My Cold and Elegant CEO Wife ราชันย์หมาป่ากับ CEO ที่แสนเย็นชา - ตอนที่ 1020 ฮวาเซียนจื่อถูกจับตัว

ตอนที่ 1020 ฮวาเซียนจื่อถูกจับตัว
　　“เฮอะ! ไร้ซึ่งหลี่ฉิงเฟิง เจ้าไม่ใช่คู่ต่อสู้ของข้า” จ้าวเอ้อเจียนแสยะยิ้ม
　　ในฐานะหนึ่งในอัจฉริยะเชิงกระบี่ของนิกายกระบี่สวรรค์จ้าวเอ้อเจียนไม่เกรงกลัวฮวาเซียนจื่อแม้แต่น้อยนิด ถึงแม้ว่าเขาจะพ่ายแพ้ให้ฉิงเฟิงก็ตาม
　　“
　　หิมะเงินข้ามนภา
　　!
　　“
　　จ้าวเอ้อเจียนคำรามเสียงต่ำเขาใช้วิชากระบี่หิมะเงินที่ควบแน่นพลังแท้ของเขาไปเป็นเกล็ดหิมะขนาดใหญ่และส่งมันบินไปหาฮวาเซียนจื่อ
　　เมื่อรับรู้ได้ถึงกลิ่นอายกดขี่ของวิชากระบี่นี้การแสดงออกของฮวาเซียนจื่อก็เปลี่ยนไป ในฐานะผู้ฝึกตนในขอบเขตจิตวิญญาณแท้จริง เธอไม่อาจเทียบได้กับจ้าวเอ้อเจียนที่มีพลังระดับจิตโลกา
　　แต่อย่าลืมพลังลึกลับที่ผนึกอยู่ภายในร่างกายของเธอมันจะปล่อยพลังจำนวนมหาศาลออกมาได้เมื่อเปิดใช้งาน
　　ฮวาเซียนจื่อท่องบทสวดบางอย่างสัญลักษณ์ลึกลับสีทองพวยพุ่งขึ้นหลังจากคำสวดของเธอและพวกมันก็พุ่งเข้าสู่ร่างกายของเธอ
　　ที่จุดตันเถียนของเธอปรากฏดอกบัวสีขาวที่เหมือนบัลลังก์ดอกบัวของเจ้าแม่กวนอิมดอกบัวมีกลีบสีขาวบริสุทธิ์เก้ากลีบและแต่ละกลีบถูกผนึกไว้ด้วยพลังอันลึกลับ
　　ด้วยคำสวดของเธอ,ฮวาเซียนจื่อใช้พลังทั้งหมดในร่างทำลายผนึกของดอกบัวกลีบแรก
　　ตูม!
　　หลังจากผนึกแรกถูกคลายออกระดับพลังของเธอก็พุ่งทะลวงเข้าสู่ขอบเขตจิตโลกาขั้นต้นในพริบตา ตอนนี้เธอมีพลังในระดับเดียวกันกับจ้าวเอ้อเจียนแล้ว เป็นธรรมดาที่เธอจะไม่เกรงกลัวเขาอีกต่อไป
　　“
　　ฝ่ามือร้อยบุปผา
　　!
　　“
　　เธอส่งพลังแท้ไปรวมกันที่ฝ่ามือและซัดออกไปเป็นเงาร่างของกลีบดอกบัวยักษ์หนึ่งกลีบ
　　แม้จะเพียงกลีบเดียวแต่มันกลับเต็มไปด้วยแรงกดดันมหาศาลที่เปล่งประกายด้วยพลังที่รุนแรง
　　ตูม
　　!
　　เงาของดอกบัวและเกล็ดหิมะสีเงินของกระบี่ปะทะเข้าหากันตามมาด้วยเสียงดังสั่นสะเทือนไปทั่วพลังงานที่ปล่อยออกมาจากการปะทะก็ทำให้เกิดหลุมดำขนาดใหญ่ในอากาศ
　　ตึง
　　!!
　　ฮวาเซียนจื่อยืนหยัดอย่างมั่นคงอยู่กับที่ในขณะที่จ้าวเอ้อเจียนถูกบีบให้ถอยหลังไปหนึ่งก้าว
　　ถึงแม้ว่าฮวาเซียนจื่อจะปลดผนึกเพียงแค่ผนึกแรกแต่มันก็แข็งแกร่งพอที่จะทำให้จ้าวเอ้อเจียนต้องถอยหลัง
　　ใบหน้าของเขาเปลี่ยนเป็นจริงจังและไม่คาดคิดว่าจะถูกผู้หญิงคนนี้บีบให้ต้องถอย
　　“พวกเจ้ามัวมองอะไรอยู่ มาช่วยกันจับตัวเธอไว้ใช้ข่มขู่หลี่ฉิงเฟิงซี่” เมื่อรับรู้ถึงพลังของฮวาเซียนจื่อ จ้าวเอ้อเจียนก็รีบกระตุ้นเตือนเฮยจวงและคนอื่นๆให้มาร่วมมือกับเขา
　　ถึงแม้ว่าจะไม่พอใจกับทัศนคติของจ้าวเอ้อเจียนแต่เฮยจวงและคนอื่นๆก็รู้ว่าพวกเขาต้องช่วยกันคร่ากุมฮวาเซียนจื่อให้ได้เพื่อใช้ในการข่มขู่บีบบังคับให้ฉิงเฟิงส่งหญ้าพลังงานกระบี่ออกมา
　　“
　　วิชาดาบนภาแกร่ง
　　!
　　“
　　เฮยจวงตะโกนกึกก้องและฟาดดาบในมือของเขาไปที่ฮวาเซียนจื่ออย่างดุเดือด
　　นอกจากเฮยจวงแล้วพานกังกับเซวี่ยต้าก็เข้าร่วมการต่อสู้ด้วยเช่นกัน
　　“
　　หมัดคิงคอง
　　!
　　“
　　“ฝ่ามือสูงตระหง่าน!!”
　　พวกเขาทั้งสองต่างคำรามอย่างเกรี้ยวกราดและใช้ออกด้วยการโจมตีที่แข็งแกร่งที่สุดต่อฮวาเซียนจื่อ
　　กลีบดอกบัวของฮวาเซียนจื่อแข็งแกร่งพอที่จะเอาชนะหนึ่งหรือสองคนได้แต่ภายใต้การกรุ้มรุมของทั้งสี่คน เธอพ่ายแพ้ในที่สุด
　　“เชือกอสูรโลหิต”เซวี่ยต้าเหวี่ยงเชือกสีแดงเลือดไปที่ฮวาเซียนจื่อในขณะที่เธอกำลังล่าถอย
　　ด้วยความยาวสองเมตรและเปล่งแสงสีแดงเชือกเส้นนี้เป็นอุปกรณ์วิญญาณระดับโลกาที่ทรงพลัง หากไม่ใช่เพราะจำเป็นต้องจับตัวฮวาเซียนจื่อโดยเร็ว เซวี่ยต้าจะไม่ใช้มัน
　　วูบ
　　!
　　ฮวาเซียนจื่อกำลังวุ่นวายรับการโจมตีของคนอื่นๆอยู่จนไม่ได้สังเกตว่าเชือกอสูรโลหิตของเซวี่ยต้าได้รัดตัวเธอไว้แล้ว
　　ฉินเซียนจื่อและลู่ซวนจี๋พยายามจะไปช่วยเธอแต่พวกเขาก็ถูกจับเช่นกันเพราะระดับพลังของพวกเขาไม่อาจต่อกรกับจ้าวเอ้อเจียนและคนอื่นๆได้
　　ไม่มีใครให้ความสนใจต่อลูกหมาสีดำแม้แต่น้อยเพราะพวกเขาคิดว่ามันเป็นสุนัขธรรมดา
　　เจ้าลูกหมาสีดำเห็นท่าไม่ดีมันหันหลังและวิ่งหนีหางจุกตูดทันที
　　“เจ้าหมาสารเลวเอ้ยไม่เห็นซื่อสัตย์อย่างที่เขาว่ากันเลย… ”
　　ลู่ซวนจี๋สบถลูกหมาสีดำในใจเงียบๆเมื่อเขาเห็นมันเผ่นแน่บ
　　ลูกหมาสีดำออกจากหุบเขาและวิ่งไปตามทาง
　　“ฮ่าๆๆในที่สุดลูกพี่หมาผู้นี้ก็รอดพ้นเงื้อมเจ้าอสูรร้ายหลี่ฉิงเฟิงได้แล้ว จากนี้ไป ข้าจะพิชิตโลก !” ลูกหมาสีดำหัวเราะลั่นด้วยความสะใจและหนีหายไปทันที
　　ในขณะเดียวกันฉิงเฟิงไม่ได้รู้เลยว่าฮวาเซียนจื่อและพรรคพวกของเขาถูกจับตัวไว้
　　เขาเข้าไปในถ้ำที่ว่างเปล่าแห่งหนึ่งและนั่งไขว่ห้างก่อนที่จะนำหญ้าพลังงานกระบี่ออกมาเพื่อพยายามเข้าถึงเจตน์กระบี่พลังแท้ของเขาซึมซับเข้าไปในหญ้าและพบมายาแห่งทะเลเพลิงที่เผาไหม้อย่างบ้าคลั่ง
　　แน่นอนว่ามันคือแก่นแท้แห่งไฟไม่ใช่ไฟจริงๆแต่มันก็ให้ความรู้สึกที่คล้ายคลึงกัน
　　ฉิงเฟิงแช่พลังวิญญาณของเขาในทะเลเพลิงและลิ้มรสความรู้สึกจากเปลวไฟอันร้อนระอุภายในนั้นจนกระทั่งเขารู้แจ้งถึงเจตน์กระบี่และเปลี่ยนมันให้เป็นพลังของเขาเอง
　　หนึ่งชั่วโมงต่อมาเขาก็ยืนขึ้นหลังจากได้รับข้อมูลเชิงลึกเกี่ยวกับเจตน์กระบี่แห่งไฟอย่างสมบูรณ์จากหญ้าทั้งสองต้น
　　เขาฟันกระบี่เพลิงคะนองออกไปและทำให้ทุกอย่างภายในระยะ30 เมตรถูกปกคลุมไปด้วยออร่ากระบี่ที่แผดเผาทุกสรรสิ่งเป็นเถ้าถ่าน
　　เปลวไฟสามสิบเมตรก็คือหนึ่งในสิบของเจตน์กระบี่ที่สมบูรณ์มันเป็นการยากมากที่จะเข้าใจถึงเจตน์กระบี่ แม้แต่จ้าวเอ้อเจียนอัจฉริยะจากนิกายกระบี่สวรรค์ก็ยังไม่อาจทำได้สำเร็จ แต่หลี่ฉิงเฟิงมีพรสวรรค์มากกว่าทุกคนและรู้แจ้งในหนึ่งส่วนสิบของเจตน์กระบี่แล้ว !
　　เขายืนขึ้นและเดินออกจากถ้ำ
　　ทันทีที่เขาก้าวออกมาเขาก็ได้ยินเสียงการสนทนาของสาวกที่ผ่านไปมา
　　“เจ้ารู้เรื่องไหม จ้าวเอ้อเจียนจับฮวาเซียนจื่อและฉินเซียนจื่อผูกไว้ที่ด้านนอกหุบเขารังสีกระบี่ ?”
　　“แน่นอนว่าข้ารู้จ้าวเอ้อเจียนประกาศว่าจะฆ่าพวกเธอหากหลี่ฉิงเฟิงไม่ยอมมอบหญ้าพลังงานกระบี่ให้เขาภายในสามชั่วโมง”
　　“ข้าไม่คิดว่าหลี่ฉิงเฟิงจะกล้าออกไปมิฉะนั้นเขาตายแน่ เพราะที่นั่นมีทั้งจ้าวเอ้อเจียน เฮยจวง พานกัง เซวี่ยต้าและยอดฝีมืออีกมากมายที่รอเขาอยู่”
　　เหล่าสาวกที่ผ่านไปมาต่างพูดคุยกันเกี่ยวกับเหตุการณ์ที่เพิ่งเกิดขึ้นในหุบเขารังสีกระบี่
　　เมื่อได้ยินข่าวนี้ใบหน้าของฉิงเฟิงก็เปลี่ยนไปอย่างกะทันหันโดยไม่ได้คาดคิดว่าจ้าวเอ้อเจียนจะทำตัวไร้ยางอายเช่นนี้มันกล้าจับตัวฮวาเซียนจื่อกับฉินเซียนจื่อเป็นตัวประกันเพื่อบังคับให้เขามอบหญ้าพลังงานกระบี่ออกมา
　　“จ้าวเอ้อเจียน…แกกำลังหาที่ตาย”
　　ฉิงเฟิงจ้องมองไปยังทิศทางที่พวกมันจับตัวเพื่อนของเขาไว้ด้วยแววตาเย็นชาและกล่าวด้วยน้ำเสียงเย็นเยือกเต็มไปด้วยเจตนาฆ่า