My Cold and Elegant CEO Wife ราชันย์หมาป่ากับ CEO ที่แสนเย็นชา - ตอนที่ 1134 ปีศาจพฤกษาพันปี ตัวตนระดับวิญญาณจักรพรรดิ !

ตอนที่ 1134 ปีศาจพฤกษาพันปี ตัวตนระดับวิญญาณจักรพรรดิ !
　　จะให้ข้ายอมแพ้และยอมเป็นข้ารับใช้ของเจ้าอีกคนงั้นหรือ
　　เมื่อได้ยินคำพูดของหลี่ฉิงเฟิงวงหน้าที่บอบบางของเซียนหิมะก็แปรเปลี่ยนไปเล็กน้อย
　　เธอส่ายหัวและกล่าวอย่างหยิ่งยโสว่า“เป็นไปไม่ได้ที่ข้าจะยอมเป็นข้ารับใช้ของเจ้า ฆ่าข้าเลยดีกว่า”
　　“ถ้าไม่ยอมจำนนงั้นเธอก็ตายซะ”
　　ดวงตาของฉิงเฟิงทอประกายด้วยแสงเย็นชาร่างกายของเขาเปล่งเจตนาฆ่าอันรุนแรงออกมา ในเมื่อผู้หญิงคนนี้ปรารถนาความตายเขาก็จะสนองให้เธอ
　　เช้ง!
　　ฉิงเฟิงชักกระบี่แสงสีทองของเขาออกมาเขาวาดเส้นโค้งในอากาศและแทงเข้าที่หัวใจของเซียนหิมะ
　　“
　　สหายน้อย
　　,
　　รั้งกระบี่ไว้ก่อนถือซะว่าให้ความเคารพแก่ผู้เฒ่าคนนี้ ไว้ชีวิตเซียนภูเขาหิมะสักครั้งจะได้ไหม
　　“
　　ในเวลาเดียวกันนี้เองน้ำเสียงคร่ำครึโบราณก็ดังลอดออกมาจากป่าดึกดำบรรพ์
　　เมื่อได้ยินเสียงนี้ใบหน้าของฉิงเฟิงก็ซีดลงเขาสัมผัสได้ลางๆตั้งแต่แรกแล้วว่าบางอย่างที่อยู่ในป่าดึกดำบรรพ์แห่งนี้ไม่ใช่ตัวตนสามัญธรรมดา ต้องมีตัวตนระดับยอดฝีมือในตำนานอาศัยอยู่ และตอนนี้คนผู้นั้นก็ปรากฏตัวขึ้นในที่สุด
　　เพียงแค่เสียงนี้ที่ดังจากป่าดึกดำบรรพ์ก็เพียงพอแล้วที่จะทำให้ฉิงเฟิงรู้สึกหวาดกลัวและไม่ปลอดภัยจิตวิญญาณของเขาสั่นคลอนด้วยความกดดันที่หนักอึ้ง
　　ทันใดนั้นต้นไม้เก่าแก่ขนาดยักษ์ต้นหนึ่งก็บินออกจากป่าดึกดำบรรพ์ต้นไม้ต้นนี้สูงร่วมร้อยเมตรและที่ด้านบนสุดกลับมีใบหน้าเป็นมนุษย์
　　ปีศาจพฤกษาพันปี,นี่คือปีศาจพฤกษา มันมีชีวิตอยู่มานับพันปีจนกลายเป็นปีศาจ
　　ปีศาจพฤกษาพันปีบินมาหยุดอยู่เบื้องหน้าฉิงเฟิงก่อนที่จะกลายร่างกลับเป็นร่างมนุษย์
　　หนวดเคราของเขาเป็นสีขาวใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยริ้วรอยของความชราและหลังค่อม
　　แต่ถึงแม้ว่าปีศาจพฤกษาพันปีจะมีร่างเป็นมนุษย์ชราผู้หนึ่งแต่กลิ่นอายที่เปล่งออกมานั้นทรงพลังมหาศาลจนคนไม่กล้าเข้าไปใกล้
　　เมื่อสัมผัสได้ถึงออร่าของปีศาจพฤกษาผู้นี้ฉิงเฟิงก็ต้องตกตะลึงมันแข็งแกร่งเกินไปแล้ว มันเป็นยอดฝีมือระดับสูงสุดเลยทีเดียว !
　　“ท่านปู่ปีศาจพฤกษาช่วยข้าด้วย” เซียนภูเขาหิมะร่ำร้องออกมาขณะมองไปที่ผู้เฒ่า
　　ปีศาจพฤกษาพันปีพยักหน้าขณะที่เขายิ้มให้กับเซียนหิมะเพื่อแสดงให้เธอรับรู้ว่าไม่ต้องกังวล
　　“สหายน้อยเจ้าเป็นยอดฝีมือระดับจิตวิญญาณราชัน เห็นแก่ข้าสักครั้งได้ไหม ปล่อยเธอไปเถอะ” ปีศาจพฤกษาพันปีกล่าวกับฉิงเฟิงด้วยรอยยิ้มจางๆ
　　“เจ้าหนู! ปีศาจพฤกษาผู้นี้แข็งแกร่งมาก เขามีพลังในขอบเขตครึ่งก้าววิญญาณจักรพรรดิ แค่ดีดนิ้วเจ้าก็เป็นฝุ่นแล้ว เจ้าไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเขา รับปากปล่อยผู้หญิงคนนั้นไปซะ” จักรพรรดิราตรีรีบบอกกับฉิงเฟิงในใจโดยทันที น้ำเสียงของเขาเต็มไปด้วยความร้อนรน (จิตวิญญาณราชันมี 9 ขั้น จากนั้นจะเป็นระดับวิญญาณจักรพรรดิ)
　　อะไรนะขอบเขตวิญญาณจักรพรรดิครึ่งก้าว　　!
　　เมื่อได้ยินสัญญาณเสียงของจักรพรรดิราตรีสีหน้าของฉิงเฟิงก็ซีดเซียวด้วยความตกใจ
　　ขอบเขตวิญญาณจักรพรรดินั้นทรงพลังยิ่งกว่าขอบเขตจิตราชันในระดับนั้นสามารถสังหารผู้ใดก็ตามในขอบเขตจิตราชันได้ด้วยการเคลื่อนไหวง่ายๆเพียงครั้งเดียว
　　ฉิงเฟิงรู้ดีว่าปีศาจพฤกษาพันปีผู้นี้ได้ฝึกฝนบ่มเพาะพลังมาเป็นเวลานานจนบรรลุถึงขอบเขตนี้แต่เขาไม่มีความตั้งใจที่จะสังหารตนแม้แต่น้อย เพราะหากเขาคิดจะทำจริงๆฉิงเฟิงคงตายด้วยฝ่ามือเดียวไปนานแล้ว ซึ่งระดับพลังที่ต่างกันขนาดนี้พวกฉิงเฟิงไม่มีทางต่อสู้ขัดขืนได้เลย
　　“ถ้าท่านต้องการให้ฉันปล่อยเซียนหิมะไปก็ต้องรับปากว่าจะปล่อยพวกเราลงจากภูเขาหิมะนี้อย่างปลอดภัย”ฉิงเฟิงขมวดคิ้วและบอกเงื่อนไขของเขาออกมา
　　“ได้สิสหายน้อย” 　　ปีศาจพฤกษาพันปีพยักหน้าและด้วยกับเงื่อนไขของฉิงเฟิง
　　จากนั้นฉิงเฟิงก็ปล่อยตัวเซียนภูเขาหิมะและลงจากเขาพร้อมกับปิงหยาเฟยและทีมเขี้ยวหมาป่าทั้งหมดในทันที
　　………
　　……
　　….
　　“ท่านปู่พฤกษาทำไมท่านถึงไม่สังหารหลี่ฉิงเฟิงเสียล่ะ ”
　　เซียนหิมะกล่าวถามปีศาจพฤกษาพันปีด้วยความสงสัย
　　ปีศาจพฤกษาส่ายหัวแล้วพูดว่า“ข้าได้สังเกตหลี่ฉิงเฟิงผู้นี้ดูแล้ว เขาคือผู้ที่ถูกลิขิตไว้ ข้าสัมผัสสิ่งนั้นได้จากรัศมีสวรรค์ของเขา จดจำไว้ เจ้าไม่ควรสังหารหรือมีเรื่องกับบุคลประเภทนี้ มิฉะนั้นมันจะนำพาซึ่งหายนะมาสู่เจ้า”
　　ผู้ที่ถูกลิขิต　　!
　　สีหน้าของเซียนหิมะเปลี่ยนไปและมีร่องรอยของความตกใจปรากฏขึ้นในดวงตาคู่งามของเธอ
　　ในฐานะที่เป็นผู้ฝึกตนเซียนหิมะย่อมรู้โดยธรรมชาติว่าบุคคลที่ถูกลิขิตคืออะไรคนประเภทนั้นคือบุคคลที่ถูกเลือกโดยสวรรค์และโดยทั่วไปคนเหล่านั้นจะมีความสามารถสูงล้ำตลอดจนพรสวรรค์อันยอดเยี่ยม ในอนาคตพวกเขาเหล่านั้นจะกลายเป็นเจ้าเหนือหัว พวกเขาอาจจะปกครองโลกมนุษย์เสียด้วยซ้ำ !
　　………
　　“บอสครับบอสปล่อยนังเซียนหิมะนั่นไปทำไมหรือครับ ทำไมบอสไม่บวกกับไอ้ตาแก่พฤกษาอะไรนั่นไปเลยล่ะ ?” ลู่ซวนจี๋ถามฉิงเฟิงด้วยความฉงน
　　คนอื่นๆอาจจะไม่รู้จักบุคลิกของฉิงเฟิงแต่ลู่ซวนจี๋รู้ดี　　ยามที่ฉิงเฟิงเผชิญหน้ากับศัตรูของเขาเขาจะลงมือสังหารโดยไร้ซึ่งความเมตตาและไม่เคยคำนึงถึงว่าคนๆนั้นจะเป็นชายหรือหญิง เช่นเดียวกับที่เขาปฏิบัติกับปิงหยาเฟย
　　ฉิงเฟิงยิ้มจางๆและกระซิบกับลู่ซวนจี๋อย่างแผ่วเบาว่า“เจ้าบ้า ตาแก่ปีศาจพฤกษานั่นมีพลังในขอบเขตครึ่งก้าววิญญาณจักรพรรดินะเฮ้ย ต่อให้พวกเราทุกคนรุมเขาก็ทำอะไรเขาไม่ได้ ”
　　เมื่อได้ยินคำพูดของฉิงเฟิงลู่ซวนจี๋ก็หน้าถอดสีโดยธรรมชาติแล้วเขารู้ว่าขอบเขตวิญญาณจักรพรรดิคืออะไร มันเป็นขอบเขตของยอดฝีมือระดับสูงยิ่งกว่าจิตวิญญาณราชันและไร้เทียมทานมาก ด้วยนิ้วเดียวของผู้ฝึกตนระดับนั้นก็สามารถสังหารเขาได้อย่างง่ายดาย
　　โชคดีที่ฉิงเฟิงยอมปล่อยเธอไปหากเขายืนกรานจะต่อสู้ก็คงไม่มีชีวิตกลับไป
　　จากนั้นฉิงเฟิงก็พาทุกคนออกจากแนวเทือกเขาหิมะได้และเดินทางต่อไปยังทวีปเสือทันที
　　จุดหมายปลายทางต่อไปของกลุ่มฉิงเฟิงก็คือสันตะสำนักในทวีปเสือซึ่งวารีแห่งชีวิตในฤดูใบไม้ผลิถูกเก็บไว้ที่นั่น เขาต้องช่วงชิงมันมาให้ได้
　　…
　　ในเวลาเดียวกันที่ทวีปเสือกำลังอยู่ในสถานการณ์ที่อลหม่านเนื่องจากการปรากฏขึ้นในทันทีของสมบัติล้ำค่า*ในตำนานจำนวนมาก ซึ่งพวกมันโผล่ออกจากปราสาท, ถ้ำของเทพเจ้าบรรพกาล
　　(ใช้คำว่าRelics หมายถึงของที่ระลึก,ของที่ตกทอด,สิ่งตกทอดที่เป็นอนุสรณ์ ต่อไปนี้ผมใช้ทับศัพท์ว่ารีลิคไปเลยนะครับ)
　　ปราสาทที่ปรากฏขึ้นเหล่านั้นเต็มไปด้วยคัมภีร์ของผู้ฝึกตนจำนวนมากนอกจากนั้นยังมีทั้งสมุนไพรวิญญาณ ผลไม้วิญญาณ เม็ดยาและอุปกรณ์วิญญาณชั้นสูง ซึ่งสมบัติในตำนานเหล่านั้นถูกเหล่าเทพบรรพกาลหลงเหลือทิ้งไว้ทำให้ผู้ฝึกตนในทวีปเสือต่างก็ต่อสู้เพื่อพวกมันอย่างบ้าคลั่ง
　　การฟื้นตัวของโลกไม่เพียงแค่ทำให้รีลิคในตำนานของฝั่งตะวันออกเช่น อารามสวรรค์, แดนต้องห้ามภูเขาคุนหลุน, วังมังกรทะเลตะวันออกและภูเขาพยัคฆ์มังกรของจักรพรรดินีนกยูงปีศาจ เหล่านี้ทั้งหมดล้วนแต่เป็นตัวตนที่ดำรงอยู่ในยุคโบราณ
　　โดยที่ทางฝั่งโลกตะวันตกก็มีซุส ราชาแห่งปวงเทพ, อพอลโล่ เทพสุริยัน, อาธีน่า เทพธิดาแห่งปัญญา, อาเรส เทพสงครามและการทำลายล้าง, ฮาเดส เทพแห่งขุมนรก
　　ตัวตนในนิยายปรัมปราเหล่านี้ล้วนปรากฏกายขึ้นทีละคน
　　ผู้ฝึกตนหลายคนของทวีปเสือต่างก็ได้รับสมบัติล้ำค่าที่หลงเหลือเอาไว้จากตัวตนระดับเทพเหล่านั้นทำให้พวกเขาระดับพลังเพิ่มพูนขึ้นอย่างมหาศาลอีกด้วย
　　สมเด็จพระสันตะปาปา,ลอร์ดออกัสตัสแห่งกลุ่มสวรรค์ผู้ภักดี, นายน้อยออกัสติน คู่ปรับเก่าของหลี่ฉิงเฟิงและยอดฝีมือของตระกูลใหญ่ทั้งสิบต่างก็ได้ครอบครองรีลิคและสมบัติส่วนใหญ่ที่ปรากฏขึ้น
　　…..
　　ภายในอาณาเขตของสันตะสำนักในทวีปเสือมีเจดีย์สูง18 ชั้นอยู่แห่งหนึ่ง มันถูกสร้างขึ้นด้วยหินอ่อนสีขาวที่ให้ความรู้สึกที่ดูจริงจังและทรงอำนาจ
　　ผู้คนที่เดินผ่านไปมาล้วนแต่คุกเข่าก้มหัวลงกับพื้นด้วยความเคารพบูชา
　　ที่ด้านหน้าของสันตะสำนักมีอัศวินสวมชุดเกราะสีดำสองคนยืนอยู่อัศวินทั้งสองนี้สูงเกือบสองเมตรและถือหอกยาวสองเมตรไว้ในมือ พวกเขาต่างปลดปล่อยกลิ่นอายอันร้ายแรงจนไม่มีผู้ใดกล้าเข้าใกล้
　　มีชายในชุดคลุมแดงถือหนังสือไว้ในมือและกำลังเดินขึ้นไปข้างๆเขาเป็นชายหนุ่มที่หล่อเหลามาก เขาถือดาบยาวไว้ในมือและมีดวงตาสีทองที่เจิดจรัส เขาเต็มไปด้วยแรงกดทับต่อผู้คนรอบๆอย่างมหาศาล　　“ท่านลอร์ดอัลจอห์น,นายน้อยออกัสติน, โป๊บรอพวกท่านอยู่ด้านในแล้วครับ”
　　เมื่อยามถือหอกที่อยู่หน้าประตูสองคนได้เห็นชายทั้งสองพวกเขาก็โค้งคำนับด้วยความเคารพ
　　การปรากฏตัวของชายที่สวมเสื้อคลุมแดงนั้นไม่ใช่ใครอื่นนอกจากอัลจอห์นเขาเป็นหนึ่งในสามพระคาร์ดินัลเสื้อคลุมแดงอันศักดิ์สิทธิ์
　　ก่อนหน้านี้อัลจอห์นเป็นเพียงนักรบโบราณระดับแกรนด์มาสเตอร์แต่หลังจากที่เขาได้รับสมบัติที่ถืออยู่ในมือ[หนังสือแห่งเทพเจ้า] เขาก็ได้บ่มเพาะจนก้าวเข้าสู่ขอบเขตจิตวิญญาณราชันขั้นที่สองโดยตรง