My Cold and Elegant CEO Wife ราชันย์หมาป่ากับ CEO ที่แสนเย็นชา - ตอนที่ 1170 น้องเขย เรามันครอบครัวเดียวกัน

ตอนที่ 1170 น้องเขย เรามันครอบครัวเดียวกัน
　　แน่นอนว่าฉิงเฟิงย่อมสังเกตเห็นการแสดงออกของทุกคนรอบๆและรู้ว่าทุกคนกำลังเย้ยหยันพฤติกรรมเจ้าชู้ไก่แจ้ของเขาที่แสดงออกต่อองค์หญิงสามแห่งวังมังกรทะเลตะวันออก
　　แต่เขาก็ไม่ได้สนใจสายตาผู้คนเพราะเขาไม่ได้ให้ราคากับคนเหล่านั้น
　　“ท่านพี่ไอ้บ้าคนนี้ทำตัวเจ้าชู้ใส่ข้า ! ท่านพี่ต้องสั่งสอนเขาให้ข้านะ” ใบหน้าที่มีเสน่ห์ขององค์หญิงสามปกคลุมไปด้วยความความโกรธเกรี้ยวและพูดกับพี่ชายของเธอ
　　เจ้าชายวังมังกรทะเลตะวันออกพยักหน้าเขาก้าวไปข้างหน้าหนึ่งก้าวจนเกิดรอบปริแตกขึ้นบนพื้นพร้อมกับกล่าวว่า “หลี่ฉิงเฟิง เจ้ามาที่นี่และขอขมาต่อน้องสาวของข้าเดี๋ยวนี้”
　　ขอขมา　　ฉิงเฟิงยิ้มเล็กน้อยและพูดสัปยอกว่า“แหม น้องเขย พูดอะไรออกมา พวกเราเป็นครอบครัวเดียวกัน”
　　“หลี่ฉิงเฟิงจบสิ้นแล้วเขาโอหังจนกล้าหยอกล้อกระทั่งเจ้าชายแห่งวังมังกรทะเลตะวันออก !” ทุกคนเริ่มพูดคุยกันอย่างไม่หยุดหย่อนและเย้ยหยันต่อพฤติกรรมสิ้นคิดของหลี่ฉิงเฟิง
　　เจ้าชายวังมังกรทะเลตะวันออกเดือดดาลขึ้นทันทีใบหน้าของเขามืดมนเมื่อได้ยินฉิงเฟิงเรียกเขาว่าเป็นน้องเขย
　　หลี่ฉิงเฟิงที่แสนบัดซบคนนี้ไม่เพียงทำตัวเจ้าชู้ต่อน้องสาวของข้าแต่มันยังกล้าล้อเลียนข้าอีกด้วย
　　!
　　มันคิดว่าจะทำอะไรก็ได้ตามใจหรือไง
　　เจ้าชายคิดในใจ
　　ตูม
　　! 　　พลังมหาศาลที่เปล่งออกมาจากร่างของเจ้าชายปะทุขึ้นและปกคลุมไปทั่วท้องฟ้าทันใดนั้นเขาก็ยื่นมือขวาออกมาขยุ้มไปข้างหน้าก่อตัวเป็นกรงเล็บมังกรขนาดใหญ่ กวาดไปหาฉิงเฟิง
　　กรงเล็บมังกรนั้นมีพลังที่แข็งแกร่งมันฉีกขาดชั้นบรรยากาศรอบข้างออกโดยตรงและเกิดเส้นริ้วขนาดใหญ่ห้าเส้นกลางอากาศ
　　“
　　หมัดที่สี่
　　–
　　สะบั้นนภาลัย
　　!!
　　“
　　ฉิงเฟิงใช้หมัดที่สี่ของหมัดทลายนรกานต์ออกมามันก่อรูปเป็นกำปั้นสีดำทมิฬและทุบกระแทกเข้าใส่กรงเล็บมังกรทองคำด้วยเสียงอันดัง ผลกระทบคือพื้นดินรอบๆถูกทำลาย　　ตึง
　　!!
　　ฉิงเฟิงผงะถอยหลังไปหนึ่งก้าวหมัดของเขารู้สึกชาด้านเล็กน้อย กรงเล็บมังกรของเจ้าชายผู้นี้ทรงพลังจนต้านรับหมัดที่สี่ของเขาได้แถมยังทิ้งความเจ็บปวดไว้อีกด้วย
　　เจ้าชายแห่งวังมังกรทะเลตะวันออกตกตะลึงกับความจริงที่ว่าชายหนุ่มผู้นี้สามารถต้านรับกรงเล็บของเขาได้อย่างคาดไม่ถึง
　　เคล็ดวิชากรงเล็บที่เจ้าชายได้ฝึกฝนคือเคล็ดบ่มเพาะระดับเทพมังกรและมันยังแฝงไว้ด้วยพลังของมังกรเทวะ มันสามารถแบ่งแยกสวรรค์และปฐพีได้ด้วยกระบวนท่าเดียวด้วยซ้ำ !
　　หากเป็นผู้ฝึกตนธรรมดาสามัญย่อมได้รับบาดเจ็บอย่างแน่นอนภายใต้กรงเล็บของมังกรเทวะแต่สำหรับหลี่ฉิงเฟิง เขาเพียงแค่กระเด็นถอยหลังไปก้าวเดียวเท่านั้น
　　“น้องเขยทำไมวิชาของนายถึงได้อ่อนแอยังกับตุ๊ดเช่นนี้เล่า เข้ามาใหม่ แมนๆหน่อย” ฉิงเฟิงกล่าวพร้อมกับยิ้มเล็กน้อย
　　“ปากโสมม!”
　　เจ้าชายแห่งวังมังกรทะเลตะวันออกเริ่มโกรธจัดและฟาดกรงเล็บมังกรออกไปอีกครั้งแต่ฉิงเฟิงก็ต้านรับด้วยหมัดทลายนรกานต์และไม่ได้รับบาดเจ็บใดๆ เต็มที่ก็แค่กระเด็นออกไปอีกหลายก้าวเท่านั้น
　　เมื่อได้เห็นเจ้าชายแห่งวังมังกรทะเลตะวันออกต่อสู้ติดพันคนของวังมังกรทะเลเหนือและใต้จึงหันไปมองหน้ากันและรีบมุ่งหน้าไปที่เกาะเหมันต์ทันที
　　ผู้ฝึกตนกลุ่มอื่นๆเช่นนิกายราชาไผ่ นิกายสัตว์เหินหาว นิกายกระบี่ดาวตก นิกายคทาฟ้าและนิกายกังฉินต่างก็แห่กันไปยังเกาะเหมันต์อย่างรวดเร็วเพื่อโลหิตมังกรน้ำแข็ง
　　“เฮ้องค์ชาย ยังคิดจะสู้ต่ออีกเหรอ เดี๋ยวคนอื่นก็แย่งโลหิตมังกรน้ำแข็งไปหมดหรอกขืนกัดฉันไม่เลิกแบบนี้” ฉิงเฟิงกล่าวด้วยรอยยิ้มจางๆ　　เขาไม่ได้เรียกน้องเขยอีกต่อไปเพราะต้องการเลี่ยงการยั่วยุให้โกรธมากไปกว่านี้แม้ว่าการหยอกล้อสาวงามอย่างองค์หญิงสามจะทำให้กระชุ่มกระชวย แต่การช่วงชิงโลหิตมังกรน้ำแข็งนั้นสำคัญกว่ามาก
　　เมื่อได้ยินคำพูดของฉิงเฟิงเจ้าชายวังมังกรทะเลตะวันออกก็หยุดการโจมตี เขาจ้องเขม็งไปที่ฉิงเฟิงและสะบัดหน้าจากไป เขามุ่งหน้าไปยังเกาะเหมันต์พร้อมกับลูกน้องของเขา เห็นได้ชัดว่าโลหิตมังกรน้ำแข็งก็มีความสำคัญต่อเขาเช่นกัน
　　“เหอะ! ข้าไม่ปล่อยเจ้าไปง่ายๆแน่ คอยดูเถอะ” องค์หญิงสามแค่นเสียงเย็นชาและเหวี่ยงกำปั้นน้อยๆของเธอ
　　เมื่อต้องเผชิญกับภัยคุกคามจากองค์หญิงสามฉิงเฟิงก็ตอบกลับด้วยรอยยิ้มประชดประชัน
　　จากนั้นเขาก็มุ่งหน้าเข้าไปในเกาะเหมันต์พร้อมกับปิงหยาเฟยและคนอื่นๆ
　　ก้าวแรกที่มาถึงเกาะเหมันต์ก็ทำให้ฉิงเฟิงรู้สึกถึงพลังกัดเซาะของไอเย็นที่นี่หนาวเหน็บอย่างสุดขั้วและยิ่งกว่าเทือกเขาแอลป์เสียอีก ทุกสิ่งทุกอย่างที่ปรากฏในสายตาก็คือน้ำแข็งที่ไม่สิ้นสุด
　　แม้ว่าจะมีดอกไม้อยู่ที่นี่แต่พวกมันก็เป็นดอกไม้น้ำแข็งที่เติบโตได้บนพื้นที่ที่ปกคลุมไปด้วยหิมะและน้ำแข็งเท่านั้น
　　“มีอันตรายหยุดเคลื่อนไหวก่อน” จู่ๆฉิงเฟิงก็โบกมือให้ทุกคนหยุดเดิน
　　ปิงหยาเฟยลูกหมาสีดำและงูกลืนฟ้าต่างก็หยุดชะงักอยู่ด้านหลังฉิงเฟิง
　　พวกเขาจ้องมองไปข้างหน้าด้วยความกังวล
　　หวือ!
　　ตะขาบสีขาวตัวหนึ่งพุ่งออกมาจากชั้นน้ำแข็งและบินเข้าหาฉิงเฟิง
　　มันมีความยาวมากกว่าหนึ่งเมตรและมีสีขาวมันมีขานับร้อยที่มีพิษสูง มันสามารถฆ่าผู้คนได้ด้วยการสัมผัสเพียงแผ่วเบา　　“
　　ลมกรดแสงทอง
　　!
　　“
　　ฉิงเฟิงชักกระบี่แสงสีทองออกมาและฟาดฟันออกไปอย่างดุดันพลังงานกระบี่แยกร่างตะขาบขาวออกเป็นสองส่วนและตกลงพื้นทันที
　　“ระวัง!”
　　จู่ๆลูกหมาสีดำก็ตะโกนดังขึ้นตะขาบที่ถูกผ่าร่างเป็นสองส่วนกลับพุ่งเข้ามาหมายจะกัดฉิงเฟิงอีกครั้ง
　　ฉิงเฟิงก็รู้สึกประหลาดใจเนื่องจากเขาไม่คาดคิดว่าตะขาบที่ถูกฟันขาดไปแล้วจะยังคงโจมตีเขาได้อีก
　　ลูกหมาสีดำที่อยู่ใกล้ๆรีบลงก่อนที่ฉิงเฟิงจะทำอะไรมันโจมตีด้วยอุ้งมือขวาก่อให้เกิดเงากรงเล็บที่กระแทกร่างตะขายซอมบี้ตัวนั้นจนมันแหลกเป็นชิ้นๆ ครั้งนี้มันตายอย่างแน่นอนแล้ว
　　“สัตว์มีพิษที่นี่ต่างก็มีพลังชีวิตสูงมากพวกมันไม่เกรงกลัวต่อการโจมตีธรรมดา ดังนั้นการจะฆ่ามันต้องทุบให้แหลกเป็นเสี่ยงๆเท่านั้น” ลูกหมาสีดำกล่าว
　　ทุกคนพยักหน้าจากคำพูดของลูกหมาสีดำและเดินหน้าต่อไป
　　ยิ่งเป็นสถานที่ที่มีความเสี่ยงสูงก็มีแนวโน้มที่จะมีสมบัติล้ำค่าซ่อนอยู่มากมาย
　　หลังจากเดินไปเพียงร้อยเมตรฉิงเฟิงก็พบสมบัติมันคือบัวน้ำแข็งที่กำลังเติบโตบนพื้นดินที่มีหิมะปกคลุมอยู่เบื้องหน้า
　　ดอกบัวน้ำแข็งมีขนาดใหญ่เท่ากับฝ่ามือโดยมีกลีบน้ำแข็งห้ากลีบที่มีสีขาวและผลึกใสมันปล่อยกลิ่นอายพลังงานที่หนาแน่นออกมา
　　“นี่มันดอกบัวน้ำแข็งโอสถระดับราชัน” ปิงหยาเฟยรู้สึกยินดีและสีหน้าเต็มไปด้วยความตื่นเต้น
　　เนื่องจากปิงหยาเฟยมุ่งเน้นไปที่การบ่มเพาะพลังสายน้ำแข็งดังนั้นดอกบัวน้ำแข็งที่อยู่เบื้องหน้าจะมีประโยชน์มากมายต่อเธอ มันสามารถเพิ่มพลังและระดับบ่มเพาะให้เธอได้
　　ปิงหยาเฟยขยับร่างไปที่ดอกบัวน้ำแข็งและกำลังจะเด็ดดอกบัวน้ำแข็งแต่ในช่วงเวลาต่อมาเธอก็หยุดชะงักเนื่องจากมีชายคนหนึ่งยืนอยู่หน้าดอกบัวน้ำแข็งแล้ว
　　นี่เป็นชายวัยกลางคนที่ดูอวบอ้วนและมีผิวขาวสะอาดสะอ้านทั่วร่างเขาเปล่งรัศมีพลังอันแข็งกล้าออกมา เขาคือผู้อาวุโสสามของนิกายสัตว์เหินหาว หยางเปา
　　“แม่สาวน้อยดอกบัวน้ำแข็งนี้เป็นของข้า เจ้าถอยไปได้แล้ว” หยางเปากล่าวกับปิงหยาเฟย
　　สีหน้าของปิงหยาเฟยเปลี่ยนไปเมื่อเธอได้ยินคำพูดของหยางเปาหัวใจของเธอกระตุกวูบเมื่อสัมผัสได้ถึงพลังอันมหาศาลที่เปล่งออกมาจากร่างของชายผู้นี้ซึ่งบ่งบอกว่าเขามีระดับพลังสูงกว่าเธอ
　　“ยังไม่หลีกไปอีก” 　　เมื่อเห็นว่าปิงหยาเฟยยังไม่ยอมหลบไปหยางเปาก็โจมตีเธอโดยตรงด้วยฝ่ามือของเขา
　　เปรี้ยง!
　　เนื่องจากวิชาฝ่ามือและระดับพลังที่สูงกว่าหยางเปาซัดฝ่ามือใส่ปิงหยาเฟยจนเธอกระเด็นออกไปพร้อมทั้งกระอักเลือดออกมาเต็มปาก
　　ฉิงเฟิงเคลื่อนไหวทันทีเขาพุ่งขึ้นไปบนฟ้ากลางอากาศและโอบร่างที่บาดเจ็บของปิงหยาเฟยเอาไว้ จากนั้นก็ช่วยเธอลงถึงพื้น