My Cold and Elegant CEO Wife ราชันย์หมาป่ากับ CEO ที่แสนเย็นชา - ตอนที่ 503

ตอนที่ 503 นายท่าน…ถ้าคุณต้องการคุณทำกับชั้นก็ได้นะ..

แปล Tarhai

ใบหน้าของนักบวชชราดูกระอักกระอ่วนโดยไม่รู้ว่าจะตอบคำถามของซวนเหมียวอย่างไร เขาอับอายแทนลูกศิษย์ของตัวเองที่ขนาดนี้แล้วยังไม่รู้ว่าการมีเซ็กส์คืออะไร

อืม..ไม่ใช่สิ เรื่องนี้ควรจะตำหนิที่ตัวข้าเอง ข้าควรจะให้เขาดูหนังโป๊ญี่ปุ่นบ้าง

(นักบวชบางศาสนาหรือพระในบางศาสนาสามารถยุ่งเกี่ยวกับเรื่องเซ็กส์ได้นะครับอย่าคิดว่าเสื่อม)

นักบวชชราตัดบทด้วยการโบกมือให้ซวนเหมียวเป็นสัญญาณนัยๆว่า “เจ้าไม่ต้องถามอีกต่อไป ข้าจะไม่ตอบคำถามเจ้า”

เขาต้องรักษาภาพพจน์ที่เคร่งครึมสำรวมต่อหน้าซวนเหมียว เขาไม่อาจทำลายชื่อเสียงของตัวเองได้

ซวนเหมียวมองไปที่อาจารย์ของเขาและการเป็นพูดไม่ออก เขาไม่เข้าใจว่าทำไมอาจารย์ที่เคารพของเขาถึงไม่อยากตอบคำถามของเขา ทั้งๆที่โดยปกติแล้วอาจารย์จะต้องทุกคำถาม

“ฉิงเฟิง เจ้าจงอย่าลืมว่าต้องมีเซ็กส์กับสตรีให้บ่อยครั้ง แล้วปราณสังหารของเจ้าก็จะบรรเทาลง” นักบวชชรากล่าวอย่างจริงจัง

ฉิงเฟิงเอามือลูบหน้าของและรู้สึกพูดไม่ออก เขารู้ว่าเขาปราณสังหารกับสุขภาพร่างกายของเขานั้นเกี่ยวโยงกันและได้รับผลกระทบจากสิ่งนั้น แต่ว่าการจะให้เขามีเซ็กส์กับผู้หญิงบ่อยๆไม่ใช่ว่าจะทำให้เขากลายเป็นพวกล่าแต้มจากผู้หญิงหรอกหรือ ?

“ท่านเจ้าอาวาส มีทางแก้ไขที่ดีกว่าการเชือดหญิงหรือไม่ ?” ฉิงเฟิงถาม

นักบวชชรายังคงส่ายหน้าของเขาด้วยใบหน้าที่แดงอยู่ “ไม่มีทางอื่นแล้ว”

ฉิงเฟิงกลอกตาและรู้สึกไม่ค่อยสบายใจ เขาต้องมีต้องมีเซ็กส์ แต่เขาควรจะทำกับใครละ ? หลินเสวี่ยได้รับบาดเจ็บอยู่ตัดเธอออกไปได้เลย อลิซดูเหมือนเป็นตัวเลือกที่ดีแต่เธอก็ไปปฏิบัติภารกิจที่อื่น ดังนั้นตอนนี้ตัวเลือกเหลือเพียงหลิวหรูหยานเสียแล้ว

“ขอบคุณสำหรับคำแนะนำของท่าน ผมจะลองกลับไปคิดดูเกี่ยวกับเรื่องนี้”

ฉิงเฟิงแสดงความเคารพ หันหลังกลับและออกจากวัดพร้อมกับเหมียวซิยี้

“ฮี่ๆ บอสครับ คุณควรจะคิดถึงคำแนะนำจากอาจารย์ของผมเสียหน่อยนะครับ”

ลู่ซวนจี๋กล่าวขณะที่เดินลงจากเขาพร้อมกับฉิงเฟิง เขาหัวเราะคิกคัก มีเพียงคนที่สนิทกับฉิงเฟิงเช่นเขาถึงกล้าหยอกล้อเล่นหัวเขาเช่นนี้ โดยปกติแล้วไม่มีใครกล้า

ฉิงเฟิงเหยียดขาขวาออกมาและเตะลู่ซวนจี๋เขากล่าวว่า “ไปไกลเลย นายคิดว่าบอสของนายเป็นโจรล่าสวาทรึไง ?”

“แน่นอนว่าคุณไม่ใช่คนแบบนั้นครับบอส คุณเป็นคนที่แข็งแกร่งและเฉลียวฉลาดที่ซู้ดดด”

“หึ ดีที่นายรู้”

“ไม่ต้องกังวลครับบอส แม้แต่คนฉลาดที่สุดก็ยังทำผิดพลาดได้ เอาเลยครับ ! ไปเชือดสาวๆเลย ผมสาบานว่าผมจะไม่บอกหลินเสวี่ยและพี่สะใภ้หรูหยาน” ลู่ซวนจี๋พูดอย่างชาญฉลาดและไม่อาจหยุดขำได้

โดยปกติบอสมักจะแซวเขาเป็นประจำ ในเมื่อตอนนี้เป็นโอกาสของเขาแล้ว แน่นอนว่าลู่ซวนจี๋ต้องไม่ยอมพลาด

และเมื่อลู่ซวนจี๋เห็นฉิงเฟิงขยับขาเตรียมจะเตะเขาอีกครั้ง ลู่ซวนจี๋ก็รีบขยับตัวหลบ

“นายท่าน ถ้าคุณมีความต้องการ คุณทำกับชั้นก็ได้นะคะ” เหมียวซิยี้พูดออกมาทันที

ใบหน้าที่บริสุทธิ์ไร้เดียงสาของเหมียวซิยี้เปลี่ยนเป็นสีแดงทันทีหลังจากพูดคำนี้ออกมา หัวใจของเธอเต้นรัว ถึงแม้ว่าหลี่ฉิงเฟิงจะเป็นเจ้านายของเธอ แต่ก็ทำให้เธอรู้สึกเอียงอายหากจะต้องมีอะไรกับเขา

ใบหน้าของลู่ซวนจี๋สว่างขึ้น เขารีบเดินเข้าไปใกล้ฉิงเฟิงและพูดด้วยเสียงต่ำว่า

“บอสครับ คุณลองคิดดูไหม เหมียวซิยี้เป็นถึงนักบุญแห่งเหมียวเจียงเชียวนา การได้ขึ้นค่อมเธอต้องทำให้รู้สึกราวกับขึ้นสวรรค์แน่นอน !”

ฉิงเฟิงกลอกตาและกล่าวอย่างเย็นชาว่า

“นายไป f * ck ตัวเองไป บอสของนายเป็นคนดี !”

ลู่ซวนจี๋เบ้ปากและชูนิ้วกลางให้ด้วยท่าทางกวนประสาท เขารู้ทุกอย่างเกี่ยวกับฉิงเฟิงดี เมื่อตอนที่อยู่ต่างประเทศ เขาคือหายนะของผู้หญิงสาวสวยหลายต่อหลายคน

อย่างไรก็ตาม จะเรียกว่าความหายนะก็คงไม่ถูกเสียทีเดียว เนื่องจากสาวงามเหล่านั้นทุกคนต่างก็เต็มใจและชอบฉิงเฟิง

ฉิงเฟิงเหลือบมองเหมียวซิยี้ มันจะเป็นการโกหกหากจะพูดว่าเขาไม่ได้สงสัยในตัวเธอเพราะเธอคือสาวงามในระดับเดียวกับหลินเสวี่ยและหลิวหรูหยาน แต่เขาก็ยังคงนึกถึงหัวอกของหลินเสวี่ยที่รออยู่ที่บ้าน

“ซิยี้ ฉันเป็นเจ้านายของเธอ ฉันจะไม่ทำอย่างนั้นกับเธอหรอก” ฉิงเฟิงกล่าวด้วยรอยยิ้มเล็กน้อย

ความรู้สึกผิดหวังได้แสดงออกบนใบหน้าของเหมียวซิยี้ หลังจากเธอได้ยินคำพูดของฉิงเฟิง แม้แต่ตัวเธอเองก็ไม่ได้สังเกตเห็นมัน

ลู่ซวนจี๋จากไปหลังจากส่งฉิงเฟิงลงเขา ก่อนที่เขาจะจากไปเขายังคงกล่าวเตือนให้ฉิงเฟิงปลดปล่อยปราณสังหารในร่างของเขาออกไปเพื่อหลีกเลี่ยงความเสียหายในอนาคต

ฉิงเฟิงกล่าวอำลากับลู่ซวนจี๋แล้วพาเหมียวซิยี้กลับไปที่เมืองทะเลตะวันออก

ฉิงเฟิงชะงักและรู้สึกว่าเพิ่งจะนึกขึ้นได้ ตอนนี้เหมียวซิยี้เป็นสาวใช้ของเขาเพราะอิทธิพลจากพลังของเนตรแห่งราชันหมาป่า และเห็นได้ชัดว่าเธอจะตามเขาไปทุกหนทุกแห่ง คำถามคือ……. จะให้เธอไปอยู่ที่ไหน ??

ฉิงเฟิงขมวดคิ้วเป็นปมและเริ่มครุ่นคิดอย่างจริงจังเพราะเรื่องนี้ไม่ใช่เรื่องเล็กๆ เห็นได้ชัดว่าเป็นไปไม่ได้ที่จะพาเหมียวซิยี้เดินดุ่ยๆเข้าบ้านหลินเสวี่ยเพราะเขาไม่รู้ว่าจะอธิบายให้หลินเสวี่ยเข้าใจได้อย่างไร หากจะให้เหมียวซิยี้ไปอยู่กับหรูหยาน เรื่องนี้ก็ยิ่งไม่เข้าท่า เพราะหรูหยานจะต้องหึงหวงแน่นอน

โอ้ใช่สิ ! เจ้าคิงคองไง !

ดวงตาฉิงเฟิงสว่างวาบด้วยการคิดออก มันความคิดที่ดีที่จะให้เหมียวซิยี้ไปอาศัยอยู่กับคิงคองที่พันธมิตรฉิงเฟิง

ฉิงเฟิงหยิบโทรศัพท์ออกมาและโทรหาคิงคองในทันที อย่างไรตาม มันเป็นเวลานานพอสมควรกว่าที่คิงคองจะรับสาย

แค่ก แค่ก !

คิงคองเริ่มไอออกมาทันทีที่รับสาย

“คิงคอง นายได้รับบาดเจ็บหรือ?” ฉิงเฟิงขมวดคิ้วและถามทางโทรศัพท์

เขาได้ยินเสียงไอของคิงคองผ่านทางสายโทรศัพท์และรู้สึกว่าลมหายใจของเขาอ่อนแอมาก บวกกับการที่คิงคองใช้เวลานานกว่าจะรับสาย เขาจึงบอกได้ว่าคิงคองกำลังได้รับบาดเจ็บ มิฉะนั้นเขาคงไม่ไอหนักขนาดนี้

“ผมสบายดีครับท่านปู่หลี่ แค่บาดเจ็บเล็กน้อย”

“เกิดอะไรขึ้นกับนาย ใครทำร้ายนาย ?”

“ท่านปู่หลี่ เขาคือเสือดำครับ (Black Panther)

(หวังว่าคงไม่ใช่ฝ่าบาททีชาล่าหรอกนะ…)”

คิงคองไอออกมาอย่างรุนแรงอีกครั้ง เห็นได้ชัดว่าเขาได้รับบาดเจ็บสาหัส

เสือดำ ?

ฉิงเฟิงขมวดคิ้ว, ประกายวูบวาบปรากฏในสายตาของเขา เคยได้ยินเกี่ยวกับเสือดำมาก่อน เขาคือหนึ่งในสี่ทรราชย์ในพื้นที่ทางภาคตะวันออกของจังหวัดหูเจียง

มีทรราชย์ทั้งหมดสี่คนในพื้นที่ภาคตะวันออกของจังหวัดหูเจียง คนเหล่านั้นมี เสือนภา, เสือดำ, หมาป่าตาเดียวและสุนัขคลั่ง อย่างไรก็ตาม เสือนภาถูกฉิงเฟิงฆ่าไปแล้ว เขาไม่คิดว่าเสือดำจะปรากฏตัวขึ้นมาอีก

“ตอนนี้นายอยู่ที่ไหนคิงคอง เดี๋ยวฉันไปหา” ฉิงเฟิงถาม

เขารู้ว่าคิงคองได้รับบาดเจ็บและต้องการการรักษา นอกเหนือจากการรักษาคิงคองแล้ว เขายังต้องทำการตรวจสอบสาเหตุที่เสือดำทำร้ายคิงคองอีกด้วย เนื่องจากคิงคองไม่ได้มีส่วนเกี่ยวข้องอะไรกับเสือดำเลย

“ท่านปู่หลี่ ผมอยู่ที่ฐานใหญ่ของพันธมิตรฉิงเฟิง โลนฮิลวิลล่าครับ” คิงคองตอบ น้ำเสียงของเขาแสดงให้เห็นว่าเขาอ่อนแออย่างมาก

“รอฉันก่อน ฉันจะไปถึงที่นั่นเร็ว ๆ นี้” ฉิงเฟิงวางหูโทรศัพท์ทันทีที่พูดเสร็จ เขาโบกรถแท็กซี่และมุ่งหน้าไปยังโลนฮิลพร้อมกับเหมียวซิยี้

พวกเขามาถึงโลนฮิลโดยใช้เวลาไม่นาน มันเคยเป็นภูเขาที่แห้งแล้งและกันดาร สิ่งที่ทำให้มันพิเศษขึ้นในตอนนี้ก็คือคิงคองเริ่มสร้างเป็นฐานทัพหลังจากได้รับการยินยอมจากฉิงเฟิง คิงคองจึงจัดตั้งสำนักงานใหญ่ของพันธมิตรฉิงเฟิงที่นี่

มีวิลล่าห้าหลังในโลนฮิล มีเพียงเฉพาะสมาชิกที่สำคัญของพันธมิตรฉิงเฟิงเท่านั้นที่สามารถอาศัยอยู่ที่นี่ได้ วิลล่าเหล่านี้ถูกสร้างขึ้นด้วยหินอ่อนสีดำ ที่ประตูมีสิงโตที่ทำจากหินสีขาวเพื่อแสดงถึงความสง่าผ่าเผย