My Cold and Elegant CEO Wife ราชันย์หมาป่ากับ CEO ที่แสนเย็นชา - ตอนที่ 782 ประธานสมาคมแพทย์เมืองตงไห่

　　จางหม่านหลีลุกขึ้นยืนและพยายามจะเอ่ยปากพูดให้เย่จวินเมื่อเธอเห็นแววตาที่ไร้ซึ่งความหวังของเขา
　　“เย่จวินเป็นลูกพี่ลูกน้องของสมาคมแพทย์แห่งประเทศชั้นหวังว่าคุณจะสามารถยกเว้นการขอโทษในครั้งนี้ได้”
　　“ไม่มีทางฉันพูดไว้แล้วว่าเขาจะต้องคุกเข่าขอขมาถ้าหากแพ้ ไม่ว่าจะเป็นลูกพี่ลูกน้องของเย่หยุนซันหรือตัวเย่หยุนซันเองก็ตาม” ฉิงเฟิงยืนยันหนักแน่นอย่างไม่แยแส
　　ฉิงเฟิงแม้แต่โบกมือหลังจากพูดจบเพื่อแสดงให้เห็นว่าถ้าหากจางหม่านหลีไม่หยุดต่อต้านเขาเขาจะตบเธออีกครั้ง ฉิงเฟิงไม่กลัวที่จะต้องตบหน้าจางหม่านหลีให้บวมเหมือนหมูอีกครั้ง
　　ถึงแม้ว่าการตบผู้หญิงจะเป็นเรื่องที่ไม่เหมาะสมแต่ผู้หญิงบางคนก็สมควรโดน　　จางหม่านหลีหวาดผวาเมื่อได้เห็นฝ่ามือของฉิงเฟิงมันเป็นสิ่งย้ำเตือนถึงการถูกตบหน้าหลายครั้งเมื่อวานนี้ เธอไม่อยากได้รับความอัปยศอดสูเป็นครั้งที่สอง
　　จางหม่านหลีนั่งลงและเลิกแคร์เรื่องของเย่จวินเพราะแม้แต่เธอยังไม่สามารถช่วยตัวเองได้เลยถ้ามีปัญหากับชายคนนี้
　　“เย่จวินรักษาคำพูดด้วย คุกเข่าให้ศาสตราจารย์จางหยุนเหอเดี๋ยวนี้” ฉิงเฟิงแสยะยิ้มและจ้องมองเขาอย่างเหี้ยมเกรียม
　　“ผมขอโทษ”
　　ต่อหน้าฝูงชนเย่จวินไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องยอมคุกเข่าลงและขอขมาต่อจางหยุนเหอในที่สุด
　　ฉิงเฟิงชนะการแข่งขันกับเย่จวินไม่เพียงแค่จะทำให้เย่จวินต้องขอโทษต่อจางหยุนเหอ แต่เขายังนำตำแหน่งผู้อำนวยการโรงพยาบาลกลับคืนให้แก่เจียวซูอีกด้วย
　　ฉิงเฟิงได้ตำแหน่งประธานสมาคมแพทย์แห่งเมืองตงไห่ไปแล้วและได้รับสิทธิ์ในการท้าทายประธานสมาคมแพทย์แห่งจังหวัดหูเจียงด้วย
　　อย่างไรก็ตามยังมีอีกหลายคนที่ไม่เต็มใจที่จะยอมรับความเป็นจริงนี้
　　แต่เมื่อฉิงเฟิงกล่าวว่าเขาจะบริจาคเงินจำนวน100 ล้านที่ได้มาเพื่อสมทบในกองทุนเพื่อการผลิตอุปกรณ์ทางการแพทย์และอุปกรณ์ห้องปฏิบัติการ บรรดาสมาชิกแพทย์ทั้งหมดก็เริ่มรู้สึกชื่นชมฉิงเฟิงในฐานะประธานทันที
　　เย่จวินทุจริตเงินเป็นจำนวนมากเมื่อตอนที่เขาเป็นประธานสมาคมแพทย์อุปกรณ์ทางการแพทย์มีไม่เพียงพอต่อนักวิจัยรายอื่นที่จะทำการทดลอง ตอนนี้พวกเขารู้สึกตื่นเต้นมากที่ฉิงเฟิงยินดีที่จะบริจาคเงินจำนวนมหาศาลเพื่ออุปกรณ์ทางการแพทย์
　　“ฉิงเฟิงขอบคุณมากนะ” จางหยุนเหอกล่าวขอบคุณฉิงเฟิงด้วยความซาบซึ้งอย่างมาก　　ฉิงเฟิงยิ้มและกล่าวว่า“ศาสตราจารย์จาง ผมสัญญากับคุณว่าผมจะเอาชนะเย่หยุนซันประธานสมาคมแพทย์แห่งประเทศตั้งแต่ที่คุณยอมช่วยชีวิตภรรยาของผม วันนี้เป็นแค่ก้าวแรก ต่อไปผมจะท้าทายประธานสมาคมแพทย์ของจังหวัดหูเจียง”
　　จางหยุนเหอรู้สึกประทับใจมากขึ้นเมื่อได้ยินที่ฉิงเฟิงกล่าว
　　ฉิงเฟิงได้ทำให้ผู้สื่อข่าวทุกคนจากสถานีโทรทัศน์เมืองตงไห่ต้องหัวเสียพวกเขาทุกคนมีสีหน้าไม่พอใจอย่างมาก
　　ผู้สื่อข่าวทั้งหมดต่างก็อยู่ในทีมเดียวกันกับเย่จวินก่อนการแข่งขันจะเริ่มขึ้น พวกเขาได้รายงานว่าผู้ชนะจะต้องเป็นเย่จวิน แต่ตอนนี้พวกเขากำลังเสียใจกับความโง่เขลาของตัวเอง
　　ผู้สื่อข่าวของเมืองตงไห่ต่างก็ไปถามคำถามฉิงเฟิงอย่างอิดโรยโดยเฉพาะผู้สื่อข่าวหญิงผมบลอนด์ ใบหน้าของเธอซีดเซียวราวกับพ่อแม่เพิ่งตาย เธอเป็นคู่ขาของเย่จวินแต่เห็นได้ชัดว่าเธอจะไม่ได้รับเงินจากเย่จวินอีกต่อไปเพราะเขาเพิ่งตกงาน
　　ท่ามกลางบรรดาผู้สื่อข่าวคนอื่นๆหวังเสี่ยวลี่เป็นคนเดียวที่มีความสุข เธอรายงานข่าวอย่างมั่นใจว่าหลี่ฉิงเฟิงจะต้องเป็นผู้ชนะ แล้วเขาก็ไม่ทำให้เธอผิดหวัง
　　“คุณหลี่คะคุณอยากจะพูดอะไรเกี่ยวกับความสำเร็จของคุณในวันนี้หรือไม่คะ”
　　หวังเสี่ยวลี่วิ่งไปหาฉิงเฟิงและถามด้วยไมโครโฟนอย่างตื่นเต้น
　　นี่ต้องเป็นสกู๊ปที่ดังระเบิดแน่
　　!
　　หวังเสี่ยวลี่ตื่นเต้นมากเพราะเธอเป็นคนเดียวที่ได้สัมภาษณ์ฉิงเฟิง
　　ฉิงเฟิงรับไมโครโฟนมาและกล่าวว่า“ผมต้องขอขอบคุณหลายๆคน ภรรยาของผม พ่อแม่ ผู้หญิงของผม และแน่นอนว่ารวมถึงมิสเสี่ยวลี่ผู้งดงาม ขอบคุณที่เชื่อมั่นในตัวผมตั้งแต่ก่อนจะเริ่มการแข่งขัน” 　　หวังเสี่ยวลี่หน้าแดงในทันทีเมื่อเธอได้ยินสิ่งที่ฉิงเฟิงกล่าวเธอไม่คิดว่าฉิงเฟิงจะพูดถึงเธอออกสื่อ
　　หลังจากถามคำถามฉิงเฟิงเสร็จหวังเสี่ยวลี่ก็กลับทันที เธอต้องการจะรีบกลับไปทำงานเพื่อเตรียมเขียนรายงานข่าวของฉิงเฟิง และอธิบายว่าเขาชนะการแข่งขันได้อย่างไร
　　ฝูงชนก็เริ่มแยกย้ายกันไปหลังจากการแข่งขันจบลง
　　“ฉิงเฟิงพาชั้นไปส่งบ้านหน่อยได้ไหมคะ ” หลิวหรูหยานเดินไปข้างๆฉิงเฟิงและกล่าวกระซิบด้วยความคาดหวัง
　　ฉิงเฟิงพยักหน้าและตอบว่า“ได้สิ ผมจะขับรถไปส่งคุณที่บ้าน”
　　ฉิงเฟิงต้องการใช้เวลากับหลิวหรูหยานให้มากขึ้นเพราะรู้ว่าเธอกำลังเครียดกับภาระที่กำลังมาถึงเธอกำลังจะคลอดในไม่ช้าและฉิงเฟิงก็รู้สึกเสียใจต่อเธอเล็กน้อยที่เขาแทบไม่ได้มีเวลาให้เธอเลย　　อย่างไรก็ตามฉิงเฟิงลืมไปเรื่องหนึ่ง นี่เป็นการถ่ายทอดสดทางโทรทัศน์และถ่ายทอดสดไปทั่วทั้งจังหวัด ทุกคนสามารถเห็นเขา ผู้ตัดสินและผู้ชมทุกคนได้ตราบเท่าที่มีทีวีอยู่ที่บ้าน
　　ในขณะเดียวกันหลินเสวี่ยก็กำลังเฝ้าดูการแข่งขันครั้งนี้อยู่ในห้องภายในโรงพยาบาล เธอยิ้มอย่างอบอุ่นเมื่อเธอเห็นฉิงเฟิงเป็นผู้ชนะ เธอรู้สึกมีความสุข
　　อย่างไรก็ตามเมื่อเธอเห็นหลิวหรูหยานเดินเข้าไปหาฉิงเฟิงและคล้องแขนเขาไว้ด้วยรอยยิ้ม ใบหน้าที่มีรอยยิ้มของเธอก็กลายเป็นบูดบึ้งไปด้วยความโกรธอย่างรุนแรงในพริบตา
　　“หรูหยาน,เธอมันนังจิ้งจอก เธอมายั่วสามีชั้นอีกแล้วเหรอ !!”
　　เพล้ง!
　　หลินเสวี่ยปาแก้วน้ำที่เธอถือไว้ในมือลงบนพื้นอย่างโกรธกริ้วแก้วแตกออกเป็นเสี่ยงๆอย่างรุนแรง　　มู่เสี่ยวหยุนที่นั่งอยู่ข้างๆหลินเสวี่ยก็รู้สึกไม่ดีเช่นกันเมื่อเห็นหลิวหรูหยานและฉิงเฟิงอยู่ด้วยกันในทีวีเธอไม่เคยเห็นลูกสาวตัวเองโกรธมากจนออกอาการขนาดนี้มาก่อน
　　“เสวี่ยน้อยลูกเพิ่งฟื้นตัว อารมณ์ฉุนเฉียวเช่นนี้ไม่ดีต่อร่างกายลูกนะ ใจเย็นๆก่อน”
　　มู่เสี่ยวหยุนกล่าวด้วยความกังวลอย่างขมขื่นขณะที่อีกใจหนึ่งเธอก็กลัวว่าลูกสาวของเธอจะหมดสติไปอีก
　　หลิวเสวี่ยสูดลมหายใจเข้าลึกๆและพยายามควบคุมตัวเองเธอกล่าวอย่างเย็นชาว่า “ชั้นจะไม่ปล่อยให้นังจิ้งจอกคนนี้ทำตามอำเภอใจอีกต่อไป ชั้นจะแสดงให้เธอเห็นว่าที่นี่ใครใหญ่สุด !”
　　หลินเสวี่ยเกลียดชังหลิวหรูหยานมากจนถึงจุดที่ว่าเธออยากจะจิกผมและข่วนหน้าเธอ
　　นังบ้าเอ้ย
　　! 　　ทำไมนังจิ้งจอกคนนี้จะต้องมาจับผู้ชายของชั้นด้วยทั้งๆที่ผู้ชายในหัวเซี่ยมีเป็นล้านๆคน
　　เธอตัดสินใจว่าเธอจะต้องแสดงอำนาจและคุกคามหลิวหรูหยานเธอแม้แต่มีแผนในหัวแล้วว่าจะลงโทษอย่างไร
　　~ฮัดชิ้ว !
　　จู่ๆหลิวหรูหยานก็จามออกมาทันทีที่เธอเดินออกจากโรงพยาบาลเธอพึมพัมขึ้นมาด้วยความสับสนว่า “ทำไมชั้นจาม ใครนินทาชั้นละนี่ ?”
　　“หรูหยานคุณคิดมากเกินไปแล้ว ใครจะกล้านินทาสุภาพสตรีที่งดงามเช่นนี้ได้ ”
　　ฉิงเฟิงกล่าวด้วยรอยยิ้มขณะที่กุมมือน้อยๆของหลิวหรูหยานไว้