My Cold and Elegant CEO Wife ราชันย์หมาป่ากับ CEO ที่แสนเย็นชา - ตอนที่ 1116 หลินเสวี่ยตายไม่ได้ !
- Home
- My Cold and Elegant CEO Wife ราชันย์หมาป่ากับ CEO ที่แสนเย็นชา
- ตอนที่ 1116 หลินเสวี่ยตายไม่ได้ !
ตอนที่ 1116 หลินเสวี่ยตายไม่ได้ !
ฉิงเฟิงขมวดคิ้วเมื่อได้ยินคำพูดของราชาอสูรเทียนหมิง
หัวใจเยือกแข็ง,วารีแห่งชีวิตในฤดูใบไม้ผลิและโลหิตมังกรน้ำแข็งล้วนแต่เป็นสิ่งของที่หาได้ยากยิ่งกว่ายาก
หัวใจเยือกแข็งมีอยู่ในภูเขาน้ำแข็งเท่านั้น,วารีแห่งชีวิตในฤดูใบไม้ผลิแห่งชีวิตถูกครอบครองโดยพระสันตะปาปาแห่งสันตะสำนัก และสุดท้ายโลหิตมังกรน้ำแข็งได้ยินว่าอยู่ในวังมังกรทะเลเหนือ
ถึงแม้ว่าฉิงเฟิงจะมีโลหิตมังกรอยู่ภายในร่างกายของเขาแต่มันก็เป็นธาตุไฟและไม่มีประโยชน์ในสถานการณ์ตอนนี้
ทั้งสามรายการนั้นยากมากที่จะได้ครอบครองแต่ฉิงเฟิงก็มั่นใจว่าต่อให้ต้องตายก็จะหาให้ได้ แต่สิ่งที่ทำให้เขาเป็นกังวลมากที่สุดก็คือมีเวลาเพียงแค่วันเดียว ! หลินเสวี่ยจะมีชีวิตอยู่ได้อีกแค่วันเดียวแล้วเขาจะรวบรวมสิ่งของทั้งหมดทันเวลาได้อย่างไร เพียงแค่เดินทางไปหาของชิ้นเดียวก็ใช้เวลาเป็นวันแล้ว
“นายน้อยคำสาปมรณะของหลินเสวี่ยดูเหมือนจะชะลอตัวลง” ราชาอสูรเทียนหมิงกล่าวขณะที่ชี้ไปที่หน้าผากของหลินเสวี่ย
ฉิงเฟิงมองอย่างระมัดระวังและตระหนักในสิ่งเดียวกันเขาถามว่า “ราชาอสูรเทียนหมิง มันเกิดอะไรขึ้น ”
“นายน้อยหากข้าเดาไม่ผิด สิ่งนี้ต้องขอบคุณลูกปัดต้านวารี กล่าวกันว่าลูกปัดนั้นเป็นสมบัติจากสวรรค์และปฐพีที่มีพลังมหัศจรรย์ ลูกปัดต้านวารีดูเหมือนจะชะลอเวลาอาการของคำสาปมรณะ ดังนั้นเธอน่าจะมีชีวิตอยู่ได้อีกหนึ่งเดือน” ราชาอสูรเทียนหมิงกล่าว
ฉิงเฟิงรู้สึกยินดีกับข่าวนี้ความจริงที่ว่าชีวิตของหลินเสวี่ยจะยืดออกไปอีกหนึ่งเดือนทำให้เขามีความสุขมาก อย่างไรก็ตามเวลาเป็นความท้าทายที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของเขา เมื่อเดือนพิเศษที่ยืดอายุขัยหลินเสวี่ยออกไปนี้ เขาน่าจะสามารถหาของเหล่านั้นและช่วยหลินเสวี่ยได้
“หลินเสวี่ยตายไม่ได้ฉันต้องช่วยเธอ !” ฉิงเฟิงกล่าวกับตัวเอง
เขารู้ว่าเวลาสำคัญมากจึงรีบลงมือดำเนินการทันที
เขาขอให้ฮวาเซียนจือฉินเซียนจื่อ เหมียวซิยี้ ราชาอสูรสิงโต ราชาอสูรมังกรเขียว ราชาอสูรค้างคาวม่วงและคนอื่นๆคอยปกป้องหลินเสวี่ยและกำชับว่าใครเข้ามาใกล้คฤหาสน์ให้ฆ่าได้ทันที
การสลบไสลไม่ได้สติของหลินเสวี่ยส่งผลให้ฉิงเฟิงเข้าสู่ความโกรธแค้น
หลังจากจัดการทุกอย่างเสร็จแล้วฉิงเฟิงก็ออกเดินทางไปยังเทือกเขาหิมาลัยพร้อมกับทีมเขี้ยวหมาป่า,ลูกหมาสีดำ, งูกลืนฟ้าและราชันหมาป่าอัคคีในทันที เทือกเขาหิมาลัยถูกปกคลุมไปด้วยน้ำแข็งและหิมะตลอดทั้งปีหัวใจเยือกแข็งอยู่ตรงของภูเขา
ระหว่างเดินทางไปยังเทือกเขาหิมาลัยทุกคนดูจริงจังเคร่งเครียดมากใบหน้าของพวกเขามืดมนและหม่นหมอง ชัดเจนว่าพวกเขาไม่มีความสุขเลย
พวกเขาต่างก็ตระหนักถึงคำสาปมรณะของหลินเสวี่ยและเศร้าใจกับสภาพของเธออย่างมากแม้แต่ลูกหมาสีดำที่อวดดีโอหังและกวนตีนอยู่เสมอก็ยังมีอาการเคร่งขรึม
ถึงแม้ว่าลูกหมาสีดำจะไม่คุ้นเคยกับหลินเสวี่ยมากเท่าไหร่นักแต่เธอก็ปรุงอาหารอร่อยๆให้มันกินทุกวันตั้งแต่พบกันครั้งแรก มันซาบซึ้งและชอบเธอมาก ตอนนี้เธอหลับใหลไม่ได้สติ มันจึงเต็มไปด้วยความห่วงกังวล
เครื่องบินของพวกเขานั้นเร็วมากและเดินทางมาถึงเชิงเขาหิมาลัยหลังจากนั้นเพียงไม่กี่ชั่วโมง
ฉิงเฟิงได้รับการต้อนรับด้วยหิมะและน้ำแข็งที่ไร้ที่สิ้นสุดราวกับว่าโลกถูกปกคลุมไปด้วยหิมะอย่างสมบูรณ์
ไม่ว่าจะเป็นหินต้นไม้หรือพืช ทุกอย่างถูกปกคลุมด้วยน้ำแข็งและหิมะ มันเป็นสีขาวโพลน
อุณหภูมิลดต่ำมากจนถึงอย่างน้อยก็ต่ำกว่า0 องศา แม้กระทั่งคนทั่วไปจะต้องแข็งตายหรือบวมเป็นน้ำเหลือง แต่ฉิงเฟิงและพรรคพวกไม่ใช่คนทั่วไป พวกเขาเป็นผู้ฝึกตนและมีความสามารถในการทนต่ออุณหภูมิที่หนาวเหน็บเสียดกระดูก
ไม่นานหลังจากที่พวกเขาก้าวเท้าเข้าไปในภูเขาหิมะขนาดใหญ่พวกเขาก็ได้รับการต้อนรับจากสัตว์ร้าย มันเป็นปีศาจหมีน้ำแข็ง
หมีตัวใหญ่สูงกว่าสามเมตรซึ่งสูงเป็นสองเท่าของผู้ชายที่โตเต็มที่ร่างของมันช่างประหลาด มันทั้งใหญ่โตและปกคลุมไปด้วยขนสีขาวทั้งหมด
ขนของมันยาวและหนามากเหมือนเข็มเหล็กไม่เพียงแค่สามารถต้านทานความหนาวเย็น แต่ยังสามารถป้องกันสัตว์ร้ายอื่นๆได้อีกด้วย
“มนุษย์ที่นี่คือดินแดนของข้า ไสหัวออกไปซะ” ปีศาจหมีน้ำแข็งปีศาจพูดกับฉิงเฟิง
“ฉันจำเป็นต้องผ่านที่นี่”ฉิงเฟิงกล่าวในขณะที่ยิ้มเล็กน้อย
“ฝันเฝื่องหากเจ้าไม่ไปซะ ข้าจะฆ่าพวกเจ้าให้หมด” ปีศาจหมีน้ำแข็งแสยะยิ้มอย่างเยือกเย็นด้วยแววตาที่เย็นชา
“แกจะฆ่าพวกเรา”
ฉิงเฟิงหัวเราะอย่างเย่อหยิ่งเขาสามารถบอกได้ว่าปีศาจหมีน้ำแข็งตัวนี้เป็นเพียงสัตว์อสูรในขอบเขตครึ่งก้าวจิตราชัน มันไม่เป็นภัยคุกคามต่อพวกเขา
แต่ก่อนที่ฉิงเฟิงจะลงมือต่อไปลูกหมาสีดำก็โจมตีหมีแล้ว มันเป็นกังวลและกดดันกับสภาพอาการของหลินเสวี่ยจนอดทนไม่ไหวที่จะปลดปล่อยความโกรธออกมา
ลูกหมาสีดำกระโดดขึ้นมาถึงหน้าปีศาจหมีน้ำแข็งทันทีมันเหยียดอุ้งเท้าออกไปตบที่หน้าปีศาจหมีน้ำแข็ง
ปัง!
ด้วยเสียงตบที่ดังสนั่นปีศาจหมีน้ำแข็งถูกตบจนหมุนคว้างใบหน้าเต็มไปด้วยงุนงง
มันไม่เคยคิดเลยว่าตัวเองจะถูกลูกหมาตัวเล็กๆตบหน้า
เมื่อได้เห็นสิ่งนี้สัตว์อสูรที่อยู่รอบๆภูเขาก็เริ่มหัวเราะและส่งเสียงที่แปลกประหลาดออกมาสำหรับสัตว์อสูรเหล่านี้ปีศาจหมีน้ำแข็งคือราชาแห่งเทือกเขาหิมาลัย มันมีพลังมหาศาลและเที่ยวข่มเหงรังแกสัตว์อสูรตัวอื่น แต่ตอนนี้มันถูกลูกหมาตบหน้า พวกมันจึงคิดว่าตลกมาก
“พวกแกหัวเราะบ้าอะไร ขืนไม่หยุด ข้าจะฆ่าพวกเจ้าทั้งหมด !” ปีศาจหมีน้ำแข็งส่งเสียงข่มขู่คำรามไปยังสัตว์อสูรที่อยู่รอบๆทำให้พวกมันหยุดหัวเราะด้วยความกลัวทันที
“เจ้าหมาบัดซบ! แกกล้าตบหน้าข้า ! แกอยากตายใช่ไหม !” ปีศาจหมีน้ำแข็งคำรามใส่ลูกหมาสีดำเพื่อคุกคามมัน
ปีศาจหมีน้ำแข็งโกรธแค้นมากมันปรารถนาให้ลูกหมาสีดำตายในทันที มันกล้าดีอย่างไรถึงได้มาตบหน้าปีศาจหมีน้ำแข็ง
“ทำไมวะไอ้หมีโง่ ทำเป็นขึ้นเสียง อยากโดนทุบตีอีกรอบหรือไง ?” ลูกหมาสีดำกระโดดขึ้นอีกครั้งราวกับว่ามันเป็นสายฟ้าฟาดสีดำและมาถึงเบื้องหน้าปีศาจหมีน้ำแข็งเพื่อตบหน้ามันอีกครั้ง
ก่อนหน้านี้ลูกหมาสีดำตบแก้มซ้ายของปีศาจหมีน้ำแข็งและคราวนี้มันตบแก้มขวาจนเกิดรอยอุ้งเท้าชัดเจน
ถึงแม้ว่าปีศาจหมีน้ำแข็งจะโกรธแค้นจนคลั่งแต่ก็ยังไม่สามารถหยุดยั้งลูกหมาสีดำได้อีกฝ่ายเร็วเกินไปสำหรับมันที่จะป้องกัน
เปรี้ยงเปรี้ยง เปรี้ยง …
ลูกหมาสีดำเคลื่อนไหวเร็วเท่ากับฟ้าผ่าโจมตีปีศาจหมีน้ำแข็งอย่างไม่หยุดยั้ง ไม่นานหลังจากนั้นปีศาจหมีน้ำแข็งก็ถูกปกคลุมไปด้วยรอยขีดข่วนขนของมันถูกฉีกออกและฟันของมันก็ถูกทำลายเช่นกัน ร่างกายของมันล้มลงกับพื้นด้วยเสียงดังโครม
ปีศาจหมีน้ำแข็งผู้น่าสงสารมันถูกลูกหมาสีดำทุบตีฝ่ายเดียวอย่างน่าอนาถ
“เจ้าหมีโง่บอกข้ามาซิว่าหัวใจเยือกแข็งอยู่ที่ไหน ” ลูกหมาสีดำถามปีศาจหมีน้ำแข็งที่นอนอยู่บนพื้น
หมีน้ำแข็งสั่นศีรษะโดยบอกว่าไม่รู้ลูกหมาสีดำแสยะยิ้มและเดินไปทุบตีมันอย่างแรงอีกครั้งจนปีศาจหมีน้ำแข็งส่งเสียงร้องแทบจะตาย
“ข้าจะถามแกอีกครั้งเดียวหัวใจเยือกแข็งอยู่ที่ไหน ถ้าแกยังปากแข็ง ข้าจะทุบหัวแกให้แบะ” ลูกหมาสีดำกล่าว
เพื่อที่จะทำให้หลินเสวี่ยฟื้นโดยเร็วและมาทำอาหารอร่อยๆให้มันได้กินอีกลูกหมาสีดำจะไม่ซ่อนความสามารถที่แท้จริงของมันอีกต่อไป มันออกหน้าโจมตีสัตว์อสูรผู้ขวางทางเป็นคนแรก
ปีศาจหมีน้ำแข็งยื่นมือออกมาอย่างอ่อนล้านิ้วที่เกือบจะหักของมันชี้ไปที่ภูเขาหิมะข้างหลังพวกเขาและพูดว่า “ขะ…. ข้าได้ยินมาว่าหัวใจเยือกแข็งอยู่ที่ไหนสักแห่งในภูเขาหิมะขนาดใหญ่ลูกนั้น ข้าบอกแล้ว เจ้าโปรดหยุดมือเถอะ”
เห็นได้ชัดว่าปีศาจหมีน้ำแข็งจำเป็นต้องพูดอะไรบางอย่างไม่เช่นนั้นมันจะถูกลูกหมาสีดำฆ่า