ของอาณาจักรอู่เซียงก็มีมากกว่า 2.6 ล้านคน ทั้งยังนําทัพโดย จิ้งซื้อหรง พวกมันไม่คิดจะออกจากเมืองเป็งหยวนเลยแม้แต่น้อย”
“สิ่งเดียวที่จะทําให้เราแก้ไขสถานการณ์ได้ก็คือจบการต่อสู้แนวหน้าของเราที่นี่โดยเร็วที่สุด!”
กั๋วเจีย ได้ถอนหายใจออกมา” ตราบใดที่เราสามารถแก้ปัญหากองทัพของอาณาจักรหงเปาได้มากกว่า 3 ล้านนาย ยิ่งไม่ต้องพูดถึง เราสามารถทําลายกําลังรบของมันได้ครึ่งนึ่ง อาณาจักรหงเปา จะต้องถอนตัวออกไปอย่างแน่นอน ถึงตอนนั้น เราจะสามารถส่งกองทัพไปสนับสนุนทางเหนือได้ เพื่อช่วยเหลือฝ่าบาท สังหารพวกคนเถื่อน!”
” สําหรับตอนนี้”
เมื่อครุ่นคิด กั๋วเจีย ก็ถอนหายใจออกมา”ข้าเพียงหวังว่าละครที่ข้าเพิ่งแสดงไปจะสามารถโน้มน้าว หลี่ซานอี้ ได้”
เหลียนป้อ ได้พยักหน้า และ ไม่ได้พูดอะไรอีก
เขาตระหนักได้ดีถึงอันตรายของอาณาจักรหนานหยานตอนนี้ การต่อสู้สี่ทิศนั้นยิ่งไม่ต้องพูดถึงการสูยเสียกําลังคน แม้แต่ เสบียงกองทัพก็ยังเป็นสิ่งจําเป็นอย่างมาก
โชคดีที่ เสนาบดีฝ่ายขวาอย่างซุนฮก มีความสามารถพิเศษและสามารถจัดการกับสิ่งเหล่านี้ได้ดี หากเปลี่ยนเป็นคนอื่น การจัดการเสบียงกองทัพสําหรับการต่อสู้สี่ทิศนั้นคงกลายเป็นอัมพาตทันที
” เช่นนั้นคงได้แต่พึ่งโชคชะตาแล้ว!”
” พวกเราทําทุกอย่างที่ทําได้ไปแล้ว มาดูกันว่าพระเจ้าจะเลือกอยู่ข้างไหนกันแน่!”
เหลียนป๋อ ถอนหายใจออกมายาว ๆ เขารู้สึกทําอะไรไม่ถูก
ภายใต้การนําของฝ่าบาท ในที่สุด อาณาจักรหนานหยานก็สามารถหลุดพ้นเงามืดมาได้ แต่ตอนนี้ กลับต้องมาเผชิญหน้ากับวิกฤติเป็นตายดังกล่าว
พระเจ้าช่างไม่ยุติธรรมดา!
แต่ทว่า หากพวกเขาสามารถรอดพ้นวิกฤตินี้ไปได้อาณาจักรหนานหยาน จะถือกําเนิดใหม่จากกองขี้เถ้าและกลายเป็นอาณาจักรที่ใหญ่ที่สุดทางตะวันตกเฉียงใต้ของหยูโจว
