My Cold and Elegant CEO Wife ราชันย์หมาป่ากับ CEO ที่แสนเย็นชา - ตอนที่ 745 โลหิตหลั่งไหลดั่งสายน้ำ

　　ฆ่า
　　,
　　ฆ่า
　　,
　　ฆ่า
　　,
　　ฆ่า
　　,
　　ฆ่า…
　　ด้วยเจตนาฆ่าที่เปี่ยมล้นอยู่ในสมองฉิงเฟิงราวกับเทพแห่งการฆ่า เขายังคงกวัดแกว่งกระบี่ต่อไปไม่หยุด ฟาดฟันผ่านอากาศสร้างความตื่นตระหนกต่อผู้คนโดยรอบ ทุกการลงมือของเขาจะต้องมีศีรษะร่วงหล่นจากฟ้าอยู่เสมอ
　　สาวกของนิกายโลหิตสีชาดตำหนักโกสคิงและนักฆ่าจากสมาคมมือสังหารแห่งรัสเซียเป็นเหมือนมดที่เดินอยู่ในมือของฉิงเฟิง ถูกเขาไล่ฆ่าทีละคนโดยไร้ทางป้องกัน
　　“นายน้อยช่วยด้วย !” สาวกของนิกายโลหิตสีชาดกรีดร้องขอความช่วยเหลือจากเหลิงเสวี่ยด้วยแววตาที่เต็มไปด้วยความหวาดผวา เขาหวาดกลัวต่อฉิงเฟิงที่ราวกับเทพอสูร
　　“ฝ่าบาทเฮลคิงช่วยข้าน้อยด้วย!” คนของตำหนักโกสคิงต่างก็ตะโกนขอความช่วยเหลือด้วยน้ำเสียงที่ตื่นตระหนกเช่นกัน
　　“อาจารย์ช่วยข้าด้วย !” มือสังหารรัสเซียก็ร้องออกมาไม่ต่างกัน พวกเขาคิดเพียงหนีไปให้ไกลในตอนนี้
　　เมื่อได้เห็นการตายอย่างต่อเนื่องของเหล่าผู้ภักดีเหลิงเสวี่ย เฮลคิง ตูลูธก็กลายเป็นเกรี้ยวกราด เจตนาฆ่าระเบิดอยู่ในใจของพวกเขา พวกเขาพุ่งเข้าโจมตีเข้าหาฉิงเฟิงอย่างเดือดดาล แต่พวกเขาก็ไม่มีทางถึงตัวของฉิงเฟิงเพราะเขาเร่งความเร็วหนีราวกับสายฟ้าแลบ　　ฉัวะฉัวะ ฉัวะ ฉัวะ
　　!!!!
　　ศีรษะของเหล่าผู้ติดตามของคนเหล่านั้นถูกฉิงเฟิงฟันขาดอย่างต่อเนื่องกลิ่นโลหิตคละคลุ้งเต็มไปทั่วบรรยากาศ หลังจากนั้นไม่นานก็เหลือเพียงผู้นำกลุ่มทั้งสามคน
　　“หลี่ฉิงเฟิง! แกเป็นศัตรูที่ไม่อาจร่วมฟ้าของนิกายโลหิตสีชาด !!”
　　“หลี่ฉิงเฟิงแกจะต้องถูกคนของตำหนักโกสคิงฉีกเป็นชิ้นๆแน่”
　　“วูฟคิง… ข้า ตูลูธขอสาบานว่าจะทำทุกวิถีทางเพื่อฆ่าแกให้ได้ !!!”
　　เหลิงเสวี่ยเฮลคิงและตูลูธ ทั้งหมดต่างมีสีหน้าที่มืดครึ้มเต็มไปด้วยจิตสังหารที่รุนแรง เพื่อแก้แค้นให้เหล่าสาวกและศิษย์ผู้ภักดี พวกเขาพุ่งเข้าหาฉิงเฟิงพร้อมกัน
　　“ฮ่าๆๆจะฆ่าฉันงั้นเหรอ กลัวว่าจะเป็นพวกแกมากกว่าที่จะต้องตาย !”
　　ฉิงเฟิงระเบิดเสียงหัวเราะออกมาอย่างบ้าคลั่งแววตาของเขาเป็นประกายเต็มไปด้วยกลิ่นอายสังหาร การที่เขาสังหารผู้คนไปมากมายเมื่อครู่ทำให้ปราณสังหารในใจของเขาเพิ่มพูนมากขึ้น ผลทำให้เขาไม่อาจควบคุมตัวเองได้อีก สิ่งเดียวที่เขาต้องการในตอนนี้ก็คือสังหารคนที่อยู่ตรงหน้าให้สูญสิ้น !
　　“วิชากระบี่ชื่อฮง!!”
　　เหลิงเสวี่ยฟาดฟันกระบี่สีแดงออกมาในทันทีหมายจะตัดหัวของฉิงเฟิงให้จงได้
　　เคร้ง!
　　ฉิงเฟิงกระชับกระบี่ไว้เบื้องหน้าเหวี่ยงฟาดจากบนลงล่างเข้าหากระบี่ชื่อฮงและผลักเหลิงเสวี่ยกระเด็นออกไปทันที เนื่องจากผลไม้เจ็ดดาราที่เขาเพิ่งกินเข้าไปตอนที่อยู่ในเทือกเขา ความแข็งแกร่งทางกายภาพของเขาก็เพิ่มขึ้นไม่น้อย รวมถึงกระบวนท่าที่สามที่เขาเพิ่งบรรลุได้มาทำให้เขาไร้เทียมทานแม้ว่าจะถูกกลุ้มรุมจากยอดฝีมือทั้งสามคนก็ตาม
　　ทันทีที่ฉิงเฟิงทำให้เหลิงเสวี่ยล่าถอยไปกระบี่ของเฮลคิงก็ลอบเข้ามาจากด้านหลัง หมายจะแทงทะลุเข้าขั้วหัวใจของเขา แต่ฉิงเฟิงก็ยังคงยืนหยัดไม่หลบหลีก กระบี่แดงเพลิงคะนองตัดในแนวนอนปัดป้องกระบี่ของเฮลคิงเอาไว้ราวกับว่าเขามีตาหลัง และกระแทกเฮลคิงกระเด็นออกไปไกล
　　“ไอ้ตุ๊ดเอ้ยมีอะไรที่แกทำได้อีกไหมนอกจากเอาแต่ลอบกัด ” ฉิงเฟิงสบถออกมาอย่างเหยียดหยาม ฉิงเฟิงมีศัตรูนับไม่ถ้วน แต่ถ้าให้ถามว่าเขาเกลียดชังผู้ใดมากที่สุดก็ย่อมเป็นเฮลคิง คนผู้นี้ไม่มีอะไรนอกจากเอาแต่เล่นตุกติกอย่างน่ารำคาญ
　　ก่อนหน้านี้เฮลคิงเสียท่าให้กับฉิงเฟิงและทำให้เฮลคิงหวาดกลัวต่อฉิงเฟิงเป็นอย่างมากเขาเกลียดฉิงเฟิงลึกเข้ากระดูกดำจนอยากจะสับเขาเป็นชิ้นๆ การที่เขาลอบโจมตีก็เนื่องมาจากความกลัวที่จะต้องสู้ซึ่งๆหน้า เมื่อถูกฉิงเฟิงด่าทอออกมาก็ทำให้ใบหน้าของเขาเขียวคล้ำไปด้วยความโกรธ
　　เห็นได้ชัดว่าเขารู้สึกอึดอัดต่อคำพูดดูถูกของฉิงเฟิงเขากล่าวอย่างเย็นชาว่า “หลี่ฉิงเฟิง ! ตราบเท่าที่มันทำให้ฆ่าแกได้ ลอบกัดแล้วจะยังไง ต่อให้ถูกตราหน้าว่าหมาลอบกัดข้าก็ยอม !”
　　“ขยะเอ้ยไม่กล้าสู้ซึ่งหน้า ลูกตุ๊ดรึเปล่า ” ฉิงเฟิงยิ้มเยาะเย้ยอย่างเย็นชา เขาจ้องมองด้วยความเหยียดหยาม สิ่งสำคัญที่สุดของนักสู้ก็คือจิตวิญญาณแห่งการต่อสู้ จิตวิญญาณที่ชอบธรรมและไม่ยอมพ่ายแพ้ ดังนั้นการลอบกัดบ่อยครั้งของเฮลคิงนั้นไร้ค่า เขาสูญเสียจิตวิญญาณแห่งการต่อสู้ทั้งหมดไปแล้ว เขาจะไม่มีวันบรรลุมรรคายุทธ์ได้อีกต่อไปในอนาคต
　　หวือ!
　　ทันทีที่เฮลคิงลอบโจมตีฉิงเฟิงตูลูธก็ใช้วิธีการเดียวกันและลอบกัดฉิงเฟิงด้วยดาบสีดำจากทางด้านข้าง เขาคืออาจารย์แห่งเหล่ามือสังหารและการลอบโจมตีนั้นเป็นสิ่งที่เขาเชี่ยวชาญ
　　“เฮอะ! เล่นกับไฟ” หลังจากการลอบโจมตีถึงสองครั้งติดต่อกัน ฉิงเฟิงก็โกรธเกรี้ยวด้วยความดุร้ายที่ปรากฏอยู่ในแววตา
　　ฉิงเฟิงกระโดดหลบในทันทีและเคลื่อนไหวร่างตามติดตูลูธในตอนแรกเจตนาของเขาคือการสังหารตูลูธก่อน ในฐานะอาจารย์มือสังหาร เขานั้นราวกับอสรพิษที่โจมตีใส่จุดตายของเขาได้ทุกเมื่อ ฉิงเฟิงเกลียดเหล่ามือสังหารมากเพราะคนเหล่านี้ไม่เคยเล่นซึ่งหน้า พวกเขาเป็นเหมือนงูพิษในความมืด พวกเขาไม่ได้แข็งแกร่งที่สุดแต่อันตรายที่สุด
　　ฉิงเฟิงเหวี่ยงกระบี่ออกมาด้วยความเร็วดั่งสายฟ้าและปะทะกับดาบดำของตูลูธในทันที
　　แกร๊ก!
　　ดาบขั้นเหนือสวรรค์ของตูลูธแตกเป็นสองส่วนในทันทีถึงแม้ว่าดาบเล่มนี้จะเป็นอาวุธขั้นเหนือสวรรค์ แต่มันก็ไม่อาจเทียบเท่ากับกระบี่แดงเพลิงคะนองที่เป็นอาวุธระดับแกรนด์มาสเตอร์ได้　　“ดะดาบข้า ! วูฟคิง แกสมควรตาย !!” เมื่อเห็นดาบหักสะบั้น ดวงตาของตูลูธก็เต็มไปด้วยความสูญเสีย ก่อนที่เขาจะจ้องมองไปที่ฉิงเฟิงด้วยความโกรธ
　　“เป็นแกมากกว่าที่สมควรตายอยู่รัสเซียดีๆไม่ชอบยังถ่อมาหาเรื่องฉันถึงหัวเซี่ยอีกทั้งยังลอบกัดฉันอีก ลงนรกไปซะ !” ฉิงเฟิงแสยะยิ้มอย่างดุร้าย เขาเคลื่อนไหวมาอยู่เบื้องหน้าตูลูธในพริบตาและเหวี่ยงกระบี่ไปที่ศีรษะของเขา
　　“
　　มะไม่
　　!!!
　　“
　　ตูลูธกรีดร้องออกมาและก้าวถอยหลังอย่างรวดเร็วแต่ความเร็วของเขาไม่เท่ากับฉิงเฟิง
　　ฉัวะ!
　　ศีรษะของตูลูธถูกตัดออกลอยขึ้นบนท้องฟ้า ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความหวาดกลัวก่อนตาย
　　“
　　ทำไมวูฟคิงแข็งแกร่งขนาดนี้….
　　”
　　นี่เป็นความคิดเดียวที่เข้ามาในใจของตูลูธก่อนที่เขาจะเสียชีวิต
　　ตูลูธอาจารย์ผู้ยิ่งใหญ่แห่งสมาคมมือสังหารรัสเซียและเป็นตัวตนที่รู้จักกันดีในเหล่ามือสังหาร ตายอย่างไร้ค่า
　　การตายของตูลูธไม่ได้ทำให้ใครที่นี่เกิดอาการตกใจมากนักเขาเป็นคนต่างชาติและไม่มีใครในที่นี้มีสัมพันธ์อันดีต่อเขา
　　หลังจากฆ่าตูลูธแล้วปราณสังหารของฉิงเฟิงก็เข้มข้นมากยิ่งขึ้นไปอีก เขาหันกลับมาและโจมตีอย่างคึกคะนองต่อไปทันที เฮลคิงคือเป้าหมายแรกของเขา เขาต้องการที่จะฆ่าเฮลคิงมานานแล้วแต่คนผู้นี้ก็หนีรอดไปได้ครั้งแล้วครั้งเล่า ในครั้งนี้เขาตั้งใจจะฆ่าเฮลคิงให้จงได้และจะไม่เปิดโอกาสให้เขาได้หนีอีกต่อไป
　　“
　　ตายเฮลคิง
　　!!
　　“
　　ฉิงเฟิงตะโกนออกมาด้วยความโกรธเขาเหวี่ยงกระบี่ไปที่เฮลคิงในทันที
　　ใบหน้าของเฮลคิงเปลี่ยนไปเขาไม่กล้าประมาทและชักกระบี่โกสคิงออกมาเข้าต้านทานกระบี่ของฉิงเฟิง
　　เคร้งเคร้ง เคร้ง เคร้ง
　　!!!
　　เฮลคิงล่าถอยต่อเนื่องและไม่อาจยืนหยัดได้อย่างมั่นคงจนถอยไปถึงสี่ก้าวเขาไม่อาจต่อกรกับฉิงเฟิงซึ่งๆหน้าได้เลยแม้แต่น้อย สิ่งที่ทำให้เขายังไม่ตกตายตามตูลูธไปก็ต้องขอบคุณกระบี่ระดับแกรนด์มาสเตอร์ที่โกสคิงมอบให้มา　　วูบ!
　　ทันใดนั้นเองเหลิงเสวี่ยก็ยอมแพ้จากการโจมตีฉิงเฟิง แต่พุ่งเข้าไปที่ฝั่งซ้ายของโลงศพแทน เขารู้ว่าไม่อาจเอาชนะฉิงเฟิงได้ในตอนนี้ ดังนั้นเขาจึงต้องการยาเหนือสวรรค์ เนื่องจากการกินยาเหนือสวรรค์เข้าไปจะทำให้เขาแข็งแกร่งขึ้น
　　เหลิงเสวี่ยเคลื่อนไหวอย่างรวดเร็วและคว้ายามาได้ในทันทีเขาเปิดขวดและเทมันเข้าปาก