My Cold and Elegant CEO Wife ราชันย์หมาป่ากับ CEO ที่แสนเย็นชา - ตอนที่ 1088 มหาสงครามแห่งสหัสวรรษ

ตอนที่ 1088 มหาสงครามแห่งสหัสวรรษ
　　“เฮ้ยอย่าโจมตีข้า ! เสียงของงูกลืนฟ้าสะท้อนมาจากในระยะไกล”
　　ฉิงเฟิงรู้สึกสับสนเมื่อได้ยินเสียงที่คุ้นเคยในขณะที่เขาคิดว่ามันเป็นสัตว์อสูรทะเลที่แท้มันคืองูกลืนฟ้านั่นเองที่ว่ายลงมายังก้นมหาสมุทร
　　ในไม่ช้างูกลืนฟ้าก็มาถึงเบื้องหน้าฉิงเฟิงมันถามว่า “เจ้าเป็นไงบ้าง”
　　“สบายดีพวกเราต้องรีบออกไปจากที่นี่ ด่วนเลย” ฉิงเฟิงกล่าวพร้อมกับส่ายหัว
　　“ทำไมต้องรีบ เจ้าไปทำอะไรที่ก้นมหาสมุทรมา ?”
　　“ไอ้งูน้อยคือว่าฉันขโมยสมบัติของวังมังกรทะเลตะวันออกมาชิ้นหนึ่ง เผ่นให้ไวเลยเถอะ”
　　“ไอ้บ้าเอ้ยนี่เจ้าขโมยสมบัติมา เข้าใจแล้ว รีบเผ่นกันให้ว่องเลย !” งูกลืนฟ้ากล่าวหลังจากได้ยินคำพูดของฉิงเฟิง
　　ในฐานะที่เป็นสัตว์อสูรวิญญาณบรรพกาลงูกลืนฟ้ารู้ว่ามีวังมังกรอยู่ที่ก้นมหาสมุทร
　　พระราชวังแห่งนั้นเคยถูกทำลายไปในช่วงมหาสงครามโบราณแต่ราชามังกรยังไม่ตายและรอดมาได้เขาเพียงได้รับบาดเจ็บสาหัส (คนละคนกับดราก้อนคิงที่เคยสู้กับฉิงเฟิงในตระกูลหวังตอนชิงตัวหรูหยานนะครับ)
　　นับจากช่วงเวลานั้นผ่านมาหลายพันปีราชามังกรก็สร้างพระราชวังขึ้นมาใหม่จนถึงตอนนี้
　　งูกลืนฟ้าหวั่นเกรงราชามังกรมากเนื่องจากอูฐที่ผอมโซก็ยังตัวใหญ่กว่าม้า หากราชามังกรออกมาไล่ตามพวกเขา รับรองว่าคงหนีไม่พ้น
　　ฉิงเฟิงและงูกลืนฟ้าเผ่นหนีอย่างรวดเร็วและพวกเขาก็มาถึงอเวจีใต้สมุทรอีกครั้ง
　　กลิ่นชั่วร้าย,พลังที่น่ากลัวล้อมรอบหุบเหวในขณะที่สัตว์ประหลาดสีดำบินเข้าและออกเป็นระยะ
　　สัตว์อสูรสีดำเหล่านี้ล้วนแต่ปนเปื้อนด้วยพลังปีศาจเนื่องจากพวกมันเป็นสัตว์ในอาณาเขตปีศาจ
　　งูกลืนฟ้าเปิดปากของมันเพื่อสร้างวังวนขนาดยักษ์และดูดกลืนสัตว์อสูรทั้งหมดเพื่อสร้างเป็นพลังงานของตัวมันเอง
　　ฉิงเฟิงจ้องมองด้วยความตื่นหนกงูตัวนี้เหลือเชื่อนัก มันกลืนกินสัตว์อสูรสีดำพวกนั้นทั้งๆที่พวกมันเต็มเปี่ยมไปด้วยพลังงานปีศาจ
　　หลังจากกินสัตว์ประหลาดพวกมันงูกลืนฟ้าก็นำเดินทางต่อไปแต่ในระยะประมาณ 50 เมตรข้ามหุบเหวมามันก็หยุดชะงักในทันที สีหน้าของมันเปลี่ยนไป
　　ฉิงเฟิงเห็นอาการของมันเขาขมวดคิ้วและถามว่า “แกหยุดทำไม ”
　　งูกลืนฟ้าส่ายหัวและพูดว่า“ข้าสามารถสัมผัสได้ถึงกลิ่นอายของสัตว์ประหลาดขนาดยักษ์ตัวหนึ่งข้างหน้า มันกำลังอ้าปากรอพวกเราอยู่”
　　เมื่อได้ยินสิ่งที่งูกลืนฟ้าพูดฉิงเฟิงก็มองไปข้างหน้าในทิศทางเดียวกันในหุบเหวยังมีสัตว์ประหลาดชั่วร้ายขนาดใหญ่อยู่
　　ร่างของสัตว์ประหลาดนั้นอยู่ที่ก้นเหวพวกเขาไม่สามารถมองเห็นตัวมันได้ แต่ปากของมันมีความยาวถึง 50 เมตรซึ่งกินพื้นที่หุบเหวนี้ถึงครึ่งหนึ่ง !
　　ร่างกายและปากของมันมีสีดำเหมือนกับสีของหุบเหวลึกแห่งนี้คนทั่วไปไม่อาจสังเกตเห็นได้ว่ามันอยู่ที่นี่ด้วยซ้ำ
　　เป็นเรื่องดีที่งูกลืนฟ้ากล่าวเตือนเขาหากฉิงเฟิงมาคนเดียวและเดินทางต่อไปเขาจะตกลงไปในปากของสัตว์ประหลาดตัวนี้
　　“เจ้างูน้อยแล้วพวกเราจะผ่านไปได้อย่างไร ” ฉิงเฟิงกังวลเล็กน้อยและถามงูกลืนฟ้า
　　เขาไม่รู้อะไรเลยเกี่ยวกับก้นบึ้งใต้มหาสมุทรนอกจากนี้เขายังไม่รู้เกี่ยวกับสัตว์ประหลาดเหล่านี้ มีเพียงงูกลืนฟ้าเท่านั้นที่รู้
　　“สัตว์ประหลาดชั่วร้ายเหล่านี้คืออาหารของมันมันกินสิ่งมีชีวิตทุกประเภท ดังนั้นเมื่อเรายัดอาหารให้มันเพียงพอมันก็จะกลับไปในส่วนลึกของหุบเหวเอง” งูกลืนฟ้าอธิบาย
　　ฉิงเฟิงพยักหน้าพวกเขาจะปลอดภัยหากมีทางแก้ปัญหาตรงหน้า
　　เขาถอยจากหุบเหวและจับสัตว์ทะเลมาบางส่วนอย่างรวดเร็วจากนั้นเขาก็โยนพวกมันเข้าไปปากของสัตว์ประหลาดในหุบเหวที่กำลังอ้าปากอยู่
　　งูกลืนฟ้ากล่าวถูกต้องเมื่อสัตว์ประหลาดตัวนี้กินอาหารที่พวกเขาโยนเข้าไปมันก็ปิดปากแล้วดำดิ่งกลับลงไปในหุบเหลวลึก
　　ฉิงเฟิงมองงูกลืนฟ้าด้วยความซาบซ้ำเขาไม่คิดเลยว่างูตัวนี้จะมีประโยชน์ขนาดนี้
　　จากนั้นพวกเขาก็ผ่านหุบเหวลึกและลอยตัวขึ้นสู่เบื้องบน　　พวกเขาลอยขึ้นอย่างรวดเร็วและมาถึงพื้นหิวมหาสมุทรในเวลาไม่นานนัก
　　โชคดีที่มีเรือโดยสารยังคงจอดรอพวกเขาอยู่ฮวาเซียนจือเผยอยิ้มอย่างโล่งอกที่เห็นฉิงเฟิงโผล่ขึ้นมาเหนือผิวน้ำทะเลอย่างปลอดภัย รวมไปถึงคนอื่นๆที่ต่างก็ดีใจที่ได้เห็นทั้งคู่กลับมาอย่างปลอดภัยเช่นกัน
　　อย่างไรก็ตามฉิงเฟิงได้กลายเป็นศูนย์กลางของกลุ่มไปแล้ว พวกเขาทุกคนรู้สึกเคว้งคว้างและอึดอัดเมื่อไม่มีเขาเป็นหัวหน้า
　　“พี่ใหญ่หลี่ท่านเป็นอะไรไหม ” ฮวาเซียนจือกังวลเล็กน้อย เธอเดินไปหาฉิงเฟิงและถามขึ้น
　　ฉิงเฟิงกลายเป็นคนสำคัญส่วนหนึ่งในชีวิตของฮวาเซียนจือไปแล้วบ่อยครั้งที่เธอคิดถึงเขาและครั้งนี้เธอก็กระวนกระวายกลัวว่าเขาจะเป็นอันตรายที่ก้นมหาสมุทร
　　ฉิงเฟิงยิ้มเล็กน้อยและตอบทันทีว่า“ฉันไม่เป็นไร แต่พวกเราจะต้องเผ่นจากที่นี่ทันที” 　　ทุกคนพยักหน้าและเห็นพ้องต้องกันว่าที่นี่เป็นสถานที่ที่อันตรายอย่างมากกัปตันเริ่มแล่นเรือและพวกเขาก็ลับตาไป
　　………………….
　　–ณ วังมังกร –
　　ภรรยาของราชามังกร(ราชินีมังกร)กำลังจัดงานวันเกิดและทุกคนที่เข้าร่วมล้วนเป็นตัวตนที่ทรงพลัง,มีฐานะสูงหรือเป็นเจ้าเหนือหัวในถิ่นปกครองของพวกเขา
　　พวกเขาทุกคนล้วนแต่เป็นผู้ทรงอำนาจบางคนมีพลังในขอบเขตครึ่งก้าวจิตวิญญาณราชันและบางส่วนก็เป็นยอดฝีมือระดับจิตวิญญาณราชันไปแล้ว
　　ด้วยอาการบาดเจ็บจากตัวตนระดับอมตะในสงครามดาวเคราะห์ในยุคโบราณ,ราชามังกรยังคงฟื้นฟูอาการอย่างเงียบสงบ ดังนั้นเขาจึงไม่ได้เข้าร่วมงานวันเกิดของภรรยา
　　ราชินีมังกรเป็นสาวงามที่ดูเหมือนว่านางมีอายุเพียง30 ปี – ผิวพรรณของนางขาวราวกับหิมะ ริมฝีปากของนางเป็นสีแดงเหมือนเลือด นางสวมเสื้อคลุมมังกรและปิ่นปักผมลวดลายมังกร
　　“ท่านหญิง,ข้าได้ข่าวมาว่าวัตถุโบราณในประวัติศาสตร์มากมายเริ่มปรากฏขึ้น หรือนี่จะหมายความว่าพวกเราใกล้จะกลับไปสู่ความรุ่งโรจน์ในอดีตแล้วหรือไม่ขอรับ ”
　　สิงโตทะเลยักษ์กล่าวถาม
　　ขนของสิงโตทะเลยักษ์ตัวนี้เป็นสีทองที่ส่องแสงในทะเลหูของมันเหมือนกับระฆังทองสัมฤทธิ์ ในฐานะที่เป็นสัตว์ประหลาดในขอบเขตจิตวิญญาณราชัน มันเต็มไปด้วยกลิ่นอายพลังงานอันน่าสะพรึง
　　ราชินีมังกรหัวเราะและกล่าวว่า“เจ้าลืมไปแล้วหรือว่าสงครามจะปะทุขึ้นในทุกๆห้าพันปี แท้จริงแล้วมหาสงครามแห่งสหัสวรรษกำลังจะเริ่มขึ้นต่างหาก”
　　มหาสงครามแห่งสหัสวรรษ　　เพียงคำสั้นๆนี้กลับทำให้เกิดความกลัวขึ้นในใจของทุกคน
　　สงครามจะปะทุขึ้นบนโลกในทุกๆห้าพันปีครั้งที่แล้วนักบุญของดาวเคราะห์ดวงอื่นได้รวมกำลังกันโจมตีโลก, บดขยี้ตำหนักสวรรค์, สังหารตัวตนระดับนักบุญและตัวตนระดับอมตะของโลกไปนับไม่ถ้วน
　　นักบุญบรรพกาลและตัวตนอมตะหลายคนสิ้นชีพไปในสงครามเมื่อห้าพันปีก่อนทำให้มวลมนุษย์เริ่มสร้างวัฒนธรรมขึ้นใหม่และวิวัฒนาการจากสังคมดั้งเดิมไปเป็นสังคมระบอบทาส… ไปจนถึงอารยธรรมและเทคโนโลยีดั่งในยุคปัจจุบัน
　　อารยธรรมของหัวเซี่ยเป็นที่รู้กันดีว่าเริ่มขึ้นเมื่อราวๆห้าพันปีก่อนแต่ในความเป็นจริงมันเป็นอารยธรรมใหม่ที่เริ่มสร้างขึ้นหลังจากการ ‘ตาย’ ของยุคก่อนหน้า
　　“จือซี,ไปตามน้องสาวของเจ้าซิ นางกลับไปที่ตำหนักเพื่อเตรียมของขวัญมิใช่หรือ ทำไมถึงยังไม่มาเสียที” ราชินีมังกรกล่าวขึ้นด้วยคิ้วที่ขมวดมุ่น
　　“ค่ะเสด็จแม่” องค์หญิงสอง(จือซี)พยักหน้าและผุดลุกขึ้นจากที่นั่ง นางเดินชดช้อยไปยังตำหนักของน้องสาว
　　น้องสาวของนางหายไปพักหนึ่งแล้วองค์หญิงสองก็เริ่มสงสัยเช่นกันว่าทำไมนางถึงได้หายไปนานนักกับการหยิบของขวัญ
　　หลังจากเข้าไปในห้องของนางองค์หญิงสองก็มองไปทั่วจนในที่สุดก็พบน้องสาวของนางที่ถูกมัดอยู่ใต้เตียง