My Cold and Elegant CEO Wife ราชันย์หมาป่ากับ CEO ที่แสนเย็นชา - ตอนที่ 1154 พิชิตราชินีคามิลล่า

ตอนที่ 1154 พิชิตราชินีคามิลล่า
　　หลังจากการตายของอัลจอห์นคัมภีร์เทพนภาก็ตกลงบนพื้น ฉิงเฟิงเดินไปหยิบมันมาเก็บไว้ในแหวนมิติของเขา
　　ฟุ่บ!
　　เขาหันหลังกลับและเคลื่อนไหวร่างมาถึงด้านหน้าคามิลล่าในพริบตา
　　คามิลล่าสติแตกกับการปรากฏตัวอย่างฉับพลันของฉิงเฟิงเธอเพิ่งเห็นกับตาว่าเขาฆ่าอัลจอห์นได้และรู้ชัดเจนว่าตนเองไม่สามารถเอาชนะเขาได้ เธอหันกลับเตรียมจะหลบหนี แต่ฉิงเฟิงก็ขวางทางไว้
　　“หลี่ฉิงเฟิงเจ้าต้องการอะไร” การแสดงออกทางสีหน้าที่งดงามของคามิลล่าเปลี่ยนไปเล็กน้อยในขณะที่เธออ้าปากถาม
　　ฉิงเฟิงยิ้มจางๆและตอบว่า“ฉันสนใจเลือดของเธอ ทำไมเธอไม่มาเป็นลูกน้องของฉันล่ะ ” 　　“ให้เป็นลูกน้องเจ้าเนี่ยนะ” คามิลล่าส่ายหัวและปฏิเสธอีกฝ่ายทันที
　　เธอเป็นราชินีแห่งเผ่าพันธุ์แวมไพร์เธอเป็นเชื้อพระวงศ์และมีสถานะอันสูงส่งยิ่ง ดังนั้นการที่เธอยอมเป็นข้ารับใช้หรือลูกน้องของหลี่ฉิงเฟิงนั้นจะสร้างความอับอายเสื่อมเสียแก่วงศ์ตระกูอย่างยิ่ง
　　จากการปฏิเสธของคามิลล่าแววตาของฉิงเฟิงกลายเป็นเยือกเย็นเฉียบคมด้วยประกายแวววับ
　　ตูม
　　!
　　เขาใช้หมัดที่สี่ของเพลงหมัดทลายนรกานต์ออกมาและเล็งไปที่คามิลล่าเพียงหมัดเดียวร่างกายของเธอก็กระเด็นถอยหลัง
　　ถึงแม้ว่าคามิลล่าจะแข็งแกร่งมากแต่เธอก็ไม่สามารถต้านทานหมัดทลายนรกานต์ในระดับที่สี่ได้ แม้กระทั่งอัลจอห์นยังพ่ายด้วยหมัดนี้ นับประสาอะไรกับเธอ　　ฉิงเฟิงขยับร่างอย่างรวดเร็วด้วยท่าร่างพันมังกรเขาปรากฏตัวต่อหน้าคามิลล่าในเสี้ยวพริบตาและเหวี่ยงหมัดทลายนรกานต์ใส่เธออีกครั้ง
　　“
　　ดรรชนีเทพโลหิต
　　!
　　“
　　คามิลล่าร่ำร้องออกมาและยิงลำแสงสีแดงที่เปล่งประกายออกจากนิ้วมือ
　　แสงสีแดงทะลุผ่านอากาศและปะทะกับหมัดทลายนรกานต์ของฉิงเฟิงด้วยพลังอันยิ่งใหญ่
　　ตูม
　　!
　　ในครั้งนี้ถึงแม้ว่าเธอจะไม่ได้กระเด็นไปไกลแต่เธอก็ยังถูกผลักให้ถอยหลังไปถึง7-8 ก้าว เธอสู้เขาไม่ได้อย่างชัดเจน　　แม้แต่ดรรชนีเทพโลหิตก็ยังไร้ค่าเมื่อเทียบกับฉิงเฟิงในตอนนี้
　　ลูกหมาสีดำและงูกลืนฟ้าต่างก็จับจ้องอยู่ข้างๆและเตรียมพร้อมที่จะปิดทางหนีคามิลล่าในทันทีหากเธอคิดจะหนี
　　ตูมตูม ตูม
　　!
　　ฉิงเฟิงกระหน่ำหมัดทลายนรกานต์ออกไปไม่ยั้งด้วยการชกแต่ละครั้งคามิลล่าก็ถูกบีบให้ถอยร่นต่อเนื่องจนเหงื่อไหลจากหน้าผากของเธอ
　　“
　　หมอนี่
　　แข็งแกร่งเกินไปข้าต้องหนีแล้ว”
　　คามิลล่าบ่นพึมพำในใจ
　　ชู่ววววววว!
　　คามิลล่าใช้ทักษะการวาร์ปอย่างรวดเร็วเธอกระโจนร่างกายเข้าสู่อีกมิติหนึ่งและหายตัวไป
　　“เอ๊ะ นังแวมไพร์นั่นหายไปได้อย่างไร” ลูกหมาสีดำขมวดคิ้วและกล่าวด้วยความงุนงง
　　มันจับตามองคามิลล่าที่อยู่ตรงหน้าแบบไม่กระพริบตาแต่จู่ๆเธอก็หายตัวไป
　　งูกลืนฟ้าก็รู้สึกสับสนเช่นกันมันรู้สึกว่าการหายตัวไปของคามิลล่าในพริบตานั้นค่อนข้างแปลกประหลาด
　　ฉิงเฟิงขมวดคิ้วและแผ่จิตสัมผัสตรวจสอบสจุดที่คามิลล่าหายไปอย่างละเอียดถี่ถ้วน
　　ทันใดนั้นเองฉิงเฟิงก็นึกถึงทักษะเกี่ยวห้วงมิติขึ้นได้เมื่อตอนที่ฉิงเฟิงเข้าไปแดนต้องห้ามของภูเขาคุนหลุนเพื่อช่วยเหลือพ่อของเขา เขาได้พบกับวานรอสูรห้วงมิติและจระเข้อสูรมิติ
　　เขาได้เรียนรู้พื้นฐานของทักษะห้วงมิติมาแล้วนั่นเอง
　　“คามิลล่าคิดว่าเธอใช้วิชาห้วงมิติได้คนเดียวหรือไง ”
　　ฉิงเฟิงพึมพำเบาๆและมุ่งความสนใจไปยังจุดที่คามิลล่าหายตัวไป
　　เขาสัมผัสได้ถึงการคงอยู่ของคามิลล่าในอีกมิติหนึ่ง
　　“คามิลล่าเธอคิดว่าซ่อนตัวในมิติย่อยแล้วฉันจะทำอะไรไม่ได้หรือไง ”
　　ฉิงเฟิงแสยะยิ้มอย่างเย็นชา
　　วูบ!
　　ฉิงเฟิงกางฝ่ามือขวาและใช้วิชาห้วงมิติคว้าจับร่างคามิลล่าในอีกมิติหนึ่งแล้วกระชากเธอออกมาร่างกายของเธอล้มลงกับพื้นอย่างหนักหน่วง
　　“เจ้า! เจ้ารู้ได้อย่างไรว่าข้าซ่อนอยู่ในมิติอื่น ” คามิลล่าพูดติดอ่าง เธอตกใจมาก
　　นับตั้งแต่ที่เธอเรียนรู้วิชาเกี่ยวห้วงมิติไม่เคยมีใครจับตัวเธอได้ ฉิงเฟิงเป็นคนแรกที่ทำได้ !
　　“อ่อฉันลืมบอกเธอไป จริงๆฉันก็พอมีความรู้เกี่ยวกับห้วงมิตินิดหน่อย ต้องขอบใจเธอที่ทำให้ฉันนึกออก” ฉิงเฟิงยิ้มเล็กน้อยและตอบอย่างมั่นใจ
　　สีหน้าของคามิลล่าเต็มไปด้วยความประหลาดใจเมื่อได้ยินคำตอบของฉิงเฟิงทักษะห้วงมิติเป็นวิชาที่ยากต่อการฝึกฝนอย่างที่สุด เธอเรียนรู้มันมาจากเทพโลหิตฟ้า แต่เธอไม่รู้ว่าฉิงเฟิงได้เรียนรู้ทักษะนี้มาจากที่ใดกัน
　　“คามิลล่าฉันจะเสนอโอกาสสุดท้ายให้เธอ ยอมสยบต่อฉัน ไม่งั้น…” ฉิงเฟิงข่มขู่ด้วยรอยยิ้มที่เย็นชาบนใบหน้าของเขา
　　แต่ทว่าคามิลล่าก็ยังคงส่ายหัวและไม่ยอมสยบต่อคำขู่ของฉิงเฟิงเหมือนเดิม ในฐานะราชินีแห่งเผ่าพันธุ์แวมไพร์เธอมีความภาคภูมิใจและหยิ่งทะนง เธอไม่ยอมจำนนต่อมนุษย์ นับประสาอะไรกับชาวตะวันออก
　　“ในเมื่อเธอไม่ยอมแพ้งั้นก็เอารสชาติพลังแห่งสายฟ้าไปชิม”
　　ฉิงเฟิงแสยะยิ้มและหยิบมุกอัสนีฟ้าออกมา
　　เปรี้ยง!
　　เขาเล็งลำแสงแห่งสายฟ้าตรงไปที่คามิลล่าจนอีกฝ่ายกรีดร้องด้วยเสียงที่หวาดกลัวและน้ำลายฟูมปากร่างกายของเธอสั่นสะท้านอย่างไม่สามารถควบคุมได้
　　เผ่าโลหิตเกรงกลัวต่อดวงอาทิตย์,ไฟและสายฟ้า คามิลล่าคาดไม่ถึงว่าฉิงเฟิงจะสามารถควบคุมพลังแห่งสายฟ้าได้
　　ดวงตาคู่งามของคามิลล่าไม่สามารถรวมศูนย์ได้เธอเห็นแต่ภาพเบลอๆ ผมเผ้ายาวสลวยของเธอยุ่งเหยิง ราชินีแวมไพร์ที่ครั้งหนึ่งงดงามอย่างที่สุดกลับถูกทุบตีจนดูราวกับขอทานบนถนน
　　“คามิลล่าฉันจะให้โอกาสเธออีกครั้ง ยอมเป็นข้ารับใช้ฉันซะ ขืนยังดื้อรั้นฉันจะปล่อยสายฟ้าใส่เธอซ้ำแล้วซ้ำอีก” ฉิงเฟิงเดินไปหาคามิลล่าพร้อมกับมุกอัสนีในมือ
　　การแสดงออกทางสีหน้าของคามิลล่าเปลี่ยนในขณะที่แววตาสั่นสะท้านและครุ่นคิดเธอไม่ต้องการยอมแพ้ แต่ก็กลัวพลังอำนาจของสายฟ้า
　　เมื่อเห็นคามิลล่าไม่ตอบฉิงเฟิงก็ใช้มุกอัสนีปล่อยสายฟ้าอีกสายใส่เธอจนร่างกายของเธอสั่นกระตุกอย่างรุนแรงอีกครั้ง
　　คามิลล่าเหมือนตายไปครึ่งหนึ่งแล้วเธอไม่รู้สึกอะไรนอกจากความเจ็บปวด
　　เมื่อเห็นว่าฉิงเฟิงกำลังเตรียมที่จะปลดปล่อยสายฟ้าฟาดใส่เธออีกรอบเธอก็หวาดกลัวอย่างสุดหัวใจ
　　“ยะ..อย่าทำข้า ข้ายอมเจ้าแล้ว” ในที่สุดคามิลล่าก็อ้าปากพูด
　　ด้วยคำพูดของเธอดวงตาของฉิงเฟิงก็เปล่งประกายไปด้วยความพึงพอใจ
　　หากเธอรู้มาก่อนว่าสายฟ้าในมุกอัสนีของฉิงเฟิงมีข้อจำกัดซึ่งเขาใช้ได้อีกแค่ไม่กี่ครั้งก่อนที่วันนี้จะใช้การมันอีกไม่ได้ แต่คามิลล่าผู้น่าสงสารกลับไม่รู้ถึงข้อจำกัดเรื่องนี้จนยอมจำนวนต่อฉิงเฟิงอย่างเร่งร้อน
　　“นายท่านนี่คือตราประทับวิญญาณของข้า” คามิลล่าคุกเข่าข้างหนึ่งลงบนพื้นและแสงสีแดงก็เปล่งประกายออกมาจากศีรษะของเธอแล้วลอยไปที่ฉิงเฟิง
　　ฉิงเฟิงตอบรับตราประทับวิญญาณของอีกฝ่ายเข้าไปไว้ในจิตซึ่งทำให้ตอนนี้เขาสามารถควบคุมจิตวิญญาณของคามิลล่าได้อย่างสมบูรณ์แล้ว
　　หากคามิลล่าทรยศเขาเขาสามารถทำลายจิตวิญญาณของเธอได้ทันทีและเธอจะตายอย่างทุกข์ทรมาน