My Cold and Elegant CEO Wife ราชันย์หมาป่ากับ CEO ที่แสนเย็นชา - ตอนที่ 584

ตอนที่ 584 เหมียวซิยี้ถูกรังควาน

แปล Tarhai

“คนสวยจ๋า ผมขอเลี้ยงเหล้าคุณได้ไหม ? ฮูซ่งยิ้มขณะถือแก้วไวน์

มันช่างเป็นรอยยิ้มที่ขนลุก ชายคนนี้ไม่เพียงแค่อ้วนลงพุงแต่ใบหน้าเขาก็ยังเต็มไปด้วยไขมันและดูซีดเซียว

“อย่ามายุ่ง” เหมียวซิยี้ส่ายหัวและปฏิเสธฮูซ่งในทันที ไม่มีทางที่เธอจะยอมดื่มกับชายอ้วนแปลกหน้าคนนี้

เหมียวซิยี้ไม่ชอบงานสังคมประเภทนี้อย่างแรง ถ้าไม่ใช่เพราะฉิงเฟิงสั่งให้เธอคอยปกป้องหลินเสวี่ย เธอจะไม่มีทางมาอย่างแน่นอน

มีเพียงคนเดียวที่มีความสำคัญต่อเหมียวซิยี้ก็คือฉิงเฟิง เธอเชื่อฟังและทำตามคำสั่งของเขาเท่านั้น ถ้ามีคนอยากทำความรู้จักกับเธองั้นหรือ ? อย่าได้คิดฝัน

เมื่อได้ยินเช่นนั้น ฮูซ่งก็ขมวดคิ้วและปรากฏสีหน้าไม่พอใจขึ้น เขากล่าวว่า “คนสวยครับ บางทีคุณอาจจะยังไม่รู้ว่าผมเป็นใคร อย่างไรก็ตามขอให้ผมได้แนะนำตัวเองก่อน ผมชื่อฮูซ่ง ผมเป็นซีอีโอของบริษัท Everyday Entertainment”

ฮูซ่งรู้สึกหดหู่ เพราะแม้ว่าเขาจะแนะนำตัวเองไปแล้วแต่เหมียวซิยี้ก็ยังเฉย ซึ่งความจริงแล้วบริษัทของเขาเป็นบริษัทระดับท็อบในแวดวงบันเทิงของเมืองทะเลตะวันออกและยังเป็นที่รู้จักกันว่าเป็นบริษัทที่ดีที่สุดในจังหวัดหูเจียงอีกด้วย บริษัทนี้ผลิตดาราและเซเลปออกมามากมาย

“คนสวย คุณมีสัมผัสของความบริสุทธิ์ตามธรรมชาตินอกเหนือจากใบหน้าที่งดงามของคุณ ผมสามารถทำให้คุณกลายเป็นดาราที่โด่งดังได้ตราบที่คุณยอมเข้าบริษัทของเรา” ฮูซ่งจ้องมองเหมียวซิยี้อย่างน้ำลายไหล

ดาราที่โด่งดัง ?

เหมียวซิยี้ไม่สนใจเรื่องพรรค์นี้แม้แต่น้อย เธอแสวงหาความแข็งแกร่งในโลกแห่งศิลปะการต่อสู้ และมันคือเป้าหมายสูงสุดในชีวิตของเธอเพียงอย่างเดียว และนี่เป็นเหตุผลที่เธอติดตามฉิงเฟิง เธอไม่มีความสนใจในการเป็นซูเปอร์สตาร์หรือดาราแม้แต่น้อย

เหมียวซิยี้หันหลังให้และหยุดฟังคำพร่ำเพ้อของฮูซ่ง แต่ทว่า ยิ่งเหมียวซิยี้เพิกเฉย ฮูซ่งก็ยิ่งรุกหนัก จนในที่สุดฮูซ่งก็พยายามจับมือของเหมียวซิยี้ด้วยความมึนเมา

“ไอ้อ้วนบ้านี่” เหมียวซิยี้พึมพำด้วยความไม่พอใจในทันที

เธอเป็นใคร ? เธอคือนักบุญหญิงผู้ศักดิ์สิทธิ์แห่งเหมียวเจียง ผู้ยอมสยบต่อพลังอันยิ่งใหญ่ของหลี่ฉิงเฟิงเพียงผู้เดียว ร่างกายอันบริสุทธิ์ของเธอมีเพียงเขาเท่านั้นที่แตะต้องได้ แล้วไอ้อ้วนบ้าคนนี้เป็นใครมาจากไหนกัน ?

ซ่า !

เหมียวซิยี้สาดไวน์ในแก้วของเธอใส่ใบหน้าของฮูซ่ง

“อีบ้า ! เธอกล้าดียังไงมาสาดไวน์ใส่หน้าของฉัน หา !?” ฮูซ่งตะโกนออกมาในขณะที่เอามือลูบหน้าที่เปียกชุ่ม เสียงของเขาดังมากพอที่จะดึงดูดความสนใจของทุกคนในงาน

“อย่ามายุ่งกับชั้น ! ไอ้บัดซบ” เหมียวซิยี้ด่าทอขณะที่จ้องมองไปที่ฮูซ่ง

ฮูซ่งโกรธมากเพราะเขาคาดไม่ถึงว่าจะโดนลูกเจี๊ยบตัวเล็กๆคนนี้ด่า เขากล่าวด้วยความโมโหว่า “อีดอกทอง วันนี้เธอตายแน่ !”

ฮูซ่งโบกมือพยายามที่จะตบหน้าเหมียวซิยี้ในขณะที่ด่าเธอ แต่ว่าคนธรรมดาจะทำอันตรายอะไรกับนักสู้ระดับ SS อย่างเหมียวซิยี้ได้อย่างไร ?

เพี๊ยะ !

เหมียวซิยี้ตบฮูซ่งอย่างรุนแรงทำให้เขาหมุนหลายตลบ

ทุกคนในห้องเริ่มเดินมามุงดูและพูดคุยกันเมื่อพวกเขาเห็นความวุ่นวายที่เกิดขึ้น

“นังเด็กคนนี้เป็นใครกัน ? ถึงแม้เธอจะสวยราวกับเทพธิดา แต่เธอช่างดุร้ายและหยาบคายนักที่ไปตบคนอื่นแบบนี้”

“นั่นสิ เธอกล้าตบฮูซ่งจากบริษัท Everyday Entertainment เขาจะไม่มีทางปล่อยเธอไปง่ายๆแน่นอน”

“เดี๋ยวนะ ผมจำได้ว่าเธอมาพร้อมกับหลี่ฉิงเฟิง บางทีเธออาจจะเป็นคนของเขา”

ทั่วทั้งล็อบบี้ต่างก็เต็มไปด้วยเสียงวิพากษ์วิจารณ์เพราะไม่เคยมีใครลงไม้ลงมือกันในงานประชุมนี้มาก่อน โดยเฉพาะผู้หญิงเป็นฝ่ายเริ่ม เหมียวซิยี้ถือเป็นคนแรก

ฉิงเฟิงขมวดคิ้วและเดินไปที่เกิดเหตุ เขาถามว่า “เกิดอะไรขึ้นหรือซิยี้ ?”

“บอสคะ ไอ้เจ๊กอ้วนนี่พยายามจะจับมือและด่าชั้น ชั้นแค่ลงโทษเขาไปเล็กน้อยเองนะคะ”

เหมียวซิยี้ตอบอย่างสุภาพ เธอสุภาพเรียบร้อยกับฉิงเฟิงแต่หยาบกระด้างและเย็นชาต่อผู้อื่น

ฉิงเฟิงพยักหน้าและเข้าใจในการกระทำของเหมียวซิยี้ เธอเป็นบ่าวของเขา ดังนั้นเธอย่อมไม่มีทางยอมให้ผู้ใดแตะต้องตัวเธอ

“หลี่ฉิงเฟิง นังบ้าคนนี้มาจากบริษัท Ice Snow ใช่ไหม ? เธอกล้าดียังไงมาตบหน้าผม ?” ฮูซ่งตะโกนออกมาอย่างเกรี้ยวกราดขณะที่เอามือกุมแก้ม

“ก็มันสมควรแล้วนี่ ทนๆเอาหน่อยแล้วกัน” ฉิงเฟิงตอบ

“หลี่ฉิงเฟิง ผมไม่ยอม ผมต้องการคำขอโทษจากเธอ มิฉะนั้นเรื่องนี้จะไม่จบลงง่ายๆแน่ !”

“ขอโทษเหรอ ? ยังไงละ ?”

“เช่นว่า …… ให้เธออยู่กับผมคืนนี้” ฮูซ่งกล่าวเรียบเฉยแต่น้ำเสียงแฝงไปด้วยความหื่นกระหาย

ฮูซ่งมีแผนในใจ เมื่อเหมียวซิยี้ยอมไปดื่มกับเขาคืนนี้ เขาจะมอมเหล้าให้เธอเมา จากนั้นก็เชือดเธอ…

น่าเศร้านักที่ฮูซ่งประเมินความสามารถของฉิงเฟิงต่ำไป เพราะเขาไม่รู้ว่าฉิงเฟิงเป็นคนแบบไหน โดยไม่มีการบอกกล่าว ฉิงเฟิงยกเท้าขวาขึ้นและเตะฮูซ่งกระเด็นไปไกล

เปรี้ยง !

ฮูซ่งถูกเตะกระเด็นออกไปหลายเมตรและล้มลงบนพื้น เขาเงยหน้าขึ้นมองฉิงเฟิงด้วยตาเบิกกว้าง

“ขยะเอ้ย” ฉิงเฟิงสบถออกมาและไม่สนใจฮูซ่งอีก ในขณะที่เขาเดินไปหาเหมียวซิยี้และจับมือเธอ

“ขอบคุณคะนายท่าน” เหมียวซิยี้รู้สึกซาบซึ้งมาก เธอไม่คิดว่าฉิงเฟิงจะออกหน้าปกป้องเธอเช่นนี้

ฉิงเฟิงยิ้มเล็กน้อยและกล่าว “ซิยี้ ฉันจะไม่ทำให้เธอต้องเสียใจที่ทิ้งเหมียวเจียงมาอยู่กับฉัน”

เหมียวซิยี้สั่นสะท้าน เธอรู้สึกประทับใจมาก เธอเชื่ออย่างแท้จริงว่าการตัดสินใจของเธอถูกต้อง หลังจากได้รับการดูแลอย่างดีโดยผู้ชายเช่นนี้

ทุกคนรู้สึกไม่ค่อยดีนักกับข้อเท็จจริงที่ว่าฉิงเฟิงทำร้ายคนในงานประชุมใหญ่เช่นนี้ ถึงกระนั้นก็ตาม ไม่มีใครกระโดดออกมาเพื่อวิพากษ์วิจารณ์ฉิงเฟิง เพราะพวกเขากลัวว่าจะเป็นฮูซ่งคนที่สอง

จากนั้นการประชุมก็ได้จบลงอย่างเป็นทางการเมื่อทุกคนรับประทานอาหารกลางวันเสร็จสิ้น พวกเขาค่อยๆจากไปทีละคน

ฉิงเฟิงเดินออกจากห้องพร้อมกับหลินเสวี่ย หลิวหรูหยานและเหมียวซิยี้ ก่อนที่เขาจะจากไป หวังหยุนก็เดินมาหาพวกเขาและกล่าวลาด้วยความนับถือพร้อมทั้งเตือนให้ฉิงเฟิงระวังฮูซ่งให้ดี เขาเป็นผู้ชายแค้นฝังลึก

แต่ฉิงเฟิงก็หัวเราะออกมา เขาไม่ได้สนใจฮูซ่งแม้แต่น้อย เพราะเขาไม่คิดว่าเจ้าของบริษัทธรรมดาๆคนหนึ่งในวงการบันเทิงจะเป็นอันตรายต่อเขาได้

“โอ้ มิสหลิว ตอนนี้ชั้นเป็นรองประธานสมาคมการค้าแล้วนะ เป็นไงมั่งละ หือ ?”

หลินเสวี่ยกล่าวพร้อมกับเชิดหน้าขึ้นเล็กน้อย เธอเริ่มจิกกัดหลิวหรูหยานในระหว่างที่เดินออกจากห้องประชุม

หลิวหรูหยานขมวดคิ้วและรู้สึกเคืองเล็กน้อย เธอหันไปจ้องเขม็งที่ฉิงเฟิง พร้อมกับคิดในใจว่า

“เห็นมั้ย ทั้งหมดเป็นความผิดของคุณ ! คุณไปโหวตให้หลินเสวี่ยจนฉันต้องโดนเธอเกทับ”

“หึ ! แล้วยังไงละคะ ? ฉันจะล้มคุณให้ได้ภายในหนึ่งปี คอยดูเถอะ”

หลิวหรูหยานยิ้มมุมปาก ขณะที่เธอขึ้นรถ Mazarati และขับรถออกไป