My Cold and Elegant CEO Wife ราชันย์หมาป่ากับ CEO ที่แสนเย็นชา - ตอนที่ 639 ฆ่าแกมันง่ายเหมือนบี้มด

　　ฉิงเฟิงว่องไวมากเขาพุ่งไปข้างหน้าเหมือนงูที่ปราดเปรียว ภายในเวลาไม่นานเขาก็มาถึงใต้ตึกที่อยู่ฝั่งตรงข้าม
　　หวังชีเค่ออยู่บนยอดตึกเขาสาดกระสุนออกมามากมายแต่ไม่มีสักนัดที่เข้าเป้า มันทำให้เขาหงุดหงิดมาก
　　ต้องรู้ว่าเขาเป็นนักแม่นปืนชั้นยอดเขาสังหารคนมาหลายร้อยคนและไม่เคยพลาดเป้ามาก่อน แต่ครั้งนี้ไม่เหมือนกันเพราะเป้าหมายของเขาคือฉิงเฟิงซึ่งกล่าวได้ว่ารวดเร็วที่สุดในหมู่ราชัน เป็นผลทำให้ไม่มีกระสุนแม้แต่นัดเดียวที่เข้าเป้า ถ้าเป็นคนอื่นอาจจะโดนยิงจนพรุนเป็นรังผึ้งไปแล้ว
　　หวังชีเค่อเห็นว่าฉิงเฟิงกำลังปีนกำแพงเพื่อขึ้นมาด้านบนตรงจุดที่เขาอยู่เจตนาฆ่าก็พาดผ่านสายตาของเขาในขณะที่เขายังคงยิงฉิงเฟิงต่อไปไม่หยุด เป็นที่น่าเสียดายนักที่ความสามารถของเขาไม่มีผลต่อฉิงเฟิงแม้แต่น้อย
　　ด้วยความเร็วของฉิงเฟิงเขามาถึงชั้นบนสุดของตึกด้วยเวลาไม่นานและกระสุนของหวังชีเค่อก็หมดเรียบร้อยแล้ว
　　หวังชีเค่อเป็นคนของทวีปเสือเขามีอายุราวๆ 30 ปี ดวงตาสีฟ้าผมสีบลอนด์หยิก จมูกสูงโด่งรูปร่างสูงและหุ่นเฟิร์ม
　　“หวังชีเค่อฉันจำได้ว่าไม่เคยทำอะไรหรือมีเรื่องบาดหมางกับแกมาก่อน ทำไมต้องมาลอบสังหารฉันด้วย ” ฉิงเฟิงถาม
　　เขาเป็นราชันแห่งทวีปหมาป่าส่วนหวังชีเค่อเป็นราชันมือสังหารของทวีปเสือพวกเขาไม่เคยเกี่ยวข้องกันและไม่มีความขัดแย้งใดๆระหว่างคนทั้งคู่ เขาจึงไม่เข้าใจว่าทำไมหวังชีเค่อถึงมาลอบสังหารเขา
　　“วูฟคิงแกฆ่าราชันเหยี่ยวน้องชายของฉัน มันเป็นที่แน่นอนอยู่แล้วว่าฉันต้องแก้แค้นด้วยการฆ่าแก !” หวังชีเค่อร่ำร้องออกมาด้วยใบหน้าที่เหี้ยมโหดและเต็มไปด้วยจิตสังหาร　　ราชันเหยี่ยวเป็นน้องชายของนาย
　　ฉิงเฟิงเต็มไปด้วยความประหลาดใจเห็นได้ชัดว่าเขาไม่เคยรู้เรื่องนี้มาก่อน
　　เขาไม่เคยคิดถึงเรื่องส่วนตัวเช่นนี้แต่เมื่อเขาเห็นหน้าตาของหวังชีเค่อและเห็นว่าใบหน้าของพวกเขาคล้ายคลึงกัน ดังนั้นพวกเขาจะต้องเป็นพี่น้องกันอย่างแน่นอน
　　พ่อของหวังชีเค่อเป็นเพลย์บอยที่มีผู้หญิงนับไม่ถ้วนเขามีราชันเหยี่ยวและหวังชีเค่อรวมถึงพี่ๆน้องๆอีกหลายคน ซึ่งราชันเหยี่ยวและหวังชีเค่อเป็น 2 พี่น้องที่ประสบความสำเร็จสูงสุดในชีวิตและทำให้พวกเขาสนิทสนมกันมาก จึงไม่น่าแปลกใจที่หวังชีเค่อจะตามมาล้างแค้นทันทีหลังจากทราบเรื่องว่าน้องชายของเขาถูกวูฟคิงสังหาร
　　“วูฟคิง!!! วันนี้จะเป็นวันสุดท้ายที่แกจะได้หายใจ !” หวังชีเค่อโยนปืนที่ไร้กระสุนทิ้งไปและชักมีดทหารออกมาจากหน้าอก เหวี่ยงเข้าหาฉิงเฟิงทันที
　　ถึงแม้ว่าฉิงเฟิงหลบระเบิดและกระสุนได้แต่เขาเชื่อว่าจะสามารถล้มฉิงเฟิงลงได้ด้วยมีดทหารเล่มนี้
　　ซึ่งนั่นเป็นความผิดพลาดฉิงเฟิงในตอนนี้ได้กลายเป็นผู้ฝึกยุทธ์ไปแล้ว การรับมือกับหวังชีเค่อนั้นง่ายเหมือนปอกกล้วย
　　“ฆ่าแกมันง่ายเหมือนบี้มดแกอยากตายนักใช่ไหม ฉันจะทำให้นายสมความปรารถนา” ฉิงเฟิงแสยะยิ้มออกมา ประกายเย็นเฉียบพาดผ่านดวงตาของเขา
　　เขาเหยียดมือออกอย่างรวดเร็วราวกับพายุและคว้าจับมีดทหารเอาไว้
　　อะไรวะเนี่ย
　　จับมือที่แหลมคมด้วยมือเปล่า
　　!
　　หวังชีเค่อตกตะลึงเขารู้ว่ามีดทหารเล่มนี้คมแค่ไหน มันสามารถตัดผ่านเนื้อหนังมนุษย์ได้อย่างง่ายดายราวกับตัดกระดาษแผ่นหนึ่งและแม้แต่ทำให้เกิดหลุมในกระดูกได้อีกด้วย แต่ตอนนี้มันถูกคว้าจับไว้ด้วยมือเปล่า　　ผิวหนังของฉิงเฟิงแกร่งเหมือนเพชรมีดทหารนี้ไร้ความหมายต่อเขา เขาออกแรงบีบใบมีดและมันก็แตกเป็นสองเสี่ยง, ร่วงลงกับพื้นด้วยเสียงเล็กแหลม
　　หวังชีเค่อรู้สึกประหลาดใจใบหน้าของเขาดูหวาดกลัว ข้อมูลที่ได้มาไม่ถูกต้อง เขารู้แค่ว่าวูฟคิงอยู่ในระดับราชัน แต่จากที่เห็นกับตานั้นแสดงให้หวังชีเค่อเห็นว่าวูฟคิงอยู่ในระดับสูงกว่านั้น
　　เขาหันหลังกลับและพยายามที่จะหลบหนีแต่แน่นอนว่าฉิงเฟิงย่อมไม่ยอมปล่อยเสือเข้าป่า
　　หมับ
　　!
　　ฉิงเฟิงคร่ากุมลำคอของหวังชีเค่อไว้ในทันทียกชูเขาลอยขึ้นสูงอย่างรวดเร็วและถามว่า “ใครส่งแกมา”
　　“วูฟคิงฉันบอกแกแล้วไง ฉันมาฆ่าแกเพื่อแก้แค้นให้น้องชายของฉัน” 　　“ไร้สาระแล้วแกรู้ได้อย่างไรว่าฉันเป็นคนฆ่ามัน ใครบอกข่าวนี้กับแก ”
　　“คนที่ทำงานให้กับกาโตร์คิงเป็นคนบอกฉัน”
　　“อ่อ! กาโตร์คิง มันนั่นเองที่ส่งแกมา” ฉิงเฟิงหัวเราะออกมา เขาบีบคอของหวังชีเค่อในทันทีและโยนร่างไร้วิญญาณไปข้างๆ
　　หวังชีเค่อคิดว่าวูฟคิงจะไว้ชีวิตเขาหลังจากที่บอกข้อมูลผู้อยู่เบื้องหลังแต่ใครจะคิดว่าวูฟคิงจะปลิดชีพเขาในทันที
　　หลังจากสังหารหวังชีเค่อไปแล้วฉิงเฟิงก็หันหลังกลับและลงจากตึก
　　เขาเป็นกังวลเกี่ยวกับความปลอดภัยของหลิวหรูหยานมากจึงรีบกลับมาอย่างรวดเร็วและมาเจอพวกเธอหลังจากนั้นไม่นาน
　　“หรูหยานปลอดภัยนะ ” ฉิงเฟิงถามด้วยความห่วงใย
　　ใบหน้าของเธอดูซีเซียวเห็นได้ชัดว่าตอนนี้เธอยังตกใจไม่หายกับระเบิดที่แอบวางไว้ในรถของเธอ เธอกล่าวด้วยเสียงต่ำว่า “ฉันรู้สึกวิงเวียนเล็กน้อย”
　　หลิวหรูหยานกำลังตั้งครรภ์ซึ่งสถานการณ์ที่เกิดขึ้นอย่างฉับพลันนี้ทำให้เธอตกใจ
　　“ลืมเรื่องไปบริษัทยาจีนได้เลยฉันจะพาคุณกลับบ้านและให้คุณพักผ่อน”
　　ฉิงเฟิงรู้สึกเป็นกังวลจึงพาหลิวหรูหยานเข้าไปในบ้านเธอกำลังมีลูก หลังจากเกิดเรื่องนี้ทำให้เธอตกใจจึงควรพักผ่อนมากกว่าไปทำงาน มิฉะนั้นจะมีผลเสียต่อทารก
　　ฉิงเฟิงจึงอยู่ที่บ้านของหลิวหรูหยานจนถึงเย็นเขาทำโจ๊กข้าวฟ่างกับฟักทองให้เธอ และป้อนเธอด้วยตัวเอง จากนั้นก็ชวนคุยเพื่อให้เธอหายตกใจและเดินออกจากห้องหลังจากที่เธอหลับไป เขากำชับให้อลิซดูแลหลิวหรูหยานก่อนออกจากบ้าน
　　“เดี๋ยวคะบอสชั้นรู้สึกว่าเราตกเป็นฝ่ายรับเกินไปแล้ว” อลิซกล่าวก่อนที่ฉิงเฟิงจะเดินออกไป　　ฉิงเฟิงขมวดคิ้วเล็กน้อยและถามว่า“เธอหมายความว่า…”
　　“บอสคุณบอกให้ชั้นคอยปกป้องหรูหยาน ส่วนหลินเสวี่ยคุณให้เหมียวซิยี้คุ้มกัน เรื่องเหล่านี้ถือเป็นไอเดียที่ดี แต่ความจริงแล้วมันไม่ได้แก้ปัญหาที่ต้นเหตุเลยนะคะบอส อย่าลืมว่าพวกเราอยู่ในที่แจ้ง ศัตรูอยู่ในที่มืด วันนี้กาโตร์คิงสั่งให้หวังชีเค่อมาฆ่าพวกเรา แล้วพรุ่งนี้ละ มะรืนละ ?”
　　อลิซอธิบายให้ฉิงเฟิงฟังเกี่ยวกับความกังวลของเธอ
　　“ฉันเข้าใจแล้วอลิซไม่ต้องห่วงนะฉันมีความคิดอยู่ในหัวแล้ว” ฉิงเฟิงยิ้มและเดินออกไป
　　….
　　…
　　..
　　ฉิงเฟิงเดินออกจากวิลล่าเขาสูดหายใจเข้าลึกๆ จ้องมองไปบนท้องฟ้าที่มืดมิด แววตาของเขาเป็นประกายเย็นยะเยือกและเต็มไปด้วยจิตสังหาร
　　เขาคิดถึงเรื่องในวันนี้และรู้สึกกังวลเล็กน้อยถือเป็นโชคดีมากที่หวังชีเค่อมาสังหารเขาในวันนี้ ถ้าหากว่าวันนี้เขาไม่อยู่และหวังชีเค่อเปลี่ยนเป้าหมายเป็นหลินเสวี่ยหรือหลิวหรูหยาน เขาแทบไม่อยากคิดถึงผลที่ตามมา
　　ฉิงเฟิงรู้ว่าเขาเพาะสร้างศัตรูไว้มากมายและดูเหมือนว่าการที่เขาใช้ชีวิตอย่างสงบจะทำให้ศัตรูหลงลืมว่าเขานั้นเคยบ้าคลั่งแค่ไหน พวกมันลืมไปแล้วว่า
　　“เมื่อวูฟคิงโกรธจะนำมาซึ่งทะเลเลือด!”นี่ไม่ใช่คำพูดลอยๆที่ไม่มีมูล
　　จากนั้นฉิงเฟิงก็หยิบโทรศัพท์มือถือของเขาขึ้นมาและกดเบอร์โทรออกไปยังเลขหมายหนึ่งซึ่งปลายทางคือทวีปเสือ
　　ปลายสายเป็นผู้หญิงคนหนึ่งเธอมีผมสีบลอนด์ ดวงตาสีฟ้าและใบหน้าสวยได้รูป เธอค่อนข้างสูงและมีอายุ 20 ต้นๆ　　ชื่อของเธอคือแคทเธอรีน ผู้ดูแลอารีน่าของวงการมาเฟีย ซึ่งการที่ผู้หญิงตัวเล็กๆอย่างแคทเธอรีนนั้นสามารถเป็นผู้ดูแลอารีน่าที่ยิ่งใหญ่ระดับโลกได้ย่อมหมายความว่าเธอต้องมีเบื้องหลังที่ไม่ธรรมดาอย่างแน่นอน