My Cold and Elegant CEO Wife ราชันย์หมาป่ากับ CEO ที่แสนเย็นชา - ตอนที่ 736 แม่น้ำแม็กม่าใต้พิภพ

　　ลั่วเทียนเฮาเรียกร้องให้ฉิงเฟิงช่วยเหลือตระกูลลั่วแต่ฉิงเฟิงกลับมองเขาอย่างไม่แยแสและไม่สนใจแม้แต่น้อย
　　ฉิงเฟิงไม่ชอบลั่วเทียนเฮาอย่างมากจึงเป็นเรื่องธรรมดาที่เขาจะมีท่าทีเช่นนี้
　　“อั้ก!”
　　ลั่วเทียนเฮาร่ำร้องออกมาในระหว่างที่ตะโกนเรียกฉิงเฟิงเขาถูกทำร้ายจากฝ่ามือของกองกำลังอื่นจนกระอักเลือดออกมาจากปาก
　　เพื่อที่จะได้กระบี่จันทร์วารีอาวุธระดับแกรนด์มาสเตอร์ที่หาได้ยากยิ่ง ทุกคนต่างก็พยายามอย่างหนักทำให้การต่อสู้รุนแรงมาก
　　“ไอ้หมาหัวเน่านายจะไม่ช่วยตระกูลลั่วเสียหน่อยหรือ ” กัวซื่อเว่ยถามพร้อมกับขมวดคิ้ว
　　ฉิงเฟิงส่ายหัวและกล่าวว่า“ลั่วหนี่ชิงเป็นเพื่อนของฉัน ฉันจะช่วยยามเมื่อเธอตกอยู่ในอันตรายเท่านั้น ส่วนคนอื่นๆฉันไม่สนใจว่าพวกเขาจะเป็นหรือตาย”
　　ในเวลาเดียวกันการต่อสู้เพื่อแย่งชิงกระบี่จันทร์วารีได้กลายเป็นเรื่องที่น่าหวาดกลัวยิ่งขึ้น มีคนตายมากกว่าหลายสิบคนจากทุกกลุ่มรวมไปถึงคนของตระกูลลั่วและตำหนักโห่วเย่อหวงตี้ ในขณะที่ลั่วหนี่ชิงและฉินเซียนจื่อยังไม่ได้รับบาดเจ็บใดๆ
　　วูบ!
　　ด้วยการขัดขวางจากฝีมือของเตี๋ยชุ่ยหลันทำให้กู่เจี้ยนหลงสบโอกาสและกระโดดขึ้นไปบนแท่นหินด้วยความเร็วที่น่าตกใจและคว้ากระบี่จันทร์วารีมาไว้ในมือ
　　เมื่อเห็นกู้เจี้ยนหลงหยิบกระบี่ออกมาลั่วหนี่ชิง ฉินเซียนจื่อ เจียงไป่เต๋าและถังหยุนต่างก็ล้อมรอบเขาไว้ พยายามจะแย่งชิงกระบี่มา
　　แต่กู่เจี้ยนหลงเพียงแค่หัวเราะและกล่าวว่า“เฮลคิง เหลิงเสวี่ย มาช่วยฉัน !” 　　จากคำพูดของกู่เจี้ยนหลงเฮลคิงและเหลิงเสวี่ยก็พุ่งไปเข้าร่วมกับเขา รวมไปถึงเตี๋ยชุ่ยหลัน พวกเขารวมกลุ่มกันกลายเป็นสี่ยอดฝีมือที่แข็งแกร่ง และจ้องมองไปที่ลั่วหนี่ชิงกับคนอื่นๆด้วยสายตาเย็นชา
　　“กู่เจี้ยนหลงในฐานะสมาชิกคนหนึ่งของตระกูลกู่แห่งเมืองเทียนจิง คุณไปร่วมมือกับพวกนอกรีตอย่างเฮลคิงและเหลิงเสวี่ยได้อย่างไร คุณยังมีหน้าเรียกตัวเองว่าผู้ฝึกยุทธ์ดั้งเดิมได้อีกหรือ !?” ความโกรธปรากฏขึ้นบนใบหน้าที่งดงามของลั่วหนี่ชิง เธอตำหนิกู่เจี้ยนหลง
　　มันไม่มีอะไรผิดหากต้องปะทะกันถึงตายจากการแย่งชิงอาวุธล้ำค่าชิ้นนี้แต่การที่ผู้ฝึกยุทธ์ดั้งเดิมอย่างพวกเขาไปร่วมมือกับนิกายนอกรีตเช่นนิกายโลหิตสีชาดที่มีชื่อเสียงในทางที่เลวร้ายนั้นเป็นเรื่องที่ไม่ควร
　　ด้วยการแสยะยิ้มเยาะเย้ยอย่างเย็นชากู่เจี้ยนหลงกล่าวว่า “ผู้ชนะเป็นจ้าว ไม่พอใจก็เข้ามา” 　　คำตอบที่ไร้ยางอายของกู่เจี้ยนหลงทำให้ใบหน้าของลั่วหนี่ชิงมืดครึ้มไปด้วยความโกรธอย่างไรก็ตามด้วยการที่มีเตี๋ยชุ่ยหลัน เฮลคิงและเหลิงเสวี่ยเข้าร่วม ทำให้เธอรู้ดีว่าไม่สามารถต่อกรกับกลุ่มนี้ได้
　　กู่เจี้ยนหลงได้ถ่ายเทแก่นแท้พลังเข้าไปในกระบี่จันทร์วารีซึ่งทำให้มันเปล่งแสงสีเงินออกมาทันที กระบี่นี้คมกริบจนสามารถทำให้เกิดรอยลึกบนพื้นด้วยการสะบัดเบาๆ
　　“เป็นกระบี่ที่น่าอัศจรรย์มาก! นี่ต้องเป็นอาวุธระดับแกรนด์มาสเตอร์อย่างไม่ต้องสงสัย !” เฮลคิงกล่าวชมเชยด้วยรอยยิ้ม
　　ประกายตาของเหลิงเสวี่ยเต็มไปด้วยความเร่าร้อนพ่อของเขาก็ครอบครองอาวุธระดับแกรนด์มาสเตอร์ชิ้นหนึ่งแต่เขายังไม่มีสักชิ้นทั้งๆที่เป็นอันดับหนึ่งในรายชื่อยอดฝีมือขั้นเหนือสวรรค์
　　“เฮลคิงเหลิงเสวี่ย สมบัติชิ้นต่อไปที่พวกเราพบจะเป็นของพวกท่าน”
　　กู่เจี้ยนหลงกล่าวด้วยรอยยิ้ม　　ความจริงของเรื่องทั้งหมดก็คือก่อนที่จะเข้ามาในสุสานกู่เจี้ยนหลงได้แอบตกลงอย่างลับๆกับเฮลคิงและเหลิงเสวี่ยไว้ก่อนแล้ว สมบัติชิ้นแรกใครคว้าไว้ได้ก็ถือว่าได้ไป จากนั้นหากพบสมบัติชิ้นอื่นก็จะเป็นของอีกคนหนึ่ง
　　การร่วมมือกันระหว่างตระกูลกู่นิกายหมัดเหล็ก ตำหนักโกสคิงและนิกายโลหิตสีชาดนั้นทรงอำนาจมากจนทำให้แม้แต่ฉินเซียนจื่อจากตำหนักโห่วเย่อหวงตี้ยังต้องยอมถอย ไม่ต้องพูดถึงตระกูลลั่วเลย
　　ฉิงเฟิงหรี่ตาลงในขณะที่แววตาเต็มไปด้วยประกายเย็นเฉียบเขาได้วางแผนไว้ให้ศัตรูฆ่ากันเอง แต่ก็ไม่คาดคิดเลยว่าพวกเขาจะแอบจับมือเป็นพันธมิตรกันอย่างลับๆ
　　ถึงแม้ว่าจะมีสมาชิกบางส่วนของแต่ละกองกำลังได้ตกตายไประหว่างการชิงกระบี่จันทร์วารีแต่ตัวใหญ่หลักๆก็ยังคงอยู่ดีซึ่งทำให้ฉิงเฟิงไม่พอใจ เขาไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องรอเวลาที่เหมาะสมเพื่อฆ่าศัตรูเหล่านี้ทีละคน
　　แม้ว่าทุกคนจะอยากได้กระบี่จันทร์วารีที่ตอนนี้อยู่ในความครอบครองของกู่เจี้ยนหลงไปแล้วก็ตามพวกเขาก็ต้องหยุดการต่อสู้ลงเท่านี้เพราะไม่มีใครในที่นี้ที่สามารถเอาชนะการรวมกลุ่มของยอดฝีมือเหล่านี้ได้
　　“บัดซบหลี่ฉิงเฟิง ทำไมตอนที่ฉันเรียกแก แกถึงไม่ยอมออกมาช่วยพวกเราละวะ ”
　　ลั่วเทียนเฮาเดินหน้าบึ้งคิ้วขมวดไปหาฉิงเฟิงและถาม
　　“ฉันจะช่วยเพียงแค่ลั่วหนี่ชิงคนอื่นๆฉันไม่สนใจ” ฉิงเฟิงยิ้มอย่างเย็นชาและมองไปที่ลั่วเทียนเฮาด้วยความรังเกียจ
　　“แกแก แก !” ดวงตาของลั่วเทียนเฮาเต็มไปด้วยความโกรธและชี้ไปที่ฉิงเฟิง
　　เขาคิดว่าฉิงเฟิงบ้าคลั่งและโอหังเกินไปตระกูลลั่วเป็นผู้พาเขาเข้ามาที่นี่แท้ๆ แต่เขากลับปฏิเสธให้การช่วยเหลือในตอนที่พวกเขาอยู่ในอันตราย　　ลั่วหนี่ชิงกล่าวพร้อมกับถอนหายใจว่า“พอได้แล้วลั่วเทียนเฮา ถึงแม้ชั้นจะเป็นคนพาฉิงเฟิงมาที่นี่ก็ตาม แต่เขาไม่มีหน้าที่ที่จะต้องช่วยเหลือคุณ”
　　มีคนในตระกูลลั่วตายไปสองลั่วหนี่ชิงอยู่ในอารมณ์ที่ไม่ดี แต่เธอก็ไม่คิดว่ามันเป็นเรื่องที่จะต้องไปตำหนิฉิงเฟิง เพราะเธอรู้ว่าจุดประสงค์หลักของเขาในการมาที่นี่ก็คือตามหาเถาวัลย์อีกาดำ
　　หลังจากที่กระบี่จันทร์วารีได้ตกเป็นของกู่เจี้ยนหลงพวกเขาก็เดินหน้าต่อไป ศพของผู้เสียชีวิตถูกทิ้งไว้เบื้องหลังและไม่มีใครสนใจ
　　หลังจากที่พวกเขาทั้งหมดจากไปได้ไม่นานเงาร่างลึกลับสายหนึ่งในชุดผ้าคลุมแดงก็ปรากฏกายขึ้นในอากาศที่เบาบาง
　　เงาร่างในชุดผ้าคลุมแดงพุ่งมาที่ศพเขาเปิดที่สูบเลือดคนเหล่านั้นจนแห้ง ไม่นานนักศพทั้งหมดก็กลายเป็นมัมมี่ที่น่าหวาดกลัว
　　“เคะเคะ เลือดสดๆนี่ช่างรสชาติเยี่ยมยอดนัก” เงาร่างผ้าคลุมแดงกล่าวพร้อมกับมองไปยังทิศทางที่กลุ่มผู้เหลือรอดเดินจากไป จากนั้นเขาก็หายตัวไปในอุโมงค์ด้วยกลิ่นอายแห่งความกระหายเลือดที่เลือดเย็น
　　ด้วยประสาทสัมผัสที่เหนือธรรมดาฉิงเฟิงดูเหมือนจะได้ยินเสียงเบาบางจากเบื้องหลังของพวกเขา แต่เมื่อเขาหยุดเดินเสียงนั้นก็หายไปแล้ว
　　“วูฟคิงหยุดเดินทำไมหรือ ” ความสับสนปรากฏขึ้นบนใบหน้าที่มีเสน่ห์ของลั่วหนี่ชิง เธอคิดว่าที่ฉิงเฟิงหยุดเดินก็เพราะพบกับดักอื่น
　　เขาส่ายหัวและกล่าวด้วยรอยยิ้มว่า“สงสัยจะหูแว่ว ไม่มีอะไรหรอก ไปต่อกันเถอะ”
　　ระหว่างเดินฉิงเฟิงก็เหลือบมองไปข้างหลังเขาอีกครั้งและไม่เห็นอะไรนอกจากความมืดมิดภายในอุโมงค์แต่เขาก็ยังคงเกิดความรู้สึกไม่สบายใจราวกับว่ามีจิตสังหารและดวงตาคู่หนึ่งกำลังซุ่มซ่อนเฝ้ามองดูพวกเขา
　　อุโมงค์ใต้ดินของสุสานแห่งนี้มีขนาดใหญ่มากและลึกอย่างน้อย1,000 เมตร อีกหนึ่งชั่วโมงต่อมาฉิงเฟิงก็พาทุกคนมาถึงด้านในสุดของอุโมงค์
　　ตรงหน้าพวกเขาเป็นปราสาทขนาดใหญ่ที่มีพื้นที่ประมาณ1,000 ตารางเมตรและทั้งหมดถูกสร้างด้วยหินอ่อนสีดำ
　　อย่างไรก็ตามระหว่างอุโมงค์และปราสาทนั้นกลับมีแม่น้ำแม็กม่าขนาดยักษ์ขวางอยู่ ด้วยลาวาที่เป็นสีแดงเดือดปุดๆและควันฟุ้ง มันมีอุณหภูมิสูงกว่า 1,000 องศา
　　แม่น้ำลาวาใต้พิภพ!
　　ทุกคนต่างก็แข็งค้างด้วยความประหลาดใจพวกเขารู้ว่าสุสานของแกรนด์มาสเตอร์ย่อมไม่ธรรมดาสามัญ แต่พวกเขาก็ไม่อาจจินตนาการได้เลยว่าแท้จริงแล้วสุดยอดแกรนด์มาสเตอร์ผู้นี้จะถูกฝังอยู่ที่แม่น้ำแม็กม่าใต้พิภพ !
　　เมื่อมองลงมาจากหินที่เขายืนอยู่เขาก็เห็นแม่น้ำแม็กม่าไหลผ่านด้วยความร้อนระอุ ดวงตาของฉิงเฟิงก็กระพริบด้วยความสยดสยอง
　　ตอนนี้เขาเข้าใจแล้วว่าแกรนด์มาสเตอร์ที่ถูกฝังอยู่ที่นี่ไม่ใช่แกรนด์มาสเตอร์ทั่วไปแต่เป็นสุดยอดแกรนด์มาสเตอร์
　　*ลาวากับแม็กม่าไม่เหมือนกันนะครับตามรูป*