My Cold and Elegant CEO Wife ราชันย์หมาป่ากับ CEO ที่แสนเย็นชา - ตอนที่ 1149 บ่อน้ำลึกลับ

ตอนที่ 1149 บ่อน้ำลึกลับ
　　แกร๊ก!
　　ฉิงเฟิงบีบนิ้วเข้าหากันและหักปลายรากไม้อันแหลมคมจนเผยให้เห็นเลือดที่อยู่ภายในพร้อมกับกลิ่นฉุนเหมือนเหล็ก
　　ไม่จำเป็นต้องพูด,รากต้นไม้กินมนุษย์และดูดเลือดของพวกเขาเหล่านั้น
　　หลังจากรากไม้แตกกิ่งก้านอีกนับสิบก็ถูกยิงออกมาจากใต้ดินเพื่อล้างแค้นให้รากที่หักไป
　　ด้วยรากไม้จำนวนมากที่ยิงใส่ฉิงเฟิงจึงไม่อาจรับพวกมันได้ด้วยสองนิ้ว เขาดึงกระบี่แสงสีทองและคำรามออกมา
　　“
　　แสงทองท่องนภา
　　!”
　　พายุรังสีกระบี่สีทองก่อตัวขึ้นในอากาศและตัดรากไม้นับสิบที่พุ่งเข้ามาเหล่านั้นจนหมดสิ้น
　　เมื่อมองเห็นพลังทำลายของฉิงเฟิงรากไม้ที่เหลือก็มีท่าทางหวาดกลัวและหดกลับไปอยู่ใต้ดิน
　　แน่นอนว่าเป็นเพียงรากไม้จากต้นไม้ตนเดียวที่หวาดกลัวฉิงเฟิง มันยังมีต้นไม้โบราณสีแดงอีกมากกว่าร้อยต้นอยู่ด้านหลังที่ไม่กลัวเขา
　　“บอสครับสุดยอดไปเลย” ลู่ซวนจี๋กล่าวพร้อมกับยกนิ้วให้ฉิงเฟิง
　　ร่องรอยแห่งความชื่นชมปรากฏบนใบหน้าที่มีเสน่ห์ของอลิซนับตั้งแต่ที่เธอเข้าร่วมทีมเขี้ยวหมาป่าของฉิงเฟิง เธอได้เห็นปาฏิหาริย์มากมายด้วยน้ำมือของเขา เขาแข็งแกร่งขึ้นทุกครั้ง
　　ในฐานะที่เป็นผู้หญิงของเขาเธอได้ให้กำลังใจและสนับสนุนอย่างเงียบๆด้วยแนวทางของเธอ
　　ฉิงเฟิงยิ้มจางและไม่พูดอะไรจากนั้นเขาก็พากลุ่มเดินทางต่อไป
　　พวกเขาต่างก็คิดว่าต้นไม้โบราณสีแดงหยุดโจมตีพวกเขาเนื่องจากหวาดกลัวแต่แท้จริงแล้วพวกเขาเข้าใจผิดอย่างน่าสลด ทันทีที่พวกเขาเดินเข้าไปในพื้นที่ที่ล้อมรอบไปด้วยต้นไม้โบราณสีแดงกว่า 100 ต้น พวกมันทั้งหมดก็เริ่มโจมตีพวกเขาพร้อมกันในคราวเดียว
　　วูบ,วูบ …
　　รากไม้มากกว่าหนึ่งพันรากยิงขึ้นมาจากใต้ดินด้วยการที่ต้นไม้หนึ่งต้นมีรากไม้นับสิบ ดังนั้นมันจึงมีรากไม้นับพันที่โจมตีเข้าใส่พวกเขา
　　การโจมตีจากรากไม้เหล่านั้นหนาแน่นมากจนพวกมันทำให้ท้องฟ้ามืดบอดและพุ่งเข้าหาฉิงเฟิงและคนอื่นๆ
　　“วัดดา ฟัค ! ไอ้ต้นไม้โบราณพวกนี้คลั่งไปแล้ว” เมื่อเห็นรากไม้นับพันที่ยิงเข้าหา ฉิงเฟิงก็สบถออกมา　　เขารู้ว่ารากนั้นแข็งและคมมากมันเป็นอันตรายอย่างยิ่ง
　　เขาสามารถใช้กระบี่แสงสีทองเพื่อตัดรากไม้ได้หลายสิบแต่เมื่อมันมีนับพับก็เป็นการยากที่เขาจะป้องกันได้หมด
　　และเขาก็ต้องปกป้องคนรอบข้างด้วยเช่นกัน
　　ฉิงเฟิงจึงตัดสินใจที่จะใช้ไพ่เด็ด,เพลิงทองคำ และเนื่องจากเขาสามารถใช้มันได้สองครั้งในแต่ละวัน เขายังคงสามารถใช้มันได้อีกเพียงครั้งเดียว หลังจากที่วันนี้ใช้เผาแขนปีศาจไป
　　“เพลิงทองคำ”ฉิงเฟิงปลดปล่อยเพลิงทองคำออกมาจากร่างกาย
　　เปลวไฟสีทองบรรจุไว้ด้วยอุณหภูมิสูงอย่างน่าตกใจและในขณะที่สัมผัสกับรากไม้มันก็เริ่มติดไฟ
　　มีรากไม้บางส่วนพยายามจะหลบหนีแต่เนื่องจากไฟลุกลามอย่างรวดเร็วและอุณหภูมิสูงมากจนไม่อาจหนีได้ทัน
　　ครืน… !
　　รากไม้หลายพันถูกเผาเป็นกองฝุ่นในช่วงเวลาสั้นๆ
　　เนื่องจากรากไม้เป็นแก่นและแหล่งต้นกำเนิดของต้นไม้โบราณสีแดงเมื่อรากถูกเผาต้นไม้ก็ตายไปด้วยเช่นกัน
　　แต่ทว่า…ในขณะที่ต้นไม้โบราณร่วมร้อยต้นตายไปก็ยังมีต้นไม้โบราณอีกนับหมื่นๆต้นภายในป่าอันกว้างใหญ่
　　“มนุษย์ผู้นี้แข็งแกร่งมากข้าเกรงว่าพวกเราอาจจะไม่คู่ต่อสู้ของเขา”
　　“อืมเขามีกลิ่นอายที่เข้มแข็งไม่ธรรมดา และข้าคิดว่าอย่างน้อยเขาก็เป็นยอดฝีมือระดับจิตราชัน”
　　“เราควรถอย”
　　เมื่อเห็นถึงอำนาจของฉิงเฟิงการแสดงออกของสัตว์อสูรระดับต่ำโดยรอบทั้งหมดก็เปลี่ยนไป พวกมันคุยกันและถอยออกไป
　　แน่นอนว่าไม่ใช่สัตว์อสูรทุกตัวที่กลัวฉิงเฟิงมีบางส่วนที่แข็งแกร่งและมั่นใจพอยังคงลอบติดตามพวกเขาต่อไป
　　“บอสครับยังมีสัตว์อสูรตามมา” ลู่ซวนจี๋กล่าวพร้อมกลับหันหลังไป
　　ฉิงเฟิงยิ้มเล็กน้อยและกล่าวว่า“ช่างมัน ถ้าพวกมันปรากฏตัวมาขวางทางฉันจะฆ่ามันเอง”
　　หลังจากพูดจบเขาก็นำทางต่อไปแต่ครั้งนี้เขาให้ลูกหมาสีดำนำหน้าเพื่ออาศัยจมูกดมกลิ่นตามร่องรอยของแมวแห่งโชคชะตา
　　ไม่นานหลังจากที่กลุ่มฉิงเฟิงจากไปก็มีอีกหลายคนที่เข้ามาในป่าสีแดงแห่งนี้ นั่นก็คือคามิลล่าและมู่เซียนเซียนนั่นเอง
　　ครั้งนี้มู่เซียนเซียนมากับชายหนุ่มรูปงามคนหนึ่งบนหลังของเขาสะพายกระบี่ที่ทำจากไผ่และเปล่งกลิ่นอายไม่ธรรมดาออกมา
　　เมื่อทั้งสองฝ่ายได้เห็นกันพวกเขาต่างก็แยกย้ายอย่างรวดเร็วโดยไม่คิดต่อสู้ เนื่องจากจุดประสงค์ของพวกเขาก็คือค้นหาแมวตัวนั้น
　　………..
　　“เจ้าหมาแกได้กลิ่นแมวแห่งโชคชะตาหรือยัง” ฉิงเฟิงถามลูกหมาสีดำ
　　ลูกหมาสีดำพยักหน้าและตอบว่า“อืม มันอยู่ทางทิศทางตะวันออกเฉียงเหนือและห่างออกไปประมาณยี่สิบไมล์”
　　ฉิงเฟิงรีบนำทางพรรคพวกไปทางทิศตะวันออกเฉียงเหนือด้วยความยินดีพวกเขามาถึงจุดหมายจากนั้นไม่ช้า
　　มีบ่อน้ำขนาดใหญ่ที่มีพื้นที่อย่างน้อย500 ตารางเมตร น้ำในบ่อใสมากและสะท้อนแสงสีเขียวออกมา
　　สิ่งสำคัญที่สุดคือที่จุดนี้ไม่มีต้นไม้โบราณเลยในระยะ2 กิโลเมตรรอบๆ มันเป็นพื้นที่เปิดโล่งที่มีแสงแดด
　　เมื่อมาถึงฉิงเฟิงก็บอกให้พรรคพวกดับคบเพลิงและปิดไฟฉายเนื่องจากไม่จำเป็นต้องใช้มันอีกต่อไป
　　“เจ้าหมาแมวแห่งโชคชะตาอยู่ที่ไหน” ฉิงเฟิงถามลูกหมาสีดำหลังจากมองไปรอบๆ
　　ลูกหมาสีดำชี้ไปข้างหน้าแล้วพูดว่า“มันซ่อนตัวอยู่ใกล้ๆบ่อน้ำนี่แหละ”
　　ฉิงเฟิงมองไปรอบๆและพบแต่เพียงต้นไม้ต้นหญ้า ดอกไม้และพุ่มไม้รอบสระน้ำเท่านั้น
　　ดอกไม้และต้นหญ้าเหล่านี้สูงมากบางต้นก็สูงกว่าผู้ใหญ่คงเป็นเรื่องยากที่จะหาแมวที่มีขนาดประมาณ 20 เซนติเมตรได้
　　จากนั้นฉิงเฟิงก็พบพระคาร์ดินัลเสื้อแดงอัลจอห์นผู้ซึ่งกำลังพูดพึมพำกับตัวเองพร้อมกับคัมภีร์แห่งเทพเจ้าในมือของเขาข้างๆบ่อน้ำ
　　นอกเหนือจากอัลจอห์นก็มีผู้ฝึกตนของทวีปเสื้อหลายคนมารวมตัวใกล้ๆเช่นกัน
　　พวกเขาเป็นสมาชิกของศาสนจักรและกองกำลังอื่นๆพวกเขายืนอยู่ในระยะไกลจับจ้องมองไปที่บ่อน้ำด้วยสายตาละโมภ
　　“บอสครับนั่นสหายเก่าเรานี่ เขาทำอะไรอยู่ ” ลู่ซวนจี๋ชี้ไปที่อัลจอห์นและถาม
　　หลังจากการพิจารณาครู่หนึ่งฉิงเฟิงก็ตอบว่า“เขาหันหน้าไปทางบ่อน้ำและพูดอะไรบางอย่างกับสิ่งมีชีวิตในบ่อ เป็นไปได้ไหมว่าแมวแห่งโชคชะตาอยู่ในบ่อน้ำ ”
　　ลูกหมาสีดำกล่าวว่า“แมวแห่งโชคชะตาสามารถแปลงร่างเป็นรูปร่างต่างๆรวมไปถึงงูน้ำได้ เป็นไปได้สูงที่เจ้าแมวนั่นจะซ่อนตัวอยู่ในบ่อน้ำ”