My Cold and Elegant CEO Wife ราชันย์หมาป่ากับ CEO ที่แสนเย็นชา - ตอนที่ 1179 ปีศาจเสือน้ำแข็ง

ตอนที่ 1179 ปีศาจเสือน้ำแข็ง
　　เมื่อฉิงเฟิงรู้สึกได้ถึงพลังของปีศาจเสือน้ำแข็งเขาก็เปิดใช้งานกายาแดนชำระทันใดนั้นร่างกายของเขาก็เริ่มบวมขึ้นและผิวของเขาก็แข็งแกร่งดั่งเหล็กกล้า
　　เขาเหวี่ยงกำปั้นไปข้างหน้าโคจรพลังแท้และเปลี่ยนเป็นกรงเล็บสีทองขนาดยักษ์ ซึ่งแฝงไปด้วยพลังงานทองคำในกรงเล็บอีกด้วย
　　พลังงานทองคำของเขาเป็นหนึ่งในอาวุธลับมันมีพลังมหาศาลเมื่อควบรวมกับหมัดทลายนรกานต์
　　ฉิงเฟิงเหวี่ยงกำปั้นออกไปปะทะเข้ากับกรงเล็บของปีศาจเสือน้ำแข็งอย่างดุดัน
　　บูม!
　　กรงเล็บปีศาจเสือน้ำแข็งและกรงเล็บของฉิงเฟิงชนกับเสียงดังพลังจากการชนนั้นแรงมากจนแผ่ออกไปด้านนอกและทำให้สภาพแวดล้อมมืดลง　　ตึงตึง !
　　ฉิงเฟิงและปีศาจเสือน้ำแข็งต่างถอยคนก้าวไม่มีฝ่ายใดเอาชนะอีกฝ่ายได้
　　ปีศาจเสือน้ำแข็งใช้กรงเล็บเสือของมันอีกครั้งและเหวี่ยงไปหาฉิงเฟิงส่วนฉิงเฟิงก็ตอบโต้ด้วยกรงเล็บที่ควบแน่นจากหมัดทลายนรกานต์ของเขาเช่นกัน พลังทางกายภาพของทั้งสองฝ่ายปะทะกันโดยตรง
　　พลังของพวกเขาสูสีกันและทั้งคู่ก็ก้าวถอยหลังอีกครั้ง
　　ถึงแม้ว่าปีศาจเสือน้ำแข็งจะแข็งแกร่งกว่าฉิงเฟิงถึงสองขั้นย่อยแต่ฉิงเฟิงกลับสู้ได้อย่างสูสีเมื่อเปิดใช้งานกายาแดนชำระ
　　“ปีศาจเสือน้ำแข็งแกลืมกินข้าวไปหรือเปล่า ” ฉิงเฟิงกล่าวอย่างเย้ยหยันด้วยรอยยิ้มเย็นชา
　　แสงแห่งความโกรธปรากฏขึ้นในดวงตาของปีศาจเสือน้ำแข็งเมื่อได้ยินเสียงเยาะเย้ยของฉิงเฟิง มันคิดในใจว่า เจ้ามนุษย์บัดซบผู้นี้กล้าล้อเลียนข้าได้อย่างไรกัน !
　　ปีศาจเสือน้ำแข็งพ่นการโจมตีด้วยคลื่นวิญญาณออกมาซึ่งกลายเป็นเสือจิตวิญญาณ เสือจิตวิญญาณร่างนั้นกระโจนไปหาฉิงเฟิงและพยายามโจมตีจิตวิญญาณของเขา
　　ปีศาจเสือน้ำแข็งรู้ดีว่าร่างกายของฉิงเฟิงแข็งแกร่งและมีพลังมหาศาลดังนั้นจึงคิดที่จะเอาชนะเขาด้วยการโจมตีทางวิญญาณแทน อย่างไรก็ตาม มันไม่ได้ตระหนักเลยว่ามันได้เลือกเส้นทางผิดแล้ว…
　　“
　　คำรามสะเทือนฟ้า
　　!
　　“
　　ฉิงเฟิงร่ำร้องออกมาด้วยคำรามที่หนึ่งของวิชาราชสีห์คำรามเขาไม่ค่อยได้ใช้มันเว้นแต่เขาจะตกอยู่ในอันตราย
　　การจู่โจมทางจิตวิญญาณของฉิงเฟิงกลายสภาพเป็นสิงโตที่พุ่งเข้าหาเสือ　　สิงโตและเสือต่างก็รู้จักกันในนามราชาแห่งสัตว์อสูรพวกมันจะต่อสู้กันอย่างดุเดือดเมื่อใดก็ตามที่พวกมันได้พบกัน
　　สิงโตและเสือในร่างจิตวิญญาณต่างก็ต่อสู้กันอย่างดุเดือดและฟาดกรงเล็บเข้าใส่กัน
　　ส่วนฉิงเฟิงและปีศาจเสือน้ำแข็งต่างก็ยืนอยู่ในตำแหน่งเดิมในขณะที่การโจมตีทางจิตวิญญาณของพวกเขากำลังต่อสู้กันในอากาศ
　　วูบ!
　　ในห้วงจิตวิญญาณของฉิงเฟิงเขาได้ปลดปล่อยฟูกจิตวิญญาณออกไป มันเปลี่ยนเป็นลำแสงแสงสีดำและพุ่งเข้าไปในร่างของสิงโตจิตวิญญาณเพื่อเสริมสร้างพลังให้มัน
　　สิงโตจิตวิญญาณและเสือจิตวิญญาณนั้นเริ่มด้วยพลังอำนาจที่เท่าเทียมกันอย่างไรก็ตาม ด้วยความช่วยเหลือของฟูกจิตวิญญาณก็ทำให้พลังวิญญาณเพิ่มขึ้นเป็นสองเท่า มันกัดเสือจิตวิญญาณจมเขี้ยวและกระชากศีรษะออก　　เสือจิตวิญญาณคร่ำครวญอย่างเจ็บปวดขณะที่ร่างอันใหญ่โตนั้นถูกกลืนกินโดยสิงโตจิตวิญญาณไปอย่างสมบูรณ์พลังของมันถูกเปลี่ยนเป็นพลังงานทางจิตวิญญาณให้ฉิงเฟิงโดยตรง
　　พรวด!
　　ปีศาจเสือน้ำแข็งกระอักเลือดออกมาเต็มปากเมื่อพลังงานทางวิญญาณของมันได้รับบาดเจ็บ มันช่างโง่เขลานักที่คิดจะต่อสู้กับฉิงเฟิงด้วยพลังวิญญาณ มันรนหาที่ตายชัดๆ !
　　พลังงานจิตวิญญาณของฉิงเฟิงไร้เทียมทานมากนอกจากฟูกแห่งวิญญาณ ชายหนุ่มก็ยังมีเสี้ยวจิตวิญญาณของมังกรอัคคีแฝงอยู่อีกด้วย ไม่มีใครสามารถเอาชนะเขาได้
　　ฉิงเฟิงวูบไหวร่างเข้าหาปีศาจเสือน้ำแข็งดั่งลำแสงเขาควบแน่นพลังแท้ไว้ในหมัดและเหวี่ยงมันออกไป กำปั้นที่เปี่ยมไปด้วยพลังอันยิ่งใหญ่ กระแทกใส่ร่างของปีศาจเสือน้ำแข็งอย่างดุดัน　　หมัดของฉิงเฟิงทำให้หัวใจของปีศาจเสือน้ำแข็งแตกออกเป็นเสี่ยงๆทันใดนั้นปีศาจเสือน้ำแข็งก็ตกตายลงอย่างน่าอนาถ ร่างใหญ่โตของมันล้มครืนลงกับพื้นหิมะ
　　ฉิงเฟิงชักกระบี่แสงสีทองออกมาในขณะที่เขาเดินไปด้านข้างของปีศาจเสือน้ำแข็งเขาสะบัดกระบี่เพื่อผ่าช่องท้องและได้รับแก่นอสูรสีขาวระดับ 5 ของขอบเขตจิตวิญญาณราชัน
　　มันเป็นเรื่องน่าเศร้าอย่างยิ่งสำหรับปีศาจเสือน้ำแข็งที่มันถูกอีกฝ่ายสังหารโดยที่ยังไม่ทันได้ใช้พลังจากแก่นอสูรเลยด้วยซ้ำ…
　　ฉิงเฟิงคว้าแก่นอสูรไว้และเดินไปข้างๆปิงหยาเฟยจากนั้นเขาก็มอบแก่นอสูรให้เธอ
　　แสงแห่งความซาบซึ้งพุ่งผ่านดวงตาคู่งามของปิงหยาเฟยที่จริงแล้วตอนแรกเธอไม่ค่อยมีความสุขที่เป็นข้ารับใช้ของชายหนุ่มแม้แต่น้อย
　　อย่างไรก็ตามหลังจากได้มีปฏิสัมพันธ์กับฉิงเฟิง ปิงหยาเฟยก็ได้ตระหนักว่าพลังของเธอเพิ่มพูนขึ้นอย่างมากเมื่อได้อยู่เคียงข้างเขา นอกจากนี้เธอยังได้รับสิ่งดีๆที่หาได้ยากอีกมากมาย
　　ปิงหยาเฟยเริ่มรู้สึกตัวเองโชคดีมากที่เธอเลือกติดตามฉิงเฟิงหากไม่ใช่เพราะเขา พลังของเธอคงไม่เพิ่มขึ้นมากมายเช่นนี้
　　ปิงหยาเฟยนั่งลงบนพื้นและวางแก่นอสูรลงบนฝ่ามือของเธอจากนั้นเธอก็ใช้พลังแท้ในร่างเพื่อดูดซับ
　　เธอฝึกฝนวิชาสายน้ำแข็งดังนั้นแก่นอสูรของปีศาจเสือน้ำแข็งจึงเป็นประโยชน์อย่างยิ่งสำหรับเธอ
　　แก่นอสูรนั้นบรรจุองค์ประกอบสำคัญของธาตุน้ำแข็งเป็นจำนวนมากพลังแท้พุ่งเข้าสู่ร่างกายของปิงหยาเฟยอย่างมากมาย
　　หลังจากที่ดูดซับพลังแท้เป็นจำนวนมากแล้วก็มีเครื่องหมายปรากฏบนตันเถียนของปิงหยาเฟย5 รอย มันเป็นสัญลักษณ์ของผู้ฝึกตนในขอบเขตจิตวิญญาณราชันขั้นที่ 5 !
　　“ขอแสดงความยินดีกับความก้าวหน้าของเธอด้วย”ฉิงเฟิงกล่าวกับปิงหยาเฟยด้วยรอยยิ้ม
　　หลังจากปิงหยาเฟยได้ดูดซับพลังจากแก่นอสูรของปีศาจเสือน้ำแข็งเข้าไปเธอได้กลายเป็นผู้ฝึกตนที่แข็งแกร่งที่สุดในบรรดาพวกเขา ตอนนี้เธอกลายเป็นขุมพลังที่น่าเกรงขามมากขึ้นของฝ่ายฉิงเฟิงแล้ว
　　“ขอบคุณค่ะนายท่าน”ปิงหยาเฟยกล่าวขอบคุณด้วยความเคารพอย่างสุดซึ้ง ในขณะที่ใบหน้ากลายเป็นสีแดง
　　เธอรู้ว่าการที่เธอเพิ่มพลังได้นั้นทั้งหมดต้องขอบคุณฉิงเฟิง หากไม่มีชายคนนี้เธอคงไม่มีวันก้าวหน้าขนาดนี้
　　ซุนฮุนเทียนจ้องมองไปที่ปิงหยาเฟยด้วยความอิจฉาเขารู้จักปิงหยาเฟยในฐานะจ้าวนิกายราชันเหมันต์เป็นอย่างดี เธอเคยอ่อนแอและไม่อยู่ในสายตาคนอย่างเขามาก่อน
　　แต่หลังจากที่เธอได้ติดตามหลี่ฉิงเฟิงระดับบ่มเพาะของเธอก็พุ่งสูงขึ้น　　นอกเหนือจากความอิจฉาแล้วซุนฮุนเทียนก็ยังรู้สึกน้อยใจเล็กน้อย เขาก็เป็นข้ารับใช้ที่ซื่อสัตย์คนหนึ่ง แต่เพราะเหตุใดฉิงเฟิงจึงมอบแต่ของดีๆให้ปิงหยาเฟย
　　ฉิงเฟิงมีไหวพริบและฉลาดมากเขาจ้องมองไปที่ซุนฮุนเทียนและยิ้มบางๆ เขารับรู้ได้ในทันทีว่าอีกฝ่ายกำลังคิดอะไรอยู่
　　ตามธรรมชาติแล้วหากมีการมอบสมบัติให้แก่คนคนหนึ่งโดยที่ไม่ให้อีกคน คนที่ไม่ได้ย่อมไม่มีความสุข
　　ซุนฮุนเทียนย่อมไม่ค่อยพอใจที่ฉิงเฟิงมอบแก่นอสูรให้ปิงหยาเฟยดังนั้นฉิงเฟิงจึงกล่าวกับซุนฮุนเทียนด้วยรอยยิ้มว่า
　　“ซุนฮุนเทียนไม่ต้องน้อยใจใป ฉันจะมอบสมบัติชิ้นต่อไปที่พวกเราพบได้ให้นายอย่างแน่นอน”