My Cold and Elegant CEO Wife ราชันย์หมาป่ากับ CEO ที่แสนเย็นชา - ตอนที่ 1053 งูกลืนฟ้าและลูกหมาสีดำ

ตอนที่ 1053 งูกลืนฟ้าและลูกหมาสีดำ
　　พวกฉิงเฟิงทั้งสามคนต่างก็ได้รับสมบัติของวังคุนหลุนแต่พวกเขากลับตกอยู่ในอารมณ์เศร้าโศก
　　พวกเขารู้สึกเศร้าใจมากที่ได้เห็นวังคุนหลุนกลายเป็นซากปรักหักพังเพราะพวกเขาก็เป็นลูกหลานชาวโลก
　　เมื่อฉิงเฟิงปรากฏตัวขึ้นอีกครั้งนอกวังลูกหมาสีดำก็วิ่งไปข้างหน้าแล้วถามว่า “ฮี่ๆ เป็นไงมั่ง เจ้าพบเจอสมบัติชนิดใด ”
　　ปัง!
　　ฉิงเฟิงเหยียดขาเตะลูกหมาดำกระเด็นออกไปหลายเมตรเห็นได้ชัดว่าเขาไม่ได้อยู่ในอารมณ์ขำ
　　ถูกต้องฉิงเฟิงได้สมบัติล้ำค่ามาตอนอยู่ในวังคุนหลุน แต่เมื่อคิดถึงชะตากรรมของเหล่าบรรดาบรรพบุรุษผู้ล่วงลับของโลกก็ทำให้เขาเศร้าเสียใจอย่างยิ่ง เขามีภาระและความรับผิดชอบที่ยิ่งใหญ่ ดังนั้นคำถามหยอกล้อของลูกหมาสีดำทำให้เขาหงุดหงิดและตอบโต้ด้วยกำลัง
　　“เจ้าเตะข้าเพื่อ ข้าแค่ถามเฉยๆนะโว้ย” ลูกหมาสีดำกล่าวอย่างเศร้าโศก
　　ลูกหมาสีดำอารมณ์เสียมากมันเคยปกครองแดนอมตะและชื่อเสียงเป็นที่เลื่องลือ ทุกคนต่างรู้จักชื่อของมัน แต่ตอนนี้ระดับพลังของมันลดลงจนถูกรังแกได้อย่างง่ายดาย หัวใจของมันรู้สึกหดหู่
　　จากนั้นฉิงเฟิงและทุกคนก็ออกจากซากวังคุนหลุนและค้นหาร่องรอยของเนี่ยหวู่ซวงต่อไป
　　ที่อีกด้านหนึ่งของหน้าผาภายในซากปรักหักพังพวกเขาก็พบเนี่ยหวู่ซวงในที่สุด เขานอนสลบอยู่บนก้อนหินที่ล่างหน้าผา ฉิงเฟิงรีบพุ่งไปข้างหน้าเพื่อดูอาการ
　　วูบ!
　　พลังกระบี่อันดุร้ายถูกยิงทะลุหน้าผาออกมาพลังงานกระบี่ของมันพุ่งทะลุผ่านสภาพแวดล้อมและฉีกเปิดรอยร้าวลึกบนพื้นดินอย่างไม่มีที่สิ้นสุดมาถึงเบื้องหน้าฉิงเฟิง
　　“ที่นี่คือซากปรักหักพังแห่งนักบุญกระบี่ไม่มีผู้ใดเข้าไปได้ !” น้ำเสียงอันเย็นชาดังก้องไปทั่วท้องฟ้า
　　ซากปรักหักพังของนักบุญกระบี่
　　การแสดงออกของฉิงเฟิงดูประหลาดใจเท่าที่เขาได้รับความรู้จากพื้นที่ลึกลับในวังคุนหลุนเกี่ยวกับอดีตนิกายและกองกำลังที่ทรงพลังที่สุดของโลก นิกายนักบุญกระบี่เป็นหนึ่งในนิกายเรืองอำนาจมากที่สุดในโลก มีนักบุญกระบี่อันทรงพลังมากมายเป็นส่วนหนึ่งของนิกายนี้ เพียงการฟาดฟันหนึ่งกระบี่ พลังงานกระบี่อันทรงอานุภาพจะยิงออกไปไกลนับแสนไมล์
　　อย่างไรก็ตามนักบุญกระบี่ได้สิ้นชีพไปในการต่อสู้โบราณครั้งนั้น และนิกายก็ล่มสลายไปอย่างสมบูรณ์
　　ฉิงเฟิงเหลียวมองไปรอบๆซากปรักหักพังตรงจุดที่เขายืนอยู่ครั้งหนึ่งมันเคยเป็นที่ตั้งของนิกายนักบุญกระบี่และอยู่ไม่ไกลจากวังคุนหลุน แต่ตอนนี้มันกลายเป็นซากปรักหักพังเสียแล้ว
　　“ฉันมาที่นี่เพื่อช่วยท่านลุงเนี่ย”ฉิงเฟิงกล่าวพร้อมกับชี้ไปที่เนี่ยหวู่ซวงที่กำลังหมดสติ
　　เสียงในอากาศหยุดชะงักไปครู่หนึ่งและกล่าวขึ้นว่า“เนี่ยหวู่ซวงเป็นลูกศิษย์ที่ข้าเลือกเฟ้น ข้าไม่อาจมอบมันให้กับเจ้าได้”
　　ฉิงเฟิงแข็งค้างเมื่อได้ยินคำพูดเหล่านี้การแสดงออกของเขาเปลี่ยนไปเป็นความยินดี
　　ในตอนแรกพวกเขาคิดว่าบุคลลึกลับผู้นี้คิดจะทำร้ายเนี่ยหวู่ซวงแต่กลับกลายเป็นว่าเขาต้องตาในพรสวรรค์แห่งวิถีกระบี่ของเนี่ยหวู่ซวงและต้องการรับเป็นศิษย์
　　ฉิงเฟิงโค้งคำนับและพูดด้วยความเคารพว่า“ขอบคุณท่านอาวุโสที่เลือกลุงเนี่ยของผม”
　　ฉิงเฟิงหันไปมองเนี่ยหวู่ซวงอีกครั้งและเดินถอยจากไปเขาไม่ต้องการอยู่ที่นี่นานเกินไปด้วยเหตุผลแปลกๆ เขารู้สึกว่าที่นี่มีอันตรายยิ่งยวดซุกซ่อนอยู่
　　……..
　　ซึ่งในความเป็นจริงแล้วเซ้นส์ของฉิงเฟิงนั้นถูกต้อง ที่นี่มีจ้าวอสูรถูกขังอยู่ใต้วังคุนหลุนด้วยน้ำมือของจักรพรรดิสวรรค์เมื่อหลายพันปีก่อน !
　　เมื่อตอนที่จักรพรรดิสวรรค์ถูกสังหารในสนามรบผนึกที่คุมขังจ้าวอสูรบรรพกาลก็อ่อนแอลงทุกวัน มันแทบจะลืมตาตื่นขึ้นแล้ว และกระแสพลังมารก็เล็ดรอดออกมาจากใต้พื้นดินจนเป็นผลให้เซ้นส์เตือนภัยของฉิงเฟิงทำงาน
　　ถ้าหากจ้าวอสูรผู้ยิ่งใหญ่ตนนี้หลุดออกมามันจะนำมาซึ่งความหายนะวุ่นวายบนโลก
　　“พวกเราควรออกจากแดนต้องห้ามกันได้แล้วภรรยาของฉันหลินเสวี่ยและหลิวหรูหยานกับลูกของฉันคงยังรออยู่” ฉิงเฟิงมองดูซากปรักหักพังเป็นครั้งสุดท้ายแล้วเดินนำออกไป
　　อย่างไรก็ตามหลังจากเดินไปได้เพียงไม่กี่ก้าวสัตว์อสูรที่ทรงพลังก็ปรากฏตัวต่อหน้าเขา
　　มันเป็นสัตว์อสูรประเภทงูอีกครั้ง… ด้วยเหตุผลบางอย่าง ฉิงเฟิงมักจะพบกับสัตว์อสูรที่เป็นงูเสมอ
　　อย่างไรก็ตามงูตัวนี้แตกต่างจากงูตัวอื่นที่เขาเคยพบมา มันยาวเพียงเมตรเดียวและมีสีดำสนิททั่วร่าง แม้กระทั่งดวงตาของมันก็เปล่งแสงสีดำ
　　ถึงแม้ว่างูตัวนี้จะมีความยาวเพียงหนึ่งเมตรแต่การแสดงออกของลูกหมาสีดำก็เปลี่ยนไปอย่างรุนแรง มันตะโกนออกมาว่า “พวกเจ้าระวังด้วย ! มันคืองูกลืนฟ้า มันสามารถกลืนกินได้ทุกสิ่งทุกอย่าง”
　　งูกลืนฟ้า
　　!
　　การแสดงออกของฉิงเฟิงก็เปลี่ยนไปเช่นกันเมื่อเขาได้ยินคำพูดของลูกหมาดำเขาได้เรียนรู้เกี่ยวกับประวัติศาสตร์โบราณของโลกใบนี้มากมายผ่านท่วงทำนองแห่งสวรรค์อมตะที่ได้รับมาในวังคุนหลุน มันรวมไปถึงข้อมูลเกี่ยวกับสัตว์อสูรโบราณ
　　งูกลืนฟ้าเป็นสัตว์อสูรโบราณที่มีพลังอันยิ่งใหญ่ตำนานอ้างว่าในสมัยโบราณมันสามารถกลืนกินได้แม้กระทั่งท้องฟ้า ! ลองนึกภาพดูว่างูตัวนี้ทรงพลังเพียงใดถึงจะทำเช่นนั้นได้หากตำนานเป็นจริง
　　“เจ้าลูกหมา นี่เจ้ารอดมาได้ไงวะ !?” งูกลืนฟ้าลิ้นออกมาในขณะที่กล่าวกับลูกหมาสีดำ
　　เห็นได้ชัดว่างูกลืนฟ้าและลูกหมาสีดำต่างรู้จักกันมาก่อน
　　“เฮอะไอ้งูน้อย ขนาดแกยังรอดแล้วอย่างข้าจะไปตายได้ไง” ลูกหมาสีดำแสยะยิ้มและกล่าวอย่างเย็นชา
　　งูกลืนฟ้าโกรธเกรี้ยวเมื่อได้ยินว่าลูกหมาสีดำเรียกมันว่า‘งูน้อย’ 　　มันคำรามออกมาว่า“ข้าคืองูกลืนฟ้าที่มีความยาวถึงหนึ่งพันเมตรหากอยู่ในร่างจริง เจ้ากล้าดีอย่างไรถึงมาเรียกข้าว่างูน้อยวะ !”
　　ลูกหมาสีดำบุ้ยปากและกล่าวอย่างเมินเฉยว่า“นั่นมันสมัยพระเจ้าเหาโว้ย ! ตอนนี้แกมันยังกับงูแก่พิการที่รอการทุบตี แถมยังยาวแค่เมตรเดียว ว่าแต่ว่าแกต้องการอะไรวะถึงมาขวางพวกเรา ”
　　ดวงตาของงูกลืนฟ้าเริ่มเย็นชาลงในขณะที่กล่าวว่า“ข้าสัมผัสได้ถึงสายเลือดแห่งผู้กลืนกินจากมนุษย์คนนั้น ข้าอยากกินมัน”
　　งูกลืนฟ้าไม่ได้หมายถึงผู้ใดอื่นนอกจากฉิงเฟิงเลือดของเขาทำให้มันกระหาย
　　ลูกหมาสีดำหัวเราะอย่างเย็นชาและกล่าวว่า“โถๆเจ้างูน้อย ข้าขอแนะนำแกว่าอย่าซ่าดีกว่า แกไม่ใช่คู่มือของมันหรอก”
　　“เจ้าหมาน้อยเจ้าเคยปกครองแดนอมตะและไม่เคยมีสิ่งใดหรือใครทำอะไรเจ้าได้ ตั้งแต่เมื่อใดกันที่เจ้ากลายเป็นหมาขี้ขลาดตาขาวและหวาดกลัวมนุษย์ !” 　　งูกลืนฟ้าด่าทอลูกหมาสีดำและกล่าวอย่างไม่ยอมรับ
　　ทั้งงูกลืนฟ้าและลูกหมาสีดำต่างก็เป็นสัตว์อสูรโบราณพวกมันเคยเข้าร่วมสงครามโบราณในตำนานและต่อสู้เคียงบ่าเคียงไหล่กับเหล่านักบุญและตัวตนอมตะ อย่างไรก็ตาม ด้วยเหตุผลบางอย่าง พลังของพวกมันเสื่อมถอยลงอย่างมาก
　　โดยธรรมชาติงูกลืนฟ้าไม่เชื่อคำเตือนของลูกหมาสีดำ มันเคลื่อนไหวอย่างรวดเร็วเหมือนสายฟ้าสีดำ มันเปิดปากสีดำทมิฬและพุ่งไปที่ฉิงเฟิง
　　งูกลืนฟ้าอาจจะรวดเร็วยิ่งแต่ฉิงเฟิงก็เร็วกว่า เขาเอื้อมมือขวาออกไปและใช้สองนิ้วบีบคอของมันในพริบตา
　　งูกลืนฟ้าตกใจมากที่เห็นว่าตนเองถูกคร่ากุมด้วยน้ำมือของมนุษย์ที่มันดูถูกมันคิดไม่ถึงว่าชายหนุ่มจะรวดเร็วถึงเพียงนี้และสามารถสยบมันได้อย่างรวดเร็ว
　　“เป็นไง ไอ้งูน้อย ไม่พูดจาห้าวๆแบบเมื่อกี้อีกละหรือ ? ทำไมว้า ทำไมตอนนี้แกถึงตกอยู่ในกำมือของมนุษย์ได้หว่า ?” ลูกหมาสีดำพูดจาล้อเลียนในขณะที่เอียงคอไปอีกด้านหนึ่ง
　　ทั้งลูกหมาสีดำและงูกลืนฟ้าต่างก็เป็นสัตว์อสูรโบราณแต่พวกมันก็เกิดมาเพื่อเป็นศัตรูคู่ปรับกัน ลูกหมาสีดำรู้สึกแฮปปี้มากที่ได้เห็นอริของมันตกอยู่ในสภาพที่อ่อนแอ