My Cold and Elegant CEO Wife ราชันย์หมาป่ากับ CEO ที่แสนเย็นชา - ตอนที่ 1127 บรรลุขอบเขตจิตวิญญาณราชันขั้นที่หนึ่ง !

ตอนที่ 1127 บรรลุขอบเขตจิตวิญญาณราชันขั้นที่หนึ่ง !
　　“สาวงาม,เธอจะลงโทษฉันงั้นหรือ ” ฉิงเฟิงยิ้มอย่างเย็นชาด้วยสายตาอันเยือกเย็น
　　เซียนหิมะถูกตรึงไว้โดยเคล็ดวิชาลับของมังกรอัคคีแต่เธอก็ยังมีความกล้าพอที่จะคุกคามฉิงเฟิง
　　ดังนั้นฉิงเฟิงจึงเดินมาถึงด้านข้างเซียนหิมะและหยิบแส้สีดำออกมาอีกครั้งจากนั้นก็เริ่มลงมือเฆี่ยนตี
　　ป้าบ!!
　　แส้สร้างวงโค้งในอากาศและฟาดลงอย่างดุเดือดบนร่างอันงดงามของเซียนหิมะเธอร้องคร่ำครวญออกมาด้วยความเจ็บปวด
　　“สารเลวเจ้ากล้าดีอย่างไรถึงได้ทำร้ายข้า ! เจ้าไม่มีวันออกไปจากที่นี่ได้หรอก !”
　　เซียนหิมะตะคอกออกมาด้วยใบหน้าที่แดงก่ำมันแสดงให้เห็นถึงความโกรธแค้นของเธอ
　　หลี่ฉิงเฟิงผู้นี้ต้องตาย! เขามันชั่วร้าย ! มันกล้าดีอย่างไรถึงได้ทำร้ายเซียนหญิงอย่างข้า
　　ป้ายป้าบ ป้าบ ป้าบ …
　　ฉิงเฟิงแสยะยิ้มและเหวี่ยงแส้ในมือเพื่อตีใส่ร่างของเซียนหิมะอีกหลายร้อยครั้งมันทำให้เธอเจ็บปวดเป็นอย่างมาก
　　ในที่สุดเซียนหิมะก็หมดสติไปด้วยความเจ็บปวดอันรุนแรง
　　ฉิงเฟิงยัดร่างของเธอไว้ใต้เตียงและเตรียมพร้อมที่จะออกเดินทาง
　　“หืม นั่นมันอะไร ?” ฉิงเฟิงส่งเสียงอุทานและหยุดนิ่งเมื่อเห็นกล่องสีแดงใต้เตียงของเซียนหิมะ
　　เขารู้สึกว่ากล่องสีแดงนี้ต้องมีของล้ำค่าบางอย่างมิเช่นนั้นทำไมเซียนหิมะถึงเก็บไว้ตรงนั้น มันถูกเก็บซ่อนไว้เป็นอย่างดีและคนทั่วไปย่อมไม่มีทางพบมัน
　　เขาเอื้อมมือไปที่กล่องสีแดงและเปิดมันจนเห็นผลไม้สีแดงอยู่ข้างใน
　　“ผลจิตวิญญาณราชัน นี่เป็นผลไม้วิญญาณระดับจิตราชันนี่นา” ฉิงเฟิงตกใจมากเมื่อได้เห็นผลไม้สีแดงนี้
　　เซียนหิมะผู้นี้สมแล้วที่เป็นเซียนหญิงผู้ครองป่าดึกดำบรรพ์เธอมีสมบัติมากมาย เพียงสิ่งของที่เขาพบโดยบังเอิญก็เป็นถึงผลไม้ระดับจิตวิญญาณราชัน
　　ตอนนี้ฉิงเฟิงมีพลังในขอบเขตครึ่งก้าวจิตราชันและรู้ว่าถ้าหากได้กินผลไม้นี้เข้าไปมันจะช่วยให้เขาก้าวถึงขอบเขตจิตราชันโดยสมบูรณ์
　　ฟุ่บ!
　　เขาโยนผลไม้เข้าปากและเริ่มดูดซับมันทันที
　　ในขณะที่ผลจิตราชันไหลซึมเข้าสู่ร่างกายของเขามันกลายเป็นพลังแท้ของสวรรค์และปฐพีอันรุนแรง แก่นพลังของมันพุ่งเข้าสู่ท้องของฉิงเฟิงอย่างไม่หยุดหย่อนเหมือนคลื่นทะเลที่โหมกระหน่ำ
　　ทุกซอกทุกมุมในตันเถียนของฉิงเฟิงเต็มไปด้วยแก่นพลัง
　　นอกเหนือจากการเปลี่ยนแปลงของตันเถียนด้วยการดูดซึมพลังแท้ขุมมหาศาลนี้ ทำให้แก่นวิญญาณของเขาแตก
　　ใช่! ถูกต้องแล้ว แก่นวิญญาณของเขาแตก
　　เพื่อที่จะไปให้ถึงขอบเขตจิตราชันแก่นวิญญาณจะต้องแตกสลายก่อนแล้วจึงกลับเข้ามารวมตัวอีกครั้ง
　　แก่นวิญญาณที่แตกร้าวได้จัดกลุ่มใหม่หลังจากดูดซับพลังแท้จำนวนมากตอนนี้แก่นวิญญาณที่กลับมารวมตัวกันไม่ได้เป็นสีเขียวหรือสีดำอีกต่อไป แต่เป็นสีเงิน
　　แก่นวิญญาณสีเงินเริ่มจากขนาดเล็กเพียงเมล็ดข้าวมันขยายตัวทีละน้อยไปจนถึงขนาดถั่วสีเหลือง กลายเป็นเหรียญจากนั้นก็กลายเป็นขนาดเท่าไข่ฟองหนึ่ง
　　จนในที่สุดแก่นวิญญาณก็กลายเป็นไข่สีเงิน
　　“ฉันมาถึงขอบเขตจิตราชันขั้นแรกแล้ว!” ฉิงเฟิงผุดยืนขึ้นด้วยความดีใจเมื่อเขารู้สึกถึงพลังอันยิ่งใหญ่ที่คุกรุ่นภายในร่างกาย
　　เขาต้องการทะลวงด่านมานานแล้วแต่ขาดสมุนไพรวิญญาณระดับจิตราชันตอนนี้เขาก้าวมาถึงจุดนี้ด้วยความช่วยเหลือของผลไม้จิตวิญญาณราชันของเซียนหิมะ เขาควรจะขอบคุณเธอ
　　โชคไม่ดีที่เซียนหิมะได้หมดสติไปแล้วมิฉะนั้นเธอคงจะโกรธเคืองมากเข้าไปอีกหากได้เห็นว่าฉิงเฟิงเลื่อนระดับขึ้นด้วยความช่วยเหลือของเธอ
　　เขามองไปที่เซียนหิมะที่ยังสลบอยู่อีกครั้งและคว้าหัวใจเยือกแข็งจากนั้นก็ออกจากห้องไป　　จากนั้นฉิงเฟิงก็เดินไปที่คุมขังในปราสาทเพื่อช่วยเหลือราชาหมาป่าอัคคี
　　ภายในคุกราชาหมาป่าอัคคีกำลังได้รับความเจ็บปวดจากการทรมานของราชาหิมะ เนื่องจากการที่ไปดูหมิ่นเซียนหิมะ
　　ราชาหิมะนำแส้เหล็กที่เต็มไปด้วยหนามล้อมรอบเฆี่ยนตีราชาหมาป่าอัคคีอย่างไม่หยุดยั้งมันแหลมคมมากอย่างไม่น่าเชื่อและเมื่อมันกระทบร่างของราชาหมาป่าอัคคีก็ฉีกขนทั้งยวงออกเป็นหย่อมๆและทำให้เลือดไหลออกมามากมาย
　　ลูกหมาสีดำและงูกลืนฟ้าที่ถูกมัดอยู่ข้างๆล้วนแต่มีสีหน้าซีดลงเชือกวิญญาณของเซียนหิมะมีพันธนาการพิเศษจนพวกมันไม่สามารถเคลื่อนไหวได้เลย ทั้งลูกหมาสีดำและงูกลืนฟ้าต่างก็มีบาดแผลทั่วร่างจากแส้เหล็กของราชาหิมะ
　　ราชาหิมะผู้นี้อำมหิตนักมันไม่ยอมปล่อยให้ทั้งหมดหลุดรอดไปได้
　　ในขณะเดียวกันฉิงเฟิงที่กำลังมาช่วยก็ได้เผชิญหน้ากับยามมนุษย์หิมะสองคนเมื่อเขามาถึงประตูคุมขัง
　　ทันทีที่ยามเห็นก็ขวางฉิงเฟิงไว้แต่ด้วยการลงมือเบาๆก็ทำให้พวกมันทั้งหมดสลบไป
　　ฉิงเฟิงเปิดประตูคุกแล้วเดินลงไปหลังจากนั้นไม่นานเขาก็ได้ยินเสียงร้องอันเจ็บปวดที่คุ้นเคยของราชาหมาป่าอัคคี
　　“บัดซบใครทำร้ายราชาหมาป่าอัคคี !” ฉิงเฟิงสบถอย่างเคียดแค้นและรีบไปที่ห้องขัง
　　ราชาหมาป่าอัคคีมีความภักดีอย่างยิ่งดังนั้นฉิงเฟิงต้องช่วยมันไว้
　　ฉิงเฟิงเคลื่อนไหวอย่างรวดเร็วและเมื่อเขาไปถึงที่ชั้นใต้ดินลึกสุดก็เห็นราชาหิมะกำลังเฆี่ยนตีแส้ใส่ราชาหมาป่าอัคคีอย่างโหดเหี้ยม
　　“ราชาหิมะแกกล้าดียังไง !” ฉิงเฟิงแยกเขี้ยวอย่างขุ่นแค้นด้วยสายตาเย็นเยียบ
　　ราชาหิมะหันกลับมาด้วยความตกใจเมื่อเขาได้ยินเสียงฉิงเฟิงมันอุทานว่า “จะ จะเจ้า ! เจ้าหนีมาได้อย่างไรกัน !”
　　ราชาหิมะกระวนกระวายเขาเห็นชัดเจนว่าฉิงเฟิงถูกควบคุมโดยเสียงขลุ่ยของเซียนหิมะและกลายเป็นข้ารับใช้ผู้ซื่อสัตย์ไปแล้ว เขาหนีรอดมาได้อย่างไร
　　“เฮอะแกคิดว่าเสียงขลุ่ยปัญญาอ่อนนั่นจะสามารถควบคุมฉันได้หรือไง ตลกสิ้นดี แก แกกล้าทำร้ายคนของฉัน ! วันนี้ฉันจะฆ่าแก” ฉิงเฟิงแสยะยิ้มอย่างเย็นยะเยือกในขณะที่เขาเดินไปหาราชาหิมะ
　　ราชาหิมะตัวสั่นเทามันรู้ว่าชายคนนี้แข็งแกร่งเพียงใด มันสู้เขาไม่ได้
　　วูบ!
　　ราชาหิมะเคลื่อนตัวราวกับพายุหมุนด้วยความพยายามที่จะหลบหนีแต่ฉิงเฟิงก็ใช้ท่าร่างพันมังกรและปิดกั้นเส้นทางหนีของมันได้ทันที
　　“แกคิดจะหนีไปไหน” ฉิงเฟิงยิ้มอย่างเย็นชาด้วยร่องรอยการเย้ยหยันในดวงตาของเขา
　　สีหน้าของราชาหิมะเปลี่ยนไปและมันก็หันไปอีกทางเพื่อจะหลบหนีแต่ก็ถูกฉิงเฟิงขวางไว้อีกครั้ง
　　เมื่อเผชิญหน้ากับท่าร่างพันของมังกรไม่มีทางที่ราชาหิมะจะหนีได้ ดังนั้นมันทำได้เพียงต้องสู้
　　วูบ!
　　ราชาหิมะพุ่งเข้าหาฉิงเฟิงทันทีในขณะที่มันวาดฝ่ามือออกมาเป็นมายาฝ่ามือขนาดใหญ่ที่เปี่ยมไปด้วยพลังแท้ในร่างของมัน
　　พลังฝ่ามือนี้เป็นใบมีดน้ำแข็งทั้งหมดมันคมกริบเหลือเชื่อแต่ก็ยังไม่ใช่คู่มือของฉิงเฟิงในตอนนี้
　　วู้ม!
　　ทันใดนั้นมือขวาของฉิงเฟิงก็ก่อตัวเป็นลมหมุนที่บดขยี้ฝ่ามือใบมีดน้ำแข็งจนแตกเป็นเสี่ยงๆก่อนที่มันจะกระทบร่างของราชาหิมะและเหวี่ยงร่างอีกฝ่ายขึ้นไปในอากาศ　　โครม!
　　ร่างของราชาหิมะตกลงมากับพื้นอย่างหนักและพ่นเลือดสีขาวออกมาราชาหิมะผู้ทรงพลังได้รับบาดเจ็บสาหัส
　　หมับ!
　　ฉิงเฟิงเหยียดมือออกไปและคว้าจับลำคอของราชาหิมะเอาไว้จากนั้นก็ทุ่มลงไปที่พื้นอย่างแรง
　　ป้าบป้าบ ป้าบ ป้าบ !!
　　ฉิงเฟิงหยิบแส้เหล็กของราชาหิมะและฟาดไปที่ร่างของอีกฝ่ายอย่างไม่ยั้งมือจนเกิดบาดแผลหลายสิบแผลอย่างรวดเร็ว
　　เขาเต็มไปด้วยรอยยิ้มอย่างเย็นชาบนใบหน้าเขาต้องการตอบแทนสิ่งที่มันทำกับคนของเขาให้ได้ลิ้มรสความเจ็บปวดที่มากกว่าหลายเท่า
　　ในที่สุดราชาหิมะก็ล้มลงหมดสติไปพร้อมกับเลือดที่ปกคลุมไปร่างกายของมัน