My Cold and Elegant CEO Wife ราชันย์หมาป่ากับ CEO ที่แสนเย็นชา - ตอนที่ 1157 ความขัดแย้งที่กำลังเกิดขึ้น
- Home
- My Cold and Elegant CEO Wife ราชันย์หมาป่ากับ CEO ที่แสนเย็นชา
- ตอนที่ 1157 ความขัดแย้งที่กำลังเกิดขึ้น
ตอนที่ 1157 ความขัดแย้งที่กำลังเกิดขึ้น
ที่เชิงเขาเทพหิมะมีผู้คนมากมายมารวมตัวกันซึ่งทั้งหมดเป็นผู้ฝึกตนที่แข็งแกร่งของทวีปเสือที่ทุกคนรู้จักกันดี
ในฝูงชนนี้มีหัวหน้าอัศวินศักดิ์สิทธิ์– ยูเรนัส, บุตรแห่งพระสันตะปาปา – ออกัสติน, หัวหน้ากลุ่มสมาพันธ์เทพนภา – ออกัสตัส, หัวหน้ากลุ่มเทพสมุทรผู้ภักดี – โพไซดอน, และผู้นำของวังแห่งปัญญา – อูริส
“หลี่ฉิงเฟิงนี่ไม่ใช่สถานที่ที่แกควรจะอยู่” ออกัสตินกล่าวด้วยน้ำเสียงเย็นชาเมื่อเห็นการมาถึงของฉิงเฟิง
ออกัสตินเกลียดชังฉิงเฟิงมากถ้าไม่ใช่เพื่อประโยชน์ของน้ำพุแห่งชีวิต เขาคงจะฆ่าชายคนนี้ไปนานแล้ว
“ที่นี่เหมือนจะไม่ใช่บ้านของนายนะฉันจะมาหรือจะไปเมื่อใดมันก็ไม่ใช่ธุระอะไรของใคร นายไม่คิดงั้นเหรอ ” คำพูดของฉิงเฟิงสร้างความตกตะลึงให้แก่ผู้ฝึกตนโดยรอบทั้งหมด
“ชายหนุ่มคนนี้เป็นใคร เขากล้าโอหังหยอกล้อต่อหน้าคุณชายออกัสติน”
“ข้ารู้จักชายหนุ่มคนนี้คือหลี่ฉิงเฟิงจากหัวเซี่ย เขาเป็นสุดยอดอัจฉริยะของเหล่าผู้ฝึกตนในหัวเซี่ย นอกจากนี้เขายังเคยชิงตัวเจ้าสาวของออกัสตินอีกด้วย”
“ไม่มีทางออกัสตินแข็งแกร่งอย่างที่สุด ใครจะมาชิงตัวเจ้าสาวเขาไปได้ ”
ฝูงชนเริ่มพูดคุยกระซิบกระซาบกันท่ามกลางดวงตาที่เต็มไปด้วยความไม่อยากเชื่อ
มีบางคนไม่รู้จักชื่อฉิงเฟิงแต่ก็มีบางส่วนที่เริ่มเล่าข่าวลือและเรื่องราวที่เกี่ยวข้องกับเขา
เสียงซุบซิบนินทาดังมาถึงหูของออกัสตินจนทำให้ใบหน้าของเขาซีดเซียว
ออกัสตินจ้องเขม็งไปที่ฝูงชนและทำให้ฝูงชนเงียบลงด้วยความหวาดกลัวพวกเขาหน้าซีดลงและไม่กล้าเปล่งเสียงออกมาแม้แต่ครึ่งคำ
เขาเป็นบุตรรักของสมเด็จพระสันตะปาปาจึงไม่มีใครกล้าที่จะรุกรานเขา
“หลี่ฉิงเฟิงภูเขาเทพหิมะไม่ใช่สถานที่ที่แกจะเข้ามาได้ ไสหัวไปซะ” ออกัสตินกล่าวอย่างดุดัน
น้ำเสียงของเขาค่อนข้างเย็นชาแฝงไปด้วยร่องรอยแห่งความเย่อหยิ่งเขาดูถูกฉิงเฟิงและพูดในเชิงที่ว่าชายตรงหน้าไม่มีฐานะคู่ควรที่จะเป็นคู่ต่อสู้ของเขา
เมื่อเห็นสีหน้าที่เต็มไปด้วยการเยาะเย้ยของออกัสตินฉิงเฟิงก็ตอบไปด้วยความโอหังยิ่งกว่า “แม้แต่หน้าน่าเกลียดอย่างแกก็ยังกล้าเข้ามา แกไม่กลัวทำให้ชาวบ้านแถวนี้เขาตกใจหรือไง แกรู้ไหม มันไม่ถูกต้องนะที่จะเสนอหน้ามาทำให้ชาวบ้านเขาหวาดกลัว บางทีแกควรจะมุดกลับเข้าไปในรูของแม่แกแล้วไปเกิดใหม่ซะ ดูเจ้าลูกหมาน้อยของฉันสิ มันกลัวใบหน้าของแกจนหน้าซีดไปแล้ว” เมื่อฉิงเฟิงพูดจบประโยคลูกหมาสีดำก็แสร้งทำตาเหลือกและล้มลงบนพื้นเหมือนใกล้จะช็อคตาย
มันร่วมแสดงละครตบตากับฉิงเฟิงได้อย่างเข้าขา
ในขณะนั้นงูกลืนฟ้าก็พูดออกมาว่า“อะ… ออกัสติน ดูสิ่งที่แกทำลงไปสิ หน้าของแกน่าเกลียดอัปลักษณ์มากจนเพื่อนที่ดีที่สุดของฉันยังหมดสติไป ! แกรีบไสหัวกลับบ้านไปเดี๋ยวนี้เลยนะ”
ใบหน้าของออกัสตินซีดจนไร้สีเลือดเขาโกรธมาก
การถูกเยาะเย้ยด้วยสิ่งมีชีวิตตัวเล็กๆทั้งสองย่อมทำให้เขาขายหน้า
แต่แน่นอนเขารู้ว่าผู้อยู่เบื้องหลังเรื่องทั้งหมดก็คือหลี่ฉิงเฟิงออกัสตินต้องการที่จะฆ่าเขา ฉีกร่าง ถลกหนังและเลาะเส้นเอ็น
“หลี่ฉิงเฟิงแกกล้าพูดแบบนี้กับข้า ข้าจะฆ่าเจ้า !” ร่างของออกัสตินฉาบไปด้วยเจตนาฆ่า
ไม่ได้มีเพียงแค่ออกัสตินเท่านั้นที่ต้องการฆ่าเขาออกัสตัสก็เช่นกัน
ออกัสตินเป็นบุตรชายของออกัสตัสเมื่อได้ยินว่าบุตรชายของตนถูกทำให้อับอายแบบนี้ คนเป็นพ่อย่อมต้องการล้างแค้น
นอกจากออกัสตัสและออกัสตินแล้วหัวหน้าของเหล่าอัศวินศักดิ์สิทธิ์ก็ก้าวเดินไปข้างหน้า
ยูเรนัสก็ไม่ค่อยชอบหน้าฉิงเฟิงเช่นกันเพราะอีกฝ่ายเคยล้มเขามาก่อน
เขาต้องการล้างความอัปยศอดสูที่ฉิงเฟิงเคยเอาชนะเขาก่อนหน้านี้เขาต้องการพิสูจน์ความแข็งแกร่งของตนเองอีกครั้ง
“หลี่ฉิงเฟิงกำลังจะตายการเผชิญหน้ากับการลงมือของทั้งสามคนนั้นไม่มีใครรอดได้แน่ !”
“ถูกต้องผู้ฝึกตนของหัวเซี่ยช่างโอหังนัก กล้าเสี่ยงเข้ามาในดินแดนของทวีปเสือ เขาจะต้องถูกฆ่าแน่”
“คุณชายน้อยออกัสตินท่านคือสุดยอด ! พวกเราสนับสนุนท่าน บดขยี้ผู้ฝึกตนชาวหัวเซี่ยด้วยหมัดเดียวไปเลย ท่านคือความภาคภูมิใจของผู้ฝึกตนแห่งทวีเสือ”
ฝูงชนเริ่มเปล่งเสียงออกมาอีกครั้งเหล่าผู้ชื่นชอบในตัวออกัสตินเริ่มร่ำร้องเชียร์
ออกัสตินเป็นที่รู้จักกันดีว่าเป็นหนึ่งในผู้ฝึกตนที่อายุน้อยที่สุดและแข็งแกร่งที่สุดในทวีปเสือเขาไม่เพียงแค่ร่ำรวยและทรงพลัง แต่ยังหล่อเหลาราวกับเทพแกะสลัก ผู้หญิงจำนวนมากต่างก็ชอบเขา
การที่ฉิงเฟิงกล่าวหาว่าออกัสตินมีใบหน้าน่าเกลียดแฟนๆของออกัสตินก็ล้วนอยากให้ชายคนนี้ตาย
“ผู้หญิงของทวีปเสือนี่รสนิยมโคตรแย่ฉันหล่อเหลากว่าไอ้หมอนั่นตั้งเยอะทำไมพวกเธอไม่ชอบฉันแทนละ ” ฉิงเฟิงยิ้มมุมปากในขณะที่ลูบผมและกล่าวอย่างหลงตัวเอง ผู้ฝึกตนของทวีปเสือต่างก็หันไปมองหลี่ฉิงเฟิงผู้หยิ่งผยอง
โอหังอวดดี หลงตัวเอง คือ 3 คำที่ชาวทวีปเสือรู้สึกต่อหลี่ฉิงเฟิง
วูบ!
ออกัสตินสะบัดมือขวาของเขาออกไปมันกลายเป็นฝ่ามือยักษ์สีดำและปล่อยมันไปหาฉิงเฟิง
ฝ่ามือนี้เปี่ยมไปด้วยพลังงานจำนวนมหาศาลส่งผลให้ทั่วทั้งท้องฟ้าฉีกขาดออกจากกัน
ทุกสิ่งทุกอย่างที่อยู่ในเส้นทางของฝ่ามือนี้เช่น ต้นไม้และกิ่งไม้ต่างก็ถูกทำลายจนกลายเป็นฝุ่น
ทุกคนก้าวถอยหลังใบหน้าของพวกเขาเต็มไปด้วยความหวาดกลัว
พวกเขามองดูออกัสตินราวกับว่ากำลังเผชิญหน้ากับเทพนภาตัวเป็นๆ!
ฉิงเฟิงขมวดคิ้วเล็กน้อยในขณะที่เขาสัมผัสได้ถึงพลังงานจากฝ่ามือนี้เขารู้สึกถึงพลังแห่งเทพนภาซึ่งอาจส่งผ่านความสามารถและพลังไปยังออกัสติน
“
หมัดที่สี่
–
ทะลวงชั้นฟ้า
!
“
ฉิงเฟิงใช้หมัดที่สี่ของหมัดทลายนรกานต์ซึ่งเป็นหมัดที่แข็งแกร่งที่สุดออกมาในทันที
หลุมในอากาศถูกสร้างขึ้นทันทีเมื่อหมัดก่อรูปร่างขึ้นมันพุ่งไปทางออกัสตินด้วยพลังอันยิ่งใหญ่
ตูม
!!
หมัดและฝ่ามือปะทะกันจนเกิดเสียงดังกึกก้องฝุ่นและสิ่งสกปรกลอยไปทั่วทุกหนทุกแห่ง
ด้านหน้าจุดปะทะของพวกเขาเกิดหลุมดำขนาดย่อมๆขึ้นซึ่งเป็นผลกระทบจากพลังของทั้งสอง
ปังปัง!
เมื่อพลังงานลดลงทุกอย่างก็กลับมาเป็นปกติทั้งฉิงเฟิงและออกัสตินต่างก็ถอยหลังคนละก้าว พวกเขาทั้งคู่มีพลังเท่าเทียมกัน
“โอ้มายก็อด ! หลี่ฉิงเฟิงป้องกันเคล็ดวิชาเทพนภาของออกัสตินได้งั้นหรือ ”
“หลี่ฉิงเฟิงช่างแข็งแกร่งอย่างเหลือเชื่อเขาต้องมีความเชี่ยวชาญในเคล็ดวิชาระดับไร้เทียมทานแขนงหนึ่งแน่ๆ เขาไม่ด้อยไปกว่าออกัสตินเลย !”
“ไม่เลวๆชาวตะวันออกก็มีเคล็ดวิชาในระดับขั้นอมตะที่อยู่ในระดับเดียวกันกับเคล็ดวิชาระดับเทพของพวกเรา หลี่ฉิงเฟิงต้องได้รับโชคอันยิ่งใหญ่มาแน่” ผู้ฝึกตนของทวีปเสือโดยรอบต่างก็เริ่มพูดคุยกันในขณะที่ดวงตาของพวกเขาเต็มไปด้วยความตกใจ