My Cold and Elegant CEO Wife ราชันย์หมาป่ากับ CEO ที่แสนเย็นชา - ตอนที่ 541
ทวีปเหยี่ยว(อเมริกา) เป็นหนึ่งใน 7 ทวีปของโลก ล้อมรอบไปด้วยมหาสมุทรสีฟ้า
ในขณะนี้มีชายหนุ่มผู้หนึ่งกำลังพายเรือเล็ก ๆ อยู่บนมหาสมุทรในทะเล
ชายหนุ่มผู้นี้มีอายุประมาณยี่สิบ เขามีผมสีทองดวงตาสีฟ้าและจมูกโด่งเป็นสัน เห็นได้ชัดว่าเขาเป็นชาวคอเคเซียน (ชาวยุโรปคนขาว)
มหาสมุทรเป็นสถานที่ที่อันตราย มีสัตว์ร้ายจำนวนมากที่อาศัยอยู่ในมหาสมุทรเช่นฉลาม วาฬ ปลาหมึกยักษ์และปลาไหล
อย่างไรก็ตาม ชายหนุ่มคนนี้กำลังแล่นเรือเล็กๆโดยไม่หวาดกลัว
ซู่ม !
ฉลามขนาดใหญ่กระโดดออกมาจากมหาสมุทรและพยายามจะเขมือบชายหนุ่มคนนี้ในคำเดียว
ฉลามตัวนี้มีความยาวอย่างน้อย 10 เมตรและยาวกว่าเรือ มันสามารถแม้แต่จะกลืนเรือได้โดยไม่ยาก
“หาที่ตาย !”
ชายหนุ่มคำรามออกมาและต่อยหมัดซ้ายเข้าหาฟันฉลาม กำปั้นของเขามีพลังที่น่าทึ่งและแหวกอากาศ
กร๊อบ !
ฟันฉลามที่แข็งแรงถูกทำให้หักโดยหมัดเดียวของชายหนุ่มผู้นี้ เลือดไหลนองออกจากปากของฉลาม
ปัง !
ชายหนุ่มเหวี่ยงกำปั้นไปทางหัวของฉลามและเจาะหัวของมันจนเป็นรู ฉลามกรีดร้องออกมาอย่างเจ็บปวด มันตกลงไปในมหาสมุทรทันทีและตายลง
ปลาฉลามมีขนาดใหญ่มาก เลือดของมันจึงนองไปทั่วมหาสมุทรในจุดนั้น
ฉลามมักจะเดินทางไปเป็นกลุ่มและพวกมันไวต่อกลิ่นเลือดอย่างมาก ฉลามมากกว่าสิบตัวพุ่งมารวมกันแทะกินซากศพฉลามตัวที่ตาย แต่พวกมันก็ยังไม่พอใจ ฉลามกลุ่มนั้นล้อมรอบเรือและอยากจะกินชายหนุ่มอีกด้วย
การแสดงออกของชายหนุ่มมืดครึ้ม เขาสามารถจัดการกับฉลามตัวเดียวหรือแม้แต่ฉลามสองตัว เขาสามารถเอาชนะฉลามหลายสิบตัวได้หากพวกมันเข้ามาทีละตัว
อย่างไรก็ตาม หากฉลามกลุ่มนี้กระโจนเข้าใส่เขาและทำเรือล่ม เขาอาจจะพลาดพลั้งได้
ชายหนุ่มยิ้มอย่างเย็นชาและกล่าวกับใครบางคนที่อยู่ท้ายเรือว่า “ฉันต้องการความช่วยเหลือจากนาย”
“ได้สิ” เสียงที่คล้ายคลึงกันดังขึ้น
จากนั้นชายอีกคนหนึ่งที่ดูคล้ายกับชายหนุ่มคนแรกก็ปรากฏตัวขึ้น เขานอนอยู่ที่ท้ายเรือแต่ไม่มีใครสังเกตเห็นเขา เห็นได้ชัดว่าชายหนุ่มคนนี้ยอดเยี่ยมในการซ่อนตัว
ถ้าหากมีช่างภาพอยู่ที่นี่ เขาจะต้องตะลึงแน่เมื่อได้เห็นคนสองคนที่หน้าตาเหมือนกันทุกอย่าง ลักษณะของพวกเขาเหมือนกันและพวกเขาสวมชุดแบบเดียวกัน พวกเขาเป็นดั่งภาพสะท้อนที่สมบูรณ์แบบของกันและกัน
แท้จริงแล้วคนที่อยู่ท้ายเรือก็คือคนคนเดียวกันกับชายหนุ่ม เขาเป็นโคลนนิ่งของราชันเหยี่ยวนั่นเอง
ราชันเหยี่ยวได้รับยาโคลนนิ่งมาและโคลนร่างก็อบปี้ของตัวเองออกมาหลายคน ตัวโคลนของเขาที่อยู่ท้ายเรือนั้นเป็นเพียงหนึ่งในนั้นเท่านั้น หลังจากได้รับพลังมหาศาลนี้มา เขาก็เดินทางออกจากทวีปอเมริกาเพื่อแก้แค้นวูฟคิง
อย่างไรก็ตาม ราชันเสือเคยช่วยเหลือเขาจนได้รับเทคโนโลยีการโคลนนิ่งมานานแล้ว เขาเป็นหนี้บุญคุณต่อราชันเสืออย่างมาก ในเมื่อตอนนี้ราชันเสือถูกฆ่าวูฟคิงก็เป็นธรรมดาที่เขาจะต้องแก้แค้น
ในเมื่อตอนนี้มีราชันเหยี่ยวอยู่ที่หัวและราชันเหยี่ยวอีกคนอยู่ที่ท้ายเรือ พวกเขาก็ไม่ต้องกลัวการโจมตีของฉลามอีกต่อไป
~ ซูม ซูม ซูม !
ฉลามหลายสิบตัวกระโดดขึ้นมาจากมหาสมุทรและพุ่งตรงไปยังราชันเหยี่ยว พวกมันต้องการจะเขมือบเขา
แต่น่าเสียดายที่พวกมันเลือกต่อสู้ไม่ถูก ราชันเหยี่ยวคือราชันแห่งทวีปอเมริกา เขาจะถูกกินง่ายๆได้อย่างไร ?
ตูม ตูม ตูม !
ชายหนุ่มสองคนโจมตีปลาฉลาม พวกเขาฆ่าปลาฉลามด้วยการชกแต่ละครั้ง เพียงสิบนาทีฉลามที่ดุร้ายหลายสิบตัวก็ตายเรียบ
ร่างของพวกมันล่องลอยอยู่บนมหาสมุทร มหาสมุทรโดยรอบเต็มไปด้วยคราบเลือดสีแดง สัตว์น้ำอื่น ๆ ทั้งหมดต่างก็ว่ายหนีไปอย่างหวาดกลัว
ราชันเหยี่ยวมองไปที่ศพฉลามและยิ้มอย่างเย็นชา
“วูฟคิง ข้ามาแล้ว” ราชันเหยี่ยวยิ้มเล็กน้อยและแล่นเรือตรงไปสู่หัวเซี่ย เขากำลังจะเดินเข้าสู่หัวเซี่ยเพื่อสังหารวูฟคิงนั่นเอง
…
..
.
วันรุ่งขึ้นฉิงเฟิงตื่นขึ้นในเวลาตี 5 เขาลุกขึ้นมาทำอาหารเช้า
เขาไม่ได้ตระหนักว่ามีอะไรเกิดขึ้นที่ทวีปเหยี่ยวเมื่อคืนนี้ แต่เขาสัมผัสได้ถึงอันตรายที่คืบคลานเข้ามา
ฉิงเฟิงมาถึงห้องครัวและเปิดตู้เย็น เขาหยิบข้าว ข้าวโพด มันเทศและเตรียมพร้อมที่จะทำโจ๊ก โจ๊กมีรสชาติอร่อยและมีคุณค่าทางโภชนาการ มันเป็นประโยชน์อย่างยิ่งต่อหลินเสวี่ย
เมื่อโจ๊กเกือบจะเสร็จฉิงเฟิงก็ใส่น้ำตาลลงไปเล็กน้อยและเริ่มเคี่ยวมันด้วยความร้อนต่ำเป็นเวลา 20 นาที เขาใช้ช่วงเวลานี้ทำอาหารจานเนื้อและจานมังสวิรัติ จานเนื้อเป็นพริกเขียวกับเนื้อหั่นในขณะที่อีกจานหนึ่งคือกะหล่ำปลีผัด
เมื่อหลินเสวี่ยตื่นขึ้นมา ฉิงเฟิงก็ทำอาหารเสร็จพอดี
“อื้ม หอมจัง” หลินเสวี่ยกล่าว
ฉิงเฟิงยิ้มและพูดว่า “ไปล้างมือสิ แล้วมากินพร้อมกัน”
หลินเสวี่ยยิ้มอย่างมีเสน่ห์และไปเตรียมตัว จากนั้นเธอก็เริ่มทานอาหารพร้อมกับฉิงเฟิง
ฝึมือการทำอาหารของฉิงเฟิงนั้นยอดเยี่ยมมาก ไม่นานทั้งคู่ก็กินเสร็จ
“ฉันต้องหาบอดี้การ์ดให้คุณ” ฉิงเฟิงกล่าวหลังจากกินเสร็จ
บอดี้การ์ด ?
หลินเสวี่ยขมวดคิ้วขึ้นและถามว่า “ทำไมละ?”
“เพราะฉันรู้สึกได้ถึงอันตรายที่กำลังจะมาถึง มันจะปลอดภัยกว่าถ้าหาบอดี้การ์ดที่แข็งแกร่งไว้คอยคุ้มกันคุณ” ฉิงเฟิงอธิบาย
เป็นไปไม่ได้ที่ฉิงเฟิงจะคอยดูแลหลินเสวี่ยตลอด 24 ชั่วโมง ก่อนหน้านี้เธอก็เกือบตายจากการลักพาตัวของราชันเสือ ฉิงเฟิงกังวลและมีบทเรียนเกี่ยวกับเรื่องนี้แล้ว
หลินเสวี่ยคิดถึงคำพูดของฉิงเฟิง ก่อนหน้านี้เธอก็เคยมีบอดี้การ์ดแต่คนเหล่านั้นส่วนใหญ่จะเป็นผู้ชายทั้งหมด มันเป็นเรื่องที่ไม่สะดวกสำหรับการมีบอดี้การ์ดที่เป็นผู้ชาย โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อตอนที่เธอต้องเข้าห้องน้ำหรืออาบน้ำ
บอดี้การ์ดผู้หญิงเป็นคนที่หายากมาก แม้กระทั่งหลินเสวี่ยที่เป็นเจ้าของบริษัทใหญ่ยังไม่สามารถหาบอดี้การ์ดหญิงที่แข็งแกร่งได้สักคน
“ฉิงเฟิง ชั้นยอมรับได้ถ้าคุณจะหาบอดี้การ์ดให้ แต่ชั้นไม่ต้องการบอดี้การ์ดชาย ชั้นต้องการเพียงบอดี้การ์ดหญิง” หลินเสวี่ยกล่าว
“ย่อมได้ ฉันก็ไม่ต้องการให้ผู้ชายตามติดภรรยาของฉันตลอดทั้งวันอยู่แล้ว ไม่งั้นฉันคงจะหึงตาย” ฉิงเฟิงกล่าวด้วยรอยยิ้ม
ความจริงแล้วฉิงเฟิงมีตัวเลือกที่เหมาะสมที่สุดในใจของเขาแล้ว – เหมียวซิยี้
เหมียวซิยี้เป็นลูกน้องของฉิงเฟิงจากอำนาจของดวงตาแห่งราชันหมาป่า เธอจะไม่ทรยศต่อเขาอย่างแน่นอน นอกจากนี้เธอก็ยังแข็งแกร่งมาก เธอเป็นผู้ที่เหมาะสมที่สุดสำหรับการปกป้องหลินเสวี่ย